Epke Zonderland won al alles wat er te winnen viel. Ondanks alle successen is de rekstokspecialist geen steek veranderd. Hij is volgens Helden hét voorbeeld van Hollandse nuchterheid.
“Ik hoor natuurlijk vaker dat ik een nuchtere Fries ben,” zegt Epke Zonderland. Helden heeft deze editie het thema Hollandse nuchterheid en dacht meteen aan de wereld en olympisch kampioen op rek.
'Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg,' vindt turner en student geneeskunde Epke Zonderland. Maar door zijn sportieve successen is hij wél een BN'er geworden.
Merk je dat je overal waar je komt in de gaten wordt gehouden?
“Ik word bekeken, ja, en dat was in het begin erg wennen. Mensen begonnen me voor het eerst te herkennen na de Spelen van 2008. Werd ik ineens aangestaard. Maar na een groot toernooi ebde het na een paar weken weer weg. Sinds ik olympisch goud won in Londen, twee jaar terug, is de aandacht vele malen groter en die neemt ook niet af.”
'Onherkenbaar over straat lopen is er niet meer bij. Dat mis ik soms'
Ben je erdoor veranderd?
“Ik merk dat ik er onbewust gereserveerder door ben geworden. Vorig jaar waren we op vakantie in Amerika en daar herkende niemand mij. Ik merkte dat ik na twee weken wat losser werd. In mijn achterhoofd houd ik er blijkbaar toch rekening mee dat er altijd op mij wordt gelet.”
Het is de keerzijde van de gouden olympische plak.
“Het is heel dubbel. Als sporter is het geweldig om die waardering voor mijn prestaties te krijgen en om in de media op te duiken. Daardoor heb ik ook mooie sponsorcontracten kunnen ondertekenen. Maar onherkenbaar over straat lopen is er niet meer bij en dat mis ik soms. Ach, het zal na mijn turncarrière wel wat minder worden, toch?”
Tekst gaat verder onder de foto
Epke tijdens de covershoot van Helden 23. Foto: John Kramer
Jij hebt de laatste tijd coschappen gelopen, bent arts in opleiding. Hoe reageren de patiënten op dokter Epke?
“Ik wil die twee werelden gescheiden te houden, in het ziekenhuis niet die turner zijn maar daar gezien worden als arts in opleiding. Dat lukt dus niet altijd. Als ik een tijdje rondloop op een afdeling gaat het gelukkig beter, maar in het begin willen patiënten met me op de foto of ze vragen om een handtekening. Daar geneer ik me soms wel voor. Ik kan ook niet de hele dag door met mensen op de foto gaan in het ziekenhuis, ben gewoon aan het werk en aan het leren. Ik loop geregeld mee met een arts, de bedoeling is dat hij het contact met de patiënten onderhoudt. Kom ik binnen en zien ze de echte arts even niet meer staan, roepen ze: 'Epke, wat leuk dat je er bent!' Dan voel ik me zo ongemakkelijk, denk ik: doe nou alsjeblieft of ik er niet ben. De artsen met wie ik meeloop, snappen het en vinden het niet erg, maar ik voel me er opgelaten door. Gelukkig gaat de aandacht van de patiënten daarna snel naar de echte arts.”
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Het hele interview met Epke Zonderland is te lezen in de nieuwe Helden Magazine, die vanaf 14 augustus in de winkels ligt. Helden 23 is ook via de website te bestellen. De eerste vijftien edities die besteld worden, zijn gesigneerd door Epke Zonderland.
Tekst gaat verder onder de foto