Wielrenster Anna van der Breggen (27) draait al jaren mee in de top. In 2017 was het tijd voor verandering voor de olympisch kampioen op de weg. Ze koos voor een nieuwe ploeg, de successen bleven. We gingen bij haar op bezoek en blikten terug op haar jaar. Een minpunt? ‘Dat eeuwige WK-zilver…’

Het is overduidelijk einde seizoen in huize De Haan-Van der Breggen in een nieuwbouwwijk in Zwolle. Op het krijtbord in de keuken prijkt een to do-lijstje: spelletjes uitzoeken, stekkers meenemen… Anna en haar vriend Sierk Jan, ploegleider bij LottoNL-Jumbo, maken zich op voor een rondreis in een camper aan de westkust van Amerika. De tijd voor ontspanning is aangebroken na een succesvol seizoen waarin Anna onder meer de Giro Rosa won. Ze sloot het seizoen af met twee zilveren medailles, op de individuele en de ploegentijdrit, bij het WK in het Noorse Bergen. “Het jaar is supersnel voorbijgegaan, maar ik voel me nog hartstikke goed.

Dat was vorig jaar wel anders,” zegt Anna lachend terwijl ze terugdenkt aan het jaar waarin ze olympisch kampioen op de weg werd in Rio. “Toen was ik helemaal opgebrand. Door de Spelen liep het seizoen heel lang door. Daarna gingen we naar dit nieuwe huis, moesten we meteen aan de slag met klussen. Een vakantie hebben we overgeslagen. Nu gaan we er dus even van genieten samen.”

Tekst gaat verder onder de foto

HATTRICK

Na dat olympisch jaar, waarin Anna naast goud in de wegwedstrijd ook de bronzen plak op de tijdrit won en Europees kampioen werd, was het tijd voor nieuwe impulsen. Haar ploeg Rabo-Liv hield op te bestaan, die bleek later over te gaan in WM3 Pro Cycling, maar Anna koos voor Boels Dolmans Cycling Team. “Ik had even het gevoel dat ik mijn vriendinnen van de ploeg in de steek had gelaten, daardoor voelde de nieuwe ploeg in het begin niet als een verademing. Wel vond ik het jn om weer nieuwe prikkels te krijgen: een andere staf, andere ploeggenoten en op een andere manier koersen. Bij Rabo-Liv trainden we veel met de groep, bij Boels Dolmans trainen we vaker apart.”

In het voorjaar was het meteen raak. De Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik waren voor het eerst ook vrouwenwedstrijden. In één week schreef Anna die twee koersen én tussendoor de Waalse Pijl op haar naam, de eerste hattrick van de heuvelklassiekers in de geschiedenis bij de vrouwen. Lachend: “Ik heb weleens gezegd: als ik het jaar ervoor een wedstrijd heb gewonnen, ben ik het volgende jaar iets minder gemotiveerd. Dat gold nu andersom. Mijn motivatie was enorm, ook omdat ik de start van het seizoen had gemist doordat ik ziek was. Ik dacht: het maakt me niet zoveel uit als ik een wedstrijd mis, maar deze wedstrijden móet ik winnen. Ik was in de wolken, maar de ploeg ook. De Amstel Gold Race was geweldig, prachtig om die te winnen in eigen land. Toen ik in dezelfde week de triple pakte, kon het niet meer stuk. Dat gaat me waarschijnlijk nooit meer lukken.”

SCHEVE GEZICHTEN

Sierk Jan komt de kamer binnenlopen met een telefoon aan een selfiestick, speciaal gekocht voor hun reis. Hij is aan het Facetimen met zijn kleine neefje, die vrolijk lacht als hij Anna ziet. Hij moet naar de kapper, maar heeft nog even tijd om aan te schuiven. Sierk Jan en Anna leerden elkaar in 2015 kennen toen Sierk Jan als trainer van het Rabobank Development Team doorstroomde naar Rabo-Liv. Ze werden verliefd, hij bleef haar gewoon trainen en ‘maakte’ haar olympisch kampioen. Toen Rabo-Liv stopte, kwam er ook een einde aan het contract van Sierk Jan. Afgelopen seizoen ging hij aan de slag als ploegleider van LottoNL-Jumbo.
Anna: “Sierk Jan zit nu bij een andere ploeg, maar hij traint mij nog wel. In principe doe ik het meeste zelf en samen met Sierk Jan, maar als ik twijfel aan dingen kan ik ook bij de ploeg terecht.”
En hoe dat dan in zijn werk gaat? Anna lachend: “Sierk Jan maakt voor mij een globaal schema en daar kijk ik dan eigenlijk niet naar. Pas als ik twijfel, pak ik dat schema erbij.”
Sierk Jan lachend: “Trainen is een groot woord, zeg ik altijd maar.”
Anna: “Hij geeft me wel vaak een schop onder m’n kont als hij denkt: dat moet even anders.”
Sierk Jan op serieuze toon: “Anna is niet standaard, ze heeft talent, ook talent om zichzelf te trainen, maar ze voelt wel dat ze iemand nodig heeft die er ook verstand van heeft. Ik stuur aan wanneer dat nodig is, maar het is niet zo dat we iedere avond met een laptop op schoot de trainingen bekijken. Daar houden we allebei niet van. We hebben nu een manier gevonden die heel werkzaam is voor Anna. Ik overleg soms ook met haar ploeg.”
Anna: “Het gaat heel ontspannen zo.”
Sierk Jan: “Anna is geen twintig meer, ze heeft veel ervaring en komt zelf met ideeën. Ze doet het ook dit jaar weer geweldig, dus blijkbaar werkt het.”
Anna: “Ik weet ook waar ik slecht in ben, in de planning bijvoorbeeld. Ik kijk niet ver vooruit en Sierk Jan is daar juist heel goed in. Het is fijn als hij dan af en toe zegt: ‘Hé, heb jij daar al over nagedacht?’”
Sierk Jan: “Sommige rensters weten nu al wat ze volgend jaar willen doen, maar Anna heeft dat totaal niet. Ik heb dat overzicht wel in m’n hoofd.”
Anna lachend: “Ik ook, voor de komende week!”
Is jullie relatie veranderd nu jullie niet meer officieel in hetzelfde team werken?
Sierk Jan: “Nee, dat idee heb ik niet. We hadden ook weer in hetzelfde team kunnen zitten, maar dit is jner. Voorheen werkte ik ook met haar ploeggenoten. Dat ging goed, hoor, maar het is toch jner als dat gescheiden is.”
Anna: “Je kunt scheve gezichten krijgen. Gelukkig is dat niet gebeurd, maar het blijft niet ideaal.”
En hoe vaak zien een ploegleider en wielrenster van verschillende ploegen elkaar?
Sierk Jan: “We zijn dan wel veel weg, maar als Anna thuis is, ben ik er ook best vaak. Het zou anders zijn als ik een baan had van negen tot vijf.”
Anna lachend: “Ja hoor, dat zeg je als we elkaar net twee maanden niet gezien hebben. Soms lopen onze planningen heel erg gelijk. Dat is heerlijk. En de laatste maanden was dat weer wat minder. Soms loopt dat zo.”

‘Dumoulin werd gehuldigd en voor mij moest er ook ineens een huldiging komen’

Helden Magazine 39

Het eerste gedeelte van Anna van der Breggen komt voort uit Helden Magazine 39 waar Tom Dumoulin de cover siert. Dumoulin won de Giro en de wereldtitels tijdrijden met de ploeg en individueel. In het extra dikke nummer is er daarnaast volop aandacht voor onder meer de aankomende Winterspelen in Pyeongchang en een terugblik naar het sportjaar 2017.

Verder in de 39ste editie van Helden, Europees kampioen, beste voetbalster van Europa en de wereld Lieke Martens, Richard Krajicek over uitvliegende kinderen, coachen en het ABN AMRO WTT, schaatser Sven Kramer, schaatsters Ireen Wüst en Irene Schouten, darter Raymond van Barneveld, voetbaltrainer Peter Bosz, de Nederlandse bobsleemannen, shorttrackster Suzanne Schulting, alpineskiër Maarten Meiners, oud-keeper Patrick Lodewijks, Henk Grol, Dione Housheer, Anish Giri en Wendy Rommedahl.

Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.