Noa Lang maakte afgelopen zomer de overstap van Ajax naar Club Brugge. De 21-jarige aanvaller is in sneltreinvaart uitgegroeid tot dé sensatie van België. Het is Noa niet altijd voor de wind gegaan in het leven. We leggen hem vijf stellingen voor. “Het is bij mij altijd: mensen lopen met me weg of ze hebben een hekel aan me.”

Bij Club Brugge ziet iedereen de ware Noa Lang

“Voor een deel, want het beste moet nog komen. Ik ben nog niet helemaal fit, heb ook corona gehad. Dat merk ik nog in de wedstrijden, mijn conditie is nog niet optimaal. Maar ik ben goed op weg. Nu is het zaak dat ik het constant laat zien, negentig minuten lang. Dit is ook nog maar het eerste jaar dat ik wekelijks op het hoogste niveau speel.”

Er is berekend dat jij nu al de speler bent die de meeste waarde vertegenwoordigt van alle spelers in de Belgische competitie: 20 miljoen.
Lachend: “Kun je nagaan! Toen ik deze kant op ging, was ik 4,5 miljoen euro waard. Het kan snel gaan. Op een dag zal ik nog veel meer waard zijn. Als ik nu een transfer maak, zal de club nog meer dan 20 miljoen vragen, denk ik zo.”

Hoe zwaar was het vertrek bij Ajax afgelopen zomer?
“Achteraf gezien ben ik blij dat ik deze keuze heb gemaakt. Maar op het moment dat ik voor een vertrek koos, was dat niet leuk. Ajax was mijn droomclub. Maar ik wilde elke week spelen en bij Ajax stond Dusan Tadic op mijn plek. In de eerste wedstrijden van het seizoen speelde ik in totaal tien minuten.

Ik was er klaar mee, dat heb ik heel duidelijk aangegeven bij trainer Erik ten Hag. Misschien heb ik het iets te duidelijk gezegd, dat is dus een ‘Noa Langetje’. Mijn carrière staat op de eerste plek, en ik wilde mezelf niet helemaal wegcijferen voor de club.”

Wat bedoel je met een ‘Noa Langetje’?
Lachend: “Nou, ik ben niet altijd de makkelijkste geweest.”

Kreeg je nog een afscheid bij Ajax?
“Nee, maar ik kreeg wel veel berichtjes van mensen van de club, zoals van technisch directeur Marc Overmars. Daar hecht ik veel meer waarde aan.”

Waarom doe je het meteen zo goed bij Club Brugge?
“Ik ben volledig gefocust op voetbal. Ik heb hier niet zoveel te doen, heb geen afleiding. Bij Ajax zat ik echt niet stil na een training om te herstellen, in Amsterdam had ik te veel afleiding.”

Bij Club Brugge spelen de Nederlanders Ruud Vormer, Stefano Denswil, Bas Dost en Tahith Chong. Heb je daar veel aan?
“In het begin zeker. Ruud Vormer is de aanvoerder, hij maakte me wegwijs.”

Is jouw succes bij Club Brugge ook een beetje een lange neus naar Ajax?
“Nee, ik weet dat Ajax me niet kwijt wilde. Ze zeiden alleen dat ik geduld moest hebben. Maar mijn geduld was op.”

Waarom koos je voor Club Brugge?
“Ik had een aantal opties, ging kijken wat voor mijn ontwikkeling het beste was. Ik heb twee keer met Brugge gesproken en hield daar een heel goed gevoel aan over. Ze wilden me zo graag hebben, zeiden meerdere keren: ‘Het shirt met nummer 10 ligt al voor je klaar.’ Mooi. In eerste instantie wilde ik eigenlijk niet naar België, ik dacht aan Italië of Spanje. Maar ik ben zo blij dat ik nu in Brugge ben, ben er zeker niet op achteruit gegaan.”

Tekst gaat verder onder de foto

Op je zesde begon je in de jeugdopleiding van Feyenoord, maar Ajax was altijd je club.
“Ik woonde in Rotterdam, maar ben altijd een Ajacied geweest. Mijn vader Jeffrey was ook voor Ajax. En toen mijn stiefvader Nourdin Boukhari, die voor Ajax heeft gespeeld, in mijn leven kwam, was ik helemaal verkocht. Ik heb ook altijd gezegd dat ik naar Ajax zou gaan als ik de kans kreeg.”

Je zei tegen je coach Leen Boer van Feyenoord onder 8: ‘Trainer, ik ben voor Ajax.’ En toen je naar Ajax kon, zei je: ‘Dat shirt vind ik mooier, geef mijn Feyenoord-spullen maar aan de buurman.’
“Ze wisten meteen met wat voor een jongen ze te maken hadden. Ik zeg wat ik denk. Dat doe ik nog steeds. Ik zei: ik wil later in de Arena spelen. Neemt niet weg dat ik bij Feyenoord een mooie tijd heb gehad en ik ben de club heel dankbaar. Maar een Feyenoord-speler? Nee, dat ben ik nooit geweest.”

Wat is een Feyenoord-speler?
“Een harde werker.”

En wat ben jij dan?
“Een technische speler: een Ajax-speler.”

‘Ik kon wel naar mijn vader toe in de gevangenis, maar alleen af en toe tijdens een bezoekuur. Als jongetje was ik daar verdrietig over’

Mijn stiefvader Nourdin Boukhari is mijn held

“Cristiano Ronaldo is mijn grootste held. Hoe hij met zijn sport bezig is, de honger die hij heeft; zo inspirerend. Maar buiten het voetbal zijn mijn ouders en Nourdin mijn helden. Nourdin heeft me voor een groot deel opgevoed, samen met mijn moeder en vader.

Ik zal hem voor de rest van mijn leven dankbaar zijn, was vier toen hij in mijn leven kwam en op mijn vijfde ging hij met mijn moeder samenwonen. Hij zorgde voor een dak boven ons hoofd. Papa noemde ik hem niet, dat vond ik niet leuk naar mijn vader toe. Mijn vader zorgt ook nog steeds heel goed voor me en is ook heel belangrijk.”

Hoe belangrijk was Nourdin voor jouw ontwikkeling als voetballer?
“Wat hij vroeger als voetballer meemaakte, maak ik nu mee. Vanaf jonge leeftijd kon ik bij Nourdin al zien hoe het leven als profvoetballer eruitzag, daar heb ik nu profijt van. Ik spreek hem heel vaak en hij kijkt al mijn wedstrijden. Nourdin is kritisch. Soms vindt hij dat ik nog meer aanwezig moet zijn in een wedstrijd. Hij stipt het meteen aan als ik in zijn ogen tien minuten heb gewandeld in het veld. De laatste tijd is hij gelukkig heel positief.”

Je ging in jouw jeugd op vakantie met jongens als Wesley Sneijder, John Heitinga en Nigel de Jong, dankzij Nourdin. Vader Jeffrey zei: ‘Hij vroeg die jongens nooit om een handtekening, zei: ‘Wat moet ik ermee?’’
Lachend: “Klopt. Op een dag moeten ze die handtekening van míj willen, toch? Die gedachte heb ik al van jongs af aan.” Van jou is bekend dat het thuis niet zo lekker liep in je jeugd, je vader Jeffrey heeft in de gevangenis gezeten.“Dat was een moeilijke periode. Ik kon wel naar mijn vader toe in de gevangenis, maar alleen af en toe tijdens een bezoekuur. Ik zag hem dan maximaal een uur en in die tijd moest ik hem wel even laten zien of ik mijn linkerbeen goed had getraind. Daarna zag ik hem dan weer een paar weken niet.

Tekst gaat verder onder de foto

Als jongetje was ik daar verdrietig over. Dat was ook de periode dat ik net bij Feyenoord speelde. Mijn vader heeft mijn eerste jaren als voetballer gemist. Ik schaamde me er niet voor dat hij vastzat, hoor. Vond het eigenlijk ook wel stoer, dat ik naar de gevangenis ging om mijn vader te zien. Op school wisten de juffen wel van de situatie. Mijn klasgenootjes niet, want dan mochten ze misschien niet meer met me spelen van hun ouders.”

De band tussen je vader en moeder is nog steeds goed, gelukkig.
“Klopt. Ik was een paar weken geleden thuis bij mijn moeder, zat mijn vader er ook. ‘Schrik niet,’ zei mijn moeder. Ik moest lachen en riep: ‘Hé, jullie tijd samen is geweest, hoor!”

We begrepen dat Nourdin en je vader ook een goede band hebben.
Lachend: “Ze zijn zelfs een keer samen op vakantie geweest, met mijn twee stiefzusjes, de dochters van Nourdin. Daar begrijp ik nog steeds niks van. Maar fantastisch, toch? Om het in mijn taal te zeggen: dat vond ik echt gruwelijk.”

En hoe is je band met je moeder Manon?
“Ik ben alles voor mijn moeder en mijn moeder is alles voor mij. Je ziet het: als ik over haar praat, moet ik al lachen. Als ik midden in de nacht een probleem heb, komt ze naar me toe in Brugge. Ze heeft me gemaakt tot de jongen die ik ben.”

Van het eerste salaris dat je kreeg als voetballer kocht je schoenen met hartjes voor je moeder…
“Klopt… Ik ben niet de meest spontane jongen, hoor. Ik kom zelf niet thuis met een cadeautje, dan kies ik er eerder voor mijn moeder mee te nemen naar de winkel en dan zeg ik: wil je die? En dan kopen we het. Zo ging het ook met die schoenen. Maar ik zal eeuwig voor mijn moeder zorgen.”

Je woont nu op jezelf in Brugge. Hoe doe je dat met eten?
“Ik kan niet koken, neem bakjes mee van de club of ik laat eten meenemen van mijn oma, dat gooi ik in de vriezer. Surinaams. Het liefst eet ik rijst met kip.”

‘Ik heb het idee dat ik geen gunfactor heb in Nederland. Als je ziet wat voor reacties ik krijg op social media… Noemen ze me ‘Noa Slang’ of ‘Mohammed Lang’’

Ik ben helemaal geen moeilijke jongen

“Liever ben ik mezelf en misschien niet bij iedereen geliefd, dan bij iedereen geliefd en niet mezelf. Ik ben trots op wie ik ben. Het is bij mij altijd: mensen lopen met me weg of ze hebben een hekel aan me. Dat was wennen in het begin, nu kan ik daar wel om lachen. Dat stempel van moeilijke jongen had ik al in de jeugd. Bij Ajax lag ik altijd onder een vergrootglas. Soms had ik een akkefietje met de trainer. Hij riep dan iets als: ‘Je moet je mond houden.’ En dan zei ik wat terug, wat meteen werd uitvergroot in de media. Daar heb ik wel last van gehad.

Ik heb het idee dat ik geen gunfactor heb in Nederland. Als je ziet wat voor reacties ik krijg op social media… Noemen ze me ‘Noa Slang’ of ‘Mohammed Lang’. Er zitten ook veel racistische reacties tussen. Ze weten dat mijn vader een donkere man is, hij is Surinaams. ‘Zoon van een bananenplukker,’ wordt er dan geschreven. Maar ik lig er niet wakker van. Mensen maken zich zo druk om me, blijkbaar ben ik heel interessant. Het klinkt misschien arrogant, maar waarschijnlijk willen de mensen die dat roepen ook profvoetballer worden.”

Je moeder stelde: ‘Als je eenmaal zijn vertrouwen hebt, gaat Noa voor je door het vuur.’
“Ik vertrouw niet snel iemand, ben gesloten, hou er niet van te praten met mensen die ik niet goed ken. Dat komt door het stempel dat ik heb, door alle negatieve dingen die worden geschreven over me. De cirkel mensen die ik toelaat om me heen is klein. En mijn moeder heeft gelijk: als het klikt met iemand, dan doe ik ook alles voor hem of haar. Dan zul je ook merken: Noa is een eerlijke jongen, maar wel iemand die zijn woordje klaar heeft. Ik loop nou eenmaal niet mee met de rest.”

Je moeder zei ook: ‘Noa had ook wel een beetje moeite met gezag, dat is ook mijn schuld. Ik ben niet altijd even consequent. Van mij mogen dingen ook tien minuten later, als je het maar doet. Bij Ajax kreeg hij daardoor soms kortsluiting als iets direct moest gebeuren.’
“Je moet mij niet vertellen wat ik wel of niet moet doen, daar hou ik niet van. Ik heb in mijn leven te maken gehad met mensen die alles wilden bepalen, dat werkt niet bij mij. Mijn moeder stuurde me laatst een berichtje. Er was weer wat over me geroepen. Ze stuurde: ‘Wil je alsjeblieft jezelf blijven? Blijf wie je bent.’”

Met welke trainers kon je goed opschieten?
“Richard Witschge komt gelijk in me op, hij was mijn trainer in de jeugd bij Ajax en was ook een boefje. En ook Gery Vink, toen hij trainer was bij Ajax. Maar eigenlijk kon ik met allemaal wel goed opschieten.”

En toch dat stempel van moeilijke jongen…
“Nou, ik heb natuurlijk weleens van die boevendingetjes gedaan. Toen ik bij Jong Ajax speelde, ben ik weleens geschorst geweest. Dan had ik weer eens een weerwoord. En ik ben ook weleens van de training weggelopen omdat ik geen zin meer had.” Lachend: “En samen met Justin Kluivert zorgde ik helemaal voor hoofdpijn bij trainers.”

Hoe was je op school?
Lachend: “Een drama! Alleen God weet hoe ik mijn vmbo- diploma heb gehaald. Tot de dag van vandaag heb ik het idee dat ik mijn diploma cadeau heb gekregen. Ik ben niet dom, maar ik had geen zin in school. Nu besef ik wat ik nodig heb om de top te halen. In Brugge leer ik pas te leven als topsporter.”

‘Het is een leven met ups en downs. Maar ik ben trots op waar ik nu sta. ik ben gelukkig bij Club Brugge’

Over twee jaar ben ik een vaste waarde voor bondscoach Frank de Boer

“Absoluut. Ik had gehoopt dat ik nu al bij de selectie van het Nederlands elftal zou zitten. Maar ik wist ook dat ik eerder voor Jong Oranje geselecteerd zou worden, voor het EK. Ik heb Frank de Boer ook nog niet gesproken sinds hij bondscoach is.”

Hoop je nog op het grote EK?
“Ja, maar ben er niet heel veel mee bezig, dan kan ik alleen maar teleurgesteld raken als ik er straks niet bij zit.”

Ooit speel ik weer in één team met mijn mattie Justin Kluivert

“Dat is wel een droom.”

Hoe hecht is jullie vriendschap?
“We spreken elkaar dagelijks. Wat voor mij geldt, geldt voor hem ook: mensen hebben ook een oordeel over Justin. Alles wat hij nu heeft gehaald, heeft hij zelf afgedwongen. Maar mensen roepen vaak dat hij alles te danken heeft aan zijn vader, die natuurlijk een legend is.”

Lachend: “Justin en ik hebben samen zoveel meegemaakt. De eerste keer dingen doen met vrouwen, noem maar op. Maar we hebben ook flinke ruzies gehad, zijn weleens samen van de training gestuurd. Als er iemand is van wie ik niet wil verliezen, is hij het. En hij niet van mij. In een partijtje moesten wij altijd tegen elkaar en dan kon het er hard aan toegaan.

We hebben samen ook een rapnummer gemaakt. Die heeft ooit iemand op YouTube laten lekken. De tekst gaat over ons leven. Het gaat over de tijd dat mijn vader in de gevangenis zat en dat ik het daar moeilijk mee had. En dat ik niet de meest geliefde jongen in Nederland was en Justin rapt over dat het niet makkelijk was om een geweldige voetballer als vader te hebben.”

En jullie hebben allebei een heel sterke band met je moeder.
Lachend: “Zeker! Onze moeders lijken zelfs op elkaar. Ik heb de moeder van Justin per ongeluk een keer ‘mama’ genoemd. Maar we hebben allebei ook topvaders, hoor.”

Tekst gaat verder onder de foto

Hoe ziet je toekomst er in je dromen uit?
“Ik wil de wereldtop halen. De Champions League winnen en wereldkampioen worden. Maar ik wil vooral plezier in het voetbal houden. Zonder plezier heb ik niks.”

Heb je de wens om ooit toch een vaste waarde te zijn bij Ajax?
“Dat is voorlopig niet aan de orde. Ik ben gelukkig bij Club Brugge. Ik zit hier goed. In de zomer nemen ze me officieel over van Ajax. Ik heb getekend tot 2024.”

Ben je een gelukkig man?
“Ja, maar dat ben ik niet mijn hele leven geweest. Er kwam veel op me af. Het was niet altijd even makkelijk. De mensen die dicht bij me staan, weten dat. Ik praat niet graag over mijn problemen, wil daar niemand mee lastig vallen. Ik praat er wel met een psycholoog over, dat helpt me enorm. Hij is de enige aan wie ik dingen toevertrouw. Ik heb al sinds mijn veertiende een psycholoog, daar heb ik heel veel baat bij.”

Je bent 21. Hoe kijk je naar je leven tot nu toe?
“Het is een leven met ups en downs. Maar ik ben trots op waar ik nu sta. Ik weet ook dat ik met mijn talent verder had kunnen, misschien moeten, zijn. Maar nogmaals, het beste komt er nog aan.”

Helden Magazine 56

Het verhaal van Noa Lang komt voort uit Helden Magazine 56, waar bondscoach van het Nederlands elftal: Frank de Boer zich uitspreekt over het WK in Qatar, Virgil van Dijk, de kansen van ‘zijn’ Oranje, Louis van Gaal, Guus Hiddink en zijn rol als vader van drie dochters.

In deze editie is er wederom aandacht voor turnterreur. Renske Endel, Suzanne Harmes, Verona van de Leur en Gabriëlla Wammes, de turnsters van de Sportploeg van het Jaar in 2001 en 2002, deden tien jaar geleden voor het eerst een boekje open over het gedrag van hun trainers Gerrit Beltman en Frank Louter. Na de bekentenis van geestelijke en lichamelijke mishandeling door Beltman afgelopen zomer is de bom gebarsten én delen de oud-turnsters nogmaals hun schokkende verhalen.

Ook in Helden Magazine 56 een uitgebreid interview met oud-voetbalster Anouk Hoogendijk over de ontwikkeling van het vrouwenvoetbal en een loodzware bevalling. Nadine Visser werd opnieuw Europees kampioen indoor op de 60 meter horden, wat maakt haar zo goed? Daarnaast was Tom Boonen jarenlang de koning van het voorjaar. We spraken hem over Tom Dumoulin, cocaïne, immense druk en de kick van autoracen.

Verder blikt Stanley Menzo terug op een roerig leven. Is Chantal van den Broek-Blaak in grote vorm, maar heeft ze besloten volgend jaar te stoppen als wielrenster. Doet bokser Peter Müllenberg zijn verhaal en hoopt marathonloper Björn Koreman zicht te kwalificeren voor de Spelen. Judoka Roy Meyer deelt zijn levenslessen met Victoria Koblenko én Erben Wennemars is parkdirecteur tijdens De Droomzomer.  In ‘de dag dat alles misging’ blikt Rianne Schorel daarnaast terug op de Spelen van 2016 en staan we stil met Kika van Es in de ‘Leeuwinnen in het Rijks’.

Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.