Na veelbelovende jaren bij AZ belandde Guus Til (23) bij het Russische Spartak Moskou en het Duitse SC Freiburg op een zijspoor. Via Feyenoord wil de aanvallende middenvelder en eenmalig international de weg naar de top terugvinden. “Ik heb nog steeds de drang om te slagen in het buitenland.” Als we met Guus Til door het Oos­terpark in Amsterdam lopen, de plek van de fotoshoot, komen we langs een openbare tennisbaan. Je zou het niet direct verwachten van een voetballer, maar op deze baan bracht Guus zijn zomer door. “Ik stond er geregeld met allemaal andere gasten. Iedereen kan er terecht, het is wachten op je beurt. Maar als je echt goed bent, geven ze je wel ruimte. Of er meer voetballers goed kunnen tennissen?” Lachend: “Dat weet ik niet, maar ik voel me wel comfortabel op de tennisbaan. In het tennis lagen er voor mij minder kansen dan in het voet­bal. Het is ook een duurdere sport naar­mate je verder komt. Maar ik vind het een fantastisch spel. Ik volg alle internatio­nale toernooien.” Champagne Wat doe jij normaal gesproken in je vakantie? “Chillen in Andalusië bijvoorbeeld. Deze zomer ben ik helemaal niet weggeweest, ik was blij dat ik weer in Nederland was na een jaar in Moskou en Duitsland te hebben gezeten. Ik hou van het Ooster­ park, heb er ook lang aan gewoond. Ik kijk ook heel graag naar mensen. Dan loop ik rondjes door het park, zit ik even op een bankje. Er lopen veel verschillen­ de types rond, vind ik mooi om te zien.” Er zijn ook voetballers die naar Saint- Tropez of Dubai gaan en op een mooi jacht met champagne spuiten. “In mijn optiek is wat ik doe veel mak­kelijker en safer. Over mij zullen ze wat dat betreft nooit wat zeggen. Die gas­ten hebben schijt aan wat anderen van ze vinden, dat vind ik mooi. Zij doen wat zij leuk vinden. Ik moedig niet aan dat ze voor de grap met flessen champagne poppen, maar als zij dat leuk vinden, moeten ze dat vooral doen. Ik zou daar meer moeite mee hebben, omdat ik simpelweg niet zo in elkaar zit.” Helden Magazine Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

Richard Krajicek is van 12 tot en met 18 februari alweer voor het vijftiende jaar toernooidirecteur van het ABN AMRO World Tennis Tournament. Wie denkt dat hij zo langzaamaan wel genoeg heeft van het tennis, komt bedrogen uit. Sterker, nu de kinderen uit huis zijn, gaat hij steeds meer tijd besteden aan zijn eeuwige liefde. “Kijk, hier hebben ze een partje uit mijn bot weggezaagd,” zegt Richard Krajicek. Hij toont de röntgenfoto’s van zijn been op zijn mobiele telefoon, waarop duidelijk het verschil tussen voor en na de operatie te zien is. De ingreep wordt osteotomie genoemd, in gewone mensentaal: het scheenbeen vlak onder de knie doorzagen om de verkromming in het been te corrigeren. Drie jaar geleden werd zijn rechterbeen op deze rigoureuze manier aangepakt, in augustus was links aan de beurt. “De problemen begonnen vlak voor Wimbledon dit jaar. Ik nam een cortisonen­ injectie, die moet vier tot zes maanden werken. Maar na een dag of tien kwamen die steken in m’n knie alweer terug. En die waren nog erger dan destijds bij mijn rechterknie. Toen had ik alleen last met bewegen, dit keer had ik zelfs last als ik in bed lag. Het voelde alsof er constant iemand hard op een blauwe plek drukte.” Dat hij vroeg of laat voor de tweede keer, bijna letterlijk, voor de bijl moest, wist hij al een tijdje. In 2012 werd artrose geconstateerd, op foto’s was te zien dat het kraakbeen op de plek waar het boven­ en onderbeen bij elkaar komen flink was aangetast. Zijn O­benen waren de reden. Het rechterbeen stond elf graden in de O­stand en links zeven graden. Een jaar later kreeg hij de mededeling dat de artrose in razend tempo zijn verwoestende werk had gedaan. Tien jaar nadat zijn elleboog hem het einde van zijn profcarrière bezorgd was het de rechterknie die hem zelfs tennissen op recreatief niveau onmogelijk maakte. Hij mocht van de arts alleen nog wandelen en fietsen, voelde zich een vroeg bejaarde. “Zonder tennis kon ik nog wel. Maar op de vraag hoe mijn leven er over vijf jaar uit zou zien, antwoordde de arts: ‘Het is mogelijk dat zoals je je nu voelt na een tenniswedstrijd, zal je knie dan elke dag voelen.’ Ja hallo!” Richard legde zich er niet bij neer en vond osteotomie als uitweg. In maart 2014 werd hij geopereerd. “De volledige belasting liep over de binnenkant van m’n knie. Door de nieuwe hoek ­ m’n benen zijn zelfs iets in de X­stand gezet ­ is de balans veel beter. Nu wordt de buitenkant van m’n knie meer belast.” De eerdere ingreep was zeer succesvol, Richard kon weer tennissen. Hij zag wel op tegen de tweede ingreep, herinnerde zich de helse pijnen na de operatie in 2014 maar al te goed. “Ik had heel veel paracetamol ingeslagen, dat was het enige wat vorige keer een beetje hielp tegen de vreselijke botpijn. De zware pijnstillers hielpen niet. Ik rekende voor: ik zal zes weken pijn hebben, zal acht pillen per dag nodig hebben. Maar uit­ eindelijk heb ik alleen de twee dagen dat ik voor het eerst zonder krukken mocht lopen paracetamol gebruikt.” Lachend: “Dus als je nog paracetamol nodig hebt...” Vorige keer liep hij drie maanden rond met krukken, dit keer loopt hij na zeven weken alweer op eigen kracht rond. Dit keer hoefde hij echtgenote Daphne Deckers ook niet naar de logeerkamer te verwijzen, dat was destijds beter omdat hij tijdens de revalidatie gek werd van ‘dat been’. “Ik heb echt veel minder pijn gehad. Daphne ging voor de zekerheid een week op vakantie toen ik werd geopereerd. Achteraf had het niet gehoeven.” Op zijn 45ste is hij voorlopig klaar wat zijn knieën betreft. “De volgende stap is een kunstknie, misschien over tien tot vijftien jaar.” In 1996 won hij Wimbledon en nu hebben we het over een kunstknie. “Een voordeel is dat ik goed reageerde op deze operaties, het betekent dat ik ook goed zal reageren op protheses. Mijn botten zijn sterk, daar heb ik geluk mee. Zorgen maak ik me niet. Vooralsnog mankeer ik dingen die op te lossen zijn. Zorgen maak ik me pas zodra dat niet meer het geval is.” RAKETTEN Zoon Alec komt voorbij met een grote tennistas op z’n rug. Daphne is nog even in de keuken voordat ze zich weer vol overgave op haar boek stort dat begin 2018 af moet zijn. Bedrijvigheid alom. Je zou het niet zeggen, maar het is veel rustiger in huize Krajicek­Deckers in Muiderberg. De kinderen zijn namelijk aan het uitvliegen. “We probeerden de laatste jaren altijd met z’n vieren samen te eten, dat is voorbij. Alec is er nu wel, maar gaat straks weer toernooien spelen. Emma komt in december een paar dagen thuis en daarna gaan we met het gezin op vakantie naar Amerika. Ik weet nu al dat ik het niet fijn ga vinden als Emma daarna in haar eentje terug naar Los Angeles gaat, dan word ik er echt mee geconfronteerd dat ze uit huis is.” ‘De volgende stap is een kunstknie, misschien over tien tot vijftien jaar’ De negentienjarige Emma volgt een opleiding aan de American Acadamy of Dramatic Arts. “In Nederland had ik het al eng gevonden en nu zit ze daar! Daphne en ik hebben geprobeerd haar zoveel mogelijk te leren, hopen dat de opvoeding en alles wat we haar hebben bijgebracht hebben geholpen. Nu is ze voor een groot deel op zichzelf aangewezen. Ik ben niet iemand die voortdurend gaat bellen en alles wil controleren. We vertrouwen haar. Soms spreek ik haar een paar dagen niet, andere keren communiceren we via WhatsApp. Ik probeer als vader wel de dingen zo goed mogelijk te regelen, we heb­ ben voor haar een appartement met 24­uurs portier uitgezocht. Het complex heeft een portier. Natuurlijk zit ze niet 24 uur per dag in haar appartement, maar het is in elk geval iets.” Helden Magazine 39 Het eerste gedeelte van het verhaal van Richard Krajicek komt voort uit Helden Magazine 39 waar Tom Dumoulin de cover siert. Dumoulin won de Giro en de wereldtitels tijdrijden met de ploeg en individueel. In het extra dikke nummer is er daarnaast volop aandacht voor onder meer de aankomende Winterspelen in Pyeongchang en een terugblik naar het sportjaar 2017. Verder in de 39ste editie van Helden, Europees kampioen, beste voetbalster van Europa en de wereld Lieke Martens, wielrenster Anna van der Breggen over haar wens: de regenboogtrui, alpineskiër Maarten Meiners, coachen en het ABN AMRO WTT, schaatser Sven Kramer, schaatsters Ireen Wüst en Irene Schouten, darter Raymond van Barneveld, voetbaltrainer Peter Bosz, de Nederlandse bobsleemannen, shorttrackster Suzanne Schulting, oud-keeper Patrick Lodewijks, Henk Grol, Dione Housheer, Anish Giri en Wendy Rommedahl. Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

Nederland heerst al vier jaar op de teamsprint. De wil van Roy van den Berg (32), Matthijs Büchli (28), Jeffrey Hoogland (28) en Harrie Lavreysen (24) is wet in baanwielrenland. In Tokio zijn ze topfavoriet voor goud. We leggen de krachtpatsers van de sprintploeg zes stellingen voor. Liever samen het Wilhelmus zingen dan alleen Roy van den Berg: “Voor mij gaat deze stelling zeker op, want ik kom op de Spelen alleen uit op de teamsprint. Dit is het onderdeel waar we al jaren samen voor trainen en naartoe leven.” Matthijs Büchli: “Het is misschien een cliché, maar er wordt wel gezegd dat geluk zich vermenigvuldigt als je het met elkaar deelt. Hoe mooi zou het zijn om met z’n allen die gouden olympische medaille te pakken en daar met elkaar van te genieten? Veel mooier wordt het toch niet? We werden bij de WK van 2016 in Londen al tweede op de teamsprint. Daarna mislukte helaas de teamsprint op de Spelen in Rio, dat was een vette domper. De jaren daarna hebben we revanche genomen. Met natuurlijk de wereldtitels in 2018, 2019 en 2020 als hoogtepunten. En nu is het zaak om de route die we in 2016 zijn ingeslagen met het team te bekronen in Tokio.” Harrie Lavreysen: “Als ik uitkijk naar een toernooi, dan denk ik altijd in de eerste plaats aan de teamsprint. We bereiden ons daar al zo lang intensief op voor, niets wordt aan het toeval overgelaten, op elk detail wordt gelet. Individueel goud winnen is misschien nog net iets prestigieuzer, maar ik ben het met Matthijs eens: de vreugde is groter als je het succes met elkaar kunt delen.” Jeffrey Hoogland: “Eerste vereiste op de Spelen is om op de teamsprint je uiterste best te doen, dat verwachten we ook van elkaar. Daarna mag je op de individuele olympische onderdelen sprint en keirin je best gaan doen.” Roy: “Goud op de teamsprint gaat daarna ook doorwerken op de individuele onderdelen voor Harrie, Jeffrey en Matthijs. Dat goede gevoel nemen ze dan mee naar de sprint en keirin.” Wij zijn vrienden voor het leven Matthijs: “We kunnen heel goed met elkaar opschieten. Het is natuurlijk de sport die ons bindt, maar ik denk dat als we bij elkaar op school hadden gezeten, wij ook goeie maten van elkaar waren geweest. Maar veel van de vrienden die ik op school had, spreek ik nu niet vaak meer... Ik beschouw Harrie, Jeffrey en Roy nu als vrienden en supergoede collega’s, maar gaan we ook nog bij elkaar op de koffie als we geen collega’s meer zijn? De tijd zal het leren.” Roy: “Natuurlijk zijn we elkaar weleens zat. Dat heb je in een relatie met je vrouw ook weleens, toch? Maar ik denk dat wij van de 365 dagen in een jaar we er 364 vriendschappelijk met elkaar omgaan.” Jeffrey: “Na een trainingskamp is het vaak wel lekker om even naar huis te gaan. Dan hebben we lang genoeg op elkaars lip gezeten en is het fijn om even wat tijd voor je familie, vrienden en, vooral, jezelf te hebben.” Harrie: “Ik beschouw de jongens zeker als mijn vrienden. En ze zijn daarnaast heel belangrijk voor mijn persoonlijke ontwikkeling.” Ik beschouw Harrie, Jeffrey en Roy nu als vrienden en supergoede collega’s, maar gaan we ook nog bij elkaar op de koffie als we geen collega’s meer zijn? Roy: “De kracht van ons team is dat we elkaar voortdurend een spiegel voorhouden. In de trainingen verlangen we het uiterste van elkaar. We motiveren elkaar om er altijd voor te gaan. Dat gebeurt eigenlijk altijd in een goede sfeer en harmonie.” Jeffrey: “De rare situatie bij ons is: we zijn een team, maar tegelijkertijd is de concurrentiestrijd enorm. Je moet voortdurend vechten voor je plek, want er zijn nog meer jongens dan wij vieren die ook heel goed zijn. Het is dat wij nu zeker zijn van onze plek op de Spelen, maar voor het zover was, woedde er echt een flinke interne strijd. Nu die voorbij is, is er meer rust. Ons hele trainingsprogramma is gebaseerd op de teamsprint, dat is de pijler onder het succes van niet alleen de teamsprint, maar ook de individuele sprint en de keirin. Wie in het team zit, kan op de Spelen ook uitkomen op de individuele onderdelen.” Harrie: “Vergis je niet hoe hard er wordt gereden op de training bij ons. Je moet elke dag het uiterste uit jezelf halen. Het is aan- of afhaken. Als we de teamsprint niet als basis hadden, zouden we denk ik minder hard trainen dan we nu doen. Doordat de afspraak is gemaakt dat de teamsprint altijd op de eerste plaats staat, motiveren we elkaar om nog net wat dieper te gaan. Als je de individuele nummers als uitgangsbasis zou hebben, dan was je veel meer concurrenten van elkaar en zou je misschien eerder zeggen: ik laat dat extra sprintje even zitten. Of: ik doe rustiger aan want ik wil mijn concurrent niet wijzer maken dan hij is. Door de afspraak dat de teamsprint vooropstaat, haal je die denkwijze weg.” Helden Magazine 57 Het eerste gedeelte van het verhaal van de baansprinters: Roy van den Berg, Matthijs Büchli, Jeffrey Hoogland en Harrie Lavreysen komt voort uit Helden Magazine 57. Het dubbeldik zomernummer staat volledig in het teken van de Olympische Spelen in Tokio en het EK voetbal. In Helden Magazine 57 lees je een uitgebreid interview met Dafne Schippers en haar broer Derek over hun speciale band. Spraken we keepster en boegbeeld van de Nederlandse handbalsters: Tess Wester over trouwen, de liefde en het moederschap. En ook een gesprek met en over Mathieu van der Poel, het fenomeen debuteert dit jaar in de Tour de France en rijdt een maand later de olympische mountainbikerace. Met aanvoerder Georginio Wijnaldum, assistent-bondscoach Ruud van Nistelrooij, Denzelf Dumfries en Wout Weghorst blikken we uitgebreid vooruit op het EK. Hoe goed is daarnaast Frenkie de Jong? We vroegen het aan acht kenners. Verder in het EK-gedeelte een interview met Memphis Depay en John Bosman blikt terug op het EK van 1988. Ook in Helden Magazine 57 staat er geen maat op Annemiek van Vleuten meer sinds haar dramatische val tijdens de Spelen in Rio. Praat Sifan Hassan over het geloof, de liefde, haar geheim, de toekomst en goede espresso. Bespreekt chef de mission van de Nederlandse olympische ploeg: Pieter van den Hoogenbandde mensen die hem inspireren. Praat de stille kracht van de hockeysters: Eva de Goede over poseren voor Sports Illustrated en tafelvoetballen met Neymar én wint Marianne Vos minder vaak, maar is ze wel gelukkiger. Verder spreekt Vivianne Miedema openhartig over haar wens om ooit voor Feyenoord te spelen, zwaait Epke Zonderland in Tokio af, wist Arno Kamminga zelf lange tijd niet hoe goed hij was én pakten Alexander Brouwer en Robert Meeuwsen in 2016 de eerste Nederlandse olympische medaille in het beachvolleybal. Victoria Koblenko stapte daarnaast met Nicolas Heiner in de boot én staat Sarina Wiegman in de ‘Leeuwinnen in het Rijks’ stil bij De serenade van Judith Leyster.. Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.