Word abonnee

Column

Wiggins, de fiets en de fles

door: Jasper Boks
28 april 2015

28 april 1980
Een van de meest getalenteerde wielrenners ooit wordt vandaag 35 jaar. Bradley Wiggins gaat toewerken naar de laatste twee doelen in zijn wielercarrière: het werelduurrecord op 7 juni en olympisch goud op de baan in Rio, volgend jaar. En daarna? Dan neemt hij een biertje op een fantastische carrière. Of twee…

Bradley Wiggins heeft twee grote passies: wielrennen en alcohol. Als de Brit zich focust op het fietsen, dan is er geen ruimte voor de fles en leeft hij als een monnik voor zijn sport. Maar o wee als hij zichzelf een verzetje gunt of zijn doel is bereikt, dan is zelfdestructie niet ver weg en kan hij het dagenlang op een zuipen zetten. Dan zit hij van 's ochtends tot 's avonds laat in de pub en tikt hij pint na pint naar binnen.

Het wielrennen én de liefde voor drank zitten bij Wiggins in de genen. Vader Gary Wiggins was ook profwielrenner. Wiggins senior, geboren in Australië, reed zowel op de baan als de weg in de jaren tachtig, werd in 1984 Europees kampioen op de koppelkoers, maar was op de weg geen hoogvlieger. Na zijn loopbaan verloor hij van de fles. Op 23 januari 2008 werd hij gewond aan zijn hoofd gevonden voor een pub in Australië, dezelfde dag overleed hij in het ziekenhuis op slechts 55-jarige leeftijd.

Bradley was niet aanwezig op de begrafenis van zijn vader. Toen Bradley twee jaar oud was verliet Gary Wiggins, die ook nog eens losse handjes had, al zijn gezin. Tijdens de kerstdagen van 1982 vertelde hij in het Belgische Gent, waar Bradley geboren werd, dat hij een ander had. Hij deed alle spullen van Linda en Bradley in vier zakken, bracht ze met de veerboot naar Londen, zette ze af voor het huis van Linda's ouders, ging nog even met zijn zoon naar de dierentuin en vertrok.

Ondanks het slechte voorbeeld kan Bradley de alcohol niet laten staan

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Veertien jaar lang liet zijn vader niets meer van zich horen. Pas toen zijn zoon wereldkampioen bij de junioren werd op de baan, zocht hij toenadering. Ze ontmoette elkaar weer in 1999, toen Bradley op trainingskamp ging naar Australië. Hij trof daar ook zijn twee halfzussen, één uit een relatie voor die met zijn moeder en één van erna. Een jaar later bracht Bradley zelfs drie weken met zijn vader door, maar door de drank- en drugsproblemen van zijn vader, die ook nog eens heel kritisch was over zijn sportieve ontwikkeling, bekoelde de verhoudingen. Na het jaar 2000 troffen ze elkaar niet meer.

Ondanks het slechte voorbeeld van zijn vader kan Bradley de alcohol dus niet laten staan. Nadat hij in 2004 olympisch goud, zilver en brons pakte, zette hij het op een zuipen. Nadat hij in 2009 als vierde eindigde in de Tour de France dronk hij na de finish in Parijs tot vier uur in de ochtend alle alcohol die hij voor handen kreeg. En ook in 2012, nadat hij eerst de Tour de France won als eerste Brit, en daarna in zijn Londen olympisch goud won op de tijdrit, nam hij het er opnieuw van.

Zelf zegt de toprenner dat hij zichzelf beter in de hand heeft sinds zijn zoon Ben werd geboren.

Door zijn kapsel en de baard lijkt hij zo ontsnapt uit de jaren zestig of zeventig

Bradley Wiggins is een opvallende verschijning. Wiggo verzamelt scooters, gitaren en in zijn kelder verzamelt hij bijzondere bieren. En door zijn kapsel en de baard, die hij geregeld heeft, lijkt hij zo ontsnapt uit de jaren zestig of zeventig. Maar opvallen doet hij bovenal door zijn ongekende talent. Als baanwielrenner won hij alles wat er te winnen viel, waaronder drie keer goud, een keer zilver en twee maal brons op de Spelen en hij werd zes maal wereldkampioen.

Maar als jochie had hij op school al aangekondigd dat hij niet alleen olympisch kampioen zou worden, net als Chris Boardman die hij in 1992 goud zag winnen in Barcelona en door wie hij was gaan wielrennen. Ooit zou hij ook de gele trui in de Tour zou dragen. Succesvol was hij aanvankelijk vooral op de baan, maar beetje bij beetje ontwikkelde hij zich sinds 2005 ook als wegrenner. Hij zou vooral in de tijdritten van zich kunnen doen spreken, was de verwachting. Voor de klassementen zou hij tekort komen. Te zwaar en veel te lang op de baan gereden, om een goede klassementsrijder te zijn.

In 2009 liet hij iedereen versteld staan door in dienst van Garmin 'zomaar' vierde te worden in de Tour (en na het wegstrepen van Lance Armstrong met terugwerkende kracht werd hij zelfs derde). De prestaties van Wiggins kreeg meteen het stempel verdacht. Hoe kon die baanrenner ineens mee in het hooggebergte? Wiggo gaf aan dat alle dopingcontroles van hem openbaar gemaakt mochten worden om aan te tonen dat hij niet vals had gespeeld.

Hopelijk eindigt hij niet zo als zijn vader

In 2012 was hij, met zijn adjudant Chris Froome, een klasse apart in de Tour. Hij werd de eerste Britse Tourwinnaar en had het onmogelijke waargemaakt. Anderhalve week later voegde hij er ook nog een gouden plak op de tijdrit aan toe, zijn zevende olympisch plak.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Na 2012 hebben we Wiggins niet meer teruggezien in de Tour. Een jaar later ging het in de Giro mis. Wiggo durfde ineens niet meer af te dalen en raakte geblesseerd aan zijn knie. Bij Sky passeerde Froome hem in de rangorde en Wiggins kwam vaker niet dan wel in actie.

Vorig jaar stond hij er 'ineens' weer door de wereldtitel op de tijdrit te pakken. En hij kondigde aan dat hij na Parijs-Roubaix in 2015 zou terugkeren naar de baan. Zijn contract met Sky is sinds 13 april verleden tijd, hij komt tot en met de Spelen in Rio uit voor team Wiggins en zal zich met zijn eigen team zo goed mogelijk gaan voorbereiden op die Spelen.

Een bijzondere carrière van een man die vandaag zijn 35ste verjaardag viert, nadert zijn einde.

Maar hij heeft nog twee doelen waar hij als een bezetene naar toe leeft. Op zondag 7 juni wil hij op de olympische wielerbaan in Londen het werelduurrecord verbeteren. En in Rio gaat hij voor goud op de ploegenachtervolging. Hij wil afzwaaien met zijn achtste olympische medaille, het zou hem de meest succesvolle Britse olympiër maken. Waarschijnlijk zal hij daar in slagen, want dat lukte altijd als Wiggins ergens zijn tanden in vast beet.

En daarna? Er zijn heel wat mensen die zich daar zorgen over maken. Hopelijk eindigt hij niet zo als zijn vader.

Delen: