Carsten Nienhuis (18) is een van de meest talentvolle alpineskiërs van Nederland. Hij is geboren in het Friese Dokkum, maar woonde een groot deel van zijn jeugd in Oostenrijk. Sinds zijn twaalfde jaagt hij zijn grote droom na: deelnemen aan de Olympische Winterspelen. Carsten Nienhuis kan de verbaasde blikken van zijn leeftijdsgenoten en hun ouders bij de nationale jeugdkampioenschappen in 2014 nog zo voor zich zien. In tegenstelling tot zijn concurrenten, die allemaal de lange reis vanuit Nederland naar de Oostenrijkse bergen hadden gemaakt voor de NK, kwam hij samen met zijn vader aanrijden in een auto met een Oostenrijks nummerbord. Hij zag iedereen denken: wie is dat nou? Niemand die hem kende. Even later, tijdens de wedstrijd, knalde hij volle bak de piste af en liet zien dat hij een van de beste alpineskiërs van het deelnemersveld was. Viermaal keerde hij na een NK met een podiumplaats en medaille huiswaarts. Niet zoals zijn tegenstanders naar Nederland maar naar Wagrain, een skidorp in het Salzburgerland. Verhuizen Acht jaar is Carsten als zijn ouders het roer omgooien. Ze verlaten het Friese Dokkum en emigreren met hun drie kinderen naar Oostenrijk om er een pension te bestieren. Ze hadden zo uit het tv-programma ‘Ik Vertrek’ kunnen komen. “Ik was dolblij toen ik hoorde dat we gingen verhuizen,” herinnert Carsten zich.“Natuurlijk was het lastig om afscheid te nemen van familie en vriendjes, maar ik had er vooral heel veel zin in. Het voelde als één groot avontuur. We vertrokken in november 2011 naar Wagrain en een maand later stonden de eerste gasten al op de stoep. Als gezin kwamen we in een sector terecht waar we helemaal geen ervaring mee hadden. Er konden maximaal 35 gasten in het pension verblijven en iedereen binnen de familie hielp mee. Ik ook, met het klaarzetten en afruimen van het ontbijt of het schoonmaken van de kamers.” 'Ik heb veel naar Hirscher gekeken. Soms trainden we op dezelfde piste en dan zeiden we gewoon 'hoi' tegen elkaar' Door eerdere wintersportvakanties is Carsten al verslingerd geraakt aan skiën. “Op m’n derde hebben mijn ouders me op de ski’s gezet. Er kwam geen leraar of les aan te pas. Ik leerde skiën op de Oostenrijkse manier: met een touw om mijn middel en achter mijn vader of moeder aan de piste af. Vanaf het eerste moment had ik er enorm veel lol in. Als aan het einde van de dag de liften dichtgingen, stond ik te huilen omdat ik van geen stoppen wilde weten. Helden Magazine 55 Het eerste gedeelte van het verhaal van Carsten Nienhuis komt voort uit Helden Magazine nummer 55. De 55ste editie staat in het teken van Gouden duo’s. Kjeld Nuis en Joy Beune zijn naast collega’s ook geliefden. Over hun relatie was veel te doen. Voor het eerst doen ze samen hun verhaal. Naast het verhaal van Kjeld Nuis en Joy Beune lees je veel meer interviews en reportages met én over jouw favoriete Nederlandse topsporters. Zo hebben Rafael van der Vaart en Theo Janssen veel gemeen. Ze zijn generatie genoten, linkspoten en levensgenieters. Daarnaast beleefde Femke Bol haar internationale doorbraak, doet Dylan Groenewegen voor het eerst uitgebreid zijn verhaal over De Val, waarbij collega Fabio Jakobsen zwaargewond raakte en blikt Wilco Kelderman terug op de bloedstollende ontknoping van zijn derde plek in de Giro. Ook in de 55ste editie van Helden spraken we vrienden en sinds kort weer ploeggenoten: Kai Verbij, Thomas Krol en Dai Dai N’Tab. Gingen we langs bij drievoudig olympisch kampioene, Jorien ter Mors over onder meer KiKa, Lara van Ruijven en de liefde. Is Tonny Vilhena gelukkig in Rusland bij FC Krasnodar en won Richard Krajicek 25 jaar geleden Wimbledon. Vandaag de dag heeft hij een andere uitdaging: toernooidirecteur van het ABN AMRO WTT zijn in coronatijd. Verder maakte speler van Atalanta Bergamo en Oranje, Hans Hateboer de verschrikkingen van corona in het zwaargetroffen Bergamo van dichtbij mee. Ziet paralympisch wielrenner Tristan Bangma bijna niets, maar door de nieuwste 5G-technologie kan hij ‘zien’ met zijn oren. In ‘de dag dat alles misging’ blikt Adelinde Cornelissen terug op de Spelen van 2016 en staan we stil met Aniek Nouwen in de ‘Leeuwinnen in het Rijks’. Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

Dressuurruiters Edward Gal (39) en Hans Peter Minderhoud (35) droomden beiden van een toekomst met een vrouw. Gevoelens voor mannen kenden ze niet, totdat ze elkaar tegenkwamen. En als twee mannenzielen zich tot elkaar aangetrokken voelen, kunnen ook topruiters hun verlangens niet beteugelen. Edward: ‘Toen ik Hans Peter voor het eerst op een hengstenshow ontmoette, vond ik hem wel leuk, maar ik had nog geen vlinders in mijn buik. Mijn aandacht ging nooit uit naar jongens, want ik was alleen met paarden bezig en woonde samen met mijn vriendin Nicole Werner.’ Hans-Peter: ‘Bij mij kwam die eerste ontmoeting pats-boem! binnen. Het was direct duidelijk. Ook al was ik voor het eerst verliefd op een man, ik gaf er meteen aan toe. Ik kon en wilde het niet tegenhouden en wist vrij snel dat ik met hem verder wilde.’ Edward: ‘Ik vond Hans Peter wel aantrekkelijk, maar het leek me lastig om intiem te zijn met een man. Alleen al het idee om met een man samen te wonen en met die harige benen in één bed te liggen! Ik was ook bang om de droom van Nicole en mij los te laten: Samen de stal beheren - zij de manager, ik de ruiter - en later kinderen krijgen. Ik verkeerde in een ware tweestrijd. De paarden merkten ook dat ik niet lekker in mijn vel zat. Ik raakte geïrriteerd en vloekte als iets niet lukte; de trainingen verliepen moeizaam.’ Hans Peter: ‘Die jaren waren inderdaad heftig. Edward had schuldgevoelens naar Nicole en was bang dat er uiteindelijk geen paard meer op stal zou staan en dat zijn levenswerk instortte. Ik riep dan: “Bekijk het maar, ik wil dit niet!” Bonje. We spraken elkaar twee dagen niet en dan begon het weer van voren af aan. Ik heb Ed echt uit de kast moeten sleuren!’ Edward: ‘Na een relatie van dertien jaar ging ik uiteindelijk weg bij Nicole. Aan onze band als broer en zus kwam toen een eind. Hans Peter bleef volharden, maar ik hield hem nog steeds op afstand. Een jaar later was ik een beetje gewend aan het idee dat ik verliefd was op een man en zijn we gaan samenwonen.’ Hans Peter: ‘Ik had niet het gevoel dat mijn bedrijf instortte als ik met een jongen zou verdergaan. Voor mij was het een feit waarmee ik goed uit de voeten kon. Omdat Edward nog worstelde, ging ik er in het begin wel voorzichtig mee om.’ Edward: ‘Ik keek inderdaad eerst de kat uit de boom en zweeg over onze relatie, omdat ik bang was dat sponsors en investeerders zouden a aken. Stel je voor dat een van hen zou zeggen: “Ja, dahag. Ik laat mijn paard niet door een homo berijden!” Maar dat gebeurde niet, het zat alleen maar in mijn hoofd. Nu zie ik het niet meer als een risico voor mijn sportieve loopbaan. In de paardenwereld heb je zo veel homostellen, het doet er niet meer toe. ‘Mooi aangeklede vrouwen krijgen nog steeds mijn aandacht, maar ik wil niet meer met een vrouw naar bed. Ik kijk ook helemaal niet naar andere mannen; Hans Peter is de eerste en enige voor mij. Al met al ben ik heel tevreden. Voordat ik Hans Peter leerde kennen had ik, als die had bestaan, wel een pil willen slikken tegen mijn homoseksualiteit. Maar nu heb ik dat gevoel niet meer.’ Hans Peter: ‘Ik weet dat Ed een sterke kinderwens heeft. Dat hij homo is, vindt hij niet meer zo’n punt, maar dat we kinderloos blijven, blijft moeilijk voor hem. Ik geloof dat hij er inmiddels wel meer vrede mee heeft. We hebben nu zo’n ontzettend druk leven, ik kies echt voor de sport, daar passen kinderen voor mij nog niet in. En Edward wil eerst goud winnen op de Spelen in Londen.’ Edward: ‘Ik heb ook nooit gekozen voor een leven als homo, het is ons overkomen. Er is maar één homo waar ik echt trots op ben en dat is Hans Peter. In grote lijnen denken hij en ik hetzelfde. Je kunt zeggen dat twee zielen elkaar hebben gevonden.’ Hans Peter: ‘Ja, ik ben supergelukkig met Ed.’ Helden Magazine Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.