Word abonnee
Meer

Voetbal

De wederopstanding van Frenkie de Jong

Frenkie de Jong (28) was zes jaar geleden de dirigent op het middenveld van het succesvolle Ajax en maakte in 2019 zijn droomtransfer naar Barcelona. In Spanje kreeg hij te maken met intense media-aandacht, kritiek en een slepende enkelblessure, die hem het EK in 2024 kostte. Inmiddels kunnen zijn fans – én Ruud Gullit – opgelucht ademhalen: Frenkie toont weer zijn klasse. In Helden Magazine nummer 77 spreken we over de wederopstanding van Frenkie. Frenkie de Jong Hoge bomen vangen veel wind. Zo ook Frenkie de Jong. De rode draad door de carrière van de middenvelder van FC Barcelona? De kritische beoordelingen van oud-voetballer en analist Ruud Gullit. “Ik maakte me vorig jaar al zorgen over De Jong, omdat ik het niet goed genoeg vond,” zei hij in 2020 al in Voetbal International. “Alle media in Nederland zeiden dat hij zo geweldig was, maar ik zag het niet. Je kon het bijna niet zeggen, want hij is de ideale schoonzoon. Het is echter beter om kritisch tegen hem te zijn, zodat hij weet dat hij toch een tandje harder moet.” Een jaar later, in 2021, zei Gullit in Helden: “Van wat ik gezien heb, vind ik Frenkie op dit moment geen bepalende speler. Hij heeft het in zich, maar laat het nog niet zien.” En: “Frenkie heeft de Formule 1-auto van Mercedes, maar hij rijdt vooralsnog als Valterri Bottas,” Bottas was de coureur die op dat moment teleurstelde bij de renstal van toenmalig wereldkampioen Lewis Hamilton. En in Rondo bij Ziggo Sport dat jaar: “Als Frenkie niet goed speelt, is het omdat hij niet op zijn positie speelt. Nou, op welke positie hij ook speelde op het middenveld, hij speelde niet goed. Het ligt altijd aan iets anders. Hij moet iets dieper staan, maar dat doet hij niet. Hij gaat de bal halen bij zijn achterhoede, maakt een paar schijnbewegingen en dan geeft hij de bal weer af. Zo kan ik ook een aantal maanden goed passen.” Gullit verweet Frenkie ‘postbodevoetbal’ te spelen. Hij had volgens de analist de neiging om de bal op te halen bij de verdediging en vervolgens terug te passen en vond dat de middenvelder meer initiatief moest nemen. Ook in de jaren daarna herhaalde Gullit geregeld zijn kritiek. Frenkie zou te veel in bescherming worden genomen, nam te weinig risico, moest meer branie tonen om een grotere impact te hebben en zijn volledige potentie te benutten. Bij Barcelona had hij in vijf jaar tijd ‘slechts’ drie prijzen gewonnen. En dan was er nog die gecompliceerde enkelblessure, die hem 162 dagen aan de kant hield en hem het EK in 2024 kostte. Waar was de meest getalenteerde voetballer van Nederland gebleven, om wie juist altijd een jubelstemming heerste? Helden Magazine nummer 77 Het eerste deel van het verhaal over Frenkie de Jong komt uit Helden Magazine nummer 77. Benieuwd naar het hele verhaal? Bestel het magazine nu met gratis verzending binnen Nederland via onze webshop. Nooit meer een verhaal missen? Word abonnee en bespaar maar liefst €15,- met een jaarabonnement op Helden Magazine.
Frenkie de Jong (28) was zes jaar geleden de dirigent op het middenveld van het succesvolle Ajax en maakte in 2019 zijn droomtransfer naar Barcelona. In Spanje kreeg hij te maken met intense media-aandacht, kritiek en een slepende enkelblessure, die hem het EK in 2024 kostte. Inmiddels kunnen zijn fans – én Ruud Gullit – opgelucht ademhalen: Frenkie toont weer zijn klasse. In Helden Magazine nummer 77 spreken we over de wederopstanding van Frenkie. Frenkie de Jong Hoge bomen vangen veel wind. Zo ook Frenkie de Jong. De rode draad door de carrière van de middenvelder van FC Barcelona? De kritische beoordelingen van oud-voetballer en analist Ruud Gullit. “Ik maakte me vorig jaar al zorgen over De Jong, omdat ik het niet goed genoeg vond,” zei hij in 2020 al in Voetbal International. “Alle media in Nederland zeiden dat hij zo geweldig was, maar ik zag het niet. Je kon het bijna niet zeggen, want hij is de ideale schoonzoon. Het is echter beter om kritisch tegen hem te zijn, zodat hij weet dat hij toch een tandje harder moet.” Een jaar later, in 2021, zei Gullit in Helden: “Van wat ik gezien heb, vind ik Frenkie op dit moment geen bepalende speler. Hij heeft het in zich, maar laat het nog niet zien.” En: “Frenkie heeft de Formule 1-auto van Mercedes, maar hij rijdt vooralsnog als Valterri Bottas,” Bottas was de coureur die op dat moment teleurstelde bij de renstal van toenmalig wereldkampioen Lewis Hamilton. En in Rondo bij Ziggo Sport dat jaar: “Als Frenkie niet goed speelt, is het omdat hij niet op zijn positie speelt. Nou, op welke positie hij ook speelde op het middenveld, hij speelde niet goed. Het ligt altijd aan iets anders. Hij moet iets dieper staan, maar dat doet hij niet. Hij gaat de bal halen bij zijn achterhoede, maakt een paar schijnbewegingen en dan geeft hij de bal weer af. Zo kan ik ook een aantal maanden goed passen.” Gullit verweet Frenkie ‘postbodevoetbal’ te spelen. Hij had volgens de analist de neiging om de bal op te halen bij de verdediging en vervolgens terug te passen en vond dat de middenvelder meer initiatief moest nemen. Ook in de jaren daarna herhaalde Gullit geregeld zijn kritiek. Frenkie zou te veel in bescherming worden genomen, nam te weinig risico, moest meer branie tonen om een grotere impact te hebben en zijn volledige potentie te benutten. Bij Barcelona had hij in vijf jaar tijd ‘slechts’ drie prijzen gewonnen. En dan was er nog die gecompliceerde enkelblessure, die hem 162 dagen aan de kant hield en hem het EK in 2024 kostte. Waar was de meest getalenteerde voetballer van Nederland gebleven, om wie juist altijd een jubelstemming heerste? Helden Magazine nummer 77 Het eerste deel van het verhaal over Frenkie de Jong komt uit Helden Magazine nummer 77. Benieuwd naar het hele verhaal? Bestel het magazine nu met gratis verzending binnen Nederland via onze webshop. Nooit meer een verhaal missen? Word abonnee en bespaar maar liefst €15,- met een jaarabonnement op Helden Magazine.

Voetbal

Kenneth Taylor: ‘Het leven gaat gewoon weer door, hoor’

Hoewel Ajax in de laatste speelronden het kampioenschap verspeelde, was het voor Kenneth Taylor (23) een succesvol seizoen. Hij blonk uit op het middenveld, werd door de fans uitgeroepen tot Ajacied van het jaar, en keerde terug bij het Nederlands elftal. Hoe anders was de situatie anderhalf jaar geleden, toen hij nog werd uitgefloten door zijn eigen fans. In Helden Magazine nummer 77 legden we hem zeven uitspraken voor. “Ik voerde veel gesprekken met mezelf.” Kenneth Taylor ‘Kenneth is gegroeid als mens, als persoon, zo heb ik hem laatst gezegd. Zijn karakter en leiderschap worden elke dag groter. Je kunt niet groeien als voetballer als je niet eerst groeit als persoon. De guy die ik in juni ontmoette, was een great guy. Maar hij wordt elke dag meer een man.’ Ajax-trainer Francesco Farioli, ESPN, maart 2025. “Dat heeft de trainer gezegd. Ik denk dat hij gelijk heeft, vooral als mens ben ik gegroeid en daar ben ik blij mee. Dat gaat ook een beetje vanzelf naarmate ik ouder word, maar ik vond het een mooi compliment.” Op 16 mei werd Kenneth 23. “Ik voel me best oud als ik kijk naar jongens als Jorrel Hato, geboren in 2006, en Jorthy Mokio, zelfs in 2008. Ik kan me nog goed herinneren dat ik bij het eerste kwam en zelf de jongste was.” In het najaar van 2020 maakte Kenneth officieel de overstap naar het eerste elftal. Zijn debuut maakte hij in december dat jaar tegen PEC Zwolle. Halverwege 2022 werd hij basisspeler, daarvoor speelde hij ook nog geregeld wedstrijden voor Jong Ajax. Inmiddels speelde hij ruim 150 wedstrijden voor Ajax. “Ik loop hier al bijna zestien jaar rond, vanaf mijn achtste. Dat is best een tijdje, hoor.” Francesco Farioli sprak dit seizoen geregelde lovend over Kenneth. Zo zou Kenneth nooit klagen, ondanks dat Farioli hem geregeld op verschillende posities opstelde. “Ik speel het liefst als aanvallende middenvelder, als ‘8’. Maar ik vind het ook leuk om op een andere plek te staan, dan word ik uitgedaagd. En ik vind: als ik het team daarmee help, dan doe ik het graag. Linksbuiten of linksback… geen probleem.” Andersom was Kenneth ook te spreken over Farioli, die na het seizoen vertrok. “Hij wist alles op een heel goede manier over te brengen op ons, met veel passie en enthousiasme. Hij is van de data en verschafte ons alle informatie die hij had, maar vergat daarbij ook het gevoel niet, hoor. Ik had een goede band met hem. In het begin van het seizoen moesten we elkaar nog leren kennen, het was een beetje aftasten hoe hij reageerde op dingen. Ik denk dat we qua karakter best op elkaar lijken; ik heb dezelfde bevlogenheid die hij heeft. Ik probeer in het veld rustig te blijven, maar als ik thuis op de bank zit, kan ik me ook laten gaan.” Helden Magazine nummer 77 Het eerste deel van het interview met Kenneth Taylor komt uit Helden Magazine nummer 77. Benieuwd naar het hele interview? Bestel het magazine nu met gratis verzending binnen Nederland via onze webshop. Nooit meer een verhaal missen? Word abonnee en bespaar maar liefst €15,- met een jaarabonnement op Helden Magazine.
Hoewel Ajax in de laatste speelronden het kampioenschap verspeelde, was het voor Kenneth Taylor (23) een succesvol seizoen. Hij blonk uit op het middenveld, werd door de fans uitgeroepen tot Ajacied van het jaar, en keerde terug bij het Nederlands elftal. Hoe anders was de situatie anderhalf jaar geleden, toen hij nog werd uitgefloten door zijn eigen fans. In Helden Magazine nummer 77 legden we hem zeven uitspraken voor. “Ik voerde veel gesprekken met mezelf.” Kenneth Taylor ‘Kenneth is gegroeid als mens, als persoon, zo heb ik hem laatst gezegd. Zijn karakter en leiderschap worden elke dag groter. Je kunt niet groeien als voetballer als je niet eerst groeit als persoon. De guy die ik in juni ontmoette, was een great guy. Maar hij wordt elke dag meer een man.’ Ajax-trainer Francesco Farioli, ESPN, maart 2025. “Dat heeft de trainer gezegd. Ik denk dat hij gelijk heeft, vooral als mens ben ik gegroeid en daar ben ik blij mee. Dat gaat ook een beetje vanzelf naarmate ik ouder word, maar ik vond het een mooi compliment.” Op 16 mei werd Kenneth 23. “Ik voel me best oud als ik kijk naar jongens als Jorrel Hato, geboren in 2006, en Jorthy Mokio, zelfs in 2008. Ik kan me nog goed herinneren dat ik bij het eerste kwam en zelf de jongste was.” In het najaar van 2020 maakte Kenneth officieel de overstap naar het eerste elftal. Zijn debuut maakte hij in december dat jaar tegen PEC Zwolle. Halverwege 2022 werd hij basisspeler, daarvoor speelde hij ook nog geregeld wedstrijden voor Jong Ajax. Inmiddels speelde hij ruim 150 wedstrijden voor Ajax. “Ik loop hier al bijna zestien jaar rond, vanaf mijn achtste. Dat is best een tijdje, hoor.” Francesco Farioli sprak dit seizoen geregelde lovend over Kenneth. Zo zou Kenneth nooit klagen, ondanks dat Farioli hem geregeld op verschillende posities opstelde. “Ik speel het liefst als aanvallende middenvelder, als ‘8’. Maar ik vind het ook leuk om op een andere plek te staan, dan word ik uitgedaagd. En ik vind: als ik het team daarmee help, dan doe ik het graag. Linksbuiten of linksback… geen probleem.” Andersom was Kenneth ook te spreken over Farioli, die na het seizoen vertrok. “Hij wist alles op een heel goede manier over te brengen op ons, met veel passie en enthousiasme. Hij is van de data en verschafte ons alle informatie die hij had, maar vergat daarbij ook het gevoel niet, hoor. Ik had een goede band met hem. In het begin van het seizoen moesten we elkaar nog leren kennen, het was een beetje aftasten hoe hij reageerde op dingen. Ik denk dat we qua karakter best op elkaar lijken; ik heb dezelfde bevlogenheid die hij heeft. Ik probeer in het veld rustig te blijven, maar als ik thuis op de bank zit, kan ik me ook laten gaan.” Helden Magazine nummer 77 Het eerste deel van het interview met Kenneth Taylor komt uit Helden Magazine nummer 77. Benieuwd naar het hele interview? Bestel het magazine nu met gratis verzending binnen Nederland via onze webshop. Nooit meer een verhaal missen? Word abonnee en bespaar maar liefst €15,- met een jaarabonnement op Helden Magazine.

Voetbal

Vleugelflitser Denzel Dumfries

Longen als een paard. IJzersterk. Levensgevaarlijk. Snel. Denzel Dumfries (29) is rechtsback, middenvelder en vleugelaanvaller ineen bij Oranje en Internazionale. Hij bezorgde zijn ploeg een plek in de Champions League-finale, dankzij twee goals en drie assists in de halve finales tegen Barcelona. En dan te bedenken dat hij via de achterdeur het betaalde voetbal binnenkwam. Een portret in Helden Magazine nummer 77 aan de hand van citaten door de jaren heen in aanloop naar de WK-kwalificatiewedstrijden tegen Finland (uit, 7 juni) en Malta (thuis, 10 juni). Denzel Dumfries Energie “Ik zag op Instagram iets voorbijkomen van toen hij nog bij een amateurclub speelde, op zijn achttiende. Nu staat hij in de finale van de Champions League. De energie en de kracht die hij in een wedstrijd legt, daar kunnen veel spelers een voorbeeld aan nemen. Ook bij het Nederlands elftal. Als hij niet meedoet, is de energie dertig procent minder.” Rafael van der Vaart bij Rondo op Ziggo Sport, mei 2025. [caption id="attachment_21139" align="aligncenter" width="1200"] Denzel Dumfries[/caption] Dominee “Tegen mijn oma zei ik altijd dat ik dominee wilde worden, omdat ik haar daarmee blij maakte, maar eigenlijk had ik maar een droom: voetballer worden. Ik had ook geen plan B, maar ja, ik werd nooit gescout. Ik kreeg altijd dezelfde antwoorden. ‘We zitten vol.’” Denzel Dumfries in Helden, zomer 2021. Filosofie “Ik kon wel goed leren, vond filosofie een mooi vak. Ik vind het nog steeds leuk om me te verplaatsen in de denkwijze van sommige filosofen. Mijn probleem op school was dat ik veel te druk was. Ik heb op vijf verschillende middelbare scholen gezeten, zat op de havo, maar heb die niet afgemaakt. In mijn eindexamenjaar liep ik stage bij Sparta en kon dat niet combineren met school. Mijn moeder vindt het nog steeds jammer dat ik mijn school niet heb afgemaakt. Maar ze heeft er meer vrede mee nu ze heeft gezien hoe ik me heb ontwikkeld.” Dumfries in Helden, zomer 2021. Helden Magazine nummer 77 Het eerste deel van het portret van Denzel Dumfries komt uit Helden Magazine nummer 77. Benieuwd naar het hele portret? Bestel het magazine nu met gratis verzending binnen Nederland via onze webshop. Nooit meer een verhaal missen? Word abonnee en bespaar maar liefst €15,- met een jaarabonnement op Helden Magazine.
Longen als een paard. IJzersterk. Levensgevaarlijk. Snel. Denzel Dumfries (29) is rechtsback, middenvelder en vleugelaanvaller ineen bij Oranje en Internazionale. Hij bezorgde zijn ploeg een plek in de Champions League-finale, dankzij twee goals en drie assists in de halve finales tegen Barcelona. En dan te bedenken dat hij via de achterdeur het betaalde voetbal binnenkwam. Een portret in Helden Magazine nummer 77 aan de hand van citaten door de jaren heen in aanloop naar de WK-kwalificatiewedstrijden tegen Finland (uit, 7 juni) en Malta (thuis, 10 juni). Denzel Dumfries Energie “Ik zag op Instagram iets voorbijkomen van toen hij nog bij een amateurclub speelde, op zijn achttiende. Nu staat hij in de finale van de Champions League. De energie en de kracht die hij in een wedstrijd legt, daar kunnen veel spelers een voorbeeld aan nemen. Ook bij het Nederlands elftal. Als hij niet meedoet, is de energie dertig procent minder.” Rafael van der Vaart bij Rondo op Ziggo Sport, mei 2025. [caption id="attachment_21139" align="aligncenter" width="1200"] Denzel Dumfries[/caption] Dominee “Tegen mijn oma zei ik altijd dat ik dominee wilde worden, omdat ik haar daarmee blij maakte, maar eigenlijk had ik maar een droom: voetballer worden. Ik had ook geen plan B, maar ja, ik werd nooit gescout. Ik kreeg altijd dezelfde antwoorden. ‘We zitten vol.’” Denzel Dumfries in Helden, zomer 2021. Filosofie “Ik kon wel goed leren, vond filosofie een mooi vak. Ik vind het nog steeds leuk om me te verplaatsen in de denkwijze van sommige filosofen. Mijn probleem op school was dat ik veel te druk was. Ik heb op vijf verschillende middelbare scholen gezeten, zat op de havo, maar heb die niet afgemaakt. In mijn eindexamenjaar liep ik stage bij Sparta en kon dat niet combineren met school. Mijn moeder vindt het nog steeds jammer dat ik mijn school niet heb afgemaakt. Maar ze heeft er meer vrede mee nu ze heeft gezien hoe ik me heb ontwikkeld.” Dumfries in Helden, zomer 2021. Helden Magazine nummer 77 Het eerste deel van het portret van Denzel Dumfries komt uit Helden Magazine nummer 77. Benieuwd naar het hele portret? Bestel het magazine nu met gratis verzending binnen Nederland via onze webshop. Nooit meer een verhaal missen? Word abonnee en bespaar maar liefst €15,- met een jaarabonnement op Helden Magazine.

Wielrennen

Tadej Pogacar versus Jonas Vingegaard

Tadej Pogacar is op zijn 26ste al een legende, laat winnen er vaak uitzien als een fluitje van een cent. Hij won vorig jaar de Tour de France en gaat dit jaar op voor zijn vierde eindzege. Dan moet hij Jonas Vingegaard verslaan, de 28-jarige Deen klopte Pogi en won de Tour in 2022 en 2023 en werd in 2021 en 2024 tweede. De wielerwereld maakt zich op voor aflevering 5 van Het Duel. Wij blikken in Helden Magazine nummer 77 vooruit met wieleranalisten en oud-renners Stef Clement, Tom Dumoulin en Karsten Kroon. Tadej Pogacar “Wij zeiden tegen elkaar: what the fuck, die jongen kan wel heel hard fietsen,” herinnert Tom Dumoulin zich nog de eerste echte kennismaking met Tadej Pogacar. Het was in de Tour de France van 2020 dat ze elkaar troffen. De Sloveen debuteerde op zijn 21ste in de Tour, was een jaar eerder in zijn eerste grote ronde al derde geworden in de Vuelta. Dumoulin, onder andere winnaar van de Giro in 2017 en tweede in de Tour én Giro in 2018, had net de overstap gemaakt naar Jumbo-Visma en zijn ploeggenoot Primoz Roglic leek de Tour te gaan winnen. Tijdens de tijdrit met aankomst op La Planche des Belles Filles op de voorlaatste dag verdedigde Roglic een voorsprong van 57 seconden op zijn negen jaar jongere landgenoot. Alles leek in kannen en kruiken. Dumoulin: “Pogacar was al gewaagd aan Primoz, maar die was bergop tot die tijdrit nog ietsje beter. Wij dachten: Primoz is een goede tijdrijder, op het einde van de tijdrit is er ook nog een klim en Primoz heeft een voorsprong van bijna een minuut. We rekenden ons al redelijk rijk. Maar Pogacar haalde snoeihard uit, versloeg Primoz en ook mij dik in die tijdrit.” Dumoulin: 'We konden het echt niet geloven dat Pogacar toch nog de Tour won in 2020. Die Tour was het eerste bewijs dat, bij wijze van spreken, de nieuwe Merckx op was gestaan' De achterstand van 57 tellen op Roglic werd omgezet in een voorsprong van 59 seconden. Dumoulin werd die Tour zevende en was best of the rest op La Planche des Belles Filles. “We konden het echt niet geloven dat Pogacar toch nog de Tour won. Vijf jaar later kijken we er allang niet meer vanop dat hij dingen presteert die vooraf als onmogelijk beschouwd werden. Die Tour was het eerste bewijs dat, bij wijze van spreken, de nieuwe Merckx op was gestaan.” Jonas Vingegaard Een paar weken later trof Dumoulin in het door de coronapandemie op z’n kop gezette seizoen ook Jonas Vingegaard, die in de Vuelta zijn debuut maakte in een grote ronde namens Jumbo-Visma. Dumoulin stapte na zeven etappes vermoeid af, Vingegaard werd 46ste in het eindklassement als knecht van winnaar Roglic. Een jaar later debuteerde de Deen in de Tour en greep de tweede plek nadat kopman Roglic afstapte. “De Vuelta van 2020 heb ik uit mijn geheugen verdrongen, ik weet niet eens meer dat Jonas meedeed,” lacht Dumoulin, die in 2022 na elf jaar stopte als prof en tegenwoordig, op zijn 34ste, wieleranalist is bij de NOS. “De eerste keer dat Vingegaard me opviel, was tijdens de Ronde van Polen in 2019, het jaar voordat we ploeggenoten werden.” Vingegaard pakte in Polen zijn eerste profzege en maakte voor het eerst naam. “Op het trainingskamp in december 2019 sukkelde Jonas met een blessure en daardoor hebben we weinig samen getraind of wedstrijden gereden. Hij zat toen nog niet echt bij de A-ploeg. Jonas was een talent, maar had destijds veel last van de druk en spanning die hij zichzelf oplegde. Het was bij hem zo erg, heeft hij weleens aangegeven, dat hij bijna niet kon eten van de spanning. Hij heeft zich op dat vlak zo ongelooflijk ontwikkeld, is nu veel meer een koele kikker. Ik vind dat heel bijzonder en mooi om te zien.” Helden Magazine nummer 77 Het eerste deel van het verhaal over Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard komt uit Helden Magazine nummer 77. Benieuwd naar het hele verhaal? Bestel het magazine nu met gratis verzending binnen Nederland via onze webshop. Nooit meer een verhaal missen? Word abonnee en bespaar maar liefst €15,- met een jaarabonnement op Helden Magazine.
Tadej Pogacar is op zijn 26ste al een legende, laat winnen er vaak uitzien als een fluitje van een cent. Hij won vorig jaar de Tour de France en gaat dit jaar op voor zijn vierde eindzege. Dan moet hij Jonas Vingegaard verslaan, de 28-jarige Deen klopte Pogi en won de Tour in 2022 en 2023 en werd in 2021 en 2024 tweede. De wielerwereld maakt zich op voor aflevering 5 van Het Duel. Wij blikken in Helden Magazine nummer 77 vooruit met wieleranalisten en oud-renners Stef Clement, Tom Dumoulin en Karsten Kroon. Tadej Pogacar “Wij zeiden tegen elkaar: what the fuck, die jongen kan wel heel hard fietsen,” herinnert Tom Dumoulin zich nog de eerste echte kennismaking met Tadej Pogacar. Het was in de Tour de France van 2020 dat ze elkaar troffen. De Sloveen debuteerde op zijn 21ste in de Tour, was een jaar eerder in zijn eerste grote ronde al derde geworden in de Vuelta. Dumoulin, onder andere winnaar van de Giro in 2017 en tweede in de Tour én Giro in 2018, had net de overstap gemaakt naar Jumbo-Visma en zijn ploeggenoot Primoz Roglic leek de Tour te gaan winnen. Tijdens de tijdrit met aankomst op La Planche des Belles Filles op de voorlaatste dag verdedigde Roglic een voorsprong van 57 seconden op zijn negen jaar jongere landgenoot. Alles leek in kannen en kruiken. Dumoulin: “Pogacar was al gewaagd aan Primoz, maar die was bergop tot die tijdrit nog ietsje beter. Wij dachten: Primoz is een goede tijdrijder, op het einde van de tijdrit is er ook nog een klim en Primoz heeft een voorsprong van bijna een minuut. We rekenden ons al redelijk rijk. Maar Pogacar haalde snoeihard uit, versloeg Primoz en ook mij dik in die tijdrit.” Dumoulin: 'We konden het echt niet geloven dat Pogacar toch nog de Tour won in 2020. Die Tour was het eerste bewijs dat, bij wijze van spreken, de nieuwe Merckx op was gestaan' De achterstand van 57 tellen op Roglic werd omgezet in een voorsprong van 59 seconden. Dumoulin werd die Tour zevende en was best of the rest op La Planche des Belles Filles. “We konden het echt niet geloven dat Pogacar toch nog de Tour won. Vijf jaar later kijken we er allang niet meer vanop dat hij dingen presteert die vooraf als onmogelijk beschouwd werden. Die Tour was het eerste bewijs dat, bij wijze van spreken, de nieuwe Merckx op was gestaan.” Jonas Vingegaard Een paar weken later trof Dumoulin in het door de coronapandemie op z’n kop gezette seizoen ook Jonas Vingegaard, die in de Vuelta zijn debuut maakte in een grote ronde namens Jumbo-Visma. Dumoulin stapte na zeven etappes vermoeid af, Vingegaard werd 46ste in het eindklassement als knecht van winnaar Roglic. Een jaar later debuteerde de Deen in de Tour en greep de tweede plek nadat kopman Roglic afstapte. “De Vuelta van 2020 heb ik uit mijn geheugen verdrongen, ik weet niet eens meer dat Jonas meedeed,” lacht Dumoulin, die in 2022 na elf jaar stopte als prof en tegenwoordig, op zijn 34ste, wieleranalist is bij de NOS. “De eerste keer dat Vingegaard me opviel, was tijdens de Ronde van Polen in 2019, het jaar voordat we ploeggenoten werden.” Vingegaard pakte in Polen zijn eerste profzege en maakte voor het eerst naam. “Op het trainingskamp in december 2019 sukkelde Jonas met een blessure en daardoor hebben we weinig samen getraind of wedstrijden gereden. Hij zat toen nog niet echt bij de A-ploeg. Jonas was een talent, maar had destijds veel last van de druk en spanning die hij zichzelf oplegde. Het was bij hem zo erg, heeft hij weleens aangegeven, dat hij bijna niet kon eten van de spanning. Hij heeft zich op dat vlak zo ongelooflijk ontwikkeld, is nu veel meer een koele kikker. Ik vind dat heel bijzonder en mooi om te zien.” Helden Magazine nummer 77 Het eerste deel van het verhaal over Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard komt uit Helden Magazine nummer 77. Benieuwd naar het hele verhaal? Bestel het magazine nu met gratis verzending binnen Nederland via onze webshop. Nooit meer een verhaal missen? Word abonnee en bespaar maar liefst €15,- met een jaarabonnement op Helden Magazine.

Wielrennen

Roxane Knetemann: ‘Die achternaam kleeft toch een beetje aan me’

Roxane Knetemann (37) is sinds ze in 2019 stopte met wielrennen een graag geziene gast. Ze is wieleranalist en co-commentator van vrouwenkoersen bij de NOS, is geregeld te zien bij Vandaag Inside en ook andere tv-programma’s weten haar te vinden. In aanloop naar de Tour de France voor mannen en vrouwen leggen we haar stellingen voor in Helden Magazine nummer 77. “Ik kan beter lullen dan fietsen onder druk.” Roxane Knetemann Als ik Marianne Vos zie rijden, denk ik: zat ik ook nog maar op de fiets. “Nee. Ik kijk met heel veel bewondering naar Marianne, ze is mijn generatiegenoot en ploeggenoot bij Rabobank-Liv geweest. Ze is bijna 38, heeft de evolutie van haar sport de afgelopen twintig jaar meegemaakt. Er is meer geld in het vrouwenwielrennen, er zijn veel meer rensters, de top is breder, ploegen nemen de vrouwen veel serieuzer, er zijn betere training- en voedingsschema’s en er is een beter koersplan dan vroeger. Dat Marianne nu nog steeds meestrijdt om de overwinning, is dus bijzonder knap. Vorig jaar won ze Omloop het Nieuwsblad. Daarna won ze Dwars door Vlaanderen, haar 250e overwinning. Ik werd er emotioneel van, weet als geen ander dat ze niet alleen maar ups heeft gehad in haar carrière. Marianne is echt een koersdier. Ik was dat minder, maar sport nog wel iedere dag. Ik fiets nog zo’n twee keer per week en daarnaast loop ik hard. Sporten werkt therapeutisch voor mij. Ik sport wel op een andere manier dan vroeger, hoor. Ik hou het nu bij ‘comfortabel afzien’. Sinds drie jaar doe ik ook mee aan hardloopwedstrijdjes. Afgelopen winter heb ik de marathon van Valencia gelopen. Ik probeer het niet als een wedstrijd te zien, maar eerder als een uitdaging voor mezelf. Het is lastig om een nieuwe identiteit te vinden na de topsport. Fietsen was mijn passie, mijn grote liefde. En ik ga hier niet een verhaal ophangen dat het makkelijk is om te stoppen met je eerste liefde. Het is lastig om hetzelfde euforische gevoel in iets anders te vinden. Ik was 24 uur per dag topsporter en wat ben ik nu: wieleranalist of -commentator? Dat klinkt ook zo vaag. Ik vraag me weleens af wat de zin van mijn bestaan nu is. 'Ik vraag me weleens af wat de zin van mijn bestaan nu is. Wat voeg ik toe aan de wereld? Dan is het antwoord: ik praat over fietsen...' Wat voeg ik toe aan de wereld? Dan is het antwoord: ik praat over fietsen… Als ex-topsporter moet je hard aan het werk en je nieuwe leven omarmen. Als je dat doet, dan ga je ook de mooie dingen inzien van niet-topsporter zijn.” Helden Magazine nummer 77 Het eerste deel van het interview met Roxane Knetemann komt uit Helden Magazine nummer 77. Benieuwd naar het hele interview? Bestel het magazine nu met gratis verzending binnen Nederland via onze webshop. Nooit meer een verhaal missen? Word abonnee en bespaar maar liefst €15,- met een jaarabonnement op Helden Magazine.
Roxane Knetemann (37) is sinds ze in 2019 stopte met wielrennen een graag geziene gast. Ze is wieleranalist en co-commentator van vrouwenkoersen bij de NOS, is geregeld te zien bij Vandaag Inside en ook andere tv-programma’s weten haar te vinden. In aanloop naar de Tour de France voor mannen en vrouwen leggen we haar stellingen voor in Helden Magazine nummer 77. “Ik kan beter lullen dan fietsen onder druk.” Roxane Knetemann Als ik Marianne Vos zie rijden, denk ik: zat ik ook nog maar op de fiets. “Nee. Ik kijk met heel veel bewondering naar Marianne, ze is mijn generatiegenoot en ploeggenoot bij Rabobank-Liv geweest. Ze is bijna 38, heeft de evolutie van haar sport de afgelopen twintig jaar meegemaakt. Er is meer geld in het vrouwenwielrennen, er zijn veel meer rensters, de top is breder, ploegen nemen de vrouwen veel serieuzer, er zijn betere training- en voedingsschema’s en er is een beter koersplan dan vroeger. Dat Marianne nu nog steeds meestrijdt om de overwinning, is dus bijzonder knap. Vorig jaar won ze Omloop het Nieuwsblad. Daarna won ze Dwars door Vlaanderen, haar 250e overwinning. Ik werd er emotioneel van, weet als geen ander dat ze niet alleen maar ups heeft gehad in haar carrière. Marianne is echt een koersdier. Ik was dat minder, maar sport nog wel iedere dag. Ik fiets nog zo’n twee keer per week en daarnaast loop ik hard. Sporten werkt therapeutisch voor mij. Ik sport wel op een andere manier dan vroeger, hoor. Ik hou het nu bij ‘comfortabel afzien’. Sinds drie jaar doe ik ook mee aan hardloopwedstrijdjes. Afgelopen winter heb ik de marathon van Valencia gelopen. Ik probeer het niet als een wedstrijd te zien, maar eerder als een uitdaging voor mezelf. Het is lastig om een nieuwe identiteit te vinden na de topsport. Fietsen was mijn passie, mijn grote liefde. En ik ga hier niet een verhaal ophangen dat het makkelijk is om te stoppen met je eerste liefde. Het is lastig om hetzelfde euforische gevoel in iets anders te vinden. Ik was 24 uur per dag topsporter en wat ben ik nu: wieleranalist of -commentator? Dat klinkt ook zo vaag. Ik vraag me weleens af wat de zin van mijn bestaan nu is. 'Ik vraag me weleens af wat de zin van mijn bestaan nu is. Wat voeg ik toe aan de wereld? Dan is het antwoord: ik praat over fietsen...' Wat voeg ik toe aan de wereld? Dan is het antwoord: ik praat over fietsen… Als ex-topsporter moet je hard aan het werk en je nieuwe leven omarmen. Als je dat doet, dan ga je ook de mooie dingen inzien van niet-topsporter zijn.” Helden Magazine nummer 77 Het eerste deel van het interview met Roxane Knetemann komt uit Helden Magazine nummer 77. Benieuwd naar het hele interview? Bestel het magazine nu met gratis verzending binnen Nederland via onze webshop. Nooit meer een verhaal missen? Word abonnee en bespaar maar liefst €15,- met een jaarabonnement op Helden Magazine.

Voetbal

Andries Jonker: ‘Ik zal ze heel erg gaan missen’

Het EK in Zwitserland (2-27 juli) wordt zijn laatste hoofdstuk als bondscoach van de OranjeLeeuwinnen. De KNVB wil niet verder met Andries Jonker. En dat doet pijn. Een gesprek in Helden Magazine nummer 77 over zijn drie jaar als bondscoach, het naderende afscheid, het EK, Louis van Gaal, fatsoensnormen en de wereld waarin we leven. Andries Jonker De mededeling dat de KNVB na het EK niet met jou verder wil, kwam hard aan. Hoe gaat het nu met je? Lange stilte: “De tijd doet zijn werk… Ik heb mijn zegje gedaan, verteld hoe ik daarover denk en de KNVB heeft niet aangegeven waarom mijn contract niet is verlengd. Daarna moet je verder. Omdat de KNVB geen verklaring gaf, ontstond in de media het spel van gissen en vissen. Ik besloot meteen dat ik het team geen deelgenoot zou maken van mijn teleurstelling. Wat ik mooi vind, is dat er tussen de spelers, de staf en mij niets is veranderd sinds de mededeling van de KNVB. Aan niets is te merken dat het mijn laatste weken als bondscoach van de Nederlandse vrouwen zijn en dat vind ik prachtig. Ik heb na het gesprek waarin me werd verteld dat mijn contract na het EK niet zou worden verlengd de speelsters en de staf ingelicht. Ik kreeg veel steunbetuigingen van de speelsters en stafleden en daarna, rond de volgende interland tegen Duitsland, heeft niemand meer naar de situatie gevraagd. Er is echt met geen woord meer over gesproken. Ik vind het mooi dat we met en rond het team werken alsof er niets is veranderd. Iedereen is gefocust op het EK.” Het lijkt me logisch dat journalisten zoveel mogelijk speelsters naar hun mening vroegen over jouw naderende vertrek. “Ja, de speelsters hadden onderling afgesproken dat Vivianne Miedema en Sherida Spitse het woord zouden doen, maar van dat plan kwam de eerste week weinig terecht. Ook andere speelsters betuigden steun.” Je zegt het mooi, maar volgens ons heeft de mededeling dat de KNVB niet met jou verder wil jou meer geraakt dan je wil toegeven. “Klopt… Als ik iets met veel plezier doe, het gevoel heb dat het redelijk lukt en dan komt iemand out of the blue vertellen dat het ophoudt en dat het anders moet zonder mij, dan heb ik daar moeite mee. Het heeft er ook mee te maken dat ik heel kritisch ben op mezelf. Voor elke wedstrijd hanteer ik drie criteria: winnen, goed voetbal spelen en inspireren. 'Als ik het gevoel heb dat het redelijk lukt en dan komt iemand out of the blue vertellen dat het ophoudt en dat het anders moet zonder mij, dan heb ik daar moeite mee' Als dat lukt, zie ik deze groep meiden als een levende reclame voor het vrouwenvoetbal. Dus ja, dan doet het zeer als je daar ineens niet mee verder kan en mag gaan. Mijn gevoelens van verbazing en teleurstelling zijn sindsdien niet veranderd, maar ik ben ook geen type dat daar heel lang wakker van ligt. Ik slaap gelukkig altijd goed en ga ervan uit dat er weer een volgend hoofdstuk volgt.” Helden Magazine nummer 77 Het eerste deel van het interview met Andries Jonker komt uit Helden Magazine nummer 77. Benieuwd naar het hele interview? Bestel het magazine nu met gratis verzending binnen Nederland via onze webshop. Nooit meer een verhaal missen? Word abonnee en bespaar maar liefst €15,- met een jaarabonnement op Helden Magazine.
Het EK in Zwitserland (2-27 juli) wordt zijn laatste hoofdstuk als bondscoach van de OranjeLeeuwinnen. De KNVB wil niet verder met Andries Jonker. En dat doet pijn. Een gesprek in Helden Magazine nummer 77 over zijn drie jaar als bondscoach, het naderende afscheid, het EK, Louis van Gaal, fatsoensnormen en de wereld waarin we leven. Andries Jonker De mededeling dat de KNVB na het EK niet met jou verder wil, kwam hard aan. Hoe gaat het nu met je? Lange stilte: “De tijd doet zijn werk… Ik heb mijn zegje gedaan, verteld hoe ik daarover denk en de KNVB heeft niet aangegeven waarom mijn contract niet is verlengd. Daarna moet je verder. Omdat de KNVB geen verklaring gaf, ontstond in de media het spel van gissen en vissen. Ik besloot meteen dat ik het team geen deelgenoot zou maken van mijn teleurstelling. Wat ik mooi vind, is dat er tussen de spelers, de staf en mij niets is veranderd sinds de mededeling van de KNVB. Aan niets is te merken dat het mijn laatste weken als bondscoach van de Nederlandse vrouwen zijn en dat vind ik prachtig. Ik heb na het gesprek waarin me werd verteld dat mijn contract na het EK niet zou worden verlengd de speelsters en de staf ingelicht. Ik kreeg veel steunbetuigingen van de speelsters en stafleden en daarna, rond de volgende interland tegen Duitsland, heeft niemand meer naar de situatie gevraagd. Er is echt met geen woord meer over gesproken. Ik vind het mooi dat we met en rond het team werken alsof er niets is veranderd. Iedereen is gefocust op het EK.” Het lijkt me logisch dat journalisten zoveel mogelijk speelsters naar hun mening vroegen over jouw naderende vertrek. “Ja, de speelsters hadden onderling afgesproken dat Vivianne Miedema en Sherida Spitse het woord zouden doen, maar van dat plan kwam de eerste week weinig terecht. Ook andere speelsters betuigden steun.” Je zegt het mooi, maar volgens ons heeft de mededeling dat de KNVB niet met jou verder wil jou meer geraakt dan je wil toegeven. “Klopt… Als ik iets met veel plezier doe, het gevoel heb dat het redelijk lukt en dan komt iemand out of the blue vertellen dat het ophoudt en dat het anders moet zonder mij, dan heb ik daar moeite mee. Het heeft er ook mee te maken dat ik heel kritisch ben op mezelf. Voor elke wedstrijd hanteer ik drie criteria: winnen, goed voetbal spelen en inspireren. 'Als ik het gevoel heb dat het redelijk lukt en dan komt iemand out of the blue vertellen dat het ophoudt en dat het anders moet zonder mij, dan heb ik daar moeite mee' Als dat lukt, zie ik deze groep meiden als een levende reclame voor het vrouwenvoetbal. Dus ja, dan doet het zeer als je daar ineens niet mee verder kan en mag gaan. Mijn gevoelens van verbazing en teleurstelling zijn sindsdien niet veranderd, maar ik ben ook geen type dat daar heel lang wakker van ligt. Ik slaap gelukkig altijd goed en ga ervan uit dat er weer een volgend hoofdstuk volgt.” Helden Magazine nummer 77 Het eerste deel van het interview met Andries Jonker komt uit Helden Magazine nummer 77. Benieuwd naar het hele interview? Bestel het magazine nu met gratis verzending binnen Nederland via onze webshop. Nooit meer een verhaal missen? Word abonnee en bespaar maar liefst €15,- met een jaarabonnement op Helden Magazine.

Voetbal

Jari Litmanen: ‘Ik was slechts een stukje van de puzzel’

Jari Litmanen is dertig jaar nadat Ajax de Champions League en de Wereldbeker voor clubs won nog altijd ongekend populair bij de Ajax-fans. Het boek Jari Litmanen, zijn legendarische jaren bij Ajax ligt nu in de winkels. We blikten voor Helden Magazine nummer 77 met de 54-jarige Fin terug op zijn carrière aan de hand van tien foto’s. “Ik had de mazzel dat ik Louis van Gaal op het juiste moment trof.” Jari Litmanen 11 augustus 1990 FC Barcelona-trainer Johan Cruijff met zijn assistent Tonny Bruins Slot. “Toen ik jong was hoorde ik mijn vader zeggen: ‘Johan Cruijff is de Pelé van Europa,’” zegt Jari Litmanen. Het WK van 1978 was het eerste grote toernooi dat hij echt meekreeg. Zeven was hij toen. Finland deed niet mee aan dat WK, simpelweg omdat de Finnen nooit aan een groot voetbaltoernooi meededen. “Nederland speelde destijds in oranje en zwart, ook de kleuren van Reipas Lahti, de club waar mijn vader, moeder, vrienden en ik voor voetbalden. Dus was ik voor Nederland. Helaas deed Cruijff niet mee, maar Nederland haalde net als in 1974 de finale. Vanaf dat moment bleef ik het Nederlands voetbal met extra aandacht volgen.” Jari zag hoe Ajax met Cruijff als beginnend trainer in 1987 de Europa Cup II won door met 1-0 te winnen van Lokomotive Leipzig, dankzij een goal van Marco van Basten. Niet lang daarna ging Cruijff aan de slag bij FC Barcelona. Jari mocht in januari 1991 meetrainen met Barcelona. Hij was op zijn negentiende gekozen als beste speler van de Finse competitie en de ‘prijs’ die daarbij hoorde, was een trip van twee weken naar Barcelona, inclusief een bezoek aan Camp Nou. De Finse bondscoach had met Tonny Bruins Slot geregeld dat Jari mee mocht trainen met het tweede van Barça. “De avond voor die training ging de telefoon op mijn hotelkamer. Ik hoorde een stem aan de andere kant van de lijn in het Engels vragen: ‘Is this Jari Litmanen?’ My name is Johan Cruijff, I am the coach of Barcelona. Do you know me?’ Ik dacht: iemand neemt me in de maling. Dat bleek niet het geval. Johan vertelde dat assistent Tonny Bruins Slot me de volgende dag op zou halen en dat ik een week mee mocht trainen met het eerste van Barcelona.” 'Ik hoorde een stem in het Engels vragen: 'Is this Jari Litmanen? My name is Johan Cruijff. Do you know me? Ik dacht: iemand neemt me in de maling' De volgende ochtend stapte Jari de kleedkamer binnen. Hij zag niet alleen Cruijff in het echt, maar ook alle spelers die hij van tv kende: Michael Laudrup, Christo Stoichkov, José Bakero, Andoni Zubizarreta en een jonge Pep Guardiola. Alleen Ronald Koeman, die Barcelona anderhalf jaar later in Londen langs Sampdoria zou schieten in de finale van de Europa Cup I ontbrak; geblesseerd. “Toen ze hoorden dat ik uit Finland kwam, dacht ze waarschijnlijk allemaal: het zal wel. Ze zeiden voor de training niet zoveel tegen me, maar na de training waren ze ineens veel enthousiaster, staken ze hun duim op en zeiden ‘bien, bien’ tegen me.” [caption id="attachment_21144" align="aligncenter" width="1200"] 11 augustus 1990[/caption] Cruijff vond dat hij zich goed staande had gehouden in het positiespel. Het was zaak dat Jari veel wedstrijden ging spelen, dan zou het wel goed komen met hem, aldus Cruijff. Begin 1991 was zijn toekomst nog hoogst onzeker. Een jaar eerder was hij dicht bij een contract met Roda JC, dat hem eerst wilde verhuren aan Racing Genk. Op het laatste moment ketste de deal af. Ook het Zwitserse Neuchâtel Xamax was geïnteresseerd. Jari bleef in Finland, besloot eerst zijn dienstplicht te vervullen. Een maandje na de training bij Barcelona mocht hij twee weken meetrainen bij PSV. Huub Stevens, destijds trainer van het tweede, zag het wel in hem zitten. Hoofdtrainer Bobby Robson liet hem meedoen in een oefenwedstrijd tegen KV Mechelen, maar was minder onder de indruk. Ze lieten hem weer terug naar Finland gaan. Litmanen moest immers nog tot september 1991 in dienst en bij PSV hadden ze ook Twan Scheepers uit de eigen jeugd nog. Stevens in Jari Litmanen, zijn legendarische jaren bij Ajax, het boek dat Mike van Damme in samenwerking met Jari schreef: ‘Toen hij bij Ajax een topspeler werd, heb ik weleens gedacht: we hebben een foutje gemaakt. Of een grote fout.’ Helden Magazine nummer 77 Het eerste deel van het interview met Jari Litmanen komt uit Helden Magazine nummer 77. Benieuwd naar het hele interview? Bestel het magazine nu met gratis verzending binnen Nederland via onze webshop. Nooit meer een verhaal missen? Word abonnee en bespaar maar liefst €15,- met een jaarabonnement op Helden Magazine.
Jari Litmanen is dertig jaar nadat Ajax de Champions League en de Wereldbeker voor clubs won nog altijd ongekend populair bij de Ajax-fans. Het boek Jari Litmanen, zijn legendarische jaren bij Ajax ligt nu in de winkels. We blikten voor Helden Magazine nummer 77 met de 54-jarige Fin terug op zijn carrière aan de hand van tien foto’s. “Ik had de mazzel dat ik Louis van Gaal op het juiste moment trof.” Jari Litmanen 11 augustus 1990 FC Barcelona-trainer Johan Cruijff met zijn assistent Tonny Bruins Slot. “Toen ik jong was hoorde ik mijn vader zeggen: ‘Johan Cruijff is de Pelé van Europa,’” zegt Jari Litmanen. Het WK van 1978 was het eerste grote toernooi dat hij echt meekreeg. Zeven was hij toen. Finland deed niet mee aan dat WK, simpelweg omdat de Finnen nooit aan een groot voetbaltoernooi meededen. “Nederland speelde destijds in oranje en zwart, ook de kleuren van Reipas Lahti, de club waar mijn vader, moeder, vrienden en ik voor voetbalden. Dus was ik voor Nederland. Helaas deed Cruijff niet mee, maar Nederland haalde net als in 1974 de finale. Vanaf dat moment bleef ik het Nederlands voetbal met extra aandacht volgen.” Jari zag hoe Ajax met Cruijff als beginnend trainer in 1987 de Europa Cup II won door met 1-0 te winnen van Lokomotive Leipzig, dankzij een goal van Marco van Basten. Niet lang daarna ging Cruijff aan de slag bij FC Barcelona. Jari mocht in januari 1991 meetrainen met Barcelona. Hij was op zijn negentiende gekozen als beste speler van de Finse competitie en de ‘prijs’ die daarbij hoorde, was een trip van twee weken naar Barcelona, inclusief een bezoek aan Camp Nou. De Finse bondscoach had met Tonny Bruins Slot geregeld dat Jari mee mocht trainen met het tweede van Barça. “De avond voor die training ging de telefoon op mijn hotelkamer. Ik hoorde een stem aan de andere kant van de lijn in het Engels vragen: ‘Is this Jari Litmanen?’ My name is Johan Cruijff, I am the coach of Barcelona. Do you know me?’ Ik dacht: iemand neemt me in de maling. Dat bleek niet het geval. Johan vertelde dat assistent Tonny Bruins Slot me de volgende dag op zou halen en dat ik een week mee mocht trainen met het eerste van Barcelona.” 'Ik hoorde een stem in het Engels vragen: 'Is this Jari Litmanen? My name is Johan Cruijff. Do you know me? Ik dacht: iemand neemt me in de maling' De volgende ochtend stapte Jari de kleedkamer binnen. Hij zag niet alleen Cruijff in het echt, maar ook alle spelers die hij van tv kende: Michael Laudrup, Christo Stoichkov, José Bakero, Andoni Zubizarreta en een jonge Pep Guardiola. Alleen Ronald Koeman, die Barcelona anderhalf jaar later in Londen langs Sampdoria zou schieten in de finale van de Europa Cup I ontbrak; geblesseerd. “Toen ze hoorden dat ik uit Finland kwam, dacht ze waarschijnlijk allemaal: het zal wel. Ze zeiden voor de training niet zoveel tegen me, maar na de training waren ze ineens veel enthousiaster, staken ze hun duim op en zeiden ‘bien, bien’ tegen me.” [caption id="attachment_21144" align="aligncenter" width="1200"] 11 augustus 1990[/caption] Cruijff vond dat hij zich goed staande had gehouden in het positiespel. Het was zaak dat Jari veel wedstrijden ging spelen, dan zou het wel goed komen met hem, aldus Cruijff. Begin 1991 was zijn toekomst nog hoogst onzeker. Een jaar eerder was hij dicht bij een contract met Roda JC, dat hem eerst wilde verhuren aan Racing Genk. Op het laatste moment ketste de deal af. Ook het Zwitserse Neuchâtel Xamax was geïnteresseerd. Jari bleef in Finland, besloot eerst zijn dienstplicht te vervullen. Een maandje na de training bij Barcelona mocht hij twee weken meetrainen bij PSV. Huub Stevens, destijds trainer van het tweede, zag het wel in hem zitten. Hoofdtrainer Bobby Robson liet hem meedoen in een oefenwedstrijd tegen KV Mechelen, maar was minder onder de indruk. Ze lieten hem weer terug naar Finland gaan. Litmanen moest immers nog tot september 1991 in dienst en bij PSV hadden ze ook Twan Scheepers uit de eigen jeugd nog. Stevens in Jari Litmanen, zijn legendarische jaren bij Ajax, het boek dat Mike van Damme in samenwerking met Jari schreef: ‘Toen hij bij Ajax een topspeler werd, heb ik weleens gedacht: we hebben een foutje gemaakt. Of een grote fout.’ Helden Magazine nummer 77 Het eerste deel van het interview met Jari Litmanen komt uit Helden Magazine nummer 77. Benieuwd naar het hele interview? Bestel het magazine nu met gratis verzending binnen Nederland via onze webshop. Nooit meer een verhaal missen? Word abonnee en bespaar maar liefst €15,- met een jaarabonnement op Helden Magazine.

Voetbal

Anouk Hoogendijk: ‘Ik wil ook nog meedoen in het leven’

Anouk Hoogendijk was jarenlang het boegbeeld van het vrouwenvoetbal. Vierenhalf jaar geleden werd ze moeder van zoon Sonny en twee jaar later kwam daar zoontje Jip bij. Het moederschap was een zware aanslag op haar lichaam en zorgt tot de dag van vandaag voor chronisch slaapgebrek. Vanaf 10 juni komt haar boek Slaap mama slaap uit, waarin ze openhartig vertelt over de afgelopen vijf jaar, waarin haar wereldje steeds kleiner werd. Voor Helden Magazine nummer 77 spraken we af met Anouk. Anouk Hoogendijk Anouk de schrijfster “In Anouk zit een boek, dacht de uitgever nadat ik af en toe een bericht deelde op social media over mijn leven als moeder van twee zoontjes die slecht slapen. Ik vroeg me af of mensen wel zin hadden in zo’n zeikboek. Ik dacht: mijn vriend Pieter en ik vertellen dingen vaak wat rooskleuriger dan ze in werkelijkheid zijn, ook om het zelf allemaal vol te houden, moet ik nu wel ineens alles eruit gooien? Als ik een post voor Instagram had gemaakt, besloot ik die vaak op het laatste moment toch maar niet te delen, omdat ik tegen mezelf zei: jij wil mensen helemaal niet het gevoel geven dat jouw leven alleen maar kommer en kwel is, dat is niet wie jij bent en dat is ook niet hoe het is. Ik had van die stemmetjes in m’n hoofd die steeds tegen me zeiden: 'Stel je je niet aan?’ En: ‘Sonny en Jip zijn toch allebei gezond? Moet je hier wel zo over klagen?’ Ik schaamde me ook voor ons geploeter met onze zoons. Vanbinnen maakte het me eenzaam dat ik alles voor mezelf hield, dat bijna niemand wist hoe ik er echt aan toe was. De posts op social media openden mij de ogen. Als ik iets over mijn struggles deelde over mijn leven als moeder op Instagram kreeg ik heel veel lieve reacties. Ik dacht altijd: alle kinderen slapen door, behalve die van ons. Omdat in onze omgeving bijna alle kleine kinderen goed sliepen. 'Als ik iets over mijn struggles deelde over mijn leven als moeder op Instagram kreeg ik heel veel lieve reacties. Ik dacht altijd: alle kinderen slapen door, behalve die van ons' Door die vele reacties kreeg ik steeds meer het besef: ik ben niet de enige moeder die diep in de nacht in de weer is met onze kinderen. Ik stel me dus niet aan. Realiseerde me ook dat ik er niet veel wordt gesproken over dit onderwerp. Ik besloot: we gaan dat boek schrijven. De gesprekken met tal van mensen voor het boek zorgden ervoor dat het gevoel van eenzaamheid en schaamte verdween. Het schrijven van het boek is dus ook therapeutisch geweest. En ik wil met dit boek mensen met jonge kinderen die worstelen met vergelijkbare problemen laten weten: je staat niet alleen. Door het boek moest ik dingen oprakelen. Ik heb voor het boek alle whatsapp gesprekken van de afgelopen vier jaar teruggelezen. Mijn telefoon was een groot dagboek. En alles teruglezen was best confronterend en emotioneel. Ik merkte zo vaak aan mijn berichten dat ik probeerde hoop te houden. Zo van: vanaf nu wordt het beter, er zit echt een goede ontwikkeling aan te komen. En dan bleek dat achteraf toch niet het geval. Helden Magazine nummer 77 Het eerste deel van het interview met Anouk Hoogendijk komt uit Helden Magazine nummer 77. Benieuwd naar het hele interview? Bestel het magazine nu met gratis verzending binnen Nederland via onze webshop. Nooit meer een verhaal missen? Word abonnee en bespaar maar liefst €15,- met een jaarabonnement op Helden Magazine.
Anouk Hoogendijk was jarenlang het boegbeeld van het vrouwenvoetbal. Vierenhalf jaar geleden werd ze moeder van zoon Sonny en twee jaar later kwam daar zoontje Jip bij. Het moederschap was een zware aanslag op haar lichaam en zorgt tot de dag van vandaag voor chronisch slaapgebrek. Vanaf 10 juni komt haar boek Slaap mama slaap uit, waarin ze openhartig vertelt over de afgelopen vijf jaar, waarin haar wereldje steeds kleiner werd. Voor Helden Magazine nummer 77 spraken we af met Anouk. Anouk Hoogendijk Anouk de schrijfster “In Anouk zit een boek, dacht de uitgever nadat ik af en toe een bericht deelde op social media over mijn leven als moeder van twee zoontjes die slecht slapen. Ik vroeg me af of mensen wel zin hadden in zo’n zeikboek. Ik dacht: mijn vriend Pieter en ik vertellen dingen vaak wat rooskleuriger dan ze in werkelijkheid zijn, ook om het zelf allemaal vol te houden, moet ik nu wel ineens alles eruit gooien? Als ik een post voor Instagram had gemaakt, besloot ik die vaak op het laatste moment toch maar niet te delen, omdat ik tegen mezelf zei: jij wil mensen helemaal niet het gevoel geven dat jouw leven alleen maar kommer en kwel is, dat is niet wie jij bent en dat is ook niet hoe het is. Ik had van die stemmetjes in m’n hoofd die steeds tegen me zeiden: 'Stel je je niet aan?’ En: ‘Sonny en Jip zijn toch allebei gezond? Moet je hier wel zo over klagen?’ Ik schaamde me ook voor ons geploeter met onze zoons. Vanbinnen maakte het me eenzaam dat ik alles voor mezelf hield, dat bijna niemand wist hoe ik er echt aan toe was. De posts op social media openden mij de ogen. Als ik iets over mijn struggles deelde over mijn leven als moeder op Instagram kreeg ik heel veel lieve reacties. Ik dacht altijd: alle kinderen slapen door, behalve die van ons. Omdat in onze omgeving bijna alle kleine kinderen goed sliepen. 'Als ik iets over mijn struggles deelde over mijn leven als moeder op Instagram kreeg ik heel veel lieve reacties. Ik dacht altijd: alle kinderen slapen door, behalve die van ons' Door die vele reacties kreeg ik steeds meer het besef: ik ben niet de enige moeder die diep in de nacht in de weer is met onze kinderen. Ik stel me dus niet aan. Realiseerde me ook dat ik er niet veel wordt gesproken over dit onderwerp. Ik besloot: we gaan dat boek schrijven. De gesprekken met tal van mensen voor het boek zorgden ervoor dat het gevoel van eenzaamheid en schaamte verdween. Het schrijven van het boek is dus ook therapeutisch geweest. En ik wil met dit boek mensen met jonge kinderen die worstelen met vergelijkbare problemen laten weten: je staat niet alleen. Door het boek moest ik dingen oprakelen. Ik heb voor het boek alle whatsapp gesprekken van de afgelopen vier jaar teruggelezen. Mijn telefoon was een groot dagboek. En alles teruglezen was best confronterend en emotioneel. Ik merkte zo vaak aan mijn berichten dat ik probeerde hoop te houden. Zo van: vanaf nu wordt het beter, er zit echt een goede ontwikkeling aan te komen. En dan bleek dat achteraf toch niet het geval. Helden Magazine nummer 77 Het eerste deel van het interview met Anouk Hoogendijk komt uit Helden Magazine nummer 77. Benieuwd naar het hele interview? Bestel het magazine nu met gratis verzending binnen Nederland via onze webshop. Nooit meer een verhaal missen? Word abonnee en bespaar maar liefst €15,- met een jaarabonnement op Helden Magazine.

Mountainbiken

Mathieu van der Poel: “Ik voel me toch ook oud worden”

Mathieu van der Poel vierde op 19 januari zijn dertigste verjaardag. Het was voor hem een moment van bezinning. Hij stapelt de successen nog steeds op, maar besefte dat ook zíjn carrière eindig is. Helden schoof in aanloop naar de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix, die hij vorig jaar allebei won, bij MVDP aan. Je leest het interview in Helden Magazine 76. “Voor mij voelt alles wat er nog bijkomt als bonus.” Mathieu van der Poel ging een paar dagen nadat hij voor de zevende keer wereldkampioen veldrijden werd met zijn vriendin Roxanne Bertels op skivakantie. Met een helikopter liet MVDP zich afzetten op een bergtop in Livigno. De video waarop hij in Italië off piste aan het skiën was, ging meteen viral. Zijn liefde voor mooie, snelle auto’s en motoren is ook bekend. Tijdens de wintersportvakantie vermaakte hij zich met een Lamborghini in de sneeuw. In het verleden verklapte hij dat hij meerdere keren op het circuit heeft gescheurd en in zijn vrije tijd door het bos croste met een motor. Vorig jaar kreeg hij een Lamborghini Urus met het kenteken 1-MVDP-1 cadeau van de Italiaanse autofabrikant. Eind december kwam hij in een knaloranje Revuelto, de eerste plug-in-hybride van Lamborghini, aan bij de cross in Gavere. De sportwagen ter waarde van 511.000 euro, voorzien van een V12-motor in combinatie met drie elektromotoren, samen goed voor een vermogen van 1000 pk, een topsnelheid van 350 kilometer per uur en ervoor zorgt dat in tweeënhalve seconden van 0 naar 100 kan worden opgetrokken. Een geste van de Antwerpse Lamborghini- dealer, die ook zijn privésponsor is. Mathieu is een thrillseeker, iemand die niet heel erg bezig lijkt met het managen van risico’s. “Het is maar hoe je het bekijkt; ik vind off piste skiën minder gevaarlijk dan in een peloton naar de Oude Kwaremont rijden in de Ronde van Vlaanderen,” zegt hij lachend. “Ik ski al van jongs af aan, voor mij voelt dat niet als iets risicovols. Binnen de ploeg heb ik altijd de ruimte gekregen om dit soort dingen te doen. Ik heb ervan genoten om even lekker te kunnen skiën, denk ook niet dat als je me dit soort dingen afneemt, dat ten goede zal komen aan mijn prestaties. Ik heb die vrijheid nodig. Maar ik ben wel iets voorzichtiger geworden dan vroeger.” 'Normaal heb ik niet met leeftijden, maar dertig vond ik toch wel een dingetje. Het was ook een beetje een wake-up call" Staan er nog meer dingen op jouw bucketlist? “Laat ik me eerst nog maar een paar jaar op het wielrennen focussen. Als dat klaar is, zal ik wel kijken wat er nog uit de bus komt. Al met al denk ik dat bij alles dat ik na mijn carrière ga doen toch ook nog vaak een fiets van pas zal blijven komen.” Hij verklapte in een groot interview met de Belgische tv-zender Sporza, eind vorig jaar, dat er een weddenschap met de populaire Belgische youtuber Average Rob is. De deal is dat hij op een dag mee zal doen aan een Ironman, een triatlon van 3,8 kilometer zwemmen, 180 kilometer fietsen en 42,2 kilometer hardlopen. Bijna gelijktijdig deelde Roxanne, sinds 2018 zijn vriendin, op Instagram een foto van een kraambezoek. Bij een foto van een pasgeboren dochtertje van bekenden schreef ze: ‘Baby fever’. En het vaderschap, staat dat op jouw bucketlist? Lachend: “Dat is nog niet iets waar ik nu mee bezig ben.” Helden Magazine nummer 76 Het eerste gedeelte van het interview met Mathieu van der Poel komt voort uit Helden Magazine nummer 76. In deze editie van Helden siert Mathieu van der Poel siert ook de cover. Voetbal Ook is er veel aandacht voor voetbal. We gingen langs bij Justin Kluivert. Hij is voor het eerst vader geworden en is dé revelatie van de Premier League. Sem Steijn werd lang gezien als de ‘zoon van’. Bij FC Twente is hij uit de schaduw van vader Maurice getreden. Hij lijkt hard op weg naar de titel van topscorer van de Eredivisie, een transfer en – wie weet – een uitnodiging door bondscoach Ronald Koeman. Van de topscorer van de eredivisie gaan we naar de meest besproken speler. Noa Lang maakt de tongen los. Op en naast het veld. We vroegen analisten naar hun mening over de rappende voetballer. Robin van Persie keerde in februari terug bij Feyenoord. Van een rebelse tiener tot hoofdtrainer; Helden zag hem door de jaren heen transformeren. Daarnaast spraken we met de aanvoerster van de OranjeLeeuwinnen en de Ajax-vrouwen, Sherida Spitse. Ze maakt zich op voor weer een EK, terwijl ze een moeilijke periode doormaakt. Openhartig praat ze over haar scheiding van de moeder van haar twee kinderen. Verder gingen we dertig jaar terug in de tijd met Danny Blind. We blikken met de aanvoerder van destijds terug op de gewonnen Champions League én de Wereldbeker met Ajax. Nog veel meer sport Verder in deze editie vertelt Ellen van Dijk over het moederschap, een crash en de race tegen de klok om de Spelen in Parijs te halen. Max Verstappen gaat dit seizoen op voor zijn vijfde wereldtitel in de Formule 1 en dat wordt een fikse opgave in een jaar waarin hij ook voor het eerst vader wordt. Wat verwachten analisten Christijan Albers, Tom Coronel en Giedo van der Garde van Max in 2025? Carlos Alcaraz is de populairste tennisser van dit moment. Helden sprak de 21-jarige Spanjaard in een exclusief interview. Oud-honkballer Kalian Sams moest tijdens zijn loopbaan omgaan met racisme en een stalker. Hij doet zijn verhaal in het theater en hoopt jonge topsporters inzichten te geven. Als laatste laat hockeyster Felice Albers een andere kant van zichzelf zien in Heldenpraat en deelt waterpolokeepster Laura Aarts haar foto’s in de rubriek Me, My Selfie & I.
Mathieu van der Poel vierde op 19 januari zijn dertigste verjaardag. Het was voor hem een moment van bezinning. Hij stapelt de successen nog steeds op, maar besefte dat ook zíjn carrière eindig is. Helden schoof in aanloop naar de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix, die hij vorig jaar allebei won, bij MVDP aan. Je leest het interview in Helden Magazine 76. “Voor mij voelt alles wat er nog bijkomt als bonus.” Mathieu van der Poel ging een paar dagen nadat hij voor de zevende keer wereldkampioen veldrijden werd met zijn vriendin Roxanne Bertels op skivakantie. Met een helikopter liet MVDP zich afzetten op een bergtop in Livigno. De video waarop hij in Italië off piste aan het skiën was, ging meteen viral. Zijn liefde voor mooie, snelle auto’s en motoren is ook bekend. Tijdens de wintersportvakantie vermaakte hij zich met een Lamborghini in de sneeuw. In het verleden verklapte hij dat hij meerdere keren op het circuit heeft gescheurd en in zijn vrije tijd door het bos croste met een motor. Vorig jaar kreeg hij een Lamborghini Urus met het kenteken 1-MVDP-1 cadeau van de Italiaanse autofabrikant. Eind december kwam hij in een knaloranje Revuelto, de eerste plug-in-hybride van Lamborghini, aan bij de cross in Gavere. De sportwagen ter waarde van 511.000 euro, voorzien van een V12-motor in combinatie met drie elektromotoren, samen goed voor een vermogen van 1000 pk, een topsnelheid van 350 kilometer per uur en ervoor zorgt dat in tweeënhalve seconden van 0 naar 100 kan worden opgetrokken. Een geste van de Antwerpse Lamborghini- dealer, die ook zijn privésponsor is. Mathieu is een thrillseeker, iemand die niet heel erg bezig lijkt met het managen van risico’s. “Het is maar hoe je het bekijkt; ik vind off piste skiën minder gevaarlijk dan in een peloton naar de Oude Kwaremont rijden in de Ronde van Vlaanderen,” zegt hij lachend. “Ik ski al van jongs af aan, voor mij voelt dat niet als iets risicovols. Binnen de ploeg heb ik altijd de ruimte gekregen om dit soort dingen te doen. Ik heb ervan genoten om even lekker te kunnen skiën, denk ook niet dat als je me dit soort dingen afneemt, dat ten goede zal komen aan mijn prestaties. Ik heb die vrijheid nodig. Maar ik ben wel iets voorzichtiger geworden dan vroeger.” 'Normaal heb ik niet met leeftijden, maar dertig vond ik toch wel een dingetje. Het was ook een beetje een wake-up call" Staan er nog meer dingen op jouw bucketlist? “Laat ik me eerst nog maar een paar jaar op het wielrennen focussen. Als dat klaar is, zal ik wel kijken wat er nog uit de bus komt. Al met al denk ik dat bij alles dat ik na mijn carrière ga doen toch ook nog vaak een fiets van pas zal blijven komen.” Hij verklapte in een groot interview met de Belgische tv-zender Sporza, eind vorig jaar, dat er een weddenschap met de populaire Belgische youtuber Average Rob is. De deal is dat hij op een dag mee zal doen aan een Ironman, een triatlon van 3,8 kilometer zwemmen, 180 kilometer fietsen en 42,2 kilometer hardlopen. Bijna gelijktijdig deelde Roxanne, sinds 2018 zijn vriendin, op Instagram een foto van een kraambezoek. Bij een foto van een pasgeboren dochtertje van bekenden schreef ze: ‘Baby fever’. En het vaderschap, staat dat op jouw bucketlist? Lachend: “Dat is nog niet iets waar ik nu mee bezig ben.” Helden Magazine nummer 76 Het eerste gedeelte van het interview met Mathieu van der Poel komt voort uit Helden Magazine nummer 76. In deze editie van Helden siert Mathieu van der Poel siert ook de cover. Voetbal Ook is er veel aandacht voor voetbal. We gingen langs bij Justin Kluivert. Hij is voor het eerst vader geworden en is dé revelatie van de Premier League. Sem Steijn werd lang gezien als de ‘zoon van’. Bij FC Twente is hij uit de schaduw van vader Maurice getreden. Hij lijkt hard op weg naar de titel van topscorer van de Eredivisie, een transfer en – wie weet – een uitnodiging door bondscoach Ronald Koeman. Van de topscorer van de eredivisie gaan we naar de meest besproken speler. Noa Lang maakt de tongen los. Op en naast het veld. We vroegen analisten naar hun mening over de rappende voetballer. Robin van Persie keerde in februari terug bij Feyenoord. Van een rebelse tiener tot hoofdtrainer; Helden zag hem door de jaren heen transformeren. Daarnaast spraken we met de aanvoerster van de OranjeLeeuwinnen en de Ajax-vrouwen, Sherida Spitse. Ze maakt zich op voor weer een EK, terwijl ze een moeilijke periode doormaakt. Openhartig praat ze over haar scheiding van de moeder van haar twee kinderen. Verder gingen we dertig jaar terug in de tijd met Danny Blind. We blikken met de aanvoerder van destijds terug op de gewonnen Champions League én de Wereldbeker met Ajax. Nog veel meer sport Verder in deze editie vertelt Ellen van Dijk over het moederschap, een crash en de race tegen de klok om de Spelen in Parijs te halen. Max Verstappen gaat dit seizoen op voor zijn vijfde wereldtitel in de Formule 1 en dat wordt een fikse opgave in een jaar waarin hij ook voor het eerst vader wordt. Wat verwachten analisten Christijan Albers, Tom Coronel en Giedo van der Garde van Max in 2025? Carlos Alcaraz is de populairste tennisser van dit moment. Helden sprak de 21-jarige Spanjaard in een exclusief interview. Oud-honkballer Kalian Sams moest tijdens zijn loopbaan omgaan met racisme en een stalker. Hij doet zijn verhaal in het theater en hoopt jonge topsporters inzichten te geven. Als laatste laat hockeyster Felice Albers een andere kant van zichzelf zien in Heldenpraat en deelt waterpolokeepster Laura Aarts haar foto’s in de rubriek Me, My Selfie & I.

Voetbal

Justin Kluivert: “Ik lijk echt op mijn moeder”

Justin Kluivert (25) vertrok op zijn negentiende bij Ajax. Via omzwervingen kwam hij in 2023 terecht bij Bournemouth. In Engeland bloeide hij helemaal op. Hij scoort aan de lopende band bij de sensatie van de Premier League, werd in januari gekozen als speler van de maand, speelt op ‘10’ en zit weer vast bij de selectie van het Nederlands elftal. Bovendien werd hij voor het eerst vader. “Alles is op z’n plek gevallen.” Hij vertelt er over in Helden Magazine 76. Mag je iemand die na de oorlog op 5 mei is geboren een zondagskind noemen? Als we Justin Kluivert zelf mogen geloven is er maar een antwoord: ja. Zijn leven lijkt de laatste jaren één groot bevrijdingsfeest met als hoogtepunt de verkiezing tot beste voetballer van de maand januari in de grootste competitie van de wereld, de Premier League. “Het was zo’n speciaal moment om de trofee in ontvangst te mogen nemen. Twee weken daarvoor hoorde ik dat er acht kandidaten waren voor de Player of the Month-award. Nog twee Nederlanders, Gody Gapko van Liverpool en mijn ploeggenoot Dean Huijsen, maakten kans. Toen bleek dat ik was gekozen, heb ik meteen even teruggekeken naar wie de verkiezingen allemaal hebben gewonnen. Sinds Virgil van Dijk in december 2018 heeft geen Nederlander die prijs meer gewonnen. Als ik zie welke spelers voor Virgil en mij de prijs hebben wonnen, ben ik best wel trots.” De Nederlandse voetballers die Justin en Virgil van Dijk voorgingen, zijn: Robin van Persie, Tim Krul, Rafael van der Vaart, Arjen Robben, Dennis Bergkamp en Ruud van Nistelrooij. Op de site van zijn club AFC Bournemouth staat onder de kop ‘Kluivert wins Premier League POTM award’ een lofzang over de tweede speler van The Cherries - Dominic Solanke was in december 2023 de eerste en werd een half jaar later voor zestig miljoen euro verkocht aan Tottenham Hotspur - die de prestigieuze prijs heeft gewonnen. “Het was helemaal een spannende en mooie week, want ik werd op maandag 10 februari ook nog eens vader van onze dochter Giselle Sofia.” Speler van de maand, terug bij het Nederlands elftal, analisten en fans die lyrisch over hem zijn en voor het eerst vader; het leven lacht Justin toe. “Afgelopen zomer zijn mijn vriendin Shanna Taihuttu en ik verloofd en kortgeleden zijn we ook getrouwd. Mijn vrouw en ik zijn nu bijna vier jaar samen, we wilden graag trouwen voor de geboorte van onze dochter. De eerste twee weken na de geboorte hadden we kraamhulp en daarna zijn onze beide moeders vaak komen helpen. Mijn moeder Angela en mijn schoonmoeder Anouk zijn zo blij, dat is echt mooi om te zien. Ik vind het zelf tot nu toe ook echt prachtig. Voor mijn moeder is het extra speciaal omdat ik een dochter heb gekregen en wij helemaal geen meisjes hebben in de familie. Mijn moeder woont met mijn halfbroertje nog in Amsterdam, maar komt wel zo vaak ze kan naar ons toe en dan blijft ze minimaal een week.” Helden Magazine nummer 76 Het eerste gedeelte van het interview met Justin Kluivert komt voort uit Helden Magazine nummer 76. In deze editie van Helden siert Mathieu van der Poel de cover. De schijnwerpers zijn de komende tijd weer op de inmiddels dertigjarige wielrenner gericht. De klassiekers worden gereden en Van der Poel doet ook weer mee aan de Tour de France. Mathieu van der Poel: ‘Ik kan nog steeds beter’. Voetbal Sem Steijn werd lang gezien als de ‘zoon van’. Bij FC Twente is hij uit de schaduw van vader Maurice getreden. Hij lijkt hard op weg naar de titel van topscorer van de Eredivisie, een transfer en – wie weet – een uitnodiging door bondscoach Ronald Koeman. Van de topscorer van de eredivisie gaan we naar de meest besproken speler. Noa Lang maakt de tongen los. Op en naast het veld. We vroegen analisten naar hun mening over de rappende voetballer. Robin van Persie keerde in februari terug bij Feyenoord. Van een rebelse tiener tot hoofdtrainer; Helden zag hem door de jaren heen transformeren. Daarnaast spraken we met de aanvoerster van de OranjeLeeuwinnen en de Ajax-vrouwen, Sherida Spitse. Ze maakt zich op voor weer een EK, terwijl ze een moeilijke periode doormaakt. Openhartig praat ze over haar scheiding van de moeder van haar twee kinderen. Verder gingen we dertig jaar terug in de tijd met Danny Blind. We blikken met de aanvoerder van destijds terug op de gewonnen Champions League én de Wereldbeker met Ajax. Nog veel meer sport Verder in deze editie vertelt Ellen van Dijk over het moederschap, een crash en de race tegen de klok om de Spelen in Parijs te halen. Max Verstappen gaat dit seizoen op voor zijn vijfde wereldtitel in de Formule 1 en dat wordt een fikse opgave in een jaar waarin hij ook voor het eerst vader wordt. Wat verwachten analisten Christijan Albers, Tom Coronel en Giedo van der Garde van Max in 2025? Carlos Alcaraz is de populairste tennisser van dit moment. Helden sprak de 21-jarige Spanjaard in een exclusief interview. Oud-honkballer Kalian Sams moest tijdens zijn loopbaan omgaan met racisme en een stalker. Hij doet zijn verhaal in het theater en hoopt jonge topsporters inzichten te geven. Als laatste laat hockeyster Felice Albers een andere kant van zichzelf zien in Heldenpraat en deelt waterpolokeepster Laura Aarts haar foto’s in de rubriek Me, My Selfie & I.
Justin Kluivert (25) vertrok op zijn negentiende bij Ajax. Via omzwervingen kwam hij in 2023 terecht bij Bournemouth. In Engeland bloeide hij helemaal op. Hij scoort aan de lopende band bij de sensatie van de Premier League, werd in januari gekozen als speler van de maand, speelt op ‘10’ en zit weer vast bij de selectie van het Nederlands elftal. Bovendien werd hij voor het eerst vader. “Alles is op z’n plek gevallen.” Hij vertelt er over in Helden Magazine 76. Mag je iemand die na de oorlog op 5 mei is geboren een zondagskind noemen? Als we Justin Kluivert zelf mogen geloven is er maar een antwoord: ja. Zijn leven lijkt de laatste jaren één groot bevrijdingsfeest met als hoogtepunt de verkiezing tot beste voetballer van de maand januari in de grootste competitie van de wereld, de Premier League. “Het was zo’n speciaal moment om de trofee in ontvangst te mogen nemen. Twee weken daarvoor hoorde ik dat er acht kandidaten waren voor de Player of the Month-award. Nog twee Nederlanders, Gody Gapko van Liverpool en mijn ploeggenoot Dean Huijsen, maakten kans. Toen bleek dat ik was gekozen, heb ik meteen even teruggekeken naar wie de verkiezingen allemaal hebben gewonnen. Sinds Virgil van Dijk in december 2018 heeft geen Nederlander die prijs meer gewonnen. Als ik zie welke spelers voor Virgil en mij de prijs hebben wonnen, ben ik best wel trots.” De Nederlandse voetballers die Justin en Virgil van Dijk voorgingen, zijn: Robin van Persie, Tim Krul, Rafael van der Vaart, Arjen Robben, Dennis Bergkamp en Ruud van Nistelrooij. Op de site van zijn club AFC Bournemouth staat onder de kop ‘Kluivert wins Premier League POTM award’ een lofzang over de tweede speler van The Cherries - Dominic Solanke was in december 2023 de eerste en werd een half jaar later voor zestig miljoen euro verkocht aan Tottenham Hotspur - die de prestigieuze prijs heeft gewonnen. “Het was helemaal een spannende en mooie week, want ik werd op maandag 10 februari ook nog eens vader van onze dochter Giselle Sofia.” Speler van de maand, terug bij het Nederlands elftal, analisten en fans die lyrisch over hem zijn en voor het eerst vader; het leven lacht Justin toe. “Afgelopen zomer zijn mijn vriendin Shanna Taihuttu en ik verloofd en kortgeleden zijn we ook getrouwd. Mijn vrouw en ik zijn nu bijna vier jaar samen, we wilden graag trouwen voor de geboorte van onze dochter. De eerste twee weken na de geboorte hadden we kraamhulp en daarna zijn onze beide moeders vaak komen helpen. Mijn moeder Angela en mijn schoonmoeder Anouk zijn zo blij, dat is echt mooi om te zien. Ik vind het zelf tot nu toe ook echt prachtig. Voor mijn moeder is het extra speciaal omdat ik een dochter heb gekregen en wij helemaal geen meisjes hebben in de familie. Mijn moeder woont met mijn halfbroertje nog in Amsterdam, maar komt wel zo vaak ze kan naar ons toe en dan blijft ze minimaal een week.” Helden Magazine nummer 76 Het eerste gedeelte van het interview met Justin Kluivert komt voort uit Helden Magazine nummer 76. In deze editie van Helden siert Mathieu van der Poel de cover. De schijnwerpers zijn de komende tijd weer op de inmiddels dertigjarige wielrenner gericht. De klassiekers worden gereden en Van der Poel doet ook weer mee aan de Tour de France. Mathieu van der Poel: ‘Ik kan nog steeds beter’. Voetbal Sem Steijn werd lang gezien als de ‘zoon van’. Bij FC Twente is hij uit de schaduw van vader Maurice getreden. Hij lijkt hard op weg naar de titel van topscorer van de Eredivisie, een transfer en – wie weet – een uitnodiging door bondscoach Ronald Koeman. Van de topscorer van de eredivisie gaan we naar de meest besproken speler. Noa Lang maakt de tongen los. Op en naast het veld. We vroegen analisten naar hun mening over de rappende voetballer. Robin van Persie keerde in februari terug bij Feyenoord. Van een rebelse tiener tot hoofdtrainer; Helden zag hem door de jaren heen transformeren. Daarnaast spraken we met de aanvoerster van de OranjeLeeuwinnen en de Ajax-vrouwen, Sherida Spitse. Ze maakt zich op voor weer een EK, terwijl ze een moeilijke periode doormaakt. Openhartig praat ze over haar scheiding van de moeder van haar twee kinderen. Verder gingen we dertig jaar terug in de tijd met Danny Blind. We blikken met de aanvoerder van destijds terug op de gewonnen Champions League én de Wereldbeker met Ajax. Nog veel meer sport Verder in deze editie vertelt Ellen van Dijk over het moederschap, een crash en de race tegen de klok om de Spelen in Parijs te halen. Max Verstappen gaat dit seizoen op voor zijn vijfde wereldtitel in de Formule 1 en dat wordt een fikse opgave in een jaar waarin hij ook voor het eerst vader wordt. Wat verwachten analisten Christijan Albers, Tom Coronel en Giedo van der Garde van Max in 2025? Carlos Alcaraz is de populairste tennisser van dit moment. Helden sprak de 21-jarige Spanjaard in een exclusief interview. Oud-honkballer Kalian Sams moest tijdens zijn loopbaan omgaan met racisme en een stalker. Hij doet zijn verhaal in het theater en hoopt jonge topsporters inzichten te geven. Als laatste laat hockeyster Felice Albers een andere kant van zichzelf zien in Heldenpraat en deelt waterpolokeepster Laura Aarts haar foto’s in de rubriek Me, My Selfie & I.