Andries Noppert brak in januari 2022 op 27-jarige leeftijd door bij Go Ahead Eagles en sloot het jaar af als keeper tijdens het WK voetbal in Qatar. Hij werd in één klap bekend. Niet alleen vanwege zijn keeperskwaliteiten, ook vanwege zijn ontwapende uitspraken. “Ik had meteen na die openingswedstrijd tegen Senegal moeten stoppen.” Een afgeschreven keeper die in januari 2022 op 27-jarige leeftijd doorbreekt bij een provincieclub in de eredivisie. En het jaar afsluit als keeper tijdens het wereldkampioenschap voetbal, is het voetbalsprookje van het jaar. Waar zijn medespelers na het WK uitwaaierden naar exotische oorden, vierde de inmiddels 28-jarige Andries Noppert met zijn vriendin en toen negen maanden oude zoontje vakantie in een familiehotel in Apeldoorn. “Dat was geen succes. Wij zijn nogal op onszelf. Voor het WK kende niemand me, na het WK kon ik nergens komen zonder te worden aangesproken. Ik houd ervan lekker te wandelen, dat was praktisch onmogelijk. Iedere voorbijganger wilde een foto.” Andries Noppert maakte op 23 januari 2022 zijn debuut als eerste keeper van Go Ahead Eagles. Hij volgde een half jaar later in de zomer zijn hart en koos voor de club waar hij als geboren Fries uit Joure zijn carrière was begonnen, maar het eerste nooit had gehaald: sc Heerenveen. Uit het niets kwam hij in september 2022 bij het Nederlands elftal, voor de wedstrijden tegen Polen en België in de Nations League. “Ik had er nooit rekening mee gehouden dat ik geselecteerd zou worden, er zijn zoveel keepers met meer ervaring op het hoogste niveau. Het was een complete verrassing. Ik had via social media een bepaald beeld van die jongens en vroeg me af of ik daar wel op mijn plek zou zijn. Ik was voor mijn gevoel dat simpele boertje uit Heerenveen dat ineens kwam binnenlopen.” Dat gevoel werd al gauw weggenomen. “Ik ben geweldig opgevangen. Vooral Virgil van Dijk heeft me ontzettend geholpen, misschien omdat zijn vrouw ook uit Friesland komt en dat onbewust een bepaalde band schept. Hij is een geweldige aanvoerder en een prachtig persoon. Hij zei: ‘Je bent een van ons en als je problemen hebt, kun je altijd bij mij terecht.’ Memphis hielp me ook heel oprecht. Iedereen heeft een mening over hem en dat kan ik me best voorstellen, hij draagt nu eenmaal soms andere kleding en rijdt een iets grotere auto dan de gemiddelde Nederlander, maar ook hij was meteen heel lief voor me om ervoor te zorgen dat ik me thuis voelde. Als ik op mijn gemak ben, ben ik ook een makkelijke jongen. Als iemand mij selecteert, ben je al gauw een goeie, maar los daarvan denk ik dat maar een iemand zo’n beslissing kan nemen met een speler van een kleine club en dat is meneer Van Gaal. Ik zeg ‘meneer’ tegen iemand met zijn staat van dienst, zo ben ik opgevoed. Over hem heeft ook iedereen een mening. Zoals hij naar buiten treedt, zo is hij ook in het echt. Tijdens besprekingen kun je lachen om zijn opmerkingen, dan verheft hij van het een op het andere moment zijn stem en zet hij je op scherp. Hij had een prachtige balans gevonden tussen een beetje losjes en gefocust zijn. De eerste keer dat ik erbij was, moest ik zo hard om hem lachen. We keken de wedstrijd tegen Wales terug en daarvan was hij zo aan het genieten, hij zei: ‘Ik kan dan met het gevoel op de bank zitten dat ik aan m’n pik wil trekken.’ Jongens vinden zo’n opmerking mooi, dat is kleedkamertaal waar wij spelers van houden.” Business class “Ik had tegen mijn vrouw gezegd dat we in november tijdens het WK, als we winterstop zouden hebben met Heerenveen, zo snel mogelijk met die kleine in de auto zouden stappen en lekker op de bonnefooi van hotelletje naar hotelletje door Denemarken zouden toeren,” zegt Andries. “Ineens ging de vakantie niet door en stond mijn vrouw er alleen voor. Ik ben een redelijk geëmancipeerde vader. Hoewel mijn vrouw thuis het meeste doet en een baan heeft bij de gemeente in Groningen, ben ik een echte Andries Huisman. Ik kook, doe de afwas, de was, strijk en help heel veel met die kleine, mede omdat mijn vrouw werkt.” Het liep anders voor Andries. De afvallers in de voorlopige WK selectie werden op vrijdag 11 november tussen half negen en tien uur gebeld. “Ik dacht dat er vier keepers zouden meegaan. Op die ochtend was ik al vroeg op de club. Via iemand van NEC kwam naar buiten dat Jasper Cillessen was gebeld. Toen achtte ik de kans al groter dat ik mee mocht. Even later lekte uit dat ook Mark Flekken niet was geselecteerd. Het werd tien uur en ik was nog steeds niet gebeld. Op de club was iedereen blij, ik hield nog een slag om de arm. Even na tien uur werd officieel bekend dat Remko Pasveer, Justin Bijlow en ik de keepers waren.” Dat Cillessen was afgevallen, lag niet in de lijn der verwachtingen. Er werd geroepen dat hij geen teamspeler zou zijn. “Wat ik heel erg waardeerde, was dat Jasper mij meteen een berichtje stuurde om me te feliciteren en succes te wensen. Ik heb hem ook meteen geantwoord. We hadden goed contact in die paar dagen in september. Ik heb totaal niet gemerkt dat Jasper een storende factor zou kunnen zijn.” In plaats van een vakantie in Denemarken, werd het dus een trip naar Qatar. “Toen ik me de eerste keer in Zeist moest melden, heb ik me door een vriend laten brengen en ophalen, mijn vrouw moest werken en had geen tijd. Ik wist ook niet dat je na terugkeer van Schiphol terug naar Zeist een taxi van de KNVB mocht nemen. Ik wilde vooral normaal doen. Toen we naar Qatar vertrokken, heeft mijn vrouw me wel gebracht, hoor.” Ook over de reis naar Qatar verwonderde Andries zich. “Ik viel van verbazing in verbazing.'' 'Ik had nooit business class gevlogen. Met mijn lengte van 2,03 meter zit ik altijd opgevouwen in een vliegtuig. Weet je wel wat business class kost?" Ik vond het al bijzonder met welke luxe we in september naar Polen waren gevlogen, dat was ik al niet gewend. Dacht dat we met een KLM vliegtuig naar Qatar zouden gaan en iets luxer zouden zitten dan normaal, maar niet in een vliegtuig waarin je languit kon liggen. Je hoefde maar op een knopje te drukken of je kreeg het beste eten en drinken voorgeschoteld dat je je maar kunt voorstellen. Ik had nog nooit business class gevlogen. Met mijn lengte van 2,03 meter zit ik altijd opgevouwen in een vliegtuig. Maar als ik komende zomer op vakantie ga, ga ik echt weer gewoon achterin zitten. Weet je wel wat business class kost?” Helden Magazine 65 Het eerste gedeelte van het verhaal van Andries Noppert komt voort uit Helden Magazine 65. Er is volop aandacht voor de wintersporten én ook voor voetbal. Frank Rijkaard geeft sinds lange tijd weer eens een interview en spreekt onder meer over Cruijff, het Nederlands elftal en Lionel Messi. In deze editie lees je ook een uitgebreid interview met Lois Abbingh en Tess Lieder – voorheen Wester -. De handbalcollega’s zijn vriendinnen, schoonzussen en sinds kort ook allebei moeder. Daarnaast spraken we met Dávid Hancko en Kristyna Pliskova. De een is een grote aanwinst voor Feyenoord, de ander is toptennisster. Én een gesprek met de populairste schaatser van dit moment, Jutta Leerdam. Verder interviews met de succesvolste Nederlandse olympiër ooit: Ireen Wüst, twee grootheden in het rolstoeltennis: Diede de Groot en Esther Vergeer. Shorttrackster Xandra Velzeboer gaat als een komeet én Joep Wennemars is keihard bezig om uit de schaduw van zijn vader Erben te treden. Ook heeft het voetbalvirus nog altijd Guus Hiddink in zijn greep, werden Marc van de Kuilen en Luuk Veltink vrienden door het noodlot, verteld Juul Franssen over haar strijd met de judobond, spreekt Victoria Koblenko met olympisch kampioen openwater Ferry Weertman én staat bondscoach van de Oranjevrouwen: Andries Jonker stil bij De Nachtwacht. Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 65 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van jouw Nederlandse sporthelden? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.

Bijna alles wat Virgil van Dijk in 2019 aanraakte, veranderde in goud. Hij won de Champions League met Liverpool, werd verkozen tot beste speler van de Premier League en van Europa. Daarnaast ‘scoorde’ hij met Oranje. Wensen zijn er ook nog. Zoals schitteren op het EK in 2020 en Liverpool de eerste landstitel sinds 1990 bezorgen. We legden onze Held van het Jaar negen uitspraken voor. ‘Dit is een enorm succes. Een zeldzame prijs, al helemaal als verdediger. Dit geeft een enorm belangrijk signaal af in het voetbal. Ja, we zijn allemaal gek op doelpunten, maar gelukkig worden meer en meer mensen ook enthousiast van verdedigen.’ Jürgen Klopp, coach van Virgil bij Liverpool, nadat Virgil werd gekozen als UEFA Player of the Year. “The Boss, zoals we de trainer vaak noemen, is vaak heel kritisch, zoals de bondscoach ook altijd kritisch op mij is. Ik vind dat heel prettig. Dat is voor mij het teken dat iemand heel nadrukkelijk met mij bezig is om op elk moment het maximale uit mij te halen. Jürgen Klopp heeft toen ik werd gekozen als UEFA Speler van het Jaar ook gezegd dat mijn prijs een teamprestatie is geweest, maar dat ik de award alleen op ging halen. Dat begreep ik wel. Je hebt elkaar nodig om tot grote prestaties te komen, zo moet je deze uitspraak ook zien.” Je hebt een twinkeling in de ogen als je over je trainer praat. “Met Jürgen Klopp en Ronald Koeman heb ik gewoon een heel goede band. Ik voel me heel prettig bij hen en het is fijn om met ze samen te werken. Ze geven me energie en vertrouwen en ik waardeer ze om hun vakmanschap, maar zeker ook als mens. Ik denk dat als je zoveel met elkaar omgaat, het heel belangrijk is dat je dat ook op een menselijke manier doet. Het vertrouwen dat ik van hen krijg, voel ik voortdurend en dan geef ik ook alles. En dan vind ik het dus niet erg dat ze af en toe kritisch op me zijn, omdat het met de beste intenties is. Met Jürgen Klopp voel ik de klik vanaf dag één en met Ronald Koeman natuurlijk ook.” Je hebt een mooi jaar achter de rug. Wat was het mooist? “Het winnen van de Champions League. Dat was zo speciaal. Vorig jaar stonden we natuurlijk ook al in de finale, maar verloren we helaas van Real Madrid. Ik heb daar tijdens mijn vakantie nog flink van gebaald. Toen het seizoen begon, kon ik dat snel van me af zetten. Het ging natuurlijk fantastisch, met de club en met mij persoonlijk. Ik heb weer zulke stappen gemaakt. In de knock-outfase van de Champions League klopten we FC Porto en Bayern München. De halve finale tegen Barcelona was natuurlijk helemaal fantastisch. Uit met 3-0 verliezen en dan toch nog doorgaan naar de finale dankzij een 4-0 overwinning in Liverpool. Georginio Wijnaldum hielp ons uit de brand in die wedstrijd, door in de tweede helft twee keer in korte tijd te scoren. In de finale stond alle druk op ons. We hadden Tottenham al twee keer verslagen in de competitie en veel mensen dachten: appeltje-eitje. We kregen al in de tweede minuut een penalty en daardoor werd de finale ook een beetje gesloopt. Als je op 1-0 komt in zo’n beladen wedstrijd, dan kies je er toch ook meteen al voor om die voorsprong te verdedigen. We speelden niet onze beste wedstrijd denk ik, maar dat zie je vaak in finales. Toen we de 2-0 maakten, kwamen er zoveel emoties los. Ik zei tegen mezelf: yes, we hebben hem! Toen Divock Origi die tweede maakte, zag je mij ook op de grond vallen. Hoeveel mensen kunnen er nu zeggen dat ze de Champions League hebben gewonnen? Dat schoot door m’n hoofd toen ik daar lag. Het allermooiste was dat ik de beker vast mocht houden en dat mijn vrouw met onze twee dochters het veld op kwamen lopen.” Moest je huilen? Lachend: “Ja, ik heb genoeg gehuild. Er kwam zoveel los. Ik vertelde ook toen ik werd verkozen tot UEFA Speler van het Jaar dat iedereen zijn eigen pad naar de top bewandelt. 28 jaar, ben een laatbloeier. Ik hoop dat ze aan mij zien dat het loont om nooit op te geven. Als je als jonge speler of speelster in een lastige fase zit, moet je nooit denken dat het voorbij is. Als je afvalt bij een club, moet je bedenken dat het via een andere weg altijd nog mogelijk is om je doelen te bereiken. Niet iedereen debuteert op z’n zeventiende in het eerste van een grote club, heeft twee jaar later al een mooi contract en staat meteen in de spotlights. We zijn niet allemaal als Cristiano Ronaldo en Lionel Messi die al op jonge leeftijd aan de top stonden en er nu, voorbij hun dertigste, nog steeds staan. Het is ook op andere manieren mogelijk om je doel te bereiken of droom waar te maken. Ik ben er heel trots op dat ik het op mijn manier ook heb gered. Dat maakt ook wie ik ben. Dat zorgt er ook voor dat ik erg dankbaar ben voor wat ik nu meemaak.” Wat was het eerste wat Klopp en jij tegen elkaar zeiden na het winnen van de Champions League? “We did it! We waren allebei zo blij en trots. En ik zal hem er altijd zo dankbaar voor zijn dat hij mij deze kans heeft gegeven.” Jullie zijn in de race om de eerste landstitel sinds 1990 te winnen. Hoe is het om voor Liverpool uit te komen? “Heel bijzonder. Ik ben nog steeds blij dat ik die keuze heb gemaakt en heb kunnen maken. Ik kon ook naar andere clubs, maar het gevoel bij Liverpool was meteen goed. Het klopt. Hoe we voetballen, hoe ik in het team pas. Dat hebben we wel bewezen met het winnen van de Champions League. Geweldig. En dit jaar gaan we opnieuw voor de Champions League en inderdaad de landstitel. Sinds de competitie is omgedoopt in de Premier League is Liverpool er nog niet in geslaagd die te winnen. Het doel is dus echt om dat voor elkaar te krijgen.” ‘Virgil is mij heel dankbaar dat ik hem naar de Premier League heb gehaald, dat laat hij me altijd blijken.’ Ronald Koeman, coach van Virgil bij Southampton en het Nederlands elftal afgelopen zomer in Helden. “Klopt. De bondscoach durfde het met me aan bij Southampton, dankzij hem kon ik de stap naar de Premier League maken. Dat zal ik nooit vergeten. Hij is heel belangrijk geweest tot nu toe in mijn carrière. Ik zal altijd ongelooflijk veel respect voor Ronald Koeman blijven houden.” Toen Koeman bondscoach werd, wees hij jou ook meteen aan als aanvoerder van het Nederlands elftal. Je veroverde heel wat harten toen je je trainingsjasje afstond aan het meisje dat met jou het veld betrad. Dat deed je opnieuw toen je troostende woorden sprak tegen de Roemeense scheidsrechter na de interland tegen Duitsland toen je hoorde dat zijn moeder net was overleden en zag dat hij het moeilijk had. “Ik vind dat normaal. Het menselijke aspect is voor mij heel belangrijk.” Koeman zei toen we hem ernaar vroegen: “Ik vind het normaal dat mijn spelers dat doen.” “Dat klopt, bij dat meisje zag ik dat ze het koud had. Ik zie wel vaker dat die kinderen alleen een shirtje aan hebben. Daar zit niets onder. Natuurlijk hebben ze het dan koud. Toevallig weet ik dat kinderen sinds dat moment thermoshirtjes krijgen van de KNVB als het koud is.” ‘Voetbal komt bij mij op de tweede plaats en dat zal altijd zo blijven.’ Virgil een jaar geleden in Helden. “En dat is het afgelopen jaar niet veranderd. Mijn gezin staat op de eerste plaats en dat zal altijd zo blijven. Zonder hen kan ik niet doen wat ik doe. Zij moeten soms dingen voor mij laten en dat vergeet ik niet. Alles wat ik doe, doe ik ook voor hen. Het mooie is: thuis ben ik papa Virgil. Dan maakt het in één klap niets meer uit dat het even wat minder ging op het voetbalveld. We leven in een tijd waarin iedereen kan roepen en schrijven wat ze willen. Dan is het heel belangrijk dat het thuis allemaal goed zit.” Sven Kramer vertelde dat je als topsporter nu eenmaal een bepaald kunstje kan. Maar voor alle dingen die erbij komen, hebben topsporters niet op school gezeten. Hij vertelde dat hij het rond z’n 23ste soms moeilijk vond om Sven Kramer te zijn. Herken jij dat? “Zeker. De afgelopen anderhalf jaar, sinds ik de overstap naar Liverpool maakte, is er zoveel op me afgekomen. Dat geldt niet alleen voor mij, dat geldt ook voor m’n gezin. Als ik ergens loop, zijn er voortdurend ogen op mij gericht. Dat is het gevolg van succes en het klopt wat Sven Kramer daarover heeft gezegd, we hebben niet kunnen oefenen hoe daarmee om te gaan. Je moet maar zien hoe je daar mee dealt. Gelukkig heb ik goede mensen om me heen die me daarbij helpen. En het scheelt natuurlijk ook dat ik van nature iemand ben die rustig is en blijft. En ik heb het geluk dat ik al wat ouder was toen ineens iedereen naar me begon te kijken. Op jonge leeftijd was het voor mij vast ook veel lastiger geweest. Weet je wat mij in balans houdt? Dat ik altijd in mijn achterhoofd heb wat voor mij het belangrijkste in mijn leven is: mijn gezin. Het belangrijkste is dat ze thuis blij met me zijn.” Jij zei vorig jaar ook: “Mijn vrouw is de spil in het gezin. Ik waardeer haar meer dan ooit.” “Ik ben natuurlijk heel veel op reis geweest. Was veel weg, heb vaak in hotels gezeten. Ik heb veel wedstrijden gespeeld. Mijn vrouw staat er altijd voor me. Ik denk dat mijn vrouw een veel zwaardere job heeft dan ik. Zij is moeder van onze twee kinderen, staat er vaak alleen voor. Het is niet altijd makkelijk als ik weer weg ben. Mijn drie dames verdienen de meeste credits, zeker afgelopen jaar.” ‘Virgil is een beest achterin. Hij draagt het team.’ Collega-international Memphis Depay begin dit jaar in Helden. “Ja, Memphis! Geweldig mens, fantastische speler. We hebben zo’n schitterende groep bij het Nederlands elftal. Ik vind het zo’n eer om aanvoerder te zijn van deze groep, van deze lichting. De fase waar we als team in zitten, is zo mooi om mee te maken. We worden telkens beter, we weten ook dat er nog tal van dingen zijn die nog beter kunnen. Mooi om dat hele proces met z’n allen mee te maken. Ik ben dan wel de aanvoerder, maar vergeet niet hoeveel invloed en impact Memphis op de groep heeft. Buiten en op het veld. Mooi dat hij zoiets over mij zegt, maar ik kan over hem ook heel veel mooie dingen zeggen.” Ga je gang. “Ik vind de ontwikkeling die hij heeft doorgemaakt in de afgelopen jaren heel knap en mooi om te zien. En dan heb ik het niet alleen over Memphis de voetballer, maar zeker ook over hoe hij als mens gegroeid is. Als je kijkt naar hoe hij zich nu presenteert, op dat vlak heeft hij grote stappen gemaakt. De bondscoach heeft daar, denk ik, ook een groot aandeel in gehad. Maar hij stond bovenal zelf open voor die ontwikkeling.” Je spreekt bijna vaderlijk over hem. “We zijn twee totaal verschillende personen en persoonlijkheden. Iedereen heeft zijn eigen manier van doen en laten, bewandelt zijn eigen pad. Ik heb natuurlijk meegekregen dat er constant kritiek op hem was. In de ogen van heel veel mensen kon hij een tijdlang niets goed doen. Als je dan ziet hoe hij zich nu presenteert, dat vind ik bewonderenswaardig.” 'Ik heb meegekregen dat er constant kritiek op Memphis was. Bewonderenswaardig hoe hij zich nu presenteert' Hoe belangrijk is Memphis voor het team? “In elk team heb je spelers die meer invloed hebben dan anderen. Memphis is iemand waar veel spelers automatisch naar kijken. Vooral jonge jongens. Dat begint altijd met het respect dat je afdwingt door wat je laat zien binnen de lijnen. Nou, Memphis doet het vrij aardig op het veld bij Oranje, haha. En als jij daar het juiste voorbeeld geeft, dan willen mensen ook naar je luisteren en van je leren erbuiten. Hij is echt een grote persoonlijkheid, een heel belangrijke schakel binnen het Nederlands elftal. En hopelijk blijft hij dat nog heel lang.” Het Nederlands elftal van nu bestaat uit alle kleuren van de regenboog. Zowel wat uiterlijk als karakters betreft. “Klopt, en daar kan ik juist erg van genieten. Iedereen kijkt er ook echt naar uit om weer bij elkaar te komen met het Nederlands elftal. Er is een periode geweest dat we wel bij Oranje wilden zijn, omdat het natuurlijk altijd een eer is om voor je land uit te komen, maar dat er tegelijkertijd veel negativiteit rond het elftal hing. Nu is de sfeer heel anders. De groep is ook erg hecht, iedereen gaat voor elkaar door het vuur. Iedereen staat echt klaar om in elk geval zijn taak uit te voeren en waar nodig de ander te helpen. En natuurlijk kan het nog beter en is er soms teleurstelling bij jongens die niet spelen, maar we vechten met z’n allen voor hetzelfde doel: naar het EK gaan.” Hoe ga jij om met teleurgestelde ploeggenoten “Ik vind het soms best moeilijk hoe ik daarop moet reageren. Als aanvoerder probeer ik er voor iedereen te zijn als dat nodig is. Gelukkig slaagt iedereen er keer op keer in om die teleurstelling snel opzij te zetten.” Ryan Babel zei dat hij vindt dat het groepsgevoel beter is dan tien jaar terug. Toen waren De Grote Vier - Arjen Robben, Wesley Sneijder, Robin van Persie en Rafael van der Vaart - toch ook bezig met zichzelf op de kaart te zetten. “Ik heb dat gelezen. Hij heeft vooral aan willen geven dat in de huidige spelersgroep een enorme teamspirit zit. En dat iedereen bereid is zichzelf weg te cijferen. En in zijn ogen is dat blijkbaar meer het geval dan vroeger. Het is niet aan mij daar over te oordelen. Ik vind: die jongens hebben stuk voor stuk heel veel betekend voor Oranje. Kijk naar hun prestaties bij Oranje en hun clubs; geweldige spelers. Ik ben alleen maar trots dat ik met die jongens heb mogen spelen. En ja, er breekt altijd weer een periode aan dat een bondscoach door moet selecteren. De situatie is niet te vergelijken met de periode dat Arjen, Wesley, Robin en Rafael op hun top waren. Het is een andere tijd, het is een ander team, we spelen ook anders. Wij hebben nu een manier van spelen gevonden die perfect bij ons past.” Het spelen van een eindtoernooi ontbreekt op je palmares. “Ik had het er toevallig met mijn zaakwaarnemer over. We zijn nu zo dichtbij. Dit mogen we niet meer weggeven. Het is zo mooi, al sta ik er nu nog niet eens heel erg bij stil. Dat is toch waar je als kleine jongen al van droomt. Dan zie je het Nederlands elftal meedoen aan een eindtoernooi, maak je de gekte mee die het teweegbrengt in het hele land. De oranje vlaggen in de straten, mensen die hun hele huis versieren. Hoe fantastisch is het om dat als speler mee te maken? En het mooie is dat we dan ook nog minimaal twee groepswedstrijden in Amsterdam spelen. Daar kan ik nu al naar uitkijken. En hopelijk kunnen we ook nog eens heel ver komen op het EK.” ‘Ik haat hem. Ik haat het om het tegen hem op te nemen. Hij is te groot, te sterk, te snel en te goed aan de bal. Virgil vindt het ook nog eens leuk om het gevecht aan te gaan. En hij heeft een goeie kop met haar.’ Troy Deeney, aanvaller van Watford, over Virgil. Lachend: “Die uitspraak heb ik meegekregen. Hij riep er ook nog bij dat ik lekker rook! Ik beschouw het altijd als een compliment als aanvallers zulke dingen over me zeggen. En Troy Deeney is iemand die vaker met uitspraken komt. Ik herinner me dat hij een keer live op tv riep dat Arsenal geen ballen had. Dat ging snel viral. En volgens mij heeft hij ook een keer z’n middelvinger opgestoken naar de camera nadat hij had gescoord. Hij is iemand die zo nu en dan gekke dingen doet. En als ik kritiek krijg, laat het dan maar dit soort kritiek zijn.” Het geeft ook aan dat je geliefd bent of op z’n minst gewaardeerd en bewonderd wordt door collega’s. “Het mooiste wat je van een tegenstander kunt krijgen, is respect. Ja, dit is een mooie quote.” ‘Hij is een waardige winnaar, maar als er een man rondloopt die in een jaar vijftig keer heeft gescoord, dan kan dit eigenlijk niet. Messi en Ronaldo worden bestraft voor de standaard die ze hebben neergezet en dat wordt voor sommige mensen blijkbaar saai.’ Rio Ferdinand, analist en oud-speler van onder meer Manchester United, nadat Virgil de prijs voor UEFA Speler van het Jaar had gewonnen. “Ik schrok eerlijk gezegd een beetje van de uitspraak van Rio Ferdinand. Vooropgesteld: iedereen mag zijn mening hebben. Waarom ik het niet had verwacht, is omdat hij zelf een centrale verdediger is geweest. Sterker, hij was een van de beste centrale verdedigers van Engeland. Ik dacht: hij zal juist blij zijn dat een centrale verdediger ook eens die eer te beurt valt.” Bovendien kun jij er niets aan doen dat de keuze op jou is gevallen en niet op Lionel Messi of Cristiano Ronaldo. “Klopt.” ‘Van Dijk is een groot kind, hij speelt en maakt grappen. Naast het veld is hij een heel goeie jongen. Op het veld is hij de man die iedereen aanspreekt. En het maakt hem niet uit tegen wie hij schreeuwt. Hij heeft een zware stem, je hoort hem van verre.’ Ploeggenoot Fabinho. “Ik vind dat je in het veld tegen elkaar mag schreeuwen. We hebben allemaal hetzelfde doel: een wedstrijd winnen. Het kan zijn dat ik niet eens gelijk heb als ik commentaar geef. Maar als ik het idee heb dat het anders moet, dan schroom ik niet om dat te zeggen. Ik zeg tegen de andere spelers altijd: als ik iets verkeerd doe, dan moeten jullie ook gewoon tegen me schreeuwen. Ik heb dat soms nodig. Buiten het veld ben ik juist rustig. Dan houd ik wel van een dolletje inderdaad. Hoort er ook bij, ik kan niet alleen maar serieus blijven.” ‘Met Matthijs de Ligt en Virgil hebben we het beste centrum van de wereld. Geen enkel land kan in mijn ogen een beter centraal duo opstellen.’ Ronald Koeman in Helden “Heeft de bondscoach dat gezegd? Zo! Dat wist ik niet.” Heeft hij gelijk? “Nou, we hebben nog meer centrale verdedigers die ook op de deur kloppen. Stefan de Vrij doet het fantastisch bij Internazionale in Italië, Nathan Aké doet het uitstekend bij Bournemouth in de Premier League. We hebben gewoon een fantastische groep en hopelijk blijft dat ook nog lange tijd het geval.” Hoe kijk jij naar Matthijs de Ligt? “Hij is pas twintig jaar. Als je kijkt waar ik was op die leeftijd... Vergeleken met Matthijs stelde ik toen nog niets voor. We staan op dit moment heel anders in onze carrières, maar we vullen elkaar heel goed aan. Matthijs vind ik een heel nuchtere, fantastische speler. Ik geniet echt van hem.” 'De Ligt is pas twintig jaar. Als je kijkt waar ik was op die leeftijd... Vergeleken met Matthijs stelde ik toen nog niets voor' ‘Ik was niet verrast dat Liverpool hem aantrok, maar wel voor welk bedrag. Maar de laatste tijd heeft hij van iedereen de lof gekregen die hij verdient.’ Gary Neville, oud-speler Manchester United, over Virgil. Wat doet al die lof met je? Word je er weleens verlegen van? Lachend: “Dat vind ik niet echt een leuke vraag.” Vind je het fijn dat het praten over het bedrag van 84,5 miljoen euro waarvoor Liverpool je gekocht heeft, is verstomd? “Als je wordt gekocht voor zoveel geld, lig je onder een vergrootglas. Het is de kunst je daar niet op te focussen en gewoon te genieten van het feit dat je bij zo’n prachtige club, voor geweldige fans en tegen mooie tegenstanders speelt. Ik heb me echt alleen gefocust op presteren op het veld en daar gewoon van te genieten. Gelukkig hielp mijn goal bij mijn debuut tegen Everton aardig om het ijs te breken.” Helden Magazine Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

‘Hoeveel positieve comeback verhalen ken jij? Het aanbod vanuit Qatar voelde gewoon goed’ Einde van een tijdperk. Recordinternational Wesley Sneijder stopt bij Oranje. Dat maakte Wesley onlangs bekend. Helden toog naar Qatar om met de 33-jarige Utrechter terug te blikken. “Ik ben nog hetzelfde straatschoffie.” De avond voor het interview speelt Wesley Sneijder met zijn club Al-Gharafa een thuiswedstrijd, en uiteraard pakken we die even mee. Zo vaak komen we niet in Qatar. Samenvatting: mooi stadion, fantastisch gras, witte gewaden, vriendelijke mensen, maar heel weinig publiek. En Wesley? Die is gewoon Wesley. Negentig minuten lang is hij de pitbull die we kennen, zijn teamgenoten aansporend en continu het spel verdelend. Hij werd gevraagd om naar Qatar te komen door niemand minder dan de emir, oftewel de koning van Qatar, die dol is op voetbal. Sterker nog, de emir wilde hem vier jaar geleden al halen, maar toen was Wesley daar nog niet klaar voor. Nu wel. Mede dankzij een morsdood voetbalspoor bij OGC Nice en het primaire verlangen om ‘gewoon lekker te mogen spelen’. Hoe bevalt het je hier? “Top. Je hebt altijd bepaalde verwachtingen als je ergens naartoe gaat, alleen weet ik uit ervaring dat dat nog weleens kan tegenvallen. Maar hier is vanaf dag één alles meegevallen. Alles is goed geregeld, het is voor het eerst dat ik ergens kom en meteen een huis heb. Dat ik me meteen kon settelen met de familie gaf me een fijn basisgevoel.” En qua voetbalcultuur? “Is me ook alles meegevallen, iedereen houdt hier van voetbal. Je denkt: waarom zijn die stadions dan leeg? Maar ze zitten allemaal thuis te kijken. Met een groep vrienden of familie kijken is echt de traditie hier. Alle wedstrijden worden uitgezonden en daarom komen ze weinig naar het stadion. Wat overigens wel jammer is, maar dat gaat waarschijnlijk niet veranderen.” Dat was echt wel even wennen lijkt me, die bijna lege stadions. Ik schrok er een beetje van. “Tuurlijk is dat even raar, ik ben volle stadions en juichende fans gewend. Maar op het moment dat de wedstrijd begint, of het nou vol of leeg is, ben ik gewoon gefocust. Dan voelt het voor mij hetzelfde als altijd. En daarnaast; alles went hoor.” Is dat echt zo? “Ja, dat is echt zo. Als je een paar wedstrijden op deze manier hebt gespeeld, dan weet je al bijna niet meer beter. En verder is het hier erg professioneel, we spelen hier om de drie of vier dagen een wedstrijd, de dag voor de wedstrijd zitten we in trainingskamp en discipline is hier belangrijk. Vind ik fijn, ik houd van een strak schema en van discipline.” En de kwaliteit van het voetbal? “Die heeft mij ook verrast. Ik hoor ze in Nederland zeggen dat het niveau hier vergelijkbaar is met de hoofdklasse, maar ik durf te stellen dat er hier gewoon clubs zijn die de strijd kunnen aangaan met grotere eredivisieclubs.” Daarover gesproken, waarom werd het geen eredivisieclub? Ajax of FC Utrecht bijvoorbeeld? “Ik heb het nooit uitgesloten, maar die wens is er ook nooit echt geweest van mijn kant.” Waarom niet? “Ik dacht gewoon niet dat er veel eer te behalen viel. Hoeveel positieve comebackverhalen ken jij? Het aanbod vanuit Qatar voelde gewoon goed. Laat mij de komende tijd hier maar lekker mijn ding doen.” Maakte een half jaar bankzitten bij Nice de keuze om naar Qatar te gaan extra makkelijk? “Dat hielp zeker. Ik wilde gewoon weer voetballen en plezier hebben. Nice was een teleurstellende periode. Maar hier werd ik meteen aanvoerder gemaakt, mocht ik de ploeg bij de hand nemen en kreeg ik het volste vertrouwen. Dat gevoel neem je direct mee het veld op, en dat is zo lekker. En dat vind ik het allerleukste van wat ik hier meemaak de afgelopen maanden, de progressie die we maken als ploeg is heel zichtbaar.” Maar wat was er nou precies gebeurd in Nice? “Ik weet het nog steeds niet. Ik ging daarnaartoe om te voetballen, ook om in beeld te blijven bij het Nederlands elftal. Alleen gingen ze over op een heel ander systeem, de trainer wilde ineens wat anders. Vanaf de eerste dag dat ik er was. Ik snap ook echt niet waarom ze me gehaald hebben. Maar het kwam erop neer dat de afspraken die gemaakt waren niet werden nagekomen.” Maar serieus, hoe kan zoiets? “Als ik dat wist... Het was bizar. Ik leverde ook gewoon de helft van mijn salaris in van wat ik had in Istanbul, bij Galatasaray. Gewoon om weer te mogen voetballen. Dus als dat vervolgens helemaal niet mag, is een half jaar heel lang kan ik je vertellen.’ Leg eens uit wat dat met je doet, niet mogen spelen? Word je daar ook onzeker van? “Dat niet, want ik twijfel nooit aan mijn eigen kwaliteiten.” Pissig? ‘Ja pissig wel. Tuurlijk. Maar gelukkig heb ik genoeg ervaring om te weten dat dat me op den duur niks brengt. Dus legde ik me bij die beslissing neer en bleef gewoon maar trainen. Uiteindelijk mocht ik daadwerkelijk een keer spelen en toen speelde ik misschien de beste wedstrijd in de afgelopen paar jaar. Dus dacht ik: nu wordt alles anders. Vervolgens zat ik weer niet bij de selectie. Het leek bijna iets persoonlijks. Maar dat was niet zo.” Weet je het zeker? “Ja, want ik kende die hele man niet! Niemand begreep waarom ik niet speelde, ook mijn teamgenoten niet. Uiteindelijk kon ik gelukkig naar Qatar. Ik heb mijn teamgenoten veel succes gewenst en heb dat boek afgesloten.” Heb je toen je wegging nog wat tegen trainer Lucien Favre gezegd? “Ehm, uiteindelijk heb ik wel gezegd wat ik ervan vond, ja. Laten we zeggen dat ik wel even mijn hart heb gelucht, haha.” ‘Het gaat nog wel een tijdje moeilijk zijn om wedstrijden van Oranje zonder mezelf te moeten zien’ Helden Magazine 41 Het eerste gedeelte van het verhaal van Wesley Sneijder komt voort uit Helden Magazine 41 waar hij de cover siert. Sneijder is niet langer international. In een exclusief interview doet hij zijn verhaal vanuit Qatar. ‘’Ik ben nog hetzelfde straatschoffie’’. Verder in de 41ste editie van Helden, voetbaltrainer Phillip Cocu over zijn indrukwekkende carrière, wielrenner Laurens ten Dam over de Giro en Tom Dumoulin, paralympisch triatleet Jetze Plat, voetbalster Jackie Groenen over haar studie en nog meer, de zusjes Smulders over de wereldtop van de BMX, voetballer Kevin de Bruyne, koning van de marathon Eliud Kipchoge, voetballer Lasse Schöne, oud-wielrenner Johan van der Velde, oud-tenniser Raemon Sluiter, de paravolleyballers over hun droom de paralympische Spelen in Tokio en oud-voetballer Khalid Boulahrouz ontmoet Barbara Barend en spreekt over hun innige band, ons land en het Marokkaanse WK-elftal. Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.