De bom barstte afgelopen zomer na de bekentenis van trainer Gerrit Beltman dat hij jarenlang turnsters had mishandeld. Renske Endel (37), Suzanne Harmes (35), Verona van de Leur (35) en Gabriëlla Wammes (35) hadden tien jaar geleden al het lef om hun nek uit te steken en in Helden te vertellen over de misdragingen van Beltman en zijn collega Frank Louter die bij hen diepe sporen hadden nagelaten. We zochten de turnsters die in 2001 en 2002 werden gekozen als Sportploeg van het Jaar wederom op.

“Mijn tijd in de gevangenis deed me sterk denken aan mijn turncarrière. Ik werd getroffen door de gelijkenissen toen ik 72 dagen in hechtenis zat,” vertelde Verona van de Leur in 2011. De turnster die in 2002 bij de EK in Patras drie zilveren en twee bronzen individuele medailles won en daaraan de titel Sportvrouw van het Jaar dankte, werd in 2010 samen met haar vriend opgepakt op verdenking van afpersing en een jaar later ook veroordeeld. “Zoals wij destijds topsport hebben bedreven, leken we een soort sekte, losgemaakt van alles om ons heen. Het plezier werd je ontnomen. Het was zo’n streng regime dat ik achteraf durf te spreken van kindermishandeling,” zei Verona in tv-programma Barend & Barend en Helden over haar tijd onder Frank Louter.

Verona heeft aantekeningen bij zich van gebeurtenissen die ze aan de orde wil stellen. Ze heeft ook een verklaring waardoor ze in coronatijd kan reizen van haar huis, net over de Belgische grens, naar Van der Valk Hotel Ridderkerk. “Het was een shock voor veel mensen dat ik mijn tijd in de turnzaal erger vond dan de periode in de gevangenis,” zegt Verona tien jaar na dato. “Er gebeurden in de turnhal dingen die absoluut niet door de beugel konden. Ook op fysiek vlak, al is het niet zo dat turnsters dagelijks werden geslagen. Maar het geestelijke aspect, de angsten die ik dagelijks voelde… Frank Louter was ook bondscoach. Het was dus zaak om hem te pleasen en je aan zijn regime over te geven, als je tenminste bij het Nederlands team wilde zitten. Zo werd je zijn bezit, een marionet.

Iedereen wilde destijds mij zijn, meisjes droomden ervan om Sportvrouw van het Jaar te worden. Ik hoorde zo vaak: ‘Jij hebt een geweldig leven.’ Ik dacht dan: je moest eens weten. Ja, ik kon naar gala’s door het turnen, was op tv en werd herkend, maar de offers die ik daarvoor heb moeten brengen, waren ongekend. Nadat ik was gestopt vond ik dat het maar eens gezegd moest worden hoe het eraan toe ging in de turnhal.”

Verona stapte ‘pas’ op haar negende over naar Frank Louter. “Hij had me een jaar eerder ook gevraagd, maar toen wilde ik niet. ‘Als je deze kans niet grijpt, ben je te oud en vraag ik je niet meer,’ zei Frank toen hij me opnieuw vroeg. Ik had weleens tur­nen op tv gezien en dat vond ik geweldig. Frank zei: ‘Ooit kun jij ook op de televisie komen.’ Na overleg met mijn ouders wilde ik het proberen. Zij zeiden: ‘We helpen je en rijden je op en neer naar Zoetermeer.’

Tijdens mijn proefperiode van drie maanden schold Frank niet, maar met­ een nadat die drie maanden erop zaten, deed ook ik niets meer goed. Ik deed al­ les om ervoor te zorgen dat hij niet boos op mij zou worden, veranderde in korte tijd in een robot, was als een circusaapje dat door een brandende hoepel sprong, terwijl Frank dreigend met een zweep in de hand toekeek.

‘Ik had geen problemen met mijn gewicht. Toch kreeg ik commentaar. Als ik ‘Russisch dun’ was, kon ik beter presteren’

Ik was vanaf het eerste moment bang voor hem. Frank had van die indrin­gende ogen. Hij kon schreeuwen door de zaal, maar zelfs als hij gewoon sprak, was dat al angstwekkend. Ik verstijfde als hij mijn naam noemde. Hij was zo intimi­derend. Maar ik wist ook dat hij een goe­de coach was en mijn droom was om de beste turnster van Nederland te worden. Ik huilde weleens als ik in m’n eentje was. Maar tegelijkertijd dacht ik: ik moet sterk zijn. Ik had net als veel andere turn­sters die knop waarmee ik m’n verstand op nul kon zetten.

Het lukte me heel lang om m’n emoties weg te drukken. Frank kon me uit onvrede ineens een duw geven als ik van de balk kwam of als ik er nog op stond. Nooit kreeg ik een compliment. Ook niet als ik dacht: dit ging toch perfect? Ik voelde me een nietsnut, een stuk vuil.

Tekst gaat verder onder de foto

Het ergste was de angst dat hij je niet op­ ving tijdens de training als we een moei­lijk element moesten oefenen. Als je ver­wacht dat iemand je opvangt en hij doet dat niet, dan zorgt dat voor zo’n breuk in je vertrouwen. Als het misging, kon je je nek of rug breken. De ene keer ving hij je op, maar een andere keer kon hij je laten vallen. Die onzekerheid ging zo in je hoofd zitten, je maakte jezelf helemaal gek. Dat is dus geestelijke mishandeling. Vanaf het eerste moment waren er vet­ metingen en ik moest steeds op de weeg­schaal staan. Ineens werd van alles ver­boden, snoepen mocht niet meer. Ik had het ervoor over, maar dacht ook: moet het zo streng? Ik had geen problemen met mijn gewicht. Toch kreeg ik com­mentaar. Als ik ‘Russisch dun’ was, kon ik nog beter presteren.

Eten werd een probleem. Ik probeerde net als andere meiden in de groep van Louter anorexia te kweken, maar het lukte me niet om helemaal niets meer te eten. Ook thuis werd op mijn voeding gelet. Als ik een snoepje wilde pakken, zei mijn moeder: ‘Let op je gewicht!’ Frank had zoveel invloed op ouders. Mijn vader en moeder zijn ook gebrain­washt. ‘Frank zegt dat je de beste kunt worden. Deze kans krijg je maar één keer in je leven, daar moet je voor gaan,’ zei­ den ze. Ik voelde die druk dus ook thuis, wilde het niet alleen goed doen voor Frank, maar ook voor mijn ouders.

Helden Magazine 56

Het eerste gedeelte van het verhaal van Verona van de Leur komt voort uit Helden Magazine 56, waar bondscoach van het Nederlands elftal: Frank de Boer zich uitspreekt over het WK in Qatar, Virgil van Dijk, de kansen van ‘zijn’ Oranje, Louis van Gaal, Guus Hiddink en zijn rol als vader van drie dochters. Naast het verhaal van Van de Leur delen ook oud-turnsters: Gabriëlla Wammes, Renske Endel en Suzanne Harmes nogmaals hun schokkende verhalen.

Ook in Helden Magazine 56 een uitgebreid interview met oud-voetbalster Anouk Hoogendijk over de ontwikkeling van het vrouwenvoetbal en een loodzware bevalling. Noa Lang maakte afgelopen zomer de overstap van Ajax naar Club Brugge. En met succes. We legden hem stellingen voor. Nadine Visser werd opnieuw Europees kampioen indoor op de 60 meter horden, wat maakt haar zo goed? Daarnaast was Tom Boonen jarenlang de koning van het voorjaar. We spraken hem over Tom Dumoulin, cocaïne, immense druk en de kick van autoracen.

Verder blikt Stanley Menzo terug op een roerig leven. Is Chantal van den Broek-Blaak in grote vorm, maar heeft ze besloten volgend jaar te stoppen als wielrenster. Doet bokser Peter Müllenberg zijn verhaal en hoopt marathonloper Björn Koreman zicht te kwalificeren voor de Spelen. Judoka Roy Meyer deelt zijn levenslessen met Victoria Koblenko én Erben Wennemars is parkdirecteur tijdens De Droomzomer.  In ‘de dag dat alles misging’ blikt Rianne Schorel daarnaast terug op de Spelen van 2016 en staan we stil met Kika van Es in de ‘Leeuwinnen in het Rijks’.

Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.