In Rio zouden ze in topvorm zijn. Ze moesten er op de Spelen toe doen, zeiden Tycho en Vincent Muda. De roeitweeling wilde geen veldopvulling zijn in hun lichte dubbeltwee. Het gesprek met Victoria Koblenko stond vorig jaar zomer in Helden en daarin namen ze geen blad voor de mond.
Dat deden ze nooit, dat wisten al heel wat mensen in de roeiwereld. Ze werden als de schoffies van de roeiwereld gezien. In het interview uitten Tycho en Vincent en passant ook nog wat kritiek op de bond. Maar het werd me ook duidelijk hoe bezeten ze waren van hun sport en hoe belangrijk voor hen deelname aan de Spelen van deze zomer was. Denk alleen al aan de tatoeage van Tycho aan de binnenkant van zijn linker bovenarm: het cijfer twee met daarnaast de olympische ringen.
Zestien tot 21 keer per week trainden ze. Op vrije dagen deden ze bodytec, waarbij met een elektronisch vest aan de spieren kunnen aansterken. Vincent vertelde dat hij al een paar keer wakker was geworden op de grond naast de ergometer. Hij had zoveel gegeven dat hij was flauwgevallen.
Met het bedrag dat ze wel konden krijgen, kon hij net een klikobak kopen, grapte Tycho
Alles deden de twee samen, ze hadden immers dezelfde droom en hadden elkaar nodig. Ze woonden zelfs samen. Zelf een huis kopen zat er sowieso niet in, als roeier verdienden ze niet veel. Zeker niet genoeg om aan te kloppen bij de bank voor een hypotheek. Met het bedrag dat ze wel konden krijgen, kon hij net een klikobak kopen, grapte Tycho. Ze voegden eraan toe dat ze niet alleen rond moesten komen voor een minimumloon, maar dat hun maatschappelijke carrières ook stilstonden.
En al die offers deden ze voor die ene droom: pieken in Rio. Tijdens die Spelen zouden ze 28 zijn, in de kracht van hun roeileven. Mooier kon niet. Tycho droomde zelfs al hardop over een commercieel roeiteam na Rio, dat misschien van de grond kon komen na een mooi resultaat in Brazilië.
Na het interview ben ik de Muda's blijven volgen. De tweeling intrigeerde aan alle kanten: door hun bevlogenheid, grote monden, ongekende bewijsdrang, opvallende karakters en verhaal. En ik werd geen moment door hen teleurgesteld sinds vorig jaar zomer.
Op de WK van vorig jaar vielen ze tegen. Waar ze bij de WK op de Bosbaan nog zesde werden, sneuvelden ze een jaar later in Zuid-Frankrijk in de kwartfinale. En daarmee begon een roeisoap. De bond vond de lichte dubbeltwee niet langer een prioriteitsboot, wat erop neerkomt dat het vertrouwen in een succesvol optreden in Rio was opgezegd. Er was nog wel de mogelijkheid voor Tycho en Vincent om zich, net als op de Spelen in Londen, in de lichte vier zonder te roeien. Dachten ze.
Twee Muda’s is er één te veel liet bondscoach Mark Emke weten
De bond liet weten dat alleen Vincent in aanmerking kwam voor die boot. Tycho dus niet. Het zou te maken hebben met een moeilijke verstandhouding tussen Tim Heijbrock, ook lid van die vier, en Tycho. En volgens de bond was het ook niet goed om beide broers in dezelfde boot te hebben: twee Muda’s is er één te veel liet bondscoach Mark Emke weten. Wanneer Tycho en Vincent samen in een boot zitten, maken ze ruzie met elkaar en dat heeft invloed op de prestaties. Ze zitten elkaar in de weg, oordeelde de bondscoach.
Daar waren de broers het weer helemaal niet mee eens. Vincent wilde niet zonder Tycho en bedankte voor een plek in de lichte vier zonder. Na enige bedenktijd en het laten zakken van de frustraties besloten de eigenzinnige roeiers op eigen kracht, dus buiten de bond om, alsnog met de lichte dubbeltwee Rio te halen.
Er werd een technisch plan geschreven, er werden geldschieters gevonden en een begeleidingsteam geformeerd waar ook oud-olympisch kampioenen Nico Rienks en Henk-Jan Zwolle deel van uitmaakten. In januari kreeg de tweeling van de bond toestemming om het op hun eigen manier te doen.
De droom, waar ze vorig jaar nog openlijk over spraken, is uiteengespat
Bij de EK in Brandenburg ging het afgelopen weekend mis: de Muda's werden zesde in hun finale, waar ze bij de beste twee hadden moeten eindigen om mee te mogen doen aan het olympisch kwalificatietoernooi.
Dus ontbreekt er een markante tweeling in de olympische equipe die naar Rio gaat. De droom, waar ze vorig jaar nog openlijk over spraken, is uiteengespat. Hun wereld is veranderd in twaalf maanden tijd. Wat nu? Is dit het einde van hun roeicarrière?
Ik sloeg er het interview met Victoria nog maar eens op na. Er zijn momenten dat ze het roeien loslaten en uit de band springen, verklapten ze. 'Na het WK zijn we altijd een paar weken vrij en dan kan het gebeuren dat we de flesjes niet meer kunnen tellen.'
En nu zijn Tycho en Vincent dus een hele tijd vrij…