Word abonnee

Hockey

Eva de Goede: De stormen getrotseerd

Marcel Krijger

Hockey

Eva de Goede: De stormen getrotseerd

door: Marlies van Cleeff
27 mei 2021
8 tot 13 minuten lezen

Eva de Goede (32) maakt al vijftien jaar deel uit van het Nederlands hockeyteam. Ze werd onder meer twee keer olympisch kampioen, twee keer wereldkampioen en is twee keer uitgeroepen tot beste speelster van de wereld. Maar er waren ook dieptepunten. Een gesprek in aanloop naar haar vierde Spelen over Neymar, tranen in Rio, de Swimsuit Issue en een burn-out. “Ik ben een stille leider.”

De Golden Girls

“Als zeventienjarig broekie werd ik door bondscoach Marc Lammers bij het Nederlands elftal gehaald. Sterke karak­ters als Fatima Moreira de Melo, Janneke Schopman, Eefke Mulder, Minke Smabers en Minke Booij speelden erin. Ik was een onzeker, verlegen en bescheiden meisje en kon niet geloven dat zij ineens mijn teamgenoten waren. Ze waren zoveel beter dan ik. Maar ik heb nooit het gevoel gehad dat ik niet welkom was of niet goed genoeg. Ik was enorm leergierig. Een harde aanpak hoorde er een beetje bij. Fatima was het hockeygezicht van Nederland en niet op haar mondje gevallen.

Mijn vader zette me vroeger bij de training van het Nederlands elftal af en bleef een keer kijken. Faat riep: ‘O, is dat jouw vader die lekker komt kijken?’ Ik zakte door de grond en dacht: ga alsjeblieft weg, pap. Fatima was van de goedbedoelde peste­rijtjes. Maar ik keek ook op tegen jongere speelsters als Ellen Hoog en Naomi van As. Ik vond het powervrouwen.

Samen met Lidewij Welten was ik de jongste die werd mee­ genomen naar de Olympische Spelen van Beijing in 2008. Ik was toen negentien, Lidewij achttien. We waren de twee kuikens van de groep. Het was een grote droom waarin ik leefde en ik ben veel vergeten van die Spelen. Ik weet wel dat ik onbevangen speelde, ik voelde geen druk en keek mijn ogen uit. Ik speelde op de plekken waar Marc Lammers me nodig had, begon soms een wedstrijd als aanvaller en eindigde als verdediger. Nu weet ik dat het heel bijzonder is dat ik op zo’n jonge leeftijd al met olympisch goud in handen stond. De andere speelsters lieten dat ook wel blijken, vier jaar daarvoor hadden ze de olympische finale in Athene nog verloren.

Ik ben Marc Lammers enorm dankbaar voor die kans. Ik vond Marc tactisch heel sterk, maar vond het lastig om buiten het hockey met hem te praten. Dat vond ik eng. Marc had heel goede mensen om zich heen, zoals zijn assistent Max Caldas. Nadat Marc in 2008 na de Spelen afscheid nam, werd Max onze bondscoach. Max was losser, toegankelijker. Hij leidde ons vier jaar later in Londen naar olympisch goud. Max lag heel goed in onze groep. Hij had met alle speelsters een goede band, was open en eerlijk en kreeg dat ook terug van de ploeg. De samenwerking was fantastisch.

De voorbereiding op de Spelen in Londen was bijzonder. We dachten dat we een leuk teamweekendje hadden, in plaats daarvan gingen we naar Spanje voor een overlevingstocht in de bergen rond Alicante geleid door militairen. Het was maar goed dat we van tevoren niet wisten wat we gingen doen, dan hadden we geprotesteerd. Het doel was om ons te breken, ons uit elkaar te zien vallen en dat we na afloop zouden inzien: hier gaat het dus om. Dat is gelukt. We groeiden als team dicht naar elkaar toe en dachten: wat er ook gebeurt in Londen, niemand krijgt ons klein. Een geniale zet van Max. Dankzij die bijna onmenselijke trainingsstage hebben we goud gewonnen.

Het goud in Londen voelde specialer dan dat van Beijing. Dat kwam vooral omdat ik volwassen was geworden en me een stuk verantwoordelijker voelde. In de hiërarchie had ik ook een paar stappen gezet. In Beijing hobbelde ik nog mee met de rest, in Londen was ik een van de leiders van de ploeg, weliswaar op een andere manier dan Naomi van As en Ellen Hoog. Ik was iemand die liever op de achtergrond bewoog. Nog steeds ben ik niet zo goed met woorden en geef ik liever het voorbeeld in het veld. Ik ben een stille leider.

Tekst gaat verder onder de foto

Eva de Goede

Ik heb niet veel contact meer met de meiden met wie ik vroeger in Oranje speelde, maar als ik in Amsterdam ben, kom ik Na­omi en Ellen weleens tegen en dan is het gezellig als vanouds. Voor RTL Boulevard sprak ik onlangs Fatima, dat was ook leuk. We hebben bijzondere dingen met elkaar meegemaakt en pak­ten de draad meteen weer op. Van de belangrijke dingen in het leven van m’n oud­ploeggenoten ben ik op de hoogte. De bruiloften. En ik krijg ook alle geboortekaartjes opgestuurd. Toen ik in april dit jaar mijn pols brak, kreeg ik ook veel lieve berichtjes van oud­teamgenoten.”

De Swimsuit shoot met Ellen Hoog

“Het bekende Amerikaanse sporttijdschrift Sports Illustrated had de hockeybond benaderd nadat we in Londen goud had­den gewonnen. Ze hadden een lijst van een stuk of acht meiden die ze wellicht wilden uitnodigen voor een fotoshoot in hun Swimsuit Issue. Uit die acht hadden ze Ellen en mij gekozen. Ik begreep er helemaal niks van. Waarom ik? Je had ook Naomi en allemaal andere meiden die veel interessanter waren. En ik dacht: shit, ik ben met Ellen, zij is een soort model, super­ knap en weet precies wat ze moet doen. Ik sta daar dan als een onhandig meisje naast. Aan de andere kant: als ik dit met iemand moest doen, dan maar met Ellen. Zij kon me een beetje helpen.

‘We stonden met Neymar, Marcelo en Pato te tafelvoetballen. Van Neymar kreeg ik via Instagram nog een berichtje’

Ik heb er een tijd over na moeten denken. Het was to­ taal uit mijn comfortzone. Maar ik wilde me niet wegcijferen. De shoot was in Las Vegas, we werden voor twee dagen ingevlo­gen. We landden ’s avonds, en moesten natuurlijk even vieren dat we in Las Vegas waren, dus we hebben nog wat gedronken. De volgende ochtend begon de hectiek met doorpassen, visagie en de shoot. Het ging er lekker overdreven Amerikaans aantoe. ‘O my god, you guys are amazing,’ werd ons verteld. Toen we klaar waren, gingen we met de hele crew eten, maar tegelij­kertijd was de volgende atleet, een Australische hordeloopster, alweer aangekomen. We werden gauw ingeruild.

Helden Magazine 57

Het eerste gedeelte van het verhaal van Eva de Goede komt voort uit Helden Magazine 57. Het dubbeldik zomernummer staat volledig in het teken van de Olympische Spelen in Tokio en het EK voetbal.

In Helden Magazine 57 lees je een uitgebreid interview met Dafne Schippers en haar broer Derek over hun speciale band. Spraken we keepster en boegbeeld van de Nederlandse handbalsters: Tess Wester over trouwen, de liefde en het moederschap. En ook een gesprek met en over Mathieu van der Poel, het fenomeen debuteert dit jaar in de Tour de France en rijdt een maand later de olympische mountainbikerace.

Met aanvoerder Georginio Wijnaldum, assistent-bondscoach Ruud van Nistelrooij, Denzelf Dumfries en Wout Weghorst blikken we uitgebreid vooruit op het EK. Hoe goed is daarnaast Frenkie de Jong? We vroegen het aan acht kenners. Verder in het EK-gedeelte een interview met Memphis Depay en John Bosman blikt terug op het EK van 1988.

Ook in Helden Magazine 57 staat er geen maat op Annemiek van Vleuten meer sinds haar dramatische val tijdens de Spelen in Rio. Praat Sifan Hassan over het geloof, de liefde, haar geheim, de toekomst en goede espresso. Bespreekt chef de mission van de Nederlandse olympische ploeg: Pieter van den Hoogenband de mensen die hem inspireren én wint Marianne Vos minder vaak, maar is ze wel gelukkiger.

Verder praten we met de vier krachtpatsers van het baansprinten: Roy van den Berg, Matthijs Büchli, Jeffrey Hoogland en Harrie Lavreysen. Spreekt Vivianne Miedema openhartig over haar wens om ooit voor Feyenoord te spelen, zwaait Epke Zonderland in Tokio af, wist Arno Kamminga zelf lange tijd niet hoe goed hij was én pakten Alexander Brouwer en Robert Meeuwsen in 2016 de eerste Nederlandse olympische medaille in het beachvolleybal. Victoria Koblenko stapte daarnaast met Nicolas Heiner in de boot én staat Sarina Wiegman in de ‘Leeuwinnen in het Rijks’ stil bij De serenade van Judith Leyster.

Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

Delen: