Niki Terpstra won in april de Ronde van Vlaanderen, nadat hij in 2014 ook al Parijs-Roubaix won. Helden ging op familiebezoek bij de beste Nederlandse klassiekerrenner.

Het slingerweggetje door de landerijen even buiten Alkmaar is zo smal dat twee auto’s elkaar niet kunnen passeren. Hollandse wolkenluchten erboven, een slootje met wat eenden ernaast. Glad asfalt. Hier fietst Niki Terpstra elke dag. Als hij thuis is, tenminste. Het laatste stukje moet hij over kasseien, dat is de oprit van de familie Terpstra. Niki’s vrouw Ramona doet open. Achter de voordeur blijken nog veel meer keien te liggen. Ook de hele gang is ermee geplaveid. Eenmaal in de woonruimte doet niet veel aan wielrennen denken. De keuken is het centrum. “Nik is nog aan het trainen. Thee? Voor koffie moet je even wachten, want ik weet niet hoe dat apparaat werkt.”

Hoge ramen tot in de nok. Vrij uitzicht over de weilanden. Een kookeiland waaraan je ook lekker kunt zitten. Hangen. Chillen. Vrolijke foto’s van de kinderen aan de muur. In de woonkamer: grote leren banken met veel kussens. Een huis waar je je meteen thuis voelt. Niki (34), Ramona (36), Luca (9) en Zoey (5) en hun twee honden en twee konijnen wonen hier net een jaar. Ze hebben er bewust voor gekozen om niet zoals veel wielrenners naar het buitenland te verhuizen, naar de zon en hoge temperaturen in Nice, Monaco of Girona – maar zich hier te settelen. Dichtbij familie, middenin het groen, tussen Alkmaar en Bergen. Niki komt thuis, zijn training zit erop.

Kennelijk vind je het niet erg om af en toe in de regen te trainen.
Ramona: “Nou…”
Niki: “Dat vind ik verschrikkelijk!”

Maar niet erg genoeg om naar het buitenland te willen verhuizen.
Niki: “Ik heb ook mijn gezin. Als ik honderdtachtig dagen weg ben, dan zit Ramona daar; weet ik veel waar.”

Er zijn veel wielrenners die toch zeggen: kan wel zijn, maar ik moet naar het buitenland.
Niki: “Ja.”

Is dat misschien belangrijker voor klassementsrenners?
<strongRamona: “Dat vraag ik me af. Welke wielrenners zijn nou zo goed geworden doordat ze in het buitenland zitten? Doordat ze daar zijn gaan wonen? Zijn ze nu echt zoveel beter geworden dan als ze in Zuid-Limburg zouden wonen? Nou?”

Ramona: ‘Ik huil nooit bij een koers als hij wint. Dat is niks voor mij. Maar bij Vlaanderen heb ik de ogen uit mijn kop staan janken’

Crash

Zoals hij koerst, zo praat zij. Onbevangen, onbevreesd. Niki spreekt juist als iemand die gewend is zijn woorden op een goudschaaltje te wegen. Behoedzaam. Nadenkend. Dingen uit zijn mond worden snel veel te groot of te belangrijk gemaakt. Tijdens het praten hebben ze constant oogcontact. Een opgetrokken wenkbrauw, een trekkende mondhoek: ze lijken elkaar er veel mee te vertellen. Hij maakt de meeste zinnen maar half af en zegt vaak enkel ‘ja’ of ‘nee’. Zij vult aan, neemt over, vertelt wat hij niet zegt.

Ramona: “We hebben het over een tweede huis op Mallorca gehad. Maar Luca zat toen al op school. Dan ga je niet meer zo makkelijk heen en weer. Toen gingen we uitrekenen hoeveel tijd we echt op Mallorca zouden zijn. Dat is eigenlijk maar heel weinig, want het grootste deel van de winter is Niki met zijn ploeg op trainingskamp.

We kwamen tot de conclusie dat je beter een ticket naar waar de zon schijnt kunt boeken als het hier slecht is. Want voor hetzelfde geld regent het op Mallorca ook. Ik ben er ook wel een factor in dat we hier niet weggaan. Ik wil dat liever niet. Hij is meer dan de helft van het jaar op pad en dan zit ik daar. In m’n eentje met de kinderen, waar we de taal niet spreken. In het buitenland zou ik echt niet gelukkig worden. En het heeft niet slecht uitgepakt dat we hier zijn gebleven. Toch?”
Niki: “Nee.”

Dat kun je wel zeggen. Niki heeft een extreem succesvol jaar achter de rug. Meer dan zeventig overwinningen boekte zijn ploeg Quick-Step. Zijn persoonlijke teller staat op vijf: twee ploegentijdritten, waarvan één het wereldkampioenschap opleverde, en drie overwinningen in het vroege voorjaar. Winst in Le Samyn en de E3 Harelbeke bleken de opmaat naar de zo vurig gewenste zege in de Ronde van Vlaanderen. Een week later werd hij ook nog even derde in Parijs-Roubaix, de klassieker die hij in 2014 won.
Ramona: “Ik huil nooit bij een koers als hij wint. Dat is niks voor mij. Maar bij Vlaanderen heb ik de ogen uit mijn kop staan janken. Als ik daaraan terugdenk, dat was zo… Dat weten alleen wij twee. Voor mij voelt het alsof we dit jaar een nog sterker team geworden zijn dan we altijd al waren.”
Niki: “Vooral in de slechte periode, eigenlijk. Als alles goed gaat, dan is het makkelijk om het samen te doen.”

Tekst gaat verder onder de foto

Helden Magazine 44

Het eerste gedeelte van het verhaal van Niki Terpstra komt voort uit Helden Magazine 44 waar Kjeld Nuis de cover siert. Nuis is de Held van het Jaar geworden. De tweevoudig olympisch kampioen kent ook de andere kant van de medaille.

Verder in de 44^ste editie van Helden, Tom Dumoulin over zijn successen, de Tour en de Giro, Virgil van Dijk de aanvoerder van het vernieuwde Oranje en Liverpool, schorttrackster Suzanne Schulting, tennisster Kiki Bertens, handbalster Yvette Broch, schaatser Sven Kramer, de successen van de Nederlandse sportvrouwen, zwemmer Nyls Korstanje, bokser Peter Müllenberg, voetballer Davy Klaassen, Raymond van Barneveld ging in gesprek met Victoria Koblenko, en Frenkie de Jong en vriendin Mikky ontmoeten Wendy Rommedahl.

Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.