Margot Boer en Thijsje Oenema veroverden zaterdag het goud en zilver op de 500 meter van de KPN NK Afstanden in Thialf. Na afloop overheerste bij beide vrouwen vooral opluchting en niet eens zozeer het overwinningsgevoel.
Team Continu is de grote winnaar van de eerste twee dagen van het KPN NK in Thialf. Ireen Wüst veroverde vrijdag het goud op de 1500 meter en zaterdag op de 3000 meter. Op de 500 meter kwam Margot Boer er nog eens bij met een eerste plek en ploeggenote Thijsje Oenema met de tweede plek.
Boer: “Ik ben vooral opgelucht. Het voorseizoen ging namelijk niet zo goed. Ik reed wel netjes, maar niet snel. Starten ging ook niet lekker en het goede gevoel miste. Ik rijd heel erg op gevoel, dus als dat ontbreekt, word ik onzeker. En wat betreft starten, dat is niet echt iets natuurlijks bij mij. Ik kan dan aan het begin van het seizoen denken: o jee, hoe moet dit ook alweer? Al deze dingen maken me onzeker. Tsja, wij topsporters zijn rare mensen. Aan de andere kant: ik heb dat ook nodig om me scherp te krijgen voor een NK.”
'Ik ben een rijker mens geworden, voor de rest van mijn leven'
Wat is de invloed van Ireen Wüst op jullie prestaties?
Boer: “Het niveau van de trainingen gaat omhoog. Ze is gewoon beresterk. Iedere training schaatst ze harder. Dat maakt je er van bewust dat je ook kan groeien. Maar het is vooral te gek dat de hele ploeg zo goed gaat. Ik ben ook heel blij dat Thijsje helemaal terug is na vorig jaar.”
En dat klopt. Het was inderdaad heel mooi om te zien dat Oenema hard reed. Een jaar geleden kreeg de Friezin te horen dat een moedervlek die was weggehaald, kwaadaardig was. Ze had een agressieve vorm van huidkanker. Daarna liep ze ook nog eens de Spelen van Sochi op een haar na mis. Maar vandaag straalde Oenema eindelijk weer.
“Ik ben ook vooral opgelucht en zeker tevreden. Iedere 500 meter gaat weer beter. Ik ben weer een blijer meisje, zit een stuk beter in mijn vel. Ik kan met een open blik wedstrijden in, dan rijd ik gewoon vrijer. Vorig jaar op deze tijd zat ik vol in de emotie van mijn fysieke tegenslag. Daarna plaatste ik me niet voor de Spelen. Dat was weer een dreun voor mijn kop. Toen was schaatsen echt niet meer leuk. Ik moest het plezier terugvinden en dat heeft even geduurd. Ik heb echt wel even diep gezeten. Maar ik heb er veel van geleerd. Misschien was het nodig en ben ik een rijker mens geworden, voor de rest van mijn leven,” vertelt Oenema op prachtige wijze.