Frank Rijkaard is een van de boegbeelden van het Nederlands voetbal. Tien jaar geleden stopte hij als trainer en sindsdien treedt hij weinig op de voorgrond. Voor de Johan Cruyff Foundation, waarvan hij al jaren ambassadeur is, maakt hij een uitzondering. “Ik denk geregeld: wat zou Johan hiervan hebben gevonden?”

Je hebt al een tijd geen interview gegeven, maar maakt voor de Johan Cruyff Foundation een uitzondering. Waarom gaat de foundation je zo aan het hart?
“Nadat ik stopte met voetbal werd ik door meerdere goede doelen benaderd met de vraag of ik me voor hen in wilde zetten. Waar ik me het meest mee verbonden voelde, was de Cruyff Foundation omdat ik Johan natuurlijk kende. De doelstellingen van de foundation spraken mij ook aan. Een van de slogans is: ruimte creëren voor kinderen om te spelen en plezier te hebben. En dat juist voor kinderen voor wie het niet vanzelfsprekend is dat ze kunnen spelen door een handicap.

De Cruyff Foundation zet zich wereldwijd in voor die kinderen, zodat zij kunnen spelen en sporten. Als je ziet wat de foundation al voor elkaar heeft gekregen de afgelopen 25 jaar… Geweldig.”

Wat herinner jij je nog van je eerste ontmoeting met Johan Cruijff?
“Dat was bij een wedstrijd tussen Ajax en een All Star Team van spelers uit de Amerikaanse competitie, waar Johan toen speel- de. Ik was een jaar of achttien, vond het wel wat om tegen zo’n legende te spelen. Ik ben opgegroeid in de jaren zeventig, mijn helden en idolen kwamen uit de generatie voor mij. Piet Keizer en Cruijff waren natuurlijk de grote spelers van het Ajax van eind jaren zestig en begin jaren zeventig. Allebei geweldig.

Piet Keizer was de speler over wie verteld werd dat als hij het op zijn heupen had, hij onnavolgbaar was. Maar Johan is toch de man die wereldwijd naam en faam heeft verworven. Hij was voor mij het summum. Ja, en toen liep dus ineens mijn jeugdheld bij de tegenstander rond. Heel bijzonder. Het United States All Star Team was verder niet zo heel bijzonder.”

Wanneer was de eerste keer dat je echt een gesprek met Cruijff voerde?
“Dat was toen hij eind 1980, na afloop van de Amerikaanse competitie, met ons mee ging trainen bij Ajax. Het leeftijdsverschil was groot, Johan was de dertig al gepasseerd en ik was nog een jeugdspeler. Het was niet zo dat ik meteen op hem afstapte, ik kende mijn plaats. Wim Kieft en ik zijn even oud, wij keken enorm tegen hem op. Hij gaf ons meteen al het gevoel van: ik vind jullie ook wel aardige gastjes.

Hoewel Johan de grote vedette was, stelde hij iedereen op z’n gemak. Hij was open en vriendelijk. En heel toegankelijk voor iedereen, of het nou een gearriveerde speler, de wasvrouw of een jeugdspeler was. Hij stond natuurlijk op heel veel vlakken ver boven ons, maar hij gaf meteen de indruk dat hij gewoon een van ons was. Hij was in voor een dolletje, lachte veel. Johan straalde heel erg uit dat hij plezier had. Ik bewonderde zijn ‘normaal zijn’.”

Is hij belangrijk voor jou geweest in die begintijd als voetballer?
“Jazeker. Hij maakte deel uit van de generatie die het Nederlands voetbal op de kaart zette, tegen die mannen keek ik automatisch op. Hij beïnvloedde mij dus al voordat ik hem voor het eerst ontmoette. Toen hij bij ons mee kwam trainen en een jaar later, eind 1981, ook echt bij ons ging spelen, leerde ik alleen al heel veel door te kijken naar wat hij deed. In en buiten het veld. Op het veld zag ik dat hij perfect tweebenig was, dat hij zowel met links als rechts de bal in de hoek kon krullen.

Johan koos vaak ook voor een stiffie op de goal. Neem het doelpunt dat hij maakte in zijn eerste wedstrijd nadat hij terugkeerde bij Ajax, tegen Haarlem. Je keek je ogen uit, zeker op de training. Wij hadden veel jonge jongens in de ploeg en veel van de talenten gingen al heel snel dingen proberen te kopiëren van Johan. Johan ging alleen op de keeper af en stifte de bal, dat was op dat moment vooral iets wat Zuid-Amerikaanse voetballers deden. Wij zagen dat nog niet zoveel bij ons.

Als Johan iets deed, zag ik het Jesper Olsen en Marco van Basten ook doen tijdens de training en vervolgens in wedstrijden. We leerden in het begin dus heel veel van Johan door onze ogen goed open te houden.”

HELDEN MAGAZINE EDITIE 65 

Het verhaal van Frank Rijkaard komt voort uit Helden Magazine nummer 65. In het eerste nummer van 2023, treedt Frank Rijkaard na zes jaar uit de schaduw en siert hij de cover van de 65ste editie. Ook is er in volop aandacht voor de wintersporten met Jutta Leerdam, Ireen Wüst, Joep Wennemars, Dai Dai N’tab, Merijn Scheperkamp en Xandra Velzeboer.

Daarnaast ook veel aandacht voor voetbal met Guus Hiddink, Andries Noppert, Andries Jonker en de nieuwe ontdekking van Feyenoord: Dávid Hanchko. Hij heeft een relatie met toptennisster Kristyna Pliskova. Wij gingen bij ze langs in Rotterdam.

Verder in Helden 65: Een dubbelinterview in aanloop naar het ABN AMRO Open met Esther Vergeer en Diede de Groot. Lois Abbingh en Tess Lieder zijn collega’s, vriendinnen en sinds een aantal jaar schoonzussen. Onlangs zijn ze ook moeder geworden en gingen ze in op het verzoek van Helden voor een mooie shoot met zoontje Lev en dochter Flo. En nog veel meer inspirerende sportverhalen. Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine editie 64!

Wil je geen geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Abonneer je nu snel en ontvang de Helden Magazine op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Blijf daarnaast op de hoogte van het recentste sportnieuws en leuke winacties door je aan te melden op onze nieuwsbrief en volg ons op onze social mediakanalen.