Al weken zit ik in mijn maag met het vrouwenvoetbal. Ik zal u uitleggen waarmee ik in mijn maag zit.
Het vrouwenvoetbal zit in de lift, is de snelst groeiende sport van Nederland. We hebben ons gekwalificeerd voor het WK, we gaan het EK organiseren en we hebben meerdere vrouwen die als voorbeelden voor vele meiden fungeren. Daphne Koster, Anouk Hoogendijk en Vivianne Miedema zijn bekend bij het grote publiek.
'Ik geef het toe, lang was vrouwenvoetbal niet om aan te zien'
Ik geef het toe, lang was vrouwenvoetbal niet om aan te zien. In de media was ook geen enkele aandacht voor de sport. De trainers waren veelal de afdankers van de mannen, trainers die nergens emplooi vonden en de professionaliteit was ver te zoeken. De opmars begon deze eeuw onder leiding van bondscoach Vera Pauw, een vrouw. Zij liet de droom van vele meiden in vervulling gaan. Wat niemand, inclusief ikzelf, voor mogelijk had gehouden, werd waarheid. De eredivisie voor vrouwen was geboren, meisjes konden dromen van carrières bij Ajax, Heerenveen, PSV en FC Twente. Helaas nog niet van Feyenoord. Eindelijk werd de sport serieus, zoals vrouwenhockey serieus werd.
Het niveau sprong omhoog. Onder leiding van idealist Pauw werd de halve finale op het EK gehaald. Meer dan een miljoen mensen volgden de wedstrijd op tv, ook iets wat niet voor mogelijk was gehouden. De meiden deden en doen wat ze moesten doen, namelijk presteren. Als gevolg daarvan zou de aandacht en daarmee het geld komen. Maar helaas, terwijl de vrouwen alles doen wat ze moeten doen, haken clubs één voor één af.
'Blijkbaar is vrouwenvoetbal om zeep helpen een daad van grote maatschappelijke betrokkenheid'
In het verleden trok toenmalig kampioen AZ uit het niets de stekker uit het vrouwenvoetbal. Het zou teveel geld kosten. Ook FC Utrecht, dat zich altijd profileert als maatschappelijk betrokken, trok de stekker uit de vrouwen in hetzelfde jaar dat de veel bejubelde geldschieter meer dan twintig miljoen euro in de mannen pompte. Blijkbaar is vrouwenvoetbal om zeep helpen een daad van grote maatschappelijke betrokkenheid.
Bij Ajax is het trainerschap bij de vrouwen een bijbaan. Een bijbaan, want hoofdcoach Ed Engelkes combineert de Ajax-vrouwen met de zaterdaghoofdklasser VVOG. Dieptepunt van dit jaar is FC Twente. De club die als eerste voetbalsters betaalde, ze een auto van de club gaf en een opleiding voor meiden opzette, kan door mismanagement bij de mannen de hele vrouwentak opdoeken. De vrouwen moeten hopen op een uitgeklede doorstart via een aparte stichting.
'Ik hoop van harte dat het een nachtmerrie is, waaruit ik na de zomer ontwaak'
En met dat alles zit ik in mijn maag. Hoewel ik eigenlijk in een hoerastemming zou moeten zijn door de prestaties van de Oranje Leeuwinnnen, er meer meiden voetballen dan ooit, mijn eigen club SC Buitenveldert de ledenaanwas van meisjes en vrouwen nauwelijks aankan, staat de toekomst van het vrouwenvoetbal op de tocht. Ik hoop van harte dat het een nachtmerrie is, waaruit ik na de zomer ontwaak. Dat alles ineens heel anders blijkt te zijn. Dat we in Canada de laatste vier van het WK hebben gehaald. Dat alle BVO's in in de rij staan om aan te haken bij de snelst groeiende vrouwensport in Nederland. KNVB en eredivisie, stel een daad. Voor vijftig procent van de Nederlanders.