Memphis Depay verkeert in topvorm. De bijna 25-jarige voetballer is niet meer weg te denken uit de spits van het Nederlands elftal en blinkt wekelijks uit bij Olympique Lyon. Dat dankt hij ook aan het geloof. We gingen bij Memphis op bezoek in Frankrijk, fotografeerden hem in een 19e-eeuwse kerk en legden hem elf uitspraken voor.
‘Later als ik groot ben, kijkt u ook naar mij op televisie als ik voetbal.’ Een jonge Memphis tegen zijn opa van moederskant, Kees Schensema
“Dat ik profvoetballer wilde worden, wist ik altijd al. Dat riep ik ook. ‘Ga er maar voor,’ zei m’n opa, hij geloofde in me. Hij kwam altijd kijken bij m’n wedstrijden en bracht me vaak naar m’n trainingen in de jeugd bij Sparta. Inmiddels is m’n opa overleden, maar ik weet zeker dat hij in de hemel is. M’n oma leeft nog, ik zie en spreek haar vaak. Een tijdje geleden was ze nog met m’n moeder in Lyon. Ze is nog fit en enorm fanatiek.
M’n opa en oma zijn heel belangrijk voor me geweest. Ik heb nog een jaar bij ze gewoond in Moordrecht, toen m’n moeder een break nodig had van de ellende die haar was overkomen. We hebben geen makkelijke tijd gehad nadat m’n vader ons verliet op m’n vierde. Ooit ga ik naar buiten brengen wat er precies is gebeurd, zodat mensen me beter begrijpen. Hopelijk kan ik daarmee kinderen inspireren die opgroeien met heftige dingen zoals geweld en mishandeling. Dat heb ik ook meegemaakt. En dan doel ik niet op m’n eigen vader, maar de tweede man van m’n moeder, m’n toenmalige stiefvader. Tja, m’n moeder was niet bepaald gelukkig in haar keuzes toen ze jong was.
M’n opa was al die tijd onze rots in de branding. M’n moeder en ik konden altijd op hem leunen. Ik viste met m’n opa en we speelden spelletjes. Maar hij was ook streng. Ik weet nog dat ik een keer een grote mond opzette tegen m’n moeder en hij me een harde schop gaf.
Voetbal was m’n uitlaatklep in die tijd. Daarin kon ik m’n emoties kwijt. Het voelde als een ontsnapping uit m’n leven. Als het op school of thuis niet goed ging, was er altijd nog voetbal. Ik dacht nooit: wat als ik geen profvoetballer word? Er was geen andere optie. ‘Waar wil je later voetballen?’ werd me gevraagd. Bij het Nederlands elftal, riep ik dan. Patrick Kluivert was m’n grote voorbeeld. Op straat noemden ze me ook altijd Kluivert. Ik had hetzelfde kapsel.
Ik was altijd buiten en voetbalde met oudere jongens. In Moordrecht kwamen alle culturen samen, toch werd ik gepest om m’n huidskleur. ‘Hé zwarte,’ of ‘aap’ werd er geroepen. Tegen oudere jongens kon ik niet zoveel. Ik vond het triest, maar dealde ermee. Door van me af te bijten en ja, door soms ook te vechten. Veel jongens op straat waren baasjes, hadden temperament, net als ik. En dat liep weleens uit de hand. Maar ik ben nooit opgepakt door de politie. Haha, ik was te snel.”
‘Een tweede Memphis vind je nooit.’ Voormalig PSV-trainer Phillip Cocu in een persconferentie voor de laatste thuiswedstrijd van Memphis bij PSV op 8 mei 2015
“Phillip Cocu heeft veel voor me betekend. Hij liet me vrij. In het veld, maar ook daarbuiten. Cocu wist dat ik belangrijk was voor het team, maar ook hoe hij me moest triggeren. Als ik vrijheid en verantwoordelijkheden krijg van een trainer, wil ik voor hem strijden. Ik voelde bij Phillip dat het vanuit z’n hart kwam. Hij beschermde me altijd, vooral in de media. Ik weet nog dat ik een keer vijf wedstrijden achter elkaar niet had gescoord. Hij nam het voor me op, zei iets van: ‘Dit is mijn speler en ik geloof in hem.’”
Hoe belangrijk is hij geweest voor je doorbraak?
“Toen Fred Rutten werd ontslagen en Cocu interim-coach werd, nam hij me vast op in de selectie. Ik bewees mezelf al in de trainingen, Cocu hielp me door me invalbeurten te geven. Dat betekende veel voor me en hij zag dat ook aan me. Dat jaar scoorde ik ook al geregeld. Het jaar erna werd Dick Advocaat coach en scoorde ik minder. Bij Advocaat moest ik wachten op m’n kans, ik wist dat hij zo met jonge voetballers omging. Hij gaf me wel speelminuten, maar onder Cocu voelde het anders. Hij kon me raken, ik voelde me gewaardeerd, heb nog steeds af en toe contact met hem.”
Tekst gaat verder onder de foto

‘God was er altijd al voor mij. Ik was er alleen niet voor hem. Iemand heeft mij anderhalf jaar geleden naar hem gebracht. Daardoor ben ik veranderd in positieve zin.’ Memphis op 29 april 2018 in de Volkskrant
“Ik ben opgegroeid met de christelijke kerk. Vroeger ging ik er iedere zondag met m’n moeder naartoe, met een voetbal onder m’n arm. Ik herinner me vooral de kinderdienst. We mochten knutselen of kregen snoepjes. Thuis las m’n moeder me voor het slapen voor uit de Bijbel.
Ik werd vrij snel volwassen door alles wat er is gebeurd in m’n leven, daardoor raakte ik ook in de knoop met mezelf en verloor God uit het oog. Ik bad niet consequent, las maar af en toe de Bijbel. Naarmate ik ouder werd, besefte ik dat God er wel altijd voor mij was geweest op momenten dat ik in de problemen zat, maar andersom niet.
Zo’n twee jaar geleden, toen ik bij Manchester United speelde, heb ik Thomas Kemp leren kennen. Hij werkt met atleten over de hele wereld, onder wie voetballers en American footballers uit de NFL. Hij heeft een sterke band met God, hoort en ziet dingen. Dankzij hem heb ik het geloof weer opgepakt. Ik ben geen strenge christen, hoef niet iedere zondag naar de kerk. Voor mij is het spirituele aspect belangrijker. Het gaat mij erom dat ik God leer kennen. Dat kan ook thuis.
Door het geloof heb ik mezelf weer leren kennen. Dat zie je ook terug op het veld. Vroeger trainde ik altijd extra, op het veld mocht niemand beter zijn dan ik. Ik was zo competitief. Misschien kregen mensen daardoor wel een negatief beeld van mij. Dat heb ik nu niet meer. Ik wil nog steeds winnen, maar ik speel nu met een glimlach, voor God. Ik ben met niemand in competitie, dat werkt.”
Ben je daardoor ook een leuker mens geworden?
“Er is een periode geweest dat ik koud en kil was. M’n goede vrienden wisten wel hoe ik in elkaar zat, hoeveel liefde ik in me had. Het verschil is dat ik het nu ook meer aan de buitenwe- reld laat zien. Ik wil meer liefde geven aan de wereld. Mensen zijn door alle drukte te veel met zichzelf bezig. Ik voel me nu prettiger en minder snel aangevallen dan vroeger. Love your neighbor as yourself, zegt de Bijbel. Ik hou van mezelf en dat wil ik naar andere mensen uitstralen en uitspreken. Via social media kan ik alleen al miljoenen mensen aanspreken.”
‘De manier waarop Koeman werkt, vind ik fantastisch. Hij weet me altijd te raken. Hij geeft me een gevoel van: ik wil voor jou door het vuur’
Helden Magazine 45
Het eerste gedeelte van het verhaal van Memphis Depay komt voort uit Helden Magazine 45 waar hij de cover siert. Depay laat zin wie hij echt is. Een verhaal over het geloof, zijn jeugd, familie, imago, Oranje en Louis van Gaal.
Verder in de 45ste editie van Helden, Rico Verhoeven en Max Verstappen gingen de verbale strijd met elkaar aan, schaatser Kai Verbij over de Spelen en de Europese titel sprint, Jac Orie is een garantie voor succes, schaatsster Antoinette de Jong over haar jeugd waarin ze werd gepest om haar rode haren, de grondlegger van het shorttracksucces Jeroen Otter, baanwielrenster Kirsten Wild, tennisser Alexander Zverev, en wielrenner Lars Boom ging in gesprek met Victoria Koblenko.
Wil je het hele nummer lezen? Bestel Helden Magazine 45! Wil je geen inspirerende sportverhalen missen van onze Nederlandse sporthelden? Abonneer je nu snel en ontvang de Helden Magazine op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Blijf daarnaast op de hoogte van het recentste sportnieuws en leuke winacties door je aan te melden op onze nieuwsbrief en volg ons op onze social mediakanalen.