Het leven van Patrick Lodewijks wordt nooit meer hetzelfde sinds 29 april 2015. Op die dag overleed zijn vrouw Yvonne, moeder van hun drie dochters, tijdens een verkeersongeluk. Estelle Ross verloor vijf weken later, op 2 juni 2015, ook onverwachts, haar man. Het noodlot bracht hen samen. In Liverpool vertellen ze hun emotionele verhaal.
Hij stond jarenlang onder de lat bij PSV, FC Groningen en Feyenoord. En na zijn actieve carrière werd hij keeperstrainer van Feyenoord en Oranje. In 2014 vierde hij zijn 25-jarig huwelijksfeest met zijn Yvonne, de vrouw met wie hij drie prachtige dochters kreeg. Kortom, het leven lachte Patrick Lodewijks en zijn gezin toe.
Tekst gaat verder onder de foto
Tot 29 april 2015. Yvonne kwam bij een verkeersongeval om het leven. Ze werd slechts 46 jaar.
Precies vijf weken later, op 2 juni, werd Estelle Ross weduwe. Haar man, vader van hun tweeling, overleed geheel onverwacht aan een hartaanval.
“Mijn wekker ging altijd om kwart voor zes, zes uur. Uit bed, douchen en dan om de spits te vermijden van Eindhoven naar Rotterdam. Uitgerekend die ochtend werd ik wakker vóór de wekker,” zegt Patrick Lodewijks, “normaal gesproken werd Yvonne ook altijd even wakker, dan gaf ik haar een kus en dan ging ik. Yvonne lag heel diep te slapen. Ik dacht: als ik haar nu een kus geef, wordt ze wakker. Daarvan heb ik later heel veel last gehad. Ik was om halfacht in Rotterdam, zat voor een interview in de persruimte bij Feyenoord. Sarith Hazi, de secretaresse bij Feyenoord, kwam binnen en zei: ‘Ik heb je oudste dochter Naomi aan de telefoon.’
Het was rond negen uur. Ik zag aan Sarith dat er iets ergs was. Mijn eerste gedachte was: er is iets met mijn moeder die in die periode ziekenhuis in, ziekenhuis uit ging. Naomi zei meteen: ‘Papa, mama heeft een auto-ongeluk gehad en is daarbij overleden.’ Ze zei het meteen zo. En dat was natuurlijk ook goed. Wat moest ze anders? Ik schreeuwde ‘nee, nee’. Ik ben wezenloos op de grond gaan zitten. Toen het even stil was, riep Naomi: ‘Pap, pap, zeg wat, zeg wat!’ Het eerste waar ik aan dacht, was aan de kinderen. Ik wilde zo snel mogelijk naar ze toe. Naomi was nog thuis en had het gehoord omdat de politie aan de deur kwam. Mijn tweede dochter Róbin was op het werk, onze jongste Yentl zat in Maastricht op de universiteit.
De eerste die ik belde, was de broer van m’n vader, ome Ben, omdat hij rustig blijft onder alle omstandigheden. Rond het overlijden van mijn vader is hij ook zo’n steun geweest. Naomi vertelde me dat Yvonne na het ongeluk naar het St. Anna ziekenhuis was gebracht en dat iedereen daar naartoe zou gaan. Ik wist dat ik er nooit zou kunnen zijn voordat mijn kinderen daar waren. Toen heb ik gezegd: oom Ben, zou jij vast naar het ziekenhuis kunnen gaan en de kinderen opvangen? ‘Natuurlijk,’ zei hij. Vervolgens heb ik Naomi weer gebeld. Naomi was toen 24. Zij heeft het die dag misschien het moeilijkst gehad. Zij was het die de vreselijke boodschap aan haar zussen overbracht. Ze was alleen thuis. Behalve twee attente agenten die aan de deur stonden, was er niemand voor haar.
Naomi heeft eerst Yentl, die toen negentien was, gebeld. Yentl was in de bibliotheek van de universiteit toen ze het verschrikkelijke nieuws kreeg. Ze was met de auto, maar kon natuurlijk niet zelf terugrijden. Zij is, samen met haar vriendin, door de politie naar huis gebracht. Naomi moest het ook onze middelste dochter Róbin, toen 21, gaan vertellen. Zij was aan het werk in het Novotel bij Eindhoven Airport en Naomi wilde het haar niet over de telefoon vertellen.
Naomi heeft haar vriend Joey gebeld en die is gelukkig meteen gekomen. Samen reden ze naar Róbin in het Novotel. Dat is normaal gesproken een kwartiertje rijden, maar door het ongeluk van Yvonne was de A2 afgesloten, daar stond een traumahelikopter op.
Róbin zat in een aparte ruimte toen Naomi aankwam. Het eerste wat Róbin dacht: er is iets met papa. Ik zat natuurlijk heel vaak op de weg, ze had nooit gerekend op mama. Als Naomi twee minuten later was geweest, had Róbin op internet gelezen dat haar moeder was overleden. Daarover heb ik me heel boos gemaakt. Omroep Brabant heeft het meteen gebracht en dan schijnt het nieuws belangrijker te zijn dan de vraag of de directe nabestaanden allemaal op de hoogte zijn. Ik heb geprobeerd het daarover te hebben met Omroep Brabant, maar uiteindelijk had ik daar de energie niet voor. Ik heb een mail gestuurd, maar daar heb ik niks meer op gehoord. Die scoop is blijkbaar belangrijker.”
Patrick: ‘M’n telefoon ontplofte, het stond op internet. Iedereen ging me, goed bedoeld natuurlijk, berichten sturen, ook met de vraag: ‘Is het echt waar?’
Helden Magazine 39
Het eerste gedeelte van het verhaal van Patrick Lodewijks komt voort uit Helden Magazine 39 waar Tom Dumoulin de cover siert. Dumoulin won de Giro en de wereldtitels tijdrijden met de ploeg en individueel. In het extra dikke nummer is er daarnaast volop aandacht voor onder meer de aankomende Winterspelen in Pyeongchang en een terugblik naar het sportjaar 2017.
Verder in de 39ste editie van Helden, Europees kampioen, beste voetbalster van Europa en de wereld Lieke Martens, wielrenster Anna van der Breggen over haar wens: de regenboogtrui, Richard Krajicek over uitvliegende kinderen, coachen en het ABN AMRO WTT, alpineskiër Maarten Meiners, schaatser Sven Kramer, schaatsters Ireen Wüst en Irene Schouten, darter Raymond van Barneveld, voetbaltrainer Peter Bosz, de Nederlandse bobsleemannen, shorttrackster Suzanne Schulting, Henk Grol, Dione Housheer, Anish Giri en Wendy Rommedahl.
Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.
