Richard Krajicek is van 12 tot en met 18 februari alweer voor het vijftiende jaar toernooidirecteur van het ABN AMRO World Tennis Tournament. Wie denkt dat hij zo langzaamaan wel genoeg heeft van het tennis, komt bedrogen uit. Sterker, nu de kinderen uit huis zijn, gaat hij steeds meer tijd besteden aan zijn eeuwige liefde.

“Kijk, hier hebben ze een partje uit mijn bot weggezaagd,” zegt Richard Krajicek. Hij toont de röntgenfoto’s van zijn been op zijn mobiele telefoon, waarop duidelijk het verschil tussen voor en na de operatie te zien is. De ingreep wordt osteotomie genoemd, in gewone mensentaal: het scheenbeen vlak onder de knie doorzagen om de verkromming in het been te corrigeren.

Drie jaar geleden werd zijn rechterbeen op deze rigoureuze manier aangepakt, in augustus was links aan de beurt. “De problemen begonnen vlak voor Wimbledon dit jaar. Ik nam een cortisonen­ injectie, die moet vier tot zes maanden werken. Maar na een dag of tien kwamen die steken in m’n knie alweer terug. En die waren nog erger dan destijds bij mijn rechterknie. Toen had ik alleen last met bewegen, dit keer had ik zelfs last als ik in bed lag. Het voelde alsof er constant iemand hard op een blauwe plek drukte.”

Dat hij vroeg of laat voor de tweede keer, bijna letterlijk, voor de bijl moest, wist hij al een tijdje. In 2012 werd artrose geconstateerd, op foto’s was te zien dat het kraakbeen op de plek waar het boven­ en onderbeen bij elkaar komen flink was aangetast. Zijn O­benen waren de reden. Het rechterbeen stond elf graden in de O­stand en links zeven graden. Een jaar later kreeg hij de mededeling dat de artrose in razend tempo zijn verwoestende werk had gedaan.

Tien jaar nadat zijn elleboog hem het einde van zijn profcarrière bezorgd was het de rechterknie die hem zelfs tennissen op recreatief niveau onmogelijk maakte. Hij mocht van de arts alleen nog wandelen en fietsen, voelde zich een vroeg bejaarde. “Zonder tennis kon ik nog wel. Maar op de vraag hoe mijn leven er over vijf jaar uit zou zien, antwoordde de arts: ‘Het is mogelijk dat zoals je je nu voelt na een tenniswedstrijd, zal je knie dan elke dag voelen.’ Ja hallo!” Richard legde zich er niet bij neer en vond osteotomie als uitweg. In maart 2014 werd hij geopereerd. “De volledige belasting liep over de binnenkant van m’n knie. Door de nieuwe hoek ­ m’n benen zijn zelfs iets in de X­stand gezet ­ is de balans veel beter. Nu wordt de buitenkant van m’n knie meer belast.”

De eerdere ingreep was zeer succesvol, Richard kon weer tennissen. Hij zag wel op tegen de tweede ingreep, herinnerde zich de helse pijnen na de operatie in 2014 maar al te goed. “Ik had heel veel paracetamol ingeslagen, dat was het enige wat vorige keer een beetje

hielp tegen de vreselijke botpijn. De zware pijnstillers hielpen niet. Ik rekende voor: ik zal zes weken pijn hebben, zal acht pillen per dag nodig hebben. Maar uit­ eindelijk heb ik alleen de twee dagen dat ik voor het eerst zonder krukken mocht lopen paracetamol gebruikt.” Lachend: “Dus als je nog paracetamol nodig hebt…” Vorige keer liep hij drie maanden rond met krukken, dit keer loopt hij na zeven weken alweer op eigen kracht rond. Dit keer hoefde hij echtgenote Daphne Deckers ook niet naar de logeerkamer te verwijzen, dat was destijds beter omdat hij tijdens de revalidatie gek werd van ‘dat been’. “Ik heb echt veel minder pijn gehad. Daphne ging voor de zekerheid een week op vakantie toen ik werd geopereerd. Achteraf had het niet gehoeven.”

Op zijn 45ste is hij voorlopig klaar wat zijn knieën betreft. “De volgende stap is een kunstknie, misschien over tien tot vijftien jaar.”
In 1996 won hij Wimbledon en nu hebben we het over een kunstknie. “Een voordeel is dat ik goed reageerde op deze operaties, het betekent dat ik ook goed zal reageren op protheses. Mijn botten zijn sterk, daar heb ik geluk mee. Zorgen maak ik me niet. Vooralsnog mankeer ik dingen die op te lossen zijn. Zorgen maak ik me pas zodra dat niet meer het geval is.”

Tekst gaat verder onder de foto

RAKETTEN

Zoon Alec komt voorbij met een grote tennistas op z’n rug. Daphne is nog even in de keuken voordat ze zich weer vol overgave op haar boek stort dat begin 2018 af moet zijn. Bedrijvigheid alom. Je zou het niet zeggen, maar het is veel rustiger in huize Krajicek­Deckers in Muiderberg. De kinderen zijn namelijk aan het uitvliegen. “We probeerden de laatste jaren altijd met z’n vieren samen te eten, dat is voorbij. Alec is er nu wel, maar gaat straks weer toernooien spelen. Emma komt in december een paar dagen thuis en daarna gaan we met het gezin op vakantie naar Amerika. Ik weet nu al dat ik het niet fijn ga vinden als Emma daarna in haar eentje terug naar Los Angeles gaat, dan word ik er echt mee geconfronteerd dat ze uit huis is.”

‘De volgende stap is een kunstknie, misschien over tien tot vijftien jaar’

De negentienjarige Emma volgt een opleiding aan de American Acadamy of Dramatic Arts. “In Nederland had ik het al eng gevonden en nu zit ze daar! Daphne en ik hebben geprobeerd haar zoveel mogelijk te leren, hopen dat de opvoeding en alles wat we haar hebben bijgebracht hebben geholpen. Nu is ze voor een groot deel op zichzelf aangewezen. Ik ben niet iemand die voortdurend gaat bellen en alles wil controleren. We vertrouwen haar. Soms spreek ik haar een paar dagen niet, andere keren communiceren we via WhatsApp. Ik probeer als vader wel de dingen zo goed mogelijk te regelen, we heb­ ben voor haar een appartement met 24­uurs portier uitgezocht. Het complex heeft een portier. Natuurlijk zit ze niet 24 uur per dag in haar appartement, maar het is in elk geval iets.”

Helden Magazine 39

Het eerste gedeelte van het verhaal van Richard Krajicek komt voort uit Helden Magazine 39 waar Tom Dumoulin de cover siert. Dumoulin won de Giro en de wereldtitels tijdrijden met de ploeg en individueel. In het extra dikke nummer is er daarnaast volop aandacht voor onder meer de aankomende Winterspelen in Pyeongchang en een terugblik naar het sportjaar 2017.

Verder in de 39ste editie van Helden, Europees kampioen, beste voetbalster van Europa en de wereld Lieke Martens, wielrenster Anna van der Breggen over haar wens: de regenboogtrui, alpineskiër Maarten Meiners, coachen en het ABN AMRO WTT, schaatser Sven Kramer, schaatsters Ireen Wüst en Irene Schouten, darter Raymond van Barneveld, voetbaltrainer Peter Bosz, de Nederlandse bobsleemannen, shorttrackster Suzanne Schulting, oud-keeper Patrick Lodewijks, Henk Grol, Dione Housheer, Anish Giri en Wendy Rommedahl.

Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.