Word abonnee

Mountainbiken

Bart Brentjes: ‘Ik was een graadmeter’

Dirk-Jan van Dijk

Mountainbiken

Bart Brentjes: ‘Ik was een graadmeter’

door: Jasper Boks & Marlies van Cleeff
2 juni 2022
6 tot 11 minuten lezen

Hij zette het mountainbiken op de kaart. Bart Brentjens won de wereldbeker in 1994, werd een jaar later wereldkampioen en pakte in 1996 olympisch goud. Op zijn 53ste reist hij als teammanager van CST PostNL Bafang Mountainbike Racing Team de wereld rond. We spreken hem over neef Frans Maassen, ex-coach Gert-Jan Theunisse, echtgenote Petra en nieuw boegbeeld Mathieu van der Poel.

Tekst gaat verder onder de foto

Bart Brentjes

Een grote vrachtwagen met ‘CST PostNL Bafana Mountainbike Racing Team’ erop staat op het erf naast de monumentale boerderij in het Brabantse buurtschap Huisseling. Bart Brentjens, zijn vrouw Petra, zoon Bart junior van negentien en Ginger van zeventien wonen er al jaren. De schuur ernaast is verbouwd en gepromoveerd tot een strak en mooi kantoor. Aan de muur hangt pontificaal de fiets met oranje frame waarmee Bart in 1996 historie schreef door de allereerste olympische titel in het mountainbiken te veroveren. In het magazijn staan verschillende mountainbikes en rekken vol accessoires.

Petra zit achter de computer, doet veel administratief en logistiek werk voor de ploeg die Bart van de grond kreeg en waarvan hij al jarenlang teammanager is. Bart en Petra, dochter van oud-ploegleider Piet Libregts, leerden elkaar begin jaren negentig kennen op het kantoor van Manfred Krikke, destijds teamleider van Bart. Petra ontwierp daar fietskleding voor Ultima. In 1997 trouwden zij. Voor zijn werk reist Bart nog altijd de wereld over. Petra blijft meestal thuis. Naast de kinderen zijn er ook nog golden retriever Bram en het paard van Ginger die aandacht en zorg nodig hebben.

Zelf fietst Bart, inmiddels 53, ook nog steeds. Onlangs won hij in Zuid-Afrika opnieuw de Cape Epic in de Grand Masters-categorie, een mountainbike-wedstrijd voor duo’s. “Ik vind het belangrijk om gezond te blijven en met mijn lijf bezig te zijn.”

Ben je stiekem ook een beetje bang om oud te worden?
Lachend: “Ik ontkom er niet aan. Ik merk dat ik ouder word, daar horen helaas ook mankementjes bij. Soms leg ik de lat iets te hoog, dan wil ik nog met de jonge mannen meerijden en dan kom je jezelf na een uur tegen.”

Bart groeide op in het Limburgse Haelen. Hij keek als tiener vooral op tegen zijn vier jaar oudere neef en plaatsgenoot Frans Maassen, die in 1987 prof werd en onder meer de Amstel Gold Race en een Tour-etappe won. “Frans was op de weg een klasse beter dan ik. Alleen als we offroad gingen fietsen kon ik het hem een beetje moeilijk maken. Maar toen werd begin jaren negentig het mountainbiken geïntroduceerd. Je had een iets andere positie op de fiets nodig, moest gevoel hebben voor techniek, grip en bochten. Op de mountainbike kon ik het Frans ineens wel lastig maken.”

Het had niet veel gescheeld of Bart had nooit voor het fietsen gekozen. In zijn jeugd voetbalde hij. En in de winter was hij als het hard genoeg vroor op het ijs te vinden. Om tochten te schaatsen of te ijshockeyen. Het noodlot dirigeerde hem richting de fiets. “We konden als het vroor vaak al snel op de eendenvijver terecht, daarop waren we altijd aan het ijshockeyen. Dat deden we op noren, met het gevolg dat ik altijd grote blaren had op mijn hakken.

Maar we konden natuurlijk niet wachten tot we op de beek konden schaatsen, daarop konden we tien kilometer aan één stuk schaatsen. Het gebeurde geregeld dat we door het ijs van de beek zakten, kon ik met een natte broek en koude voeten naar huis. Met het door het ijs zakken is op mijn dertiende een bacterie bij die blaren gekomen, die zijn gaan ontsteken. Ik heb toen een stafylokokbacterie in mijn beenmerg gekregen. Ik weet nog goed dat we ijsvrij kregen op school.

‘De strijd die Gert-Jan Theunisse en ik voerden, was absurd. We wilden niet voor elkaar onderdoen, dat ging zó ver. Hij heeft me zo sterk gemaakt’

‘S ochtends was ik met de fiets naar school gegaan, maar kon nadat we ijsvrij hadden gekregen niet meer met de fiets terug naar huis. Ik had zo’n pijn aan mijn knie. Ik was al een keer naar de huisarts geweest met mijn moeder, die zei: ‘Hij zal wel op zijn knie zijn gevallen, ga maar terug naar huis, het valt wel mee.’ Totdat ik ineens heel hoge koorts kreeg. Mijn moeder ging meteen naar de eerste hulp in het ziekenhuis. Ze hielden me gelijk. Het was kantje boord. In het dorp dachten ze al dat ik gestorven was.”Er werd zelfs voor me gebeden in de kerk. In totaal heb ik zeven weken in het ziekenhuis gelegen, heb weer moeten leren lopen. Voetballen ging niet meer. Als revalidatie ben ik gaan fietsen.”

Mountainbiken werd zijn roeping. In de snelgroeiende sport hoorde hij al rap tot de wereldtop. Er werd in het begin raar naar hem gekeken. Wat moest iemand uit Nederland op een mountainbike, er was daar toch geen berg te bekennen? “Die opmerking krijgen Nederlandse mountainbikers nu nog steeds. Buitenlanders vragen zich af hoe Nederlanders zo goed kunnen mountainbiken. Nu, met Mathieu van der Poel, is dat opnieuw het geval. Ik denk niet dat je per se in de bergen moet wonen om een goede klimmer te zijn, tegen de wind in fietsen is bijna vergelijkbaar met bergop fietsen. Wat mountainbiken betreft: tegenwoordig zijn de klimmen in de olympische discipline maximaal twee of drie minuten. Dat kun je in Nederland ook goed trainen.”

Helden Magazine 62

Het eerste gedeelte van het verhaal van Bart Brentjes komt voort uit Helden Magazine 62. In deze dubbeldikke editie schittert naast Vivianne Miedema, Ruud Gullit op de cover. Gullit spreekt zich uit over Max Verstappen, Marco van Basten, Louis van Gaal, Erik ten Hag, Ronald Koeman, Virgil van Dijk, Memphis Depay en de Black Lives Matter-discussie.

De Oranje Leeuwinnen gaan in Engeland proberen hun Europese titel van 2017 te prolongeren. In het EK vrouwenvoetbal gedeelte spraken we met Dominique Janssen, Jackie Groenen, Jill Roord & Lynn Wilms, Shanice van der Sanden en bondscoach Mark Parsons.

In Helden Magazine 62 lees je nog meer interviews en reportages over voetbal. Een gesprek met Luis Sinisterra en zijn trotse moeder. Trainer en oud-voetballer Wim Jonk over Johan Cruijff, Louis van Gaal en Dennis Bergkamp, Molukse voetbalhelden Simon Tahamata & Jack Soumaru én keeper van landskampioen Ajax: Remko Pasveer.

Ook spraken we de in korte tijd uitgegroeide boegbeeld van de Nederlandse atletiek: Femke Bol, blikken we samen met drievoudig olympisch kampioen, hockeyster Lidewij Welten.Een gesprek met Thomas Dekker over een leven van vallen en opstaan én Jetze Plat is een voorbeeld voor velen.

Verder was Tim Montgomery de snelste man op aarde, is Cees Bol sprinter bij Team DSM en is Lewis Hamilton de succesvolste Formule 1-coureur aller tijden. Victoria Koblenko daarnaast interviewde Mister Nice Guy en marathonloper Björn Koreman én hockeyster Marijn Veen vertelt over de moeilijke tijd in aanloop naar het WK.

Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 62 via onze webshop. Geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Kies het abonnement dat bij jou past en word abonnee.

Delen: