Word abonnee

Voetbal

Davy Klaassen: ‘Natuurlijk voelde ik me nutteloos’

ANP/Vi images

Voetbal

Davy Klaassen: ‘Natuurlijk voelde ik me nutteloos’

door: Frits Barend
5 november 2018
7 tot 12 minuten lezen

Hij debuteerde op z’n achttiende in het eerste van Ajax, werd aanvoerder, drie keer kampioen en in 2016 gekroond tot beste
speler van de eredivisie. In 2017 vertrok hij op 24-jarige leeftijd naar Everton. Jonge spelers konden een voorbeeld nemen aan
Davy Klaassen, die niet meteen koos voor het grote geld. Toen ging het mis. Bij Werder Bremen is hij op zoek naar eerherstel en een rentree in Oranje.

Bij Werder Bremen ben je dit seizoen weer de Davy Klaassen van Ajax geworden. Hoe ben je hier terechtgekomen?
“Niklas Moisander, met wie ik drie jaar bij Ajax heb gevoetbald, speelt hier en heeft dezelfde zaakwaarnemer als ik. Tijdens gesprekken over zijn contractverlenging, vorig jaar winter, vroeg Werder of ik wilde komen. Niklas belde me, maar ik wilde niet na een half jaar al weg bij Everton. Zelfs afgelopen zomer had ik de illusie dat ik bij Everton alsnog een eerlijke kans zou krijgen. Maar ik kreeg al snel van de nieuwe trainer te horen dat het beter was als ik weg zou gaan. En Werder wilde me nog steeds hebben.”

Koeman

Everton leek anderhalf jaar geleden zo’n logische stap.
“Dat vond ik ook. Ronald Koeman was er manager geworden en liet weten dat hij mij wilde halen. Ik ben naar zijn huis in Bussum gereden en daar hebben we een uur met elkaar gesproken over mijn beoogde rol. Hij zag mij als een middenvelder die doelpunten zou leveren en voetballend het team beter kon maken. Ik voelde me top na dat gesprek, merkte de laatste weken van het laatste seizoen bij Ajax dat ik toe was aan een transfer.

Engeland leek de ideale stap op het juiste moment in mijn carrière en volgens mij dacht iedereen dat. Everton betaalde 27 miljoen euro, voor Premier League-begrippen is dat niets. Eigenlijk klopte alles, ik was 24 en had zes seizoenen bij Ajax gespeeld. Bij de presentatie merkte ik dat iedereen bij Everton heel excited was over mijn komst. Ik had net de Europa League-finale met Ajax tegen Manchester United gespeeld, dat gaf me toch een zekere status.”

Waarom lukte het je niet om meteen een vaste waarde te worden?
“Het spel was zoals verwacht fysieker, ik merkte al snel dat ik me aan moest passen. Wat me verraste, was dat het combinatiespel veel minder was dan ik had gedacht. En het ontbrak bij Everton aan automatismen. We begonnen de competitie tegen Stoke City, wonnen met 1-0. Na een uur werd ik eruit gehaald.

Langzaamaan ging het minder met me, een heel rare gewaarwording, want ik voelde zelf ook wel dat ik beter kon dan ik liet zien. Ik werd gewisseld, begon een keer op de bank en uiteindelijk raakte ik mijn plaats kwijt. Dat vond ik niet terecht. Ik heb in die tijd geregeld met Koeman gesproken. Hij zei dat hij echt vertrouwen in me had en hij drukte me op het hart om vooral rustig te blijven. ‘Het komt goed,’ zei hij steeds. Hij benaderde me niet anders als andere spelers, logisch. Ik kon moeilijk zeggen dat ik moest spelen omdat hij me had gehaald.”

En toen werd Koeman eind oktober al ontslagen.
“Dat hielp natuurlijk niet. Ik merkte bij het afscheid dat het Koeman wel raakte. David Unsworth werd tijdelijk de nieuwe trainer, hij was ooit zo’n back van de lange slidings. Hij zei meteen dat we het helemaal anders gingen doen. Ik dacht oprecht dat ik een kans zou krijgen. Ik dacht: ze hebben toch niet voor niets 27 miljoen voor me betaald? Misschien een beetje naïef van me. Na de eerste training bleek dat alle spelers die door Koeman waren gehaald niet meer bij de selectie zaten. Het moest bij Everton weer beuken en rennen worden, voetballen boeide die Unsworth niet.”

Unsworth was een tussenpaus, uiteindelijk werd Sam Allerdyce de manager.
“Weer dacht ik even dat hij er meer voetbal in wilde brengen, maar uiteindelijk bleek dat niet het geval. In de praktijk was het lange ballen naar voren. Na twee weken riep Allerdyce me bij zich en zei dat ik fysiek niet sterk genoeg was om in zijn team te spelen, maar ook dat ik mijn techniek moest verbeteren. Daar kon ik wel tegenin gaan, maar dat had geen nut.”

Tekst gaat verder onder de foto

Davy Klaassen tijdens een voetbalwedstrijd

‘Koeman zei dat hij echt vertrouwen in me had en drukte me op het hart om vooral rustig te blijven. ‘Het komt goed,’ zei hij steeds’

Criminologie

Je situatie werd dus uitzichtloos. Waarom ben je in de winterstop niet weggegaan?
“Omdat ik niet al na een half jaar wilde opgeven. Eind januari, vlak voor de laatste dag van de transferperiode, begon ik toch te twijfelen. Die ochtend had ik mijn tweede gesprek met Allerdyce gehad waarin hij me zei dat Napoli me heel graag wilde huren met een optie tot koop. Allerdyce raadde me sterk aan om te gaan. Hij dacht: hier ga je toch niet spelen, dus ga maar weg. Ik
liet het even op me inwerken en dacht dat een vertrek ook beter zou zijn.

Ik ging thuis mijn spullen pakken, maar ineens zei Napoli dat het een nadeel was dat ik niet in de Europa League mocht spelen omdat ik daarin met Everton al had gespeeld. Toen had ik er zelf ook geen goed gevoel meer bij en is de transfer alsnog afgeblazen. Achteraf is het goed geweest, want een vertrek naar Napels zou toch een paniekmanoeuvre zijn geweest. Ik heb dat seizoen bij Everton letterlijk uitgezeten. Zelfs op de training was er soms geen plaats voor me. Als we aan het eind van een training elf tegen elf speelden en er waren 23 of 24 spelers, dan mocht ik naar binnen. Natuurlijk voelde ik me dan nutteloos. Eén keer nog, in maart, waren er zoveel geblesseerden en zoveel zieken dat ik op de bank mocht zitten en nog tien minuten mocht invallen.”

Waarom woonde je in Manchester en niet in Liverpool, de stad waar Everton speelt?
“Ze zeiden dat je als speler van Everton beter niet in Liverpool kunt wonen, want dan word je de hele dag lastig gevallen.
Bovendien was Manchester vlakbij en ook nog eens een heel leuke stad. Ik woonde op vijf minuten lopen van Daley Blind.”

Helden Magazine 44

Het eerste gedeelte van het verhaal van Davy Klaassen komt voort uit Helden Magazine 44 waar Kjeld Nuis de cover siert. Nuis is de Held van het Jaar geworden. De tweevoudig olympisch kampioen kent ook de andere kant van de medaille.

Verder in de 44ste editie van Helden, Tom Dumoulin over zijn successen, de Tour en de Giro, Virgil van Dijk de aanvoerder van het vernieuwde Oranje en Liverpool, schorttrackster Suzanne Schulting, tennisster Kiki Bertens, de winnaar van de Ronde van Vlaanderen Niki Terpstra, handbalster Yvette Broch, schaatser Sven Kramer, de successen van de Nederlandse sportvrouwen, zwemmer Nyls Korstanje, bokser Peter Müllenberg, Raymond van Barneveld ging in gesprek met Victoria Koblenko, en Frenkie de Jongen vriendin Mikky ontmoeten Wendy Rommedahl.

Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

Delen: