Het leven van Frenkie de Jong (22) en zijn vriendin Mikky Kiemeney (21) veranderde dit jaar voorgoed. Bij Ajax groeide de middenvelder uit tot een van de meest begeerde voetballers van Europa, met een transfer naar FC Barcelona tot gevolg. Mikky begon haar eigen kledinglijn Mikky Ki. Tussen de presentatie in Camp Nou en hun verhuizing in bespraken we met het stel tien momenten van dit jaar.

20 mei 2019.

Mikky plaatst een foto op Instagram met uitzicht over Barcelona: ‘Our new chapter’

Mikky: “Dat was het eerste moment dat we met z’n tweeën in Barcelona waren sinds het tekenen van Frenkies contract. We hadden voor het eerst dat besefmoment van: het gaat gebeuren, we gaan dit écht doen.”

Frenkie: “We hadden net een huis gevonden en zeiden tegen elkaar: ‘We gaan hier gewoon wonen…’”

Dat hadden jullie vierenhalf jaar geleden op de middelbare school toch niet gedacht…
Mikky, lachend: “Het begon allemaal toen je een awkward berichtje naar me stuurde.”

Frenkie: “We zagen elkaar weer op de eerste schooldag na de vakantie. Ik had nog nooit een vriendinnetje gehad, stuurde ook nooit berichtjes naar meisjes. Ik dacht nog: moet ik dat nou wel doen, ik durfde eigenlijk niet. Mijn vrienden zaten me een beetje te pushen. Via Facebook vroeg ik om haar nummer.”

Mikky: “Ik had een training met hockey, had een paar uur niet op mijn telefoon gekeken.”

Frenkie, lachend: “En ik maar wachten…”

Mikky: “Onze eerste afspraak was bij je thuis. Je had een kussen van Barcelona in je slaapkamer liggen. Als ik toen tegen je had gezegd dat je bij Barcelona zou gaan spelen, had je gedacht dat ik een psycho was.”

Hoe mooi is het om dit samen mee te maken?
Frenkie: “Heel mooi. Het is ook prettig dat we al bij elkaar waren voordat ik profvoetballer was. Ook voor Mikky is dat fijn. Mensen hebben toch snel een vooroordeel bij een vrouw die met een bekende voetballer gaat.”

Mikky knikt: “Ik heb zijn carrière vanaf de start mogen meemaken.”

Vind je het lastig dat veel om Frenkie en zijn carrière draait?
Mikky: “Ik vind dat juist wel fijn.”

Frenkie: “Natuurlijk voel ik me daar weleens schuldig over.”

Mikky, terwijl ze naar Frenkie kijkt: “Het ziet er van buitenaf allemaal heel mooi uit en het is ook echt een droom die uitkomt, maar afgelopen jaar was tegelijkertijd het zwaarste jaar tot nu toe. Je kwam terug van een heel pittige enkelblessure, verloor je opa en hebt de moeilijke keuze moeten maken tussen clubs. Ik ben vooral heel trots op hem dat hij dicht bij zichzelf is gebleven.”

Frenkie: “We wisten dat dit mijn laatste seizoen bij Ajax zou zijn, dat er waarschijnlijk veel op me af zou komen. Vorige zomer kon ik ook al weg, meerdere clubs boden zich aan, maar de enige serieuze optie waar ik echt over na heb gedacht was Tottenham Hotspur. Uiteindelijk wilde ik blijven.”

Tottenham is ook een mooie club…
Frenkie: “Ja, het is een mooie club met een goede trainer. Het was goed voor mijn ontwikkeling geweest. Maar ik had bij Ajax nog niet eens een heel seizoen op mijn favoriete positie, als middenvelder, gespeeld. Dat gaf de doorslag.”

Voelen de afgelopen vier jaar als één grote rollercoaster?
Frenkie knikt: “Toen we nog op de middelbare school zaten, woonde ik een kleine twee jaar bij Mikky en haar ouders, ook omdat Willem II van daaruit veel dichterbij was. Toen verhuisden we samen naar Amsterdam, eerst in een klein appartementje, daarna in een grotere. En nu gaan we naar het buitenland. Ook voor iedereen in de familie is er veel veranderd.”

Mikky: “Maar als we bij je broertje of je vader of moeder zijn, gaat het nog steeds over dezelfde dingen. Als je een keer gek zou doen of uit de hoogte, word je meteen weer op je plek gezet. Je hebt mensen om je heen die er vanaf het begin bij zijn. En die jou altijd hetzelfde behandelen.”

Maar jullie maken wel bizarre dingen mee. Zo werd je even door een privéjet opgehaald om naar Barcelona te gaan…
Frenkie: “Maar we weten ook dat dat niet iedere keer zo zal zijn. We genieten ervan, maar iedereen in mijn familie vliegt net zo lief met een normaal vliegtuig, hoor.”

Mikky: “We beseffen dat we veel mooie dingen mogen meemaken en bijvoorbeeld luxer op vakantie kunnen. Maar onze eerste vakantie samen was in Spanje. We zaten niet bepaald in een mooi hotel. Toch zeggen we altijd tegen elkaar dat dat eigenlijk een van onze leukste vakanties was. En volgende week vliegen we gewoon met Vueling naar Barcelona.”

Tekst gaat verder onder de foto

23 januari 2019.

Ajax en Barcelona bereiken een akkoord

Mikky: “De eerste keer dat ik heel veel appjes kreeg, was op de dag dat zogenaamd bekend was geworden dat je naar Paris Saint Germain ging. Toen ontplofte mijn telefoon al bijna. En ja, na het echte nieuws was het helemaal een gekkenhuis. In eerste instantie wilde je het pas een half jaar later naar buiten brengen. Zodat je niet het risico zou lopen dat als het wat minder ging, er geroepen zou worden dat je met je hoofd al bij Barcelona was. Het werd toch eerder bekend.”

Frenkie: “Ik heb zóveel berichten gehad. Van bekenden en ook onbekenden. Zelfs van klasgenoten uit groep 8. Ik was opgelucht dat het achter de rug was en dat het bekend was. Het voelde meteen goed.”

Hoe hebben jullie het gevierd met zijn tweeën?
Mikky: “De dag nadat het bekend werd had je een bekerwedstrijd tegen Heerenveen. Met de familie hebben we de wedstrijd gekeken met champagne. En de volgende dag zijn we samen door het bos gaan lopen. Het sneeuwde.”

Frenkie: “We zijn vast ook nog wel uit eten gegaan.”

Mikky: “Veel tijd om erbij stil te staan, hadden we niet. Het afgelopen jaar werden we geleefd. Ik besef nog steeds niet helemaal wat er allemaal is gebeurd dit jaar. Het was fantastisch, maar ik heb me op momenten ook heel ongelukkig gevoeld. Vooral omdat ik Frenkie zag lijden onder de keuze tussen clubs. Hij moest iedere dag in een interview de vraag beantwoorden waar hij naartoe ging. Als hij thuiskwam, zag ik dat hij daar moeite mee had. Nam hij twee paracetamolletjes en plofte hij neer op de bank. Toen eenmaal de keuze gemaakt was, viel er ook een last van mijn schouders. Ik leef niet voor jou, maar dat was de enige maand dat het wel zo was. Ik zette alles opzij om jou te beschermen en te behoeden voor een keuze waarvan je achteraf misschien spijt zou hebben. Die taak nam ik misschien ook wel te serieus.”

Frenkie: “Mikky zorgt altijd dat thuis alles geregeld is, in deze tijd deed ze dat extra goed. Ze probeerde de moeilijke keuze zo makkelijk mogelijk voor me te maken.”

Had je slapeloze nachten van de keuze?
Frenkie: “Ik slaap altijd wel goed, maar twijfelde enorm. Ik ben sowieso een twijfelaar. Toen we gingen kiezen welke club het zou worden, was het ook zwaar voor Mikky. Het enige waar het over ging, was de keuze en de afweging. Ik was er vaak niet bij omdat ik veel afgeleid was.”

Mikky: “Op een gegeven moment zei je: ‘Oké, volgende week woensdag maak ik de keuze.’ Ik wilde ook niet de hele tijd vragen of je al had gekozen. We kwamen net terug van een vakantie op Jamaica. De hele vakantie hadden we er expres niet over gesproken, omdat ik wist: als ik erover begin, gaat het niet meer uit je hoofd. Op maandag vroeg ik: zullen we het er even over hebben? ‘Ja,’ zei je, ‘ik denk dat ik weet wat het wordt.’ Maar op dinsdag noemde je weer een andere club. Op woensdagavond zei ik: kies voor de club van je dromen. De avond daarvoor had je aan tafel al de opstellingen van de clubs gemaakt.”

En daar had je jezelf een beetje tussen gezet?
Frenkie, lachend: “Ja, maar ook wat de voor- en nadelen waren. Zo lastig om te kiezen. Tot Barcelona heel serieus werd. Ze hadden ook een concreet plan. Als dat echt zo is, dacht ik, ligt mijn voorkeur altijd bij Barcelona.”

Dat kussen lag niet voor niets op je slaapkamer, toch?
Frenkie, lachend: “Precies.” Hij vervolgt serieus: “Ik voelde me supervereerd na alle interesse van de clubs. Het moeilijkste van alles vond ik om clubs en mensen af te wijzen. Paris Saint Germain, Manchester City en Barcelona… Het waren allemaal goede keuzes geweest. Ik voelde me soms wel schuldig. Maar ja, ik kon er maar één kiezen.”

Hoe vind je die hele Frenkie de Jong-hype?
Frenkie: “Van mij hoeft het niet echt. Maar ik heb ook zoiets van: als mensen erover willen praten, moeten ze dat doen. Daar heb ik geen problemen mee. Net na de transfer vond ik het wel een tijdje irritant. Op straat zaten mensen me achterna of keken om. Nu denk ik: ach, ze mogen me gerust filmen.”

Hoe is het om met een man van 86 miljoen samen te wonen?
Mikky: “Dat besef ik niet echt. Het is ook onze kracht dat we zulke dingen niet belangrijk vinden. De droom van Frenk is uitgekomen, dát vinden we belangrijk.”

En hoe moeilijk is dat voor jou, Frenkie? Dat transferbedrag van 75 miljoen, dat met bonussen op kan lopen tot 86 miljoen, blijft de hele tijd rondzingen…
Frenkie: “Daar denk ik ook niet zo over na. Bij Barcelona zijn er spelers die voor veel meer geld zijn gekocht. Het is een heel hoog bedrag, maar het is niet zo dat ik nu denk: o jee, ik kost 86 miljoen, ik moet nu dit of dat anders doen in het veld. Ik blijf hetzelfde doen. Maar misschien wordt de druk wat hoger.”

Frenkie: ‘Het is een heel hoog bedrag, maar het is niet zo dat ik nu denk: O jee, ik kost 86 miljoen, ik moet nu dit of dat anders doen in het veld. Ik blijf hetzelfde doen’

En je ploeggenoten bij Ajax, gingen die ineens anders naar je kijken toen duidelijk was dat je voor dat bedrag wegging?
Frenkie: “Er zijn wel grapjes over gemaakt. Gaf ik een verkeerde kaats op de training, riepen ze: ‘Dat kan niet hoor, Frenk, voor zoveel geld.’ Maar ik heb nooit het gevoel gehad dat iemand bij Ajax het me kwalijk heeft genomen dat ik al gekozen had. Ik had juist het gevoel dat ze blij voor me waren. Iedereen gunde het me.”

Had je je afwegingen met ploeggenoten gedeeld?
Frenkie: “Ja, ik had het er wel met mensen over. Wat zal ik doen, dit of dat? Misschien had ik het er juist met te veel mensen over, ging het daardoor te veel in mijn hoofd zitten.”

Daarna begon meteen de discussie of je het wel gaat redden bij FC Barcelona.
Frenkie: “Dat is ook logisch. Er lopen nu eenmaal heel veel goede spelers rond bij Barcelona. Het zou gek zijn als iedereen er bij voorbaat van overtuigd zou zijn dat ik alles ga spelen. Iedereen heeft nu eenmaal een andere kijk, niet iedereen is even positief.”

Tekst gaat verder onder de foto

Dus als Louis van Gaal zegt dat er met Ivan Rakitic en Arturo Vidal nog een paar heel goede spelers zijn voor jouw positie, dan schiet je niet in de stress?
Frenkie: “Maakt me echt niet uit. Iedereen mag zijn mening hebben over mijn keuze en mijn kansen, geen enkele moeite mee. Ik moet er alleen voor zorgen dat ik de spelers en trainers van Barcelona ervan overtuig dat ik moet spelen.”

Wat zei bondscoach Ronald Koeman, zelf een held in Barcelona?
Frenkie: “Hij adviseerde me om naar Barcelona te gaan. Koeman was ook echt blij dat ik voor die club koos. Het type spel vindt hij het beste bij me passen. En zijn liefde voor Barcelona, zowel de club als de stad, zit nog heel diep, merk ik aan alles. Toen ik vertelde dat ik voor Barcelona had gekozen, antwoordde hij dat hij dan ook meteen een mooi excuus had om vaker die kant op te gaan.”

28 juni 2019, lancering kledinglijn Mikky KI

Frenkie: “Ik was heel trots op je, omdat ik weet dat je dat altijd hebt gewild. Je hebt altijd geroepen dat je een eigen bedrijfje wilde en de interesse in kleding was er ook al sinds ik je ken. Als ik kleding uit moet zoeken, vraag ik het ook altijd aan jou. Jij weet gewoon wat leuk is, hebt er verstand van. Dat je met behulp van je vader nu je eigen kledinglijn hebt opgezet vind ik bewonderenswaardig.

Je weet ook nog eens hoe je het aan moet pakken, hoe je MIKKY KI. moet promoten. Ik vind het ook fijn dat je nu niet meer steeds antwoord hoeft te geven op de vraag: ‘Wat doe jij nou eigenlijk?’ Heel veel mensen wisten en zagen niet dat je al twee jaar heel veel tijd stak in het opzetten van een eigen kledingmerk. Nu is die er en het loopt van begin af aan goed.”

Mikky: “De kleding is momenteel zo goed als uitverkocht, echt top. Het is zo leuk om mijn eigen ding te hebben. Het is super om mijn ei kwijt te kunnen, dat ik lekker kan werken en mijn eigen inkomen heb. Tijdens het opzetten van MIKKY KI. zei ik weleens tegen mensen dat ik echt geen tijd had. Dan kreeg ik vaak als reactie: ‘Maar wat doe jij dan eigenlijk de hele dag?’ Dan legde ik uit dat ik bij mijn vader werkte en dat ik plannen had. Maar ik dacht ook: jullie zien het straks allemaal vanzelf wel. Nu is een droom uitgekomen. Weet je nog dat we een paar jaar terug, toen je nog in de A-jeugd speelde bij Willem II, tegen elkaar zeiden: als het met voetballen niets wordt, dan kun je altijd nog schoonmaker worden in mijn bedrijf?”

Frenkie: “Jaha!”

Er bestaat best vaak een bepaald beeld van de doorsnee voetbalvrouw. Dat ben jij dus niet.
Mikky: “Maar is de typische voetbalvrouw iemand die thuis met de kinderen zit te wachten tot haar man weer thuiskomt van het trainen of een wedstrijd? Je hebt er altijd een paar van wie je denkt: ga met je luie reet van de bank af. Maar dat geldt toch niet alleen voor vrouwen die een relatie hebben met een voetballer? De realiteit is vaak dat een paar jaar alles in het teken staat van de voetbalcarrière, maar dat betekent niet dat er geen ruimte is om met je eigen dingen bezig te zijn.”

Heb je het gevoel dat je moet vechten tegen die vooroordelen?
Mikky: “Ik ben iemand die nog weleens wil reageren op die vooroordelen. Frenk zegt dan vaak: ‘Doe nou niet, we weten wel beter.”

Hoe belangrijk vind je het dat Mikky haar eigen dingen heeft?
Frenkie: “Ik vind het juist mooi en het maakt haar aantrekkelijker vind ik, als ze heel erg zelfstandig is. Toch geweldig dat ze haar eigen merk heeft en haar eigen geld verdient? Mensen denken vaak: wat doen al die jonge meisjes toch met Instagram? Dat heb ik ook weleens gedacht. Maar Mikky laat zien dat je er iets waardevols mee kunt opbouwen. Ik vind het knap hoe ze over dat soort dingen nadenkt en er gebruik van maakt.”

Mikky: “Ja… Ik zal straks in Barcelona niet dagelijks naar series op Netflix kijken en je om de haverklap appen of je al naar huis komt. Zeker niet.”

Frenkie: “Of dat ik niet een keer iets met teamgenoten kan doen omdat jij thuis zit te wachten.”

Mikky: “Als je allebei je eigen ding hebt, word je in mijn beleving alleen maar een sterker team.”

Je had er in een weekend 200.000 volgers bij rond de presentatie van Frenkie. Blijf ook vooral die stories delen op Instagram!
Mikky: “Ik zou nooit echt ons privéleven gaan delen, maar mooie dagen uit ons leven zijn leuk om te delen in een video. Die over mijn verjaardag, toen we in Turijn waren, vind ik zelf ook leuk om terug te kijken. Net als die van de presentatie van Frenkie in Barcelona. Ik maak altijd de afweging of ik iets leuk vind om te delen of dat het beter is om het voor mezelf te houden. Ik overleg het ook altijd met jou.”

Frenkie: “Klopt.”

Hoe gaat het straks als je in Barcelona zit? Moet je dan als beginnend zakenvrouw vaak heen en neer naar Nederland?
Mikky: “Toen we in Amsterdam woonden, werd ook alles vanuit Den Bosch geregeld. Veel gaat via de mail. Dus ik kan veel dingen rond het kledingmerk ook vanuit Barcelona doen.”

Waar staat MIKKY KI. over vijf jaar?
Mikky: “Vind ik lastig in te schatten. Mijn ambitie is nu niet om heel groot te worden, het belangrijkste is dat ik het leuk vind. En ik zeg je eerlijk: ik wil gewoon mijn eigen geld op m’n rekening hebben. Zo ben ik opgegroeid. Doel is dus wel om er een succes van te maken. En daarnaast kan ik er m’n passie in kwijt.”13 juli 2018.

13 juli 2018,  Start van het seizoen, oefenduel met Anderlecht in het olympisch stadion

Frenkie, lachend: “Dat was mijn slechtste wedstrijd ooit en de eerste na mijn enkelblessure. Ik had vijf maanden niet getraind en gespeeld. Tijdens de wedstrijd ging niks goed. Na afloop riep ik: ‘Pff, kan ik het nog wel?’”

Mikky: “Matthijs de Ligt was geblesseerd. Ik zat met hem op de tribune. Na de wedstrijd is Matthijs zelfs naar ons huis gekomen om Frenk te troosten. Zo van: het komt wel goed.”

Frenkie, lachend: “Dat wist ik zelf ook wel, hoor.”

Hoe kijk je zelf naar de Frenkie van een jaar geleden?
Frenkie: “Mensen zeggen tegen me dat ik me enorm heb ontwikkeld en dat ik dit jaar veel beter ben geworden. Ik denk niet dat dat zo is, was altijd al dezelfde voetballer. Natuurlijk heb ik nu meer ervaring in wedstrijden op hoog niveau. En ik ben conditioneel verbeterd en sterker geworden. Maar ik ben altijd hetzelfde type voetballer geweest, het is niet zo dat ik nu zoveel beter ben dan dat ik vorig jaar was. Daar geloof ik niet zo in.”

Mikky: “Je speelt nog steeds hetzelfde als je bij de A1 van Willem II deed.” Lachend: “Alleen scoorde je toen nog weleens.”

Frenkie: “Klopt. Het is meer het podium dat ik dit jaar kreeg. Mensen zien ineens wat ik kan.”

En op de positie die je altijd geambieerd hebt.
Frenkie: “Iedereen wist wel dat ik het best tot m’n recht kom op het middenveld en niet centraal in de verdediging. Gelukkig zag Ajax dat ook zo.”

Wat waren je verwachtingen aan het begin van het seizoen?
Frenkie: “Ik riep dat ik als middenvelder basisspeler wilde worden bij Ajax en mijn debuut wilde maken bij Oranje. Toen dacht ik nog dat basisspeler van het Nederlands elftal te hoog gegrepen was.”

Mikky: “Toen je dat riep, voor de start van het seizoen, maakte je je ook nog druk om je enkel. Lachend: “We waren op vakantie en toen zei je tijdens de laatste avond: ‘We moeten even rustig aan doen met uit eten gaan, hoor, want ik weet niet of mijn enkel ooit nog beter gaat worden.’”

6 september 2018, Nederland – Peru: Wesley Sneijder neemt afscheid en Frenkie de Jong debuteert in Oranje.

Frenkie: “Dat was fantastisch, een jongensdroom die uitkwam. En het was mooi dat ik nog een kwartiertje met Sneijder in het veld kon staan. Het was ook nog eens in de Arena en ik kon mijn familie op de tribune zien zitten.”

Hoe was het voor jou om hem voor het eerst in het Nederlands elftal te zien?
Mikky: “Ik zat met Youri, zijn broertje, op de tribune. We zitten altijd naast elkaar en maken elkaar altijd zo zenuwachtig. Toen zag ik hem warmlopen en wisten we: nu gaat het gebeuren. Zijn vader zingt altijd uit volle borst mee met het Wilhelmus, dat vond ik misschien nog wel mooier om te zien. Iedereen was zo trots. En je deed het die wedstrijd ook nog eens supergoed, gaf meteen een assist.”

Frenkie: “Het was mooi dat iedereen erbij kon zijn. Iedereen van de familie was er.”

Mikky, lachend: “Het was ook nog in de tijd dat ze de kaartjes van het Nederlands elftal maar moeilijk konden slijten. Iedereen mocht komen.”

Maar de wedstrijd drie dagen later tegen Frankrijk staat waarschijnlijk meer in je geheugen gegrift.
Frenkie knikt: “Dat was echt mijn doorbraak. Ook internationaal. Met Ajax waren we al wel gekwalificeerd voor de groeps- fase van de Champions League, maar dit was de eerste keer dat ik echt tegen een groot Europees land speelde. Uit tegen de wereldkampioen…”

Mikky: “Je belde me op toen ik met Youri in Disneyland Parijs was. ‘Mik, ik ga gewoon tegen Mbappé spelen, de wereldkampioen.’ En wie was ook alweer die ander, dat kleine mannetje die tegenover je stond?”

Frenkie: “N’Golo Kanté.”
Mikky: “Youri riep toen lachend: ‘Nou, die ga je echt niet zoek spelen.’ Maar je was zo goed.”

Je nieuwe ploeggenoot Antoine Griezmann noemde je de beste speler tegen wie hij ooit had gespeeld.
Frenkie: “Dat zijn wel de leukste complimenten, als zulke spe- lers dat zeggen.”
Heb je in het veld nog contact met die spelers gehad? Frenkie: “Even kort, maar niet noemenswaardig. Na afloop heb ik wel mijn shirtje geruild met Mbappé.”

En Kylian Mbappé denkt nu: yes, ik heb het shirtje van Frenkie de Jong van Barcelona…
Frenkie, lachend: “Wie weet. Ik ben in ieder geval hartstikke blij met zijn shirt.”

8 mei 2019, Ajax wordt in de blessuretijd geklopt in de halve finale van de Champions League

Frenkie: “Die tweede wedstrijd tegen Tottenham zal waarschijnlijk altijd een open wond blijven. We hadden met Ajax gewoon de finale van de Champions League kunnen halen. Het was al uniek dat we in de halve finale stonden, maar als we ook nog de finale hadden bereikt, was het helemaal bijzonder geweest. Dat het in de laatste seconde misging, is zo pijnlijk. Ik hoop dat dit het ergste moment in m’n voetbalcarrière blijft.”

Mikky: “Ik zet altijd als de extra tijd begint m’n stopwatch aan. Daarop zag ik dat de extra tijd er zo goed als op zat. Vier secon- den voor tijd ging het toch nog mis. Poeh… Na de wedstrijd zag ik je op het veld liggen, terwijl het stadion leegstroomde. Mijn broertjes kwamen toen even langs om me een knuffel te geven. Ik vond het zo sneu, wist hoe graag je dit wilde, je was alleen maar bezig met het halen van die finale. Jij bent nooit van het huilen, maar ik zag toen dat het je heel veel deed. Na de wedstrijd gaf ik je een knuffel.”

Frenkie: “Mijn familie was toen al weg, want mijn broertje had de volgende dag examens. Mikky en ik zijn gewoon naar huis gegaan. Daar hebben we er nog een beetje over gesproken. Ik vind het prettig om op zulke momenten samen met jou naar huis te gaan, om niet alleen te zijn. Als jij er bent, voel ik me altijd meteen een beetje beter.”

Mikky: “Het is niet zo dat je dan heel chagrijnig bent. Je neemt een kwarkje en gaat de wedstrijd nog even terugkijken. Je kunt vaak toch niet slapen. Na een overwinning is slapen veel minder een probleem.”

Hoelang heb je daarmee rondgelopen?
Frenkie: “Lang. Ik heb nu nog momenten dat ik ineens denk: wat is het toch jammer. Ik heb de laatste goal nog wel een keer teruggezien. Vreselijk. Als mensen erover beginnen, dan denk ik ook meteen weer: we waren er zo dichtbij, het was zo onnodig dat het nog misging.”

Mikky: “We waren op vakantie op de Seychellen in juni en toen bleef je ineens stilstaan. Stond je voor je uit te staren. Ik vroeg wat er was. Je antwoordde: ‘Tja, die wedstrijd.’”

Frenkie: “Soms komt het ineens weer binnen, dan denk ik: hoe kon dat nou?”

Mikky: “Je wordt er ook steeds weer aan herinnerd. In het vliegtuig op weg naar onze vakantie in Afrika zei er ook weer iemand: ‘Ik heb er gewoon niet van kunnen slapen.’ Dan denk ik: wat denk je van Frenkie?”

Heeft die nederlaag het goede gevoel van de overwinningen op Real Madrid en Juventus weggespoeld?
Frenkie: “Dat niet. Het Champions League-seizoen is heel speciaal geweest. Als we bij het Nederlands elftal kwamen, zeiden de spelers van de buitenlandse clubs: ‘Bij ons ging het alleen maar over Ajax.’ Over een tijdje zal iedereen nog wel herinneren wat we hebben gepresteerd. Maar ja, die vier seconden…”

Wat is je beste wedstrijd geweest in de Champions League?
Frenkie: “De wedstrijd die het meest in het oog sprong, is die uit tegen Real Madrid. Om daar met 4-1 te winnen… Maar of dat m’n beste wedstrijd was, weet ik niet.”

Hoe kijk je dan terug op de uitwedstrijd tegen Juventus?
Frenkie: “Geweldig ook, maar in die wedstrijd speelde ik de eerste twintig minuten echt niet goed.”

Mikky: “Toen waren er ineens allemaal ogen op me gericht op de tribune. Als Frenkie het niet goed doet, dan zie ik die hoofden omdraaien. Ja, dan gaan ze echt naar me zitten kijken. Alsof het mijn schuld is. Ik doe dan altijd net of ik het niet zie,
ga recht voor me uit kijken.”

Frenkie: “Gelukkig ging het daarna beter.”

Mikky: “Carel Eiting zat naast me, hij is ook een goede vriend van Frenkie. Hij stelde me gerust, zei: ‘Frenkie werd gewoon meteen vastgezet, maar nu speelt hij hartstikke goed.’ Vond ik wel fijn dat Carel even vertelde dat het goed ging.”

Vind je altijd zelf een oplossing in het veld als tegenstanders je vast proberen te zetten?
Frenkie: “Dat probeer ik wel natuurlijk, maar de trainers geven het ook aan. Ik raak in elk geval niet in paniek, denk: als ze mij vastzetten, dan krijgt een ander in elk geval veel meer vrijheid. En ik bedenk ook: als ik nu daarheen loop, dan kan m’n tegen- stander niet helemaal met me mee lopen. Dat gaat ook voor een deel automatisch.”

Mikky: ‘Je speelt nog hetzelfde als je bij de A1 van Willem II deed. Alleen scoorde je toen nog weleens…’

5 en 12 mei 2019, Ajax wint eerst de beker en daarna de landstitel

Frenkie: “Het was toch minder geweest als ik zonder landstitel was vertrokken bij Ajax. Ik vertrok met de dubbel, het was een tijdje geleden dat in Nederland een club de beker en de landstitel won. Mooier kon ik m’n periode bij Ajax niet afsluiten.”

Mikky: “Mijn familie is voor PSV. Als Ajax verloor dan wist ik al wat er zou komen in de groepsapp. Ik was dus ook op dat vlak blij dat het Ajax is gelukt. Frenkie leefde al het hele seizoen toe naar een kampioenschap, dat zei je vorig jaar in de zomer al. We wisten toen al dat we weg zouden gaan en dat wilde je per se doen met de titel.”

De 34ste landstitel verwees naar Abdelhak Nouri, die altijd met nummer 34 speelde en met wie jij ook hebt gespeeld.
Frenkie: “Dat maakte het extra speciaal, ja. Niet alleen voor mij, maar dat merkte je binnen de hele club.”

Mikky: “Het kampioensfeest was heel leuk, dat we met z’n al- len naar de huldiging gingen.”

Frenkie: “Dat was heel gezellig, ja.”

Mikky: “Ik was ook al heel blij met de bekerwinst. Ik dacht: dan heb je tenminste alvast één prijs.”

Heb je alle wedstrijden van Frenkie bijgewoond?
Mikky: “Thuis wel, uit ga ik niet vaak mee. Na de groepsfase in de Champions League mochten de vrouwen van de spelers ook mee naar de uitwedstrijden. In Madrid zaten we twee dagen in een mooi hotel. En in Turijn en Londen waren we er ook bij. Ik zat met de vriendin van Neres op de kamer. Heel leuk meisje. Ze appte me net nog even. Ze komt uit Duitsland en woont in Londen. Ze vertelde net dat ze nu ook even in Amsterdam is. We sporten geregeld samen als ze in Nederland is, want zij is echt een fit girl.”

Ajax leek ook echt een vriendenploeg. Heb je een band voor het leven met je generatiegenoten Matthijs de Ligt en Donny van de Beek?
Frenkie: “Je kunt echt wel van vriendschappen spreken, ja. Ook in de vakantie hielden we contact.”

Mikky: “Vanavond ga je nog met ze uit eten.”

Frenkie: “Nog even gezellig met een groepje weg en bijkletsen voordat iedereen verschillende kanten op gaat. Ik denk dat het contact met veel van de jongens ook in stand zal blijven.”

Een jaar geleden stonden jullie als de groeibriljanten van Ajax met z’n drieën in Helden en nu staan jullie op het punt om alle drie voor gigantische bedragen naar absolute topclubs te vertrekken.
Frenkie: “Dat is best bijzonder, ja. Ajax is ook de club om jezelf in de kijker te spelen. Als je bij Ajax goed speelt, dan zien de grootste clubs in Europa dat meteen. Ajax heeft internationaal gezien de status dat er grote talenten vandaan komen. Dat heeft zeker geholpen.”

Wat is volgens jou het geheim van het succes van Ajax afgelopen seizoen?
Frenkie: “Ik denk niet dat er een geheim was. Goede voetbal- lers gekoppeld aan een goede tactiek: meer is het niet in mijn ogen. Natuurlijk helpt het ook dat iedereen heel goed met el- kaar omging. Maar de sfeer een jaar eerder vond ik ook goed, hoor. Ook toen de resultaten in dat seizoen wat minder waren, ging ik met veel plezier naar de training. Wat je dan bij een club als Ajax alleen merkt: de sfeer bij alles en iedereen rond de club is anders. Afgelopen jaar was iedereen vrolijk.”

Was de missing link het terughalen van Daley Blind en het aantrekken van Dusan Tadic?
Frenkie: “Zeker weten dat dat geholpen heeft. Er wordt vaak beweerd dat vooral hun ervaring ons heeft geholpen. Vind ik niet. Wat heb je aan een oudere speler met veel ervaring, maar die toch niet meer helemaal mee kan? Niet veel toch? Daley en Dusan waren in de eerste plaats belangrijk omdat ze zulke goede spelers zijn.”

Je was er blij mee dat het salarisplafond werd losgelaten bij Ajax, waardoor zulke spelers nu ineens haalbaar bleken?
Frenkie: “Daar was ik zeker een voorstander van.”

Zie je jezelf terugkeren bij Ajax over een paar jaar, zoals Daley Blind afgelopen jaar?
Frenkie: “Het ligt niet in de planning dat ik op m’n 28ste al terugkom. Ajax is ook top, hoor, maar ik hoop dan nog bij een club uit de Europese elite te spelen. Ik heb een geweldige tijd bij Ajax gehad en sluit een terugkeer ook zeker niet uit. Maar ik ga het niet beloven, want ik weet niet hoe de wereld er over tien jaar uitziet.”

Het is niet zo dat je vanavond tijdens dat etentje met z’n allen belooft over een jaar of tien terug te keren bij Ajax?
Frenkie: “Dat valt niet te plannen. De een is eerder op het punt dat hij terug wil keren naar Nederland dan de ander.”

Je gaat nu voor een lang verblijf in Barcelona, gaf al aan je carrière niet als een stedentrip te zien.
Frenkie: “Klopt, de intentie is om daar lang te blijven.”

Het is toch doodzonde dat de succesploeg waarmee jullie de wereld veroverden nu alweer uit elkaar valt?
Frenkie: “Tuurlijk. We hadden een uniek team. Maar we we- ten hoe het vandaag de dag werkt als je als Nederlandse ploeg zo’n seizoen draait. AS Monaco heeft een paar jaar terug ook zo’n seizoen gehad waarin ze de halve finale haalden. Die ploeg, met onder anderen Mbappé en Bernardo Silva, viel ook uit elkaar. Er gaat aan spelers getrokken worden, dat is de realiteit.”

16 mei 2019, Frenkie wordt door Fox Sports verkozen tot speler van het jaar

Frenkie: “Leuk, maar het is niet dat ik heel veel waarde hecht aan die prijs. Er zijn zoveel verschillende prijzen. Heel veel verschillende media hebben hun eigen verkiezing van speler van het jaar. Dan hecht ik toch meer waarde aan de Johan Cruijff-prijs voor het talent van het jaar, die door een jury wordt gekozen. De winnaar mag een Cruijff Court neerleg- gen. Wat ik overzichtelijker vind, is zoals het in Engeland gaat. Daar kiezen de journalisten en de spelers een speler van het jaar. Vind ik mooier.”

Vind je jezelf een goede speler?
Frenkie: “Nou, dat zal je mij nooit horen zeggen. Ik weet soms wel of ik goed heb gespeeld, maar dat ga ik dan ook niet be- noemen.”

Mikky: “Ik geloof dat ik je één keer heb horen zeggen: ‘Vandaag ging het goed.’”

Frenkie: “Was dat niet vorig jaar?”

Mikky: “Zou kunnen, ja. Ik vond toen dat je helemaal niet goed speelde. Je stond toen achterin, gaf alleen maar balletjes breed. Ik zei toen tegen je dat ik het maar saai vond om naar je te kijken. Maar dat is volgens mij de enige keer dat ik je uit jezelf heb horen zeggen dat je vond dat je goed speelde. En toen was ik het dus ook nog een keer niet met je eens. Als ik nu aan je vraag hoe het ging, zeg je: ‘Wel lekker.’ Of: ‘Prima.’”

Frenkie: “Jij bent altijd heel eerlijk, vind ik fijn. Ik verwacht van de mensen om me heen ook dat ze dat zijn. Ik hoor al vaak genoeg van mensen dat het allemaal zo goed is. Die denken vaak: hij heeft het al ver geschopt in zijn carrière, laten we maar zeggen dat het allemaal heel goed is.”

Mikky: “Je familie is ook altijd eerlijk. Weet je nog die wedstrijd dat je niet goed speelde?”

Frenkie: “Ja, tegen Heracles.”

Mikky: “Nou, dan krijg je meteen van alle kanten appjes met teksten als: ‘Vandaag was niet je lekkerste wedstrijd, hè.’”

Vind je dat Mikky verstand heeft van voetbal?
Frenkie, lachend: “Voor een vrouw zeker!”

Mikky: “Nou, ik weet nog steeds niet precies hoe dat allemaal werkt met buitenspel, hoor.”

Frenkie: “Maar je hebt wel door wanneer ik goed speel of juist niet.”

Mikky: “Als ik op de tribune zit, kijk ik echt alleen maar naar Frenkie. Daardoor ontgaat het me soms dat Donny, Matthijs of Neres ook heel goed heeft gespeeld. Als ik dan over Frenk begin op de tribune, hoor ik nog weleens van de mensen om me heen: ‘Maar heb je dan niet gezien wat die andere speler heeft gedaan?’”

Als je zo goed op hem let, dan kun je vast ook wel vertellen wat er beter moet.
Mikky: “Scoren, hè.”

Frenkie: “Klopt. Ik hoor wel dat ik meer van afstand moet schieten. Maar als dat niet je grootste kwaliteit is, moet je het niet doen. Dan verspeel je alleen maar de bal, vind ik. Ik ben niet van plan om nu meer te gaan schieten omdat mensen dat roepen. Scoren is niet een doel op zich voor mij. Als we als team maar genoeg scoren, daar gaat het om.”

Mikky: “Aan het begin van afgelopen seizoen had je soms best wel lang de bal in bezit. Toen riepen we weleens dat je die bal wat eerder moest passen. Frenkie is gewoon echt een dienende en bepalende speler ineen. Dat is ook je kracht. Je zegt ook
vaak: ‘Ik hoef niet de beste speler van het veld te zijn, als we maar winnen.’”

Wat vind je zelf dat beter moet als je bij Barcelona onomstreden wilt worden?
Frenkie: “Ik weet niet of het véél beter moet, maar natuurlijk kunnen er nog veel dingen beter. Op elk vlak. Mijn lange trap kan sowieso beter. Mijn lange passes mogen wat strakker, die van mij zijn vaak nog te lang onderweg. Ik kan ook nog wel wat vaker echt een beslissende pass geven, dus dat ik echt iemand vrij voor de keeper zet. In het doorbewegen kan ik ook nog groeien. Dus dat ik meer doorloop als ik een pass heb gegeven. En mijn schot kan dus zeker nog beter. Maar dat komt vast allemaal wel.”

Krijg je eigenlijk ook mentale begeleiding? Je maakt immers nogal wat mee.
“Bij Ajax hadden we Joost Leenders. Het is niet dat ik dat echt opzoek of nodig heb. Ik bespreek alle dingen met de mensen om me heen, daar heb ik genoeg aan.”

Helden Magazine

Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.