Richard Krajicek is vanaf 9 februari voor de twaalfde keer toernooidirecteur van het ABN AMRO World Tennis Tournament. In Helden spreekt hij openhartig over de ingrijpende operatie die hij vorig jaar onderging.
“Die botpijn was zo vreselijk, ik wist gewoon niet waar ik het moest zoeken. Ik kreeg morfine, maar daar stopte ik na een paar uur al mee. Ik werd er alleen maar misselijk van, de pijn werd er niet minder door. Niets hielp. Maar ik hield mezelf de eerste twee, drie dagen voor: dit heeft een goed doel, ik móést dit doen.”
Richard Krajicek kon toernooidirecteur van het ABN AMRO World Tennis Tournament blijven, maar zelf tennissen was er niet meer bij. Alleen nog wandelen en fietsen, dat was de mededeling die hij in september 2013 kreeg van de arts. Tien jaar eerder had zijn elleboog hem het einde van zijn profcarrière bezorgd en op zijn 41ste was het de rechterknie die hem zelfs tennissen op recreatief niveau onmogelijk maakte.
Artrose had zijn verwoestende werk gedaan. Dag in dag uit had hij gesport, ineens mocht hij niets meer. Het was een mokerslag. Richard voelde zich een bejaarde, terwijl hij nog maar net de veertig was gepasseerd. Er bleek toch nog een uitweg: osteotomie, dat komt neer op het doorzagen van het scheenbeen vlak onder de knie om de verkromming in zijn rechterbeen te corrigeren. Zijn O-benen waren de reden van de artrose.
“Ik wist dat me een lange, zware revalidatie van een jaar te wachten stond. Ik kreeg het advies om het zo snel mogelijk na het ABN AMRO World Tennis Tournament te doen, als ik ook in 2015 mijn werkzaamheden als toernooidirecteur goed wilde kunnen doen.”
'Soms was ik in huis weer zo hard aan de gang. Daphne schudde dan haar hoofd. Ik zei dan heel fanatiek: ‘Dit móét, ik moet die spieren optrainen''
Op 7 maart ging hij in het Martini Ziekenhuis onder het mes. Chirurg Reinoud Brouwer nam een schuin plakje weg van zijn scheenbeenbot, waardoor de O-stand van zijn rechterbeen werd gecorrigeerd.
De maanden daarna stonden in het teken van revalideren. Eind november wilde hij alweer op de baan staan, hij had zijn deelname aan de AFAS Tennis Classics immers toegezegd.
Richard lacht, ziet zichzelf in gedachte nog in de weer. “Ik was maniakaal bezig. Peter Vergouwen, bij wie het wat revalideren betreft niet snel te gek kan, zei zelfs: ‘Je moet nu toch een beetje rustiger aan gaan doen.’ Soms was ik in huis weer zo hard aan de gang, kon ik niet eens mijn been meer strekken door de druk die ik op het bot zette. Liet ik me zijwaarts op de bank vallen na mijn oefeningen. Daphne schudde dan haar hoofd. Ik zei dan heel fanatiek: ‘Dit móét, ik moet die spieren optrainen.’”
Maandenlang was hij na de operatie minstens twee keer per dag in de kleine fitnessruimte bij zijn huis te vinden. In Helden Magazine legt Krajicek gedetailleerd uit hoe de revalidatie verliep en hoe zwaar die weg was.
Het hele interview met Richard Krajicek is te lezen in de nieuwe Helden Magazine, die nu in de winkels ligt. Het magazine is ook via de website te bestellen en het interview is ook te lezen op Blendle.