Een pittige blessure, een nieuwe coupe en eind juni wordt hij 33 jaar. Toch kunnen Manchester City en de Rode Duivels nog steeds niet zonder Kevin De Bruyne, vorst van het middenveld dankzij zijn weergaloze traptechniek en fabuleuze inzicht. “Hij hoort bij de beste drie Belgische voetballers ooit.” zei Jan Boskamp in Helden Magazine 71.
Het moet een hard gelag zijn geweest voor Cristiano Ronaldo op een prijzen-gala in Dubai begin dit jaar. Niet alleen is de Portugees niet langer de voetballer waar iedereen over praat, ook qua uiterlijk gaat het tegenwoordig over anderen. Tijdens de zogeheten Globe Soccer Awards waren er vooral vragen over het nieuwe kapsel van Kevin De Bruyne. Langere lokken, wat blonder ook, strak naar achteren gekamd waarbij de punten naar de zijkant vallen, een flinke lik wax erin. Hij oogt ineens een beetje als zijn ijdele ploeggenoot Jack Grealish, maar dan zonder haarbandje. De Bruyne, voorheen rossiger en kortgeknipt, was het kapsel niet aangeraden door een stilist, vertelde hij de informerende presentator bij de Globe Soccer Awards. “Ik ben gewoon niet naar de kapper gaan.”
Dat klonk vertrouwd nuchter. Maar dat het vaak over de haardracht van de Belg ging, zegt twee dingen over ’s mans status. Ten eerste: De Bruyne is zo’n grote speler geworden dat zelfs zijn kapsel interessant is. Ten tweede: de Belg zoekt meer de spotlights, want hij is slim genoeg om te weten dat een opvallend(er) kapsel verwachtingen met zich meebrengt. Voor wie die theorie onzin vindt: kijk de documentaire van David Beckham nog even terug.
Keep it simple heet de biografie van De Bruyne, die tien jaar geleden met medewerking van de speler zelf het licht zag. Een boekwerk dat inmiddels hopeloos achterhaald is. Sindsdien werd de Belg eenmaal Voetballer van het Jaar in Duitsland (2015) en tweemaal in Engeland (2020, 2021), won hij de Duitse beker met VfL Wolfsburg, vijf landstitels, twee FA Cups en vijf League Cups met Manchester City en vorig seizoen dan ook nog de Champions League en de wereldbeker. Hij veroverde WK- brons met België op het WK 2018 na favoriet Brazilië onderweg te hebben uitgeschakeld en Engeland te hebben verslagen in de ‘kleine’ finale.
De Bruyne is de grote regisseur van City én van België, de man waarbij de bal altijd goed ligt, die openingen ziet die anderen niet zien, die haarzuiver schiet, die weet wanneer te temporiseren en te versnellen, die op elke positie op het middenveld het verschil kan maken. Hij is metronoom en koning ineen. Meester van het één keer raken. Van de hoekschop, en van de korte, de lange en de vrije trap.
Vraag de Nederlandse, al vijftig jaar in België wonende analyticus Jan Boskamp na een dramatische wedstrijd van zijn geliefde Feyenoord naar Kevin De Bruyne en hij begint spontaan weer te glimmen. “Ach De Kef, fantastisch. Bij de top 3 van beste Belgische spelers ooit. En ik heb wat goeie voorbij zien komen, hoor.”
Hamstrings
Even werd gevreesd dat De Bruynes regeerperiode voorbij was. Van augustus 2023 tot januari 2024 ontbrak hij vanwege een dringende operatie aan zijn hamstrings, want die voelden volgens de middenvelder aan ‘als natte keukenhanddoeken’.
De tol van een leven lang alles willen spelen, elke match meepakken. En dan nooit op halve kracht. Dit is geen vedette die anderen laat lopen, De Bruyne holt zichzelf de blubber, en tackelt als dat nodig is. Al ziet Boskamp dat laatste liever niet. “Dan zit hij niet goed in de wedstrijd. Als hij echt goed is, stapt-ie met een wit broekje van het veld en de tegenstander met allemaal modderbroekjes. Dan heeft-ie ze met zijn passes en versnellingen helemaal dronken gespeeld.”
De Bruyne was ergens ook blij met de gedwongen rustperiode, vertelde hij later. Hij stak veel tijd in zijn gezin, in sponsortripjes, dook op bij de Formule 1, ontmoette zijn grote held rapper Drake, flirtte met de Saoedische competitie. Waren de lange haren een voorbode van een andere levensstijl?
Maar toen City-coach Josep Guardiola de middenvelder begin maart voortijdig wisselde tijdens een zware wedstrijd tegen Liverpool en De Bruyne woedend reageerde, wist Boskamp dat het vuur nog steeds huizenhoog brandt in zijn favoriete speler. Al even typerend: het was tijdens en na de wedstrijd nota bene Guardiola die sussend te werk ging. Guardiola heeft De Bruyne nog steeds nodig. Dat bewees de Belg direct bij zijn rentree. Afgetrainder vanwege nieuwe trainingsmethoden en een nieuw dieet en dus met die nieuwe coupe keerde hij begin dit jaar terug om bij zijn eerste invalbeurt het duel met Newcastle United volledig op zijn kop te zetten, met een weergaloze pass op Oscar Bobb en een bekeken schot door de benen van een verdediger ging de zege naar City.
Memorabel was ook een avond dit jaar op Kenilworth Road, het meest afgetrapte stadionnetje van de hoogste Engelse divisie, bucketlist-materiaal voor voetbalromantici. Voor De Bruyne een trip down memory lane, in dergelijke gare acccommodaties speelde hij ook in België als jonge prof. Het inspireerde hem in het FA Cup-duel tegen thuisclub Luton Town tot het geven van liefst vier assists op Erling Haaland. Daardoor stond hij met slechts twaalf wedstrijden op de teller al in de top 5 van assistgevers van spelers die uitkomen in de vijf grootste competities. Het noopte voormalig Liverpool-spelers en analisten Jamie
Carragher en Graeme Souness ertoe De Bruyne uit te roepen tot ‘de beste buitenlander in de Premier League ooit, nog voor Bergkamp, Cantona en Zola’.
Het is nog steeds oppassen met zijn spieren, hij kan niet alles spelen. Maar het is geen toeval dat City met De Bruyne aan boord terugkeerde in de titelrace. De Belgische nationale ploeg kampt met dezelfde ‘Kevin-afhankelijkheid’. Daar mag iedereen van de gouden generatie afzwaaien, zolang De Bruyne nog meedoet is er altijd hoop op eremetaal komende zomer in Duitsland, het land waar De Bruyne alle stadions kent door gloedvolle periodes bij Werder Bremen en VfL Wolfsburg.
Hij moet nieuwe aanstormende Belgische talenten gaan aansturen. Op een manier zoals hij dat altijd heeft gedaan: niet zo- zeer met zijn mond, maar met zijn begiftigde voeten. Boskamp: “Je moet eens kijken naar de ontwikkeling van City- speler John Stones, dat was een statische centrumverdediger die op een gegeven moment buiten de ploeg viel. Maar nu is hij een machine op het middenveld. Dat komt door Kevin, die leidt dat soort jongens op. Met zijn poten.”
Helden Magazine 71
Het eerste gedeelte van het verhaal over Kevin De Bruyne is afkomstig uit de tweede uitgave van 2024. De 71ste editie van Helden Magazine is voor het eerst in België te bewonderen! Deze mijlpaal wordt gevierd met twee verschillende sporters op de cover: Estavana Polman in Nederland en Wout van Aert in België.
In een openhartig interview deelt Estavana Polman, het gezicht van het Nederlandse handbalteam, haar verhaal over de voorbereidingen op het olympisch kwalificatietoernooi. Daarbij komen ook haar persoonlijke uitdagingen, zoals haar relatie met Rafael van der Vaart, het moederschap en haar blessures ter sprake. Alleskunner Wout van Aert laat dit jaar de Tour de France schieten en kiest voor het eerst voor de Giro d’Italia. De Belgische renner spreekt zich uit over het nieuwe traject, Mathieu van der Poel, Visma-Lease a Bike en de Olympische Spelen.
In deze editie van Helden wordt er ook veel aandacht besteed aan voetbal. Esmee Brugts, bekroond als Talent van het Jaar, maakte afgelopen zomer een droomtransfer naar FC Barcelona. Experts laten zich daarnaast uit over Jerdy Schouten, de sleutelspeler van PSV, dat op weg is naar het landskampioenschap en het EK met Oranje in Duitsland. We blikken terug op de legendarische wedstrijd tegen Portugal tijdens het WK van 2006 met Khalid Boulahrouz en bezoeken verdediger Bart Nieuwkoop in Rotterdam. In ‘De Dag Dat Alles Misging’ kijken Sigi Lens en Edu Nandlal terug op de vliegtuigcrash in Suriname. Ze hebben de verschrikkelijke SLM-ramp overleefd die zich 35 jaar geleden heeft voorgedaan.
Verder in de 140 pagina’s tellende editie deelt marathonloopster Anne Luijten haar bewogen jaar met de lezers. Ze liep de olympische limiet, trouwde, maar verloor ook haar trouwste fan: vader Jos. Zwemfenomeen Ian Thorpe blikt terug op zijn legendarische races en vriendschap met Pieter van den Hoogenband. Victoria Koblenko gaat in gesprek met Ranomi Kromowidjojo, drievoudig olympisch kampioen en zeventienvoudig wereldkampioen zwemmen. Kickbokslegende Peter Aerts, een grootheid in Japan, spreekt onder meer over het oprichten van zijn eigen bond LEGEND. Als laatste is de negentienjarige Collin Veijer de hoop van de Nederlandse motorsportfans, maar wie is hij?
