Word abonnee

Wielrennen

‘Ik heb geleerd m’n kop niet te laten hangen’

Ferdy Damman

Wielrennen

‘Ik heb geleerd m’n kop niet te laten hangen’

door: Diana Kuip
20 mei 2021
2 tot 7 minuten lezen

Wilco Kelderman (30) werd vorig jaar derde in de Giro d’Italia na een bloedstollende ontknoping. Nu is hij klaar voor de Tour. Maar in de tussentijd stapte hij over naar BORA-Hansgrohe en brak hij wel nog even zijn nek. Voor de tweede keer…

Hoe was het om voor de tweede keer je nek te breken?
“Tja, dat was wel weer even heel heftig. Vooral het moment dat ik daadwerkelijk hoorde dat ik weer m’n nek had gebroken. Ik dacht: what the fuck, hoe kan dit?”
De manier waarop was ook nog eens heel ongelukkig.
“Het gebeurde in januari, in Italië, op de laatste dag van ons trainingskamp bij BORA-Hansgrohe. En dan ook nog in de laatste dertig minuten van de allerlaatste training. We waren eigenlijk al langs het hotel gereden, maar maakten met een groepje nog even een extra lus om de geplande zes uur training vol te maken. En dan gebeurt zoiets. Een automobiliste die op ons in reed.”
Ik begreep dat ze jullie niet zag door de zon.
“Eigenlijk geloof ik daar niks van. Het blijft een heel gek verhaal, want ze stak zomaar over terwijl het sowieso een heel drukke weg was. Die Italianen hebben altijd zoveel haast, lijkt het. Ze proppen gewoon zonder te kijken de neus van hun auto ergens tussen als ze ergens heen willen. Die aanrijding was in ieder geval totaal onnodig.”
Was dat extra trainingslusje nou wel echt nodig?
Lachend: “Nou, zo’n extra lusje is niet heel gek hoor. Als er op de planning staat dat ik zes uur moet trainen, dan doe ik dat. Daar ben ik prof voor.”
Wat deed het met je om na alle pech die je al hebt gehad wéér zoiets mee te maken?
“Dat was heftig. Ik ben na al die keren alleen al bang om überhaupt naar het ziekenhuis te gaan. Maar ik voelde me wel redelijk na die klap, het was meer een check up, voor de zekerheid. Ze vermoedden een lichte hersenschudding. Maar toen zagen ze ineens een breukje in m’n nek. Dat is verschrikkelijk om te horen. Niet weer, dacht ik, omdat me dat natuurlijk al een keer gebeurd was. Ik kreeg meteen flashbacks naar wéér opgesloten zitten in die nekkraag. En daarna die lange weg terug.”

Het volledige verhaal lezen? Je kunt het magazine in de winkel halen óf online bestellen!

Delen: