Word abonnee

Voetbal

Theo Lucius: ‘Nog steeds is er een kater’

Manon van der Zwaal

Voetbal

Theo Lucius: ‘Nog steeds is er een kater’

door: Rob Willemse
30 juli 2020
5 tot 10 minuten lezen

Minutenlang lag hij met zijn rug op het gras terwijl de regen op hem neer druppelde en de PSV-fans hun handpalmen vuurrood klapten. Hun club had twee geweldige wedstrijden gespeeld tegen het favoriete AC Milan, met als inzet de Champions League-finale. De buit had die avond van 4 mei 2005 binnengesleept moeten worden. Maar in blessuretijd liep PSV de gedroomde eindstrijd toch nog mis. Vijftien jaar later is de pijn bij Theo Lucius nog altijd aanwezig.

“In de kwartfinale hadden we Olympique Lyon uitgeschakeld; met het geluk dat in de halve finale zou ontbreken. Na verlenging en penalty’s hebben we het in Eindhoven gered. Daarna mochten we tegen AC Milan; met Pirlo, Kaká, Shevchenko, Maldini, Seedorf, Cafú en Stam. Móchten, want het was mooi en een eer om tegen zo’n wereldtegenstander te spelen. We voelden ons zeker niet kansloos, hadden een ijzersterk geheel en een prima technische staf, werden dat seizoen met tien punten voorsprong kampioen, wonnen de beker en haalden dus de halve finale van de Champions League.

In Milaan begon ik op de bank; zoals wel vaker, want we hadden achttien vrijwel gelijkwaardige spelers. In de eerste helft hadden we weinig grip op het middenveld en op slag van rust scoorde Shevchenko; vanuit het niets, zijn specialiteit. Na rust mocht ik invallen. Zonder te willen zeggen dat het daardoor kwam, kregen we in de tweede helft die grip wel en legden we Milan onze wil op. We drukten ze helemaal terug, waren oppermachtig en hadden de beste kansen.”

En dat in San Siro, tegen Milan dat niet op z’n Italiaans speelde, maar aanvallend en dominant. Dat zegt veel over hoe sterk wij die avond waren. We hadden ook de overtuiging dat we gingen scoren. Maar hij viel niet. Het bleek de enige wedstrijd dat seizoen waarin we niet gescoord hebben. Terwijl wij de kansen creëer­ den, kregen we in blessuretijd de 2­0 om onze oren, een klutsbal van Jon Dahl Tomasson. Met 2­1 hadden we een werelduitslag en een geweldig uitgangs­ punt voor de thuiswedstrijd neergezet. Maar dat gebeurt vaker tegen Italianen, hè; dat je het gevoel hebt dat je gelijk­ waardig of beter bent, en toch verliest.

‘Het Eindhovens Dagblad gaf me een 9. En in zijn analyse bij de NOS noemde Johan Cruijff me ‘de uitblinker’. Daarna is er ook een belletje van bondscoach Marco van Basten gekomen’

In de kleedkamer was iedereen stil; behalve de trainer. Guus Hiddink gaf ons complimenten en begon over onze kansen voor de thuiswedstrijd. Wij keken elkaar verbaasd aan: hè, kansen? Guus zei dat we thuis heel sterk waren en altijd scoorden. Natuurlijk zou het niet makkelijk worden. Driemaal scoren, tegen Italianen! En Milan had in de zeven vorige Champions League­ wedstrijden de nul gehouden.

Tekst gaat verder onder de foto

Theo Lucius

Omdat onze supporters een uur in San Siro moesten blijven, zijn we het veld weer opgegaan om ze te bedanken. Het was één groot feest, het leek wel of we gewonnen hadden. Tja, ze hadden een hele goeie wedstrijd van ons gezien en straalden uit dat ze nog in een goeie afloop geloofden.

Helden Magazine 53

Het eerste gedeelte van het verhaal van Theo Lucius komt voort uit Helden Magazine nummer 53. In de 53ste editie blikken onder meer Robin en Bouchra van Persie uitgebreid terug op hún carrière, want zo voelt dat. Een gesprek over Louis van Gaal, Oranje, Feyenoord, racisme, homo-acceptatie, de toekomst én de liefde.

Daarnaast verbindt niet alleen het zwemmen Femke Heemskerk, Kira Toussaint en Ranomi Kromowidjojo, maar ook het feit dat ze alle drie bijna gelijktijdig ten huwelijk zijn gevraagd. Daarnaast vertellen Joël en Naomi Veltman hoe zij er in goede en slechte tijden voor elkaar zijn, laat Guus Hiddink zijn licht schijnen over de rentree van Arjen Robben, Oranje en racisme én schittert aanstaande moeder Stefanie van der Gragt in de rubriek ‘Leeuwinnen in het Rijks.’

Verder in de 53ste editie van Helden spraken we met ploeggenoten met hetzelfde doel: Tom Dumoulin en Primoz Roglic. Blikten we met Laurens ten Dam terug op zijn loopbaan én vertelt Lorena Wiebes openhartig over de drugsverslaving van haar broer en hoeveel impact dat op haar en het gezin heeft gehad.

Ook ging Helden langs bij de familie van den Goorbergh. Zonta van den Goorbergh wil in de voetsporen van zijn vader, oud-MotoGP-coureur Jurgen van den Goorberght, treden. De pas vijftienjarige Keet Oldenbeuving werd in 2019 Europees kampioen en won de NOC*NSF Young Talent Award. Victoria Koblenko ging langs bij oud-voetballer Bryan Roy én Tessie Savelkouls raakte op 9 februari dit jaar zwaar geblesseerd, de kans dat ze ooit nog kan judoën is klein.

Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

Delen: