Overig

Donderdag 15 februari Rond half 9 word ik wakker. De gordijnen gaan open en ik kijk uit over een schitterend strand met een strakblauwe lucht. Droom ik? Waar ben ik? Huh? De laatste keer dat ik wakker werd in een bed stond ik op om – na vier dagen Carnaval – weer aan de slag te gaan bij Helden in het Olympisch Stadion. En nu zit ik toch echt ineens, onverwacht, in Zuid-Korea. Bij de Olympische Spelen. Ik droom niet. Het strand wat ik zie is het strand van Gangneung, de plek waar al het schaatsen en shorttrack plaatsvindt, de plek waar het olympisch dorp is én de plek waar ik de komende dagen in het Holland Heineken House (HHH) ga werken, als onderdeel van TeamNL. Het TeamNL-contentteam om precies te zijn. Met een elftal toppers verantwoordelijk voor alles wat er gemaakt en gedeeld wordt vanuit TeamNL. Rond half 9 wakker worden in Gangneung bleek niet alleen die eerste dag vreemd. Want half 9, dan hoor je nog te slapen. Dan lig je net een paar uur op bed. Alleen als je ’s ochtends wilt hardlopen langs het strand of wilt fietsen langs het meer dan gaat rond 9u je wekker. Zo niet, dan pak je je slaap. Want om 11u. Dan begint het. Je 16-urige werkdag. Een Koreaanse werkdag en een Nederlandse werkdag in één. Met je lijf en hart in Korea, met je gedachte deels in de tijdzone waar je het allemaal voor doet; Nederland. 11.00u dus. Redactieraad. Iedereen bij elkaar. Wat brengt de dag? Welke atleten komen in actie? Welke atleten winnen wellicht medailles? Wie neemt er plaats in de Nederlandse Loterij MedailleTaxi? Wie komt er langs in het HHH? Welke kansen liggen er voor het maken van mooie filmpjes? Familieleden die tijd en zin hebben? Wie is er uitgeschaatst en heeft sowieso tijd? Wie gaat wat doen? Wat ging gisteren goed en wat kan vandaag beter? Ja, alles duidelijk? Alle mogelijke scenario’s uitgewerkt? Knallen! 'Overdag naar een ochtendshow luisteren maakt de jetlag niet makkelijker, wel leuker' Dat ‘Knallen!’ doen we vanuit ons kantoor in het Holland Heineken House. Op de achtergrond doet Roel van Velzen z’n soundcheck, vandaag voor het laatst want morgen neemt André Hazes de rol als ‘huisband’ over. “Radio GaGa” klinkt hard door alle ruimtes, steeds opnieuw. Het moet perfect, want Van Velzen gaat het zo live doen op Radio 538. De 538-studio zit naast ons. Als het daar gaat beginnen, dan weten wij dat we beginnen aan ronde twee. 14.00u Koreaanse tijd. Evers staat op. En begint. Het is immers 6.00u in Nederland. Overdag naar een ochtendshow luisteren maakt de jetlag niet makkelijker, wel leuker. Vanaf nu leef ik in een parallel universum. Want dat Nederland wakker wordt, betekent ook dat we nogmaals gaan knallen. Wat we gemaakt hebben, gaan we delen. En wat Nederland leest, ziet en zegt, heeft invloed op alles wat we doen. De horloges gaan op ‘dual time’. 19.00u Koreaanse tijd. Even wat eten in het Holland Heineken House. Gewoon Hollands en snel. Die Koreaanse BBQ komt vannacht wel. Misschien. Want we weten niet hoe de avond gaat lopen. Dat wordt bepaald door het schaatsen. En dat gaat nu beginnen! De rollercoaster begint nu pas echt. Achter de schermen staat alles klaar. Winnen we een medaille, dan gaat er een ‘Medal Alert’ uit. Op social media, via de TeamNL-app én op digitale abri’s in Nederland. En dat allemaal met 1 druk op de knop vanuit ons team. Nu alleen nog zorgen dat we op de juiste knop drukken. Aan alle scenario’s hebben we gedacht. Alle mogelijke winnaars en bijbehorende beelden en teksten zijn besproken. Zelfs het scenario van ‘geen medailles’ staat klaar, want ook dan moeten we er zijn voor onze sporters en voor Nederland. Laat het beginnen, schaatstijd! En dan gaan we… Spanning… Wachten… Dweilen… Knallen…. En… Esmee Visser wint goud… Onverwacht? Nee joh, het scenario stond klaar. Terwijl alles en iedereen om ons heen staat te springen van blijdschap, drukken wij geconcentreerd op dé knop. Goud! Tijd om even op adem te komen is er niet. Meteen volgt de vraag; gaat ie rijden? De MedailleTaxi. Esmee komt na vandaag niet meer in actie dus de kans dat ze vanavond laat gehuldigd wordt, en dus met de taxi van de schaatsarena naar het HHH komt, is groot. Niet veel later komt het verlossende woord, we gaan rijden! 23.00u Koreaanse tijd. Even een momentje rust. Met MedailleTaxi-hosts Peter Heerschop en Viggo Waas wachten we in een koffietentje. Wachten op het moment dat we Esmee kunnen ophalen. We praten over de Spelen, over Korea, over de mensen die om ons heen zitten, maar vooral over Esmee; waar we allemaal spontaan verliefd op zijn geworden. We praten zelfs even over mijn andere liefde; ultralopen. En dan lijkt de tijd even stil te staan, zoals dat ook is als ik uren en uren aan een stuk door hardloop…. Maar dan ineens komt het verlossende bericht. We gaan rijden, Esmee staat klaar! Ik lig opgerold in de kattenbak van de MedailleTaxi. Ik hoor Peter & Viggo een mooi gesprek hebben met Esmee en schrijf driftig mee. In Nederland is het nog maar middag; wat wij nu maken gaat ‘vanavond’ nog naar SBS. Dus nadat we Esmee hebben afgezet en ze gehuldigd wordt, gaan wij door. De eerste ‘ruwe edit’ voor SBS als eerste, daarna alles klaarzetten zodat we in onze ochtend de puntjes op de i kunnen zetten. En Nederland vervolgens wakker wordt met mooie filmpjes en herinneringen. 01.00u Koreaanse tijd. Ik hoor vanachter m’n computer hoe Esmee Visser op het podium vertelt dat ze gedroomd had van een huldiging in het Heinekenhuis. De huldiging gaat over in een feestje. Mét Esmee en haar entourage. Op het einde van het feestje zijn wij er ook bij. Het werk is even klaar. We mengen ons tussen het publiek en de gasten. Barbara en Frits zijn inmiddels ook aangekomen in Korea en we toasten samen met Akwasi en Hazes Jr. op de verjaardag van Frits. Net voor sluitingstijd horen we nog hoe Esmee verbaasd terugkomt van de bar met een paar biertjes. “Ik hoefde niet eens te betalen!” 06.00u Koreaanse tijd. Ik lig net in bed. Nadat het Holland Heineken House dicht ging, was er een klein crewfeestje. Van Velzen wisselde van wacht met Hazes; samen trakteerden ze ons op een privéconcert. En bier. Ik genoot met volle teugen. En met lege; want m’n vader leerde me dat juist op dit soort momenten je af en toe een biertje weg moet zetten. Juist daardoor kan ik nu nog even met het thuisfront Skypen. En de wekker zetten, om 9.00u. Want morgenvroeg begint het circus weer van vooraf aan. En daarvoor wil ik eerst nog even een rondje lopen. Even verwerken dit allemaal… Donderdag 22 februari In het kantoor van Helden in het Olympisch Stadion kijk ik met collega’s naar de finalerace van Suzanne Schulting. De afgelopen dagen leefde ik nog steeds in twee tijdzones. “Wat doet TeamNL in Korea nu?” “Hoe laat is het daar?”, en dat de hele dag en nacht door, leve de dubbele jetlag. Nadat Suzanne over de streep komt besef ik me dat ik toch echt weer in Nederland ben. Want het eerste wat ik doe, is heel hard roepen; WHAAHAHAAAAAA! En pas na het uitbundig vieren met collega’s, denk ik: “Wie drukt op de knop? Was dit scenario er? Gaat alles goed? Gaat ie rijden?” 00.30u Nederlandse tijd. Ik schrik wakker. Van een droom? Ik bedenk me dat dit waarschijnlijk het enige moment is dat zowel Team Korea als Team Nederland slaapt. Ik denk terug aan de droomtijd in Korea, en aan even mooie momenten in Nederland. Droomtijden en momenten die mogelijk gemaakt zijn door de dromen van Esmee, Suzanne en al die andere Helden voor en achter de schermen. TeamNL-collega’s, en Team Korea in het bijzonder: succes nog even bij de laatste loodjes. We hoorden het ’s ochtends bij de soundcheck en ’s avonds op het podium heel vaak, maar het is een waarheid als een koe: Leef, alsof het je laatste dag is. Leef, alsof de morgen niet bestaat. Leef, alsof het nooit echt af is. Leef, pak alles wat je kan. En ga-a-a-a, a-a-a-a, a-a-a-a, pak alles wat je kan!

'Goedemorgen Johan'. Dagelijks voordat ik naar binnen stap bij Helden groet ik het beeld van Johan Cruijff. Het beeld staat tussen twee belangrijke plekken. Het Olympisch Stadion en een Cruyff Court. Het Cruyff Court staat voor mij symbool voor iets wat ik enorm belangrijk vind; iedereen moet op een veilige, gezonde en toegankelijke manier [...]

Er is weer een hele hoop gebeurd het afgelopen half jaar. Bijna te veel om op te noemen. Laat ik beginnen met de omdoop van ons bedrijf naar Helden Media en onze nieuwe website www.helden.media. Vaak vragen mensen wat we nu eigenlijk doen bij Helden. Op deze nieuwe website laten we dat denk ik goed zien. Nee, Helden Media is al lang niet meer alleen ons mooie Helden Magazine, veel van onze werkzaamheden spelen zich af op het gebied van digitale video en social content. Trots zijn we op onze langdurige samenwerkingen met mooie partners als Aegon en ABN Amro. Ook mogen we ons officieel partner van TeamNL noemen. Nadat we in aanloop naar en tijdens de Olympische Spelen in Rio al zo goed als alle social en online content maakten, gaan we dat nu ook de aankomende twee jaar doen. En zo hopen we mee te bouwen aan TeamNL. Afgelopen zomer was voor mij persoonlijk natuurlijk enorm genieten. Als klein voetballend meisje durfde ik niet te dromen van een Europees kampioenschap en volle stadions. Nog maar twaalf jaar nadat Vera Pauw ervoor zorgde dat we een vrouwen eredivisie kregen, werden de oranje vrouwen Europees kampioen. En heel het land stond erachter. De kracht van voetbal werd maar weer eens bewezen. In deze tijden, waarin het helaas minder gaat met de mannen van oranje, konden we gelukkig juichen voor de voetbalvrouwen. Zelf heb ik geen wedstrijd gemist en in samenwerking met PWC maakte ik zelfs mijn eerste vlog serie over de ontwikkeling van het vrouwenvoetbal, waarin onder andere Vera Pauw, Ellen Hoog en Daphne Koster langskwamen. Afgelopen zomer maakten we nog een stap, mijn partner in crime stapte namelijk officieel aan boord van Helden Media. Het is te gek en tegelijkertijd bizar om te zien dat dromen die ik bijna vier jaar geleden presenteerde, nu één voor één werkelijkheid worden. Er is zoveel gebeurd, waar ik af en toe vergeet bij stil te staan. Er waren ook minder leuke zaken deze zomer, zoals het verschrikkelijk tragische overlijden van Sylvia Nooij, oud speelster van de OranjeLeeuwinnen en ADO Den Haag. En de hartstilstand van Ajacied Abdelhak Nouri. De vlog die wij voor Ajax TV maakten kwam ineens in een heel ander daglicht te staan. Onze collega Luuc Renema schreef daar eerder een mooi blog over. De manier waarop Nederland stil stond bij deze tragische gebeurtenissen was prachtig en hoopgevend en toonde ook weer de kracht van sport aan. Onze oudste gediende Frits, was erg blij met de geboorte van zijn koppelbaby Jesslynn van der Vaart. Nadat hij vorig jaar Estavana en Rafael aan elkaar koppelde, werd de liefde dit jaar bekroond met een gezonde dochter. Met de serie ‘Estavana in het echt’, die we voor het VNDG platform van TMG maken, volgen we alles van dichtbij. Met NuSport bedachten en produceerden we het afgelopen jaar met veel trots en plezier diverse online formats. Zo maken we voorbeschouwingen op wedstrijden in het item 2X45 seconden, maken we nog steeds voorbeschouwingen op de Formule-1 race en volgden we Feyenoord-fan Ricardo in aanloop naar en tijdens het kampioenschap van zijn Feyenoord. En wat nu? We zitten weer boordevol plannen. Na de Kiki-documentaire, die we dit jaar maakten met Kiki Bertens voor Fox Sports, liggen er al nieuwe plannen klaar voor onder andere documentaires en nieuwe short format video series. En verder hebben we nog veel grotere dromen en plannen, maar daarover een volgende keer meer.

Daar zat ik dan op mijn rode leenfiets, het bagagerek voorop gevuld met een grote blauwe tas met gezonde producten: avocado's, een zoete aardappel, allerlei kruiden, een lente-ui, een doosje met eitjes (maat L) en ga zo maar door. Ik trapte naar de Bosbaan. Daar stomen de beste roeiers van het land hun lichaam dagelijks klaar voor het binnenharken van eremetaal. Ik had afgesproken met Govert Viergever en Roel Braas, twee sterke roeiers. Govert staat bij zijn collega’s bekend als de masterchef van het Aegon Nationaal RoeiTeam. Hij is (relatief gezien) niet heel groot, ik schat ongeveer 1,85 m, maar wel heel sterk. En Roel? Die is én heel erg groot én heel erg sterk. ‘De Beer van Breezand’, noemen zijn collega’s hem gekscherend Govert en Roel wisten op dat moment nog niet dat zij in de nieuwe contentstrategie van de roeibond een belangrijke rol zouden spelen. Ze wisten alleen dat ze een nieuwe vlog op gingen nemen over het bereiden van gezonde gerechten. En dat was feitelijk gezien ook zo. Dit jaar helpen we de roeibond met het maken van nog mooiere content voor hun social media. Aan het begin van het jaar spraken we, samen met communicatiemedewerkers, verschillende betrokkenen in en rond de bond. Eén gesprek herinner ik me nog heel goed. Gaby Kuijpers, van de de communicatie-afdeling van de bond, merkte op dat er een ongelofelijke hoeveelheid expertise op de Bosbaan aanwezig is. Zij dacht dat al die experts prima een voorlichtende rol op zich konden nemen, bijvoorbeeld over voeding. En zo ontstond het idee om Govert te laten vloggen over gezonde gerechten. Gerechten die voor elke roeier een prima idee zouden zijn. Govert maakte in het verleden al eens video’s over voeding. “Maar dat zag er niet zo professioneel uit als de video’s die we nu maken”, zou hij later erkennen. 'Daar stonden ze dan, Govert en Roel bij een klein tafeltje met een kookpitje erop, uitkijkend op De Bosbaan' Op het moment dat we met Govert in gesprek waren over hoe de voedingsvlogs eruit zouden zien, liep hij nog met gips om zijn been. Tijdens een trainingskamp in het Spaanse Sevilla speelden de roeiers op een afgelaten trapveldje een potje voetbal toen het noodlot voor Govert toesloeg. Hij brak zijn enkel en moest de rest van het kamp vanaf de kant toekijken. Aangezien het been van Govert in het gips zat en dat toch wel lastig zou worden tijdens het koken, bedacht hij dat het leuk zou zijn om een sidekick te hebben. Deze sidekick zou hem kunnen helpen met het uitvoeren van taken die Govert hem of haar zou geven. Govert bedacht zich niet en belde Roel Braas. Die antwoordde zoals hij wel vaker doet: “Prima”. Ondertussen hebben we al zes van dit soort vlogs geplaatst. De eerste drie vlogs werden opgenomen in de keuken van De Bosbaan. Na de aanschaf van een klein kookplaatje, gingen we de buitenlucht in om de video’s te maken. Daar stonden ze dan, Govert en Roel bij een klein tafeltje met een kookpitje erop, uitkijkend op De Bosbaan. De vlogs scoren maandelijks ontzettende goede cijfers op de Facebookpagina van de roeibond. Het bereik van maar liefst 100.000 mensen vormt het bewijs. Ook is het leuk om te zien hoe de roeiwereld elkaar tagt onder de video’s en aan elkaar vraagt: ‘Wanneer gaan wij dit maken?’ Al met al zijn de voedingsvlogs het voortvloeisel van de mooie samenwerking tussen het communicatieteam van de roeibond en Helden Media. Een co-productie waar we erg trots op zijn. In oktober, na de wereldkampioenschappen roeien in het Amerikaanse Sarasota, zijn er weer nieuwe opnames van het succesvolle format. Maar ondertussen kijk ik stiekem alweer vooruit, naar het moment dat ik weer op m’n rode leenfiets en een tas vol gezonde producten richting de Bosbaan fiets...

Helden streeft ernaar om altijd met de beste mensen te werken. Redacteurs, filmmakers, fotografen, editors, animators, cameramannen, copywriters, vormgevers, regisseurs. En allemaal met liefde voor de sport. Helden wil zichzelf blijven vernieuwen en is nu op zoek naar nieuw creatief bloed. Wat doen wij? Wij zijn Helden Media: deels reclamebureau, deels productiemaatschappij, deels maker van het gelijknamige magazine, waarin sporthelden hun geheimen delen. We hebben de afgelopen jaren veel mooie videoproducties en activaties geproduceerd. Van documentaires voor tv, vlogs voor Ajax en Instagram Posts voor het olympisch team. Check de showcase voor een uitgebreide blik, maar om een beetje een beeld te schetsen een kort lijstje opdrachtgevers: documentaires voor KPN, Ziggo en Fox. Vlogseries voor Telegraaf en Ajax, activaties voor ABN AMRO, Aegon, TeamNL en de roeibond. En die lijst moet volgend jaar natuurlijk alleen maar langer worden. Nieuw creatief bloed Hele mooie content maken betekent voor ons: aandacht voor elke pixel, liefde voor design en creativiteit en daarom ook automatisch: bewondering voor nieuwe makers. Mensen die zelf ook hele toffe dingen willen maken en hun eigen lat elke dag hoger willen leggen. Creatieve dag Denk je dat wij een goede match zijn? Dan komen we graag in contact met jou! Stuur je portfolio op. Of meld je aan voor onze 'creatieve dag' op vrijdag 6 oktober aanstaande, waar je kennis kan maken met onze regisseur, hoofdredacteur of Barbara en Frits. En wie weet sta jij straks ook ergens op een aftiteling - die natuurlijk ook 'superlekker' (woorden van onze animator Matthijs) vormgegeven moet worden. Ik meld me aan!

Eens per kwartaal wordt er een nieuwe baby geboren bij Helden, want zo voelt het nog elke keer als er een nieuw magazine van de persen rolt. We zijn op de eerste ‘baby’ die in 2009 ter wereld kwam nog net zo trots als de 38ste, die in augustus 2017 aan de wereld werd getoond. Al maanden voor het blad naar de drukker gaat, is er nagedacht over het blad. Allereerst kijken we naar het thema van het magazine, daarna bedenken we welke held we op de cover willen hebben. Vervolgens kijken we welke belangrijke sportevenementen er in de periode dat de Helden in de winkels ligt, op het programma staan. En we kijken of er sporters zijn met een ‘typische Helden-verhaal’. Want helden zijn voor ons niet alleen de sporters die goud winnen, het zijn ook atleten die op een andere manier opvallen. Door teleurstellingen die ze hebben weten te overwinnen of door de manier waarop zij in het leven staan. Wat wij de lezers mee willen geven, is dat achter die vaak zo bewierookte sporter ook een mens als jij en ik schuilgaat. Iemand met twijfels, baaldagen en verdrietige momenten. Bij Helden zijn alle sporters en alle sporten voor ons even belangrijk, we zijn niet voor niets het enige algemene sporttijdschrift van Nederland. We proberen dus ook altijd een evenwicht tussen de verschillende takken van sport, mannelijke en vrouwelijke sporters, verhalen over vreugde en verdriet te creëren. Vervolgens bedenken wel al met de art director hoe het blad vormgegeven moet gaan worden, hoe we de fotografie bij de verschillende verhaalideeën voor ons zien. Als we dat allemaal duidelijk hebben, als ‘de plank’ rond is, gaan we proberen onze plannen te realiseren. Dat betekent: sporters benaderen of zij het zien zitten als we bij hen langskomen. Bij een ‘ja’ gaan we op pad. Niet alleen, maar vaak samen met een fotograaf en een cameraman, die voor filmpjes zorgt voor onze verschillende social mediakanalen. Door de persoonlijke verhalen en bijzondere fotografie willen we de indruk geven dat je dankzij Helden de sporter echt leert kennen. We kijken over de schouder van de sporter mee. En die sfeer en toon komt allang niet meer alleen terug in het magazine, dat gevoel willen we geven bij alles wat we bij Helden maken. We gaan nog heel veel mooie baby’s op de wereld zetten. Jasper Boks Hoofdredacteur

Wendy Rommedahl, de vrouw van ex-voetballer Dennis Rommedahl, zet namens Van Lanschot haar ervaring in om voetballers te begeleiden én te behoeden voor mogelijke valkuilen. “Het bestaan van een topvoetballer is prachtig, maar de voetbalwereld is ook keihard. Ik wil spelers laten profiteren van onze ervaring in bijna twintig jaar topvoetbal.” “Had ik alles wat ik nu weet maar geweten toen Dennis nog actief was. Het was zo fijn geweest als er iemand was geweest die toen had gezegd: ‘Wendy, nu moet je echt even goed opletten.’ Wendy Rommedahl blikt terug op de ruim negentien actieve voetbaljaren van haar man, waarin ze met het gezin in Nederland, Engeland, weer in Nederland, Griekenland en Denemarken woonde. “Ik heb heel vaak het wiel moeten uitvinden op financieel en fiscaal gebied. Het is allemaal steeds goed gekomen, maar ik had het heel fijn gevonden als ik met iemand had kunnen sparren die het zelf ook had meegemaakt. Nu kan ik zelf die rol spelen en voetballers en hun gezinnen helpen op de echt belangrijke momenten.” FINANCIËN Wendy en de in Denemarken geboren Dennis leerden elkaar in 2002 kennen toen hij bij PSV voetbalde. De ouders van Wendy waren gastouders voor voetballers van PSV en boden onder meer onderdak aan Klaas-Jan Huntelaar. Klaas-Jan en Wendy raakten bevriend, samen met zijn vriendin Maddy ging ze weleens wat drinken in De Verlenging in het PSV-stadion. En daar ontmoette ze Dennis. Anderhalf jaar later maakte Dennis een transfer naar Charlton Athletic. Ze trouwden en Wendy zegde haar baan op als financieel adviseur bij Rabobank om haar man naar Engeland te volgen. “Toen begon het circus, het verhuizen naar het buitenland. Bovendien werd ik zwanger, alles kwam tegelijk.” Dennis had weliswaar een zaakwaarnemer, maar het zakelijke gedeelte en de financiën nam Wendy zelf voor haar rekening. “Een nieuw contract, een nieuw huis, nieuwe verzekeringen, belastingen uitzoeken... De club helpt je met praktische zaken, maar daar zitten ook belangen achter. Dat wat een club aanbiedt hoeft niet altijd het beste te zijn voor een speler. Zeker voor jonge spelers is het heel moeilijk om daar doorheen te kijken.” GRIEKSE FISCUS Elk land heeft zijn eigen regels en gebruiken. Dennis en Wendy kozen voor het avontuur toen Dennis ging spelen bij Olympiakos Piraeus. Die club had de gewoonte om alle fiscale zaken voor de spelers te regelen. “Wij vertrouwden erop dat ze dat zorgvuldig zouden doen, want ze deden het al jaren zo voor buitenlandse spelers. Dat bleek helaas geen garantie te zijn.” De Griekse fiscus klopte onverwachts aan: het was toch niet goed geregeld. “Gelukkig had ik in overleg met onze zaakwaarnemer een jurist ingeschakeld bij de contractonderhandelingen, zodat alles goed was vastgelegd. Het papierwerk goed regelen is echt heel belangrijk, dat wordt in het enthousiasme rond een nieuw contract vaak vergeten.” Helden Magazine 39 Het verhaal van Maarten Meiners komt voort uit Helden Magazine 39 waar Tom Dumoulin de cover siert. Dumoulin won de Giro en de wereldtitels tijdrijden met de ploeg en individueel. In het extra dikke nummer is er daarnaast volop aandacht voor onder meer de aankomende Winterspelen in Pyeongchang en een terugblik naar het sportjaar 2017. Verder in de 39ste editie van Helden, Europees kampioen, beste voetbalster van Europa en de wereld Lieke Martens, wielrenster Anna van der Breggen over haar wens: de regenboogtrui, Richard Krajicek over uitvliegende kinderen, coachen en het ABN AMRO WTT, schaatser Sven Kramer, schaatsters Ireen Wüst en Irene Schouten, darter Raymond van Barneveld, voetbaltrainer Peter Bosz, de Nederlandse bobsleemannen, alpineskiër Maarten Meiners,  shorttrackster Suzanne Schulting, oud-keeper Patrick Lodewijks, Henk Grol, Dione Housheer en Anish Giri. Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

"Het gaat erom dat je dit nu doet waardoor ik jou kan zeggen wat je beter moet doen, waardoor je het de volgende keer weer beter doet en weer hoort wat je beter kunt doen waardoor je het nog beter doet, tot je zo goed bent dat niemand om je heen kan." Deze woorden werden door Ali B uitgesproken tijdens het eerste grote Talent Centraal seminar op het hoofdkantoor van ABN AMRO op 13 mei. Bijna 200 talenten, van olympische hockeyers tot jong zangtalent, hadden zich verzameld om zich onder te dompelen in kennis om hun talentcarrière nóg verder te brengen. Bij het ontwikkelen van je talent komt veel meer kijken dan alleen heel goed worden. Ieder talent krijgt te maken met 'de dag dat alles mis gaat', met tegenslag, met financiële uitdagingen. En misschien wel de grootste nieuwe uitdaging: hoe ga je om met social media? Jonge talenten krijgen al vroeg te horen dat ze 'veel fans' moeten werven, dat dat goed zal zijn voor hun toekomstige 'sponsors', maar wat zijn 'veel fans' voor een judoka van 14? En hoe kan een danser van 16 weten of hij aantrekkelijk is voor sponsors, of niet? Nederland is uitstekend ingericht om de sportieve of culturele prestatie van jonge talenten naar een hoogtepunt te brengen. Het is niet voor niets dat Ajax vorige week met het jongste team ooit in een Europese finale stond. Maar we lopen daarmee het risico dat er een discrepantie ontstaat tussen de sportieve prestaties, en de mentale weerbaarheid. En dan sta je opeens op de voorpagina van de krant, gaat je naam Twitter over, staan de sponsors aan de deur te dringen en denk je: wat moet ik hier mee aan? Instagrammen op je 15e?  Natuurlijk hoeft niet iedereen op social media te gaan. Maar het is wel belangrijk dat jonge talenten stil staan bij deze vragen en bewust kunnen kiezen het wel te doen, of juist niet. In het Talent Centraal programma hielpen we het afgelopen jaar veertig jonge talenten met deze vragen. Moet je al instagrammen als wielrenner van 15? Welke studie kies je als 17-jarige badmintonspeler? De tweede lichting, die startte op 13 mei, bestaat naast sporttalenten ook uit een aantal talenten uit de kunst- en cultuursector. Want hoewel jonge skiërs als jonge dwarsfluittalenten ogenschijnlijk zeer verschillende levens hebben, is een aantal problemen waar ze tegenaanlopen vrijwel identiek: hoe ga ik om met social media? Hoe combineer ik mijn privéleven met mijn (prille) carrière? Hoe ga ik om met kritiek? In het programma Talent Centraal gaan ze gezamenlijk op zoek naar de antwoorden onder begeleiding van een grote groep experts. Geboeid luisteren Talent Centraal is een op maat gesneden programma van ABN AMRO om talenten verder te brengen in hun carrière. In samenwerking met Sporttop, Talentboek, de Sportmaatschappij en Helden Media worden 50 'supertalenten' een jaar lang begeleidt op het gebied van kennis, carrière, financiën en imago. In 2017 worden onder de titel Talent Centraal voor het eerst ook twee grote seminars georganiseerd, waar een grotere groep talenten kennis kan opdoen. Op 13 mei bewezen de bijna 200 talenten dat ook jongeren anno nu nog urenlang geboeid in een zaal kunnen luisteren, zeker als ze geïnspireerd worden door de wijze woorden van Ali B en de praktische tips van neuropsycholoog Margriet Sitskoorn. Bovendien wordt tijdens deze sessies content gecreëerd, die via de Facebookpagina van Talent Centraal nog een veel grotere groep (potentieel) talent bereikt. [embed]https://vimeo.com/217826800[/embed] Talentontwikkeling ABN AMRO richt zich als Partner van de toekomst op jonge, talenvolle mensen binnen de domeinen sport, kunst & cultuur en ondernemerschap. Door het programma Talent Centraal op te zetten en ieder jaar 50 toptalenten een intensief programma aan te bieden, doet ABN AMRO een enorme hoeveelheid kennis op over talentontwikkeling en bewijst de bank dat het ook daadwerkelijk een bijdrage levert aan de ontwikkeling van talent in Nederland. Tezamen met de content die rond deze events gecreëerd wordt, kunnen deze verhalen de basis vormen om talent in heel Nederland verder te helpen.

Je staat er mee op en gaat ermee slapen. Al een paar dagen lang. Iedereen heeft het erover. Jong en oud. Amsterdammer en Rotterdammer. Turks en Marokkaans. Iedereen. Wat een verdriet. Een gemoedelijk uitje met vrienden in Praag. De bal vliegt door de lucht. Shit, weer over het hek. De schuldige moet hem halen, de rest duikt naar de tafel voor een slokje. Ik kijk op mijn telefoon. De WhatsApp-berichten stromen binnen. 'Jezus, ze zijn hem aan het reanimeren.' De bal is inmiddels terug, maar iedereen staat rond een telefoon. Kijken naar de beelden. Nouri loopt, stopt en zakt in elkaar. Hij zal nooit meer opstaan. De berichten op Twitter doen vermoeden dat het allemaal goed gaat komen. Nouri was stabiel, had een hartslag en werd in slaap gehouden. Ondertussen voerden ze hem met een helikopter naar het ziekenhuis in Innsbruck. Onderweg naar een team van specialisten. Experts die eerder ook Formule 1-coureur Michael Schumacher en prins Friso behandelden. 'Komt wel goed', dachten we. We speelden verder. Zou hij nog wakker worden? Later drong het pas door. Hoe de gebeurtenissen insloegen als een bom, hier in Nederland, maar ook in de rest van de wereld. Dinsdag pas. Appie sliep nog steeds. Zou hij nog wakker worden? En toen was het donderdag. De dag van het nieuws. Ernstige hersenschade. Kans op herstel: nihil. Wat een klap. Ik kijk naar de vlog die collega Leon regisseerde voor Helden Media. De context van de vlog is in één klap compleet veranderd. Bijna een miljoen mensen hebben 'm inmiddels gezien. Nouri vlogt samen met broer Mo over de dag dat hij zijn debuut voor Ajax maakt. Mo wekt hem na een slapeloze nacht. Nouri stapt uit bed. Hij kust zijn vader op het voorhoofd. Hij speelt met zijn poes Kiko. Hij bidt. De wedstrijd begint. Nouri valt in. Ik kijk naar het beeld van zijn broer en vader. Laatstgenoemde lacht breed. Zijn tanden bloot. Ik zie trots. Pure trots. En dan, Nouri scoort. Feest op de tribune. Zijn vader staat. Nouri rijdt samen met zijn broer naar huis. Daar wacht zijn trotse vader. Het shirt in de handen. Zijn tanden (wederom) ontbloot. Trots. Een dag later zie ik de vader van Nouri weer. Hij leunt achterover. Uit een auto. Zijn hand op het hart. De ogen gesloten. Geen tanden, maar pijn. Intense pijn. Wat is pijnlijker? De vlog of de foto? De lach of de traan? Het maakt niet uit. Ik weet niet wat pijnlijker is. Het is verschrikkelijk. Leon appt: ,,Ik kan maar niet stoppen met denken." Je staat ermee op en gaat ermee slapen. Al een paar dagen lang... #StayStrongAppie 🙏 Bekijk de vlog die Helden (en vooral Leon Bellaart) voor Ajax TV maakte.