28 oktober 1987
Nederland won met 8-0 van Cyprus, maar niemand was blij. Het EK leek ineens ver weg. Dankzij De Bommengooier uit Oss. Vandaag 27 jaar geleden gooide hij zijn zelfgemaakte projectiel. Met de klap veranderde zijn leven drastisch.
Een levenslang stadionverbod, een celstraf van drie maanden, doodsbedreigingen vanuit het hele land. En hij kreeg een boete van 310.000 gulden. Dat bedrag was niet op te hoesten, waarop zijn ouders besloten hem te onterven, uit angst dat de zaak van zijn vader geplukt zou worden. Hij kwam in een neerwaartse spiraal, raakte zijn baan kwijt, leefde op straat, kwam in het criminele circuit en pleegde inbraken om aan geld te komen.
'We gaan naar Duitsland toe,' zong het publiek. Het kon toch niet meer misgaan?
Het leven van John Staal veranderde vandaag 27 jaar geleden drastisch. Op 28 oktober 1987 werd hij bekend als De Bommengooier van Oss. Het Nederlands elftal speelde die dag in de Kuip tegen Cyprus en kon zich voor het eerst sinds 1980 weer kwalificeren voor een groot toernooi. Ter verhoging van de feestvreugde had de 21-jarige inwoner van het Brabantse industriestadje een tennisbal gevuld met het kruit van honderd strijkers, hij had er een gaatje in geboord en daarin een gebroken strijker gepropt die diende als ontstekingsmechanisme van de vuurwerkbom.
De bedoeling was om het projectiel op het veld te smijten als beide elftallen het veld zouden betraden voor de volksliederen. Maar hij kwam te laat in het vak vlak achter het doel, waar ook vijftig andere Ossenaren zaten. De wedstrijd was net begonnen. Al binnen een minuut gaf Berry van Aerle een voorzet van de rechterkant die John Bosman, bij afwezigheid van Marco van Basten de spits van Oranje, achter Andreas Charitou, de Cypriotische keeper schoot.
'We gaan naar Duitsland toe,' zong het publiek. Oranje ontbrak op het WK van 1982, werd schlemielig uitgeschakeld voor het EK in 1984 na de verdachte 12-1 zege van Spanje op Malta en het WK van 1986 werd na twee beslissingsduels tegen België ook al gemist. Nu kon het niet meer mis.
De Ossenaar liet zich opnaaien, het projectiel besloot hij na de 1-0 te gooien. Hij wilde hem richting cornervlag gooien, maar kreeg een duw in zijn rug op het moment dat hij gooide. Dat verklaarde hij in 2008 toen hij in Andere Tijden Sport voor het eerst zijn verhaal deed.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
De bommengooier uit Oss zong zelf mee, zodat hij niet tegen de lamp zou lopen
De tennisbal kwam neer in het strafschopgebied, ter hoogte van de penaltystip. Oranje was in de aanval, de Cypriotische keeper deed een paar passen naar voren. Toen volgde een enorme knal. Meteen gevolgd door een grote rookwolk. De arme Andreas Charitou liep nog terug naar zijn doel, ging door zijn knieën, schudde zijn hoofd en wreef met zijn keepershandschoenen in zijn ogen.
Daarna ging hij op de grond liggen, terwijl een paar ploeggenoten bij hem kwamen. De rook trok langzaam op, toen de scheidsrechter de wedstrijd besloot te onderbreken. De doelman ging per brancard en een doek over zijn ogen het veld af, onder applaus van het publiek. 'Ik dacht bij mezelf: wat heb ik nou toch gedaan?' zei de dader tegen Andere Tijden Sport.
Het Cypriotische elftal ging naar de kleedkamer. Lang was onduidelijk of de wedstrijd nog zou worden voortgezet. De Cyprioten hadden daar niet veel zin meer in. Begrijpelijk, vond ook Oranje-aanvoerder Ruud Gullit, die voor de camera van de NOS zei dat hij in zo'n situatie ook niet verder zou willen gaan. De vrees voor diskwalificatie voor het EK sprak Gullit toen al uit. 'Het is om te janken dit.'
'Hij is een hondenlul,' werd er massaal gezongen. De bommengooier uit Oss zong zelf mee, uit angst dat hij als hij dat niet zou doen, tegen de lamp zou lopen en dan niet meer levend het stadion uit zou komen. Al snel kregen andere toeschouwers door dat het projectiel was gegooid door een van de vijftig Ossenaren in het vak. Er ontstond een vechtpartij. Drie Ossenaren werden opgepakt, vrienden van de dader.
Buiten het politiebureau stonden tal van mensen klaar om hem te grazen te nemen
Na meer dan een half uur oponthoud werd de wedstrijd toch hervat. Charitou keerde niet terug op het veld, hij had zich al laten wisselen. De aanwezige arts had al vastgesteld dat de Cypriotisch doelman niet ernstig gewond was geraakt, hij was alleen verschrikkelijk geschrokken. Tegenover Andere Tijden Sport gaf hij toe dat hij wel door had kunnen spelen, het kruit was met water uit zijn ogen gespoeld. Hij had alleen nog een tijdje last van een zoemtoon in zijn oren.
Bij de terugkeer van Cyprus op het veld, werd de ploeg toegejuicht. De wedstrijd werd uitgespeeld. Het werd 8-0, Bosman maakte er vijf. Vreugde was er niet, een ereronde bleef achterwege, iedereen dacht alleen maar: wat voor sanctie hangt Oranje boven het hoofd?
Staal ging na de wedstrijd naar het politiebureau om zijn vrienden op te halen. Na het noemen van zijn naam, werd hij meteen gearresteerd. Zijn vrienden hadden verteld wie het projectiel had gegooid. De dader voelde ook wel opluchting, omdat hij wist dat hij in gevaar was. Het werd al snel landelijk bekend dat er iemand had toegegeven dat hij de dader was en die zat in een Rotterdams politiebureau. De ME moest er aan te pas komen om zijn veiligheid te waarborgen, buiten het bureau stonden tal van mensen klaar om hem te grazen te nemen.
Zelfs in de gevangenis was hij niet veilig, andere gevangenen wilden hem ook te grazen nemen. Hij moest alleen luchten, douchen en eten in de gevangenis. Er werd echt gevreesd voor zijn leven. De familie van de dader werd ook bedreigd en moest onderduiken. Er werd een lijkkist in de tuin van zijn ouderlijk huis gezet. Heel Oss stond er slecht op, het regende dreigementen. Het stadje was dagenlang in de media.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
De dader was blij dat Oranje de Europese titel pakte, zodat hij weer normaal over straat kon.
Om wat positieve pr te krijgen nodigde Oss Promotion keeper Charitou uit voor een bezoek van een week aan Oss. Hij stemde in, kwam met zijn vrouw, zus en zwager en werd opgewacht met bloemen door vertegenwoordigers van Oss die hem in een camper naar het stadje brachten. Hij werd als eregast ontvangen, winkelen was voor hem en zijn dierbaren gratis.
De UEFA kwam niet veel later met zijn uitspraak; de 8-0 zege werd omgezet in een 3-0 nederlaag. Daardoor was deelname aan het EK in een klap uiterst onzeker. De KNVB ging meteen in beroep, met de aanwezige arts als getuige die kon aantonen dat Charitou best door had kunnen spelen.
Met succes. Had het iets te doen met de 12-1 overwinning van Spanje op de volgens iedereen omgekochte Maltezen, maar waar de UEFA niets tegen deed en waardoor Oranje het EK van 1984 misliep? De UEFA vond uiteindelijk dat de wedstrijd zonder publiek moest worden overgespeeld. Oranje won op 9 december 1987 alsnog. In De Meer werd het 4-0, dankzij drie goals van Bosman. De Grieken waren woedend, zij hadden bij een door de UEFA toegekende 3-0 nederlaag nog een goede kans gehad op het EK.
Voor de bommengooier uit Oss was de kous nog niet af nadat Oranje zich kwalificeerde voor het EK. Charitou stuurde een brief naar de rechtbank met het verzoek de 21-jarige dader niet te zwaar te straffen. Hij kreeg echter een gevangenisstraf van drie maanden, die hij in voorarrest al had uitgezeten, een boete van 310.000 gulden en een levenslang stadionverbod.
De dader was blij dat Oranje de Europese titel pakte, zodat hij weer normaal over straat kon. Maar zijn leven was daarna niet meer hetzelfde. In 1998, na elf jaar, heeft de burgemeester van Oss ervoor gezorgd dat de boete, die met rente erbij op was gelopen tot 1,4 miljoen gulden, werd kwijtgescholden in ruil voor 240 uur dienstverlening bij TOP Oss. Zonder de boete kon hij weer gaan werken en waren al zijn problemen voorbij. Na twintig jaar kwam ook zijn levenslange stadionverbod ten einde.