Word abonnee

Column

Pantani: van held tot mythe

door: Jasper Boks
13 januari 2015

13 januari 1970
Marco Pantani zou vandaag 45 zijn geworden. Het levenloze lichaam van Il Pirata werd op 14 februari 2004 in een hotelkamer gevonden. Was het zelfmoord of toch moord? In Italië blijft zijn dood de gemoederen bezighouden.

‘Pantani werd vermoord,’ zo luidde de kop in La Gazzetta dello Sport op 2 augustus vorig jaar. De Italiaanse justitie heropende die dag het onderzoek naar de dood van Marco Pantani, op 14 februari 2004. Het lichaam van de wielrenner werd destijds aangetroffen in hotelkamer 505 van Le Rose Suite Hotel in Rimini. Hij zou op 34-jaige leeftijd zijn overleden aan een overdosis cocaïne.

Zijn moeder, Tonina, geloofde niet in zelfmoord, verkondigde al jaren dat anderen hem dwongen uit het leven te stappen. Volgens haar drongen twee mannen de hotelkamer binnen en dwongen haar zoon een grote hoeveelheid cocaïne vermengd met water op te drinken. Zo zou de schijn van een zelfgekozen overdosis zijn gewekt. De enorme hoeveelheid van de drug die in zijn lichaam werd aangetroffen zou hij alleen zo binnen hebben kunnen krijgen. Ze huurde een privédetective in om bewijzen voor haar verhaal te verzamelen. Die werden vorig jaar overgedragen aan de openbaar aanklager, die daarop het onderzoek heropende.

La Gazzetta dello Sport kwam met opvallende details. Naast het lichaam van Pantani stond een halfvolle fles water. Het water werd nooit onderzocht en de fles werd niet gecontroleerd op vingerafdrukken. Pantani belde de avond voor zijn dood twee keer de receptie van het hotel omdat hij werd bedreigd. In zijn kamer werden twee ski-jacks gevonden, terwijl hij zonder bagage had ingecheckt. Bovendien had Pantani toen hij werd aangetroffen een wond op zijn hoofd, waar nooit een verklaring voor werd gevonden. Was hij geslagen?

In de jaren negentig werd Pantani een held in Italië en ver daarbuiten

In de jaren negentig werd Pantani een held in Italië en ver daarbuiten. Klein, kaal, grote oren en zodra het klimwerk begon, ging hij in de aanval. Toen El Elefantino of Il Pirata, zoals zijn bijnamen luidden, in 1998 zowel de Giro d’Italia als de Tour de France wist te winnen, werd hij bestempeld als halfgod in zijn geboorteland.

Pantani was 28 jaar toen hij de editie won die later werd omgedoopt in Le Tour Dopage, nadat hij al twee keer de jongerentrui had gewonnen en twee keer derde in het eindklassement van de Ronde van Frankrijk was geworden.

In 1999 mocht Pantani zijn Tourzege niet verdedigen, hij was geschorst nadat hij twee dagen voor het einde van de Giro en in de roze leiderstrui uit koers werd gehaald wegens een te hoge hematocrietwaarde, wat wees op dopinggebruik.

'Als ze Marco die Giro-zege toekennen, zou ik me niet bestolen voelen. Ik ben bereid mijn overwinning in te leveren'

Jarenlang, tot vandaag aan toe, werd geroepen dat er fouten zijn gemaakt bij de test. Mercatone Uno, destijds zijn ploeg, wil dat Pantani de Giro-zege van 1999 postuum toch nog toegewezen krijgt. 'Ik weet niet of het een fout was of een vooropgezet plan, maar het besluit om Pantani uit de Giro te zetten moet worden herzien. Mercatone Uno, en met name directeur Cenni, wil gewoon dat Pantani krijgt wat hem onrechtmatig is ontnomen,’ zei advocaat Marco Baroncini. Ivan Gotti, winnaar van die editie na het uit koers nemen van Pantani, is al bereid gevonden zijn eindzege af te staan. ‘Het herschrijven van de geschiedenisboeken is geen probleem als je dat afzet tegen wat er is gebeurd met de arme Marco. Als ze Marco die Giro-zege toekennen, zou ik me niet bestolen voelen. Ik ben bereid mijn overwinning in te leveren.'

De uitsluiting van de Giro in 1999 betekende het begin van het einde voor Pantani. Hij kwam mentaal in de problemen. In 2000 had hij nog een opleving in de Tour, hij won twee etappes. De Mont Ventoux beklom hij samen met zijn opvolger als Tourwinnaar, Lance Armstrong. De Piraat won, maar duidelijk was dat hij de zege cadeau kreeg van de man in het geel. Pantani pakte dat jaar ook nog de etappe naar Courchevel, het betekende zijn achtste en laatste ritzege in de Tour. Na een mislukte aanval in de laatste bergetappe van de Tour in 2000 stapte hij met Parijs in zicht af. De Tourdirectie vond dat niets, waardoor zijn ploeg de jaren erop niet meer welkom was.

Zijn naam kwam amper nog in de uitslagenlijsten voor

Zonder de kans op het rijden van de Tour raakte hij dieper in de put. In 2001 werd een spuit met insuline in zijn hotelkamer gevonden, wat hem een schorsing van een half jaar opleverde. Ook liet hij zich behandelen om van zijn depressiviteit en drugsverslaving af te komen. Zijn naam kwam amper nog in de uitslagenlijsten voor. In 2003 stopte Pantani met wielrennen.

Aan het einde van zijn leven haalde hij de kranten alleen nog doordat hij sportwagens aan gort reed onder invloed van drugs

Aan het einde van zijn leven haalde hij de kranten alleen nog doordat hij sportwagens aan gort reed onder invloed van drugs. En de eenzame Pantani liet zich ’s nachts vergezellen door prostituees. Hoewel iedereen wist dat het niet goed ging met, kwam zijn dood hard aan. Italië rouwde massaal. Dat ze hem nog niet zijn vergeten bleek vorig jaar, toen de Giro tien jaar na zijn dood voor een groot deel werd opgedragen aan Pantani.

Vandaag zou hij dus 45 jaar zijn geworden. Over zijn dood zijn nog altijd veel vraagtekens. Op 4 december werd het onderzoek naar zijn dood gesloten. Volgens forensisch onderzoek was hij gestorven aan een cocktail van medicijnen en drugs, maar er werden geen overtuigende aanwijzingen gevonden van moord. Ook de komende jaren zal zijn dood voer zijn voor complotdenkers, zeker op dagen als vandaag. Bij leven was hij een held, na zijn dood wordt hij stilaan een mythe.

Delen: