Het terugluisteren van het interview van Ian Thorpe bezorgde me kippenvel. Het stemde me ook verdrietig. Thorpe had zichtbaar nog steeds veel moeite om te zijn wie hij werkelijk is.
Waarom het zolang heeft geduurd dat hij 'uit de kast' is gekomen, is (helaas) heel herkenbaar. Hij was bang voor de reacties van familie en vrienden. Maar niet alleen dat. Thorpe was ook bang dat Australië niet zat te wachten op een 'gay champion’. Bang voor wat de buitenwereld zou denken. En de leugen was op een gegeven moment zo groot dat het alleen maar moeilijker werd om eerlijk te kunnen zijn.
Vijftien jaar worstelen is onmenselijk
Mijn hemel, wat een lijdensweg. Bijna zijn halve leven worstelt hij al met dit geheim, bekende hij. Op zijn zestiende wist hij al dat hij gay was en nu, op zijn 31ste, komt hij er pas voor uit. Ik mag mezelf in deze ervaringsdeskundige noemen. Het heeft mij zelf twee jaar gekost. En die jaren waren de donkerste uit mijn leven. Ik zag na die twee jaar letterlijk grauw en werd ziek van ellende. Hoge koorts en oververmoeid van nachten wakker liggen, en maar malen en malen. Vijftien jaar worstelen is onmenselijk.
'They were shocked'
Wat me het meeste raakte, was de reactie van zijn ouders. Na vijftien jaar met een geheim te hebben geleefd, na vijftien jaar ongelukkig te zijn geweest, waren ze geschokt toen hij vertelde wie hij werkelijk was. ‘They were shocked,’ waren de letterlijke woorden. Waarom geschokt? Waarom niet blij dat hij eindelijk zichzelf kon zijn. Thorpe vervolgde ook dat zijn ouders hem steunden en dat ze van hem hielden. Maar vooral zijn moeder was geschokt. En dat doet mij pijn.
Ik ben geschokt dat ouders geschokt zijn bij zo'n bekentenis. Ik weet zelf dat de opluchting heel groot was, toen het hoge woord er bij mij uit was. Mijn ouders waren niet geschokt, ze waren verdrietig dat ik me niet vrij had gevoeld om het eerder te vertellen. Dat ik had geworsteld. Nu weet ik ook wel dat deze reactie meer uitzondering dan regel is.
Lieve ouders van kinderen die uit de kast komen, wees niet geschokt. Wees blij, blij dat iemand eindelijk zichzelf kan zijn. En als je al geschokt bent, zeg het dan niet. Het gaat namelijk even niet om jou, maar om je kind en haar of zijn geluk.
Bekijk hier het hele interview van Ian Thorpe en Michael Parkinson
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."