Daley Blind (31) werd met Ajax voor de zesde keer landskampioen en hij won de beker. In februari werd zijn dochter Lemae Lourdes geboren. Maar er waren ook tegenslagen. Een enkelblessure, een voor Daley emotioneel, maar ook mislukt EK. Gelukkig stonden de belangrijkste vrouwen in zijn leven voor hem klaar.

Wie de naam Daley Blind hoort, denkt ongetwijfeld ook aan vader Danny, en andersom. Maar zijn grootste fans zijn misschien wel de belangrijkste vrouwen in zijn leven. Moeder Yvon, echtgenote Candy-Rae en negen maanden oude dochtertje Lemae Lourdes, en zijn twee jaar jongere zusje Zola, en vier jaar jongere zusje Frenkie. Aan de keukentafel bespreken we zes thema’s.

Ouder worden

Je bent 31. We zien je op tv letterlijk ouder worden…
Frenkie, lachend: “Ai, Daley, pijnlijk…”

Daley: “Laatst zei Candy inderdaad tegen mij dat ik er oud uitzie op tv.”

Yvon: “Dat komt ook omdat je zo afgetraind bent. Dat zag ik vroeger ook bij Danny.”

Daley: “Ik zei tegen Candy: ik ga nu mijn baard eraf halen. Maar ik speelde daarna zo slecht, dat ik riep: dat doe ik niet meer. Mijn baard is gewoon weer terug. Ik heb er geen moeite mee om ouder te worden, het enige dat ik soms lastig vind, is dat mijn haargroei minder wordt.” Lachend: “Ik mis die lokken wel.”

Candy-Rae: “Ik vond hem er ook vermoeid uitzien. Ik zei wel vaker: haal die baard eraf.” Lachend: “Helaas was dat dus eenmalig.”

We kennen je als een rustige jongen. Onlangs zagen we je voor het eerst een beetje kribbig uit de hoek komen. Na de nederlaag tegen FC Utrecht sprak je je uit over de media, je zei dat jullie die niet zo serieus nemen. Waar kwam dat vandaan?
Daley: “Ik moet me soms inhouden om me niet te uiten. Ik heb zo vaak gedacht: het is nu klaar met die onzin. Die keer zei ik er wat van, en ik vond het eigenlijk wel terecht. Het ene moment kunnen we er niks van, het andere moment staan we al in de Champions League-finale… Wat ik wel grappig vond is dat een aantal media zich toch wel aangevallen voelden, ze schoten in de verdediging.”

Waar heb je dan vooral moeite mee?
“Ik vind dat er door sommige media heel vrijblijvend dingen worden gezegd zonder nuance. En iedere week kunnen ze weer wat anders roepen. Soms hebben ze niet door wat dat vooral met jongere spelers doet. Inmiddels zal mij het een worst wezen als het over mij gaat, maar ik erger me er wel aan als er bepaalde dingen over mijn teamgenoten of andere voetballers in de competitie worden gezegd. De media hebben niet door dat ze jongens kunnen maken of breken. Ik laat me er niet meer door gek maken, maar toen ik jong was, had ik daar ook last van.”

Jij bent ook al honderd keer afgeschreven. Je zou je basisplaats bij Ajax en het Nederlands elftal verliezen…
“Ik heb ook al drie keer gelezen dat het klaar met me is, dat ik op mijn retour ben. Het wordt zonder enige nuance geroepen. Maar een week later hoor ik weer wat anders, dan heb ik de vorm weer te pakken. Daarom neem ik veel dingen die gezegd worden niet meteen serieus.”

Yvon: “Net als Daley kan ik kritiek op mijn zoon goed naast me neerleggen. Maar ik hoor ook weleens iets op tv, en denk: hoe kun je dat nou zeggen? Je mag best beweren dat iemand slecht heeft gespeeld, maar dat persoonlijke afbranden gaat mij te ver.”

Yvon: ‘Voor de wedstrijd tegen Oekraïne heb ik Daley gesproken. Ik heb het niet tegen hem gezegd, maar ik dacht wel: als hij het veld niet opkomt, dan komt hij dat nooit meer’

Daley: “Als je iemand bekritiseert en je onderbouwt dat goed, dan is dat prima. Daar kan diegene dan nog wat mee. Maar dat gebeurt nauwelijks. De druk in de voetbalwereld is groot. Je ligt iedere wedstrijd weer onder de loep van miljoenen voetbalkijkers en analisten. En die kunnen zich ook nog op sociale media uiten. Dat wij zo onder een vergrootglas liggen, maakt het mentaal zwaar.”

Yvon: “Er wordt ook weleens makkelijk gedacht over die jongens. Ze doen er heel veel voor. Ik heb zoveel respect voor Daley en hoe hij met zijn sport omgaat. Daley heeft zoveel wilskracht.”

Hoe was Daley als kind?
Yvon: “Daley was vrij rustig. Na school ging hij meteen op het pleintje voetballen. En hij zat op jonge leeftijd al in de jeugd-opleiding van Ajax, dus hij was veel op De Toekomst.”

Tekst gaat verder onder de foto

Hoe beleef jij als moeder zijn carrière?
“Toen Daley net doorbrak in het eerste elftal vond ik het wel spannend. Zou hij het halen? En dan was er nog de tijd dat hij werd uitgefloten door het thuispubliek, ik zag hem soms worstelen met zijn zelfvertrouwen. Dat was best moeilijk om te zien. Als moeder kun je dan alleen hopen dat je kind bij je komt om met je te praten.”

Daley: “Als ik met iets zat, ging ik naar mijn moeder toe. Mijn vader is wat directer, zei dan: ‘Leg het gewoon naast je neer.’ Mijn moeder luisterde, bij haar kon ik mijn ei kwijt. We kunnen samen ook lekker zeiken op iemand.”

En jullie als zusjes, Zola en Frenkie?
Yvon: “Die hebben voetbal soms wel vervloekt vroeger.”

Zola knikt: “Alles draaide om het voetbal. Wij gingen mee naar De Toekomst als Daley een wedstrijd had. Aan tafel ging het ook altijd over voetbal. Dan zeiden Frenkie en ik weleens: ‘Kunnen we het niet ergens anders over hebben?’”

Frenkie: “Maar dan vroegen ze: ‘Waar willen jullie het dan over hebben?’”

Zola, lachend: “En dan dachten we: uuhhh, weet ik niet.”

Frenkie: “Maar dat wij de ‘zusjes en dochter van’ zijn, hebben wij nooit als een last ervaren.”

Helden Magazine 59

Het eerste gedeelte van het verhaal van Daley Blind komt voort uit Helden Magazine 59. Sifan Hassan is onze Held van het Jaar en siert de cover van het dubbeldik eindejaarsnummer. Ze kwam, zag en overwon. Hassan deed wat niemand voor haar deed: drie olympische medailles winnen op de middellange afstanden op dezelfde Spelen.

Heel bijzonder is ook het verzoek dat Barbara Barend kreeg van Bibian Mentel. Vlak voor haar overlijden, op 29 maart dit jaar, wilde Bibian nog een keer een groot interview geven met het verzoek het verhaal na haar overlijden te publiceren. In het verhaal spreekt zij nog één keer iedereen toe die haar lief hebben. 

In Helden Magazine 59 lees je een uitgebreid interview met Fabio Jakobsen en zijn aanstaande vrouw Delore. Ze blikken samen terug op de zware val in Polen, waarbij Fabio bijna het leven verloor én hoe hij zich dit jaar heeft teruggevochten. Daarnaast spraken we rolstoeltennisster Diede de Groot, ze won dit jaar de Golden Slam. De dubbelvier zorgden voor het eerste olympische roeigoud bij de mannen in 25 jaar én Sjinkie Knegt vertelt over het leven na het ongeluk met de houtkachel.

Ook in Helden Magazine 59 hebben Jeffrey Hoogland en Shanne Braspennincx het mooi geflikt met z’n tweeën, beloonde Tom Dumoulin zijn terugkeer met olympisch zilver op de tijdrit en groeide Denzel Dumfries uit tot de Held van Oranje tijdens het EK. Overigens vertelt Frédérique Matla over haar weg naar de top, won Abdi Nageeye niet alleen olympisch zilver op de marathon, maar coachte hij ondertussen ook zijn maatje naar brons en is Harrie Lavreysen de koning van de sprint.

Verder zijn vrienden Niek Kimmann en Jelle van Gorkom allebei in het bezit van een olympische medaille. Dai Dai N’tab was ooit een feestbeest, nu is hij een van de snelste schaatsers van het land. Sanne van Dijke won olympisch brons, maar verloor in aanloop naar de Spelen haar broer en daarna haar trainingsmaatje. Reshmie Oogink blikt in ‘De dag dat’ terug op het moment dat ze in Tokio te horen kreeg dat ze corona had. Victoria Koblenko ontmoet daarnaast olympisch kampioen Kiran Badloe én Caitlin Dijkstra staat in de ‘Leeuwinnen in het Rijks’ stil bij De Liefdesbrief.

Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.