Magistraal. Epke Zonderland vloog net als in Londen en Antwerpen door de lucht, dit keer had hij het Chinese luchtruim uitgekozen voor zijn kunst- en vliegwerk. Na olympisch goud prolongeerde The Flying Dutchman in Nanning zijn wereldtitel op de rekstok.
Niet zo lang geleden lieten wij Epke voor de cover van Helden Magazine over een koe heen springen. Niet echt hoor, de koe werd er later in geshopt. We hadden een turntoestel midden in een weiland gezet, waar Epke overheen moest springen. Toen begon het te regenen. We hadden niet eeuwig de tijd die zondag, om twee uur begon immers de middagtraining. Dus verplaatsten we de setting naar de Heerenveense turnhal. Tot verdriet van Epke, want hij had graag in het weiland gesprongen. Weer eens wat anders. Toen rond half twee de zon doorbrak, zei Epke: ‘Zullen we niet gewoon naar buiten gaan?’ Dus dat deden we.
Hoe houd je jarenlang zo’n dubbelleven vol? Een burn out lijkt niet ver weg, zou je denken
Het tekent Epke: altijd relaxed, niemand die hem gek kan maken. Het thema van de Helden Magazine die nu in de winkels ligt is Hollandse nuchterheid, niet voor niets dachten we voor de cover en als hoofdverhaal meteen aan Epke. Ga maar na, hij heeft op de rekstok alles gewonnen wat er te winnen valt, maar is werkelijk geen steek veranderd.
Van jongs af aan ging hij na school regelrecht naar de turnhal. Samen met zijn broers Johan en Herre. Als zijn leeftijdsgenoten op de middelbare school zaterdagavond de kroeg in doken, ging Epke negen van de tien keer vroeg naar bed: volgende dag training of een wedstrijd. Daarna ging hij geneeskunde studeren. Hetzelfde verhaal: zijn jaargenoten gingen na een dag in de collegebanken de stad in, Epke ging de turnhal in. En na de training ging hij meteen naar huis. Omdat de volgende dag weer een zware dag van studie en training wachtte. Zelfs toen eerst broer Johan en daarna Herre stopten met turnen, bleef Epke onverstoord in zijn eentje de gang naar de turnhal maken. Al twintig jaar leidt hij dit leven. Hoe gedisciplineerd kun je zijn?
Hoe houd je jarenlang zo’n dubbelleven vol? Een burn out lijkt niet ver weg, zou je denken. Zeker als je bedenkt dat sinds hij in Londen de status van olympisch kampioen heeft ook nog de commerciële activiteiten en de persuitnodigingen vermenigvuldigd zijn. Epke blijft er vrolijk onder, sportende multitasker als hij is. Heb ik hem in al die jaren – ik zag hem voor het eerst aan het werk in 2006, meen ik – chagrijnig of boos gezien? Ik kan het me werkelijk niet heugen. Zei hij ooit nee? Hooguit dat een afspraak even niet uitkwam, om vervolgens meteen te zeggen wanneer zijn rooster het wel toeliet.
Vier jaar alleen maar turnen, daar moet Zonderland eigenlijk ook niet aan denken, bekende hij. Zijn studie heeft hij nodig om te voorkomen dat zijn sport een sleur wordt
Het klinkt bijna idioot, maar in 2013 stond turnen niet op de eerste plaats bij Epke. Naast olympisch kampioen wil hij dolgraag een heel goede chirurg worden namelijk. De lenigste van de hele wereld, die eretitel heeft hij dan meteen te pakken. Als de concurrentie zich voorbereidde op de WK in Antwerpen, liep Epke coschappen. Hij stak minder tijd in zijn training, maar het resultaat was hetzelfde als in 2012. Na olympisch goud won hij de enige nog ontbrekende grote titel: de wereldtitel op rek.
In aanloop naar dit WK, in het Chinese Nanning, was het niet anders. Toen we afgelopen zomer bij hem langs gingen had hij opnieuw veel tijd in het ziekenhuis doorgebracht. En na dit WK wacht een nieuwe stageperiode. Het is al zijn hele leven schipperen geblazen tussen schoolbanken, stage, ziekenhuis en turnhal.
Vier jaar alleen maar turnen, daar moet Zonderland eigenlijk ook niet aan denken, bekende hij. Zijn studie heeft hij nodig om te voorkomen dat zijn sport een sleur wordt. De trainingen zijn juist zo fijn als hij eerst een paar uur met zijn neus in de studieboeken heeft gezeten, vertelde hij.
Hij traint dus minder dan de concurrentie. Terwijl Zonderland een witte jas droeg, was de rest aan het trainen
In aanloop naar dit WK kreeg hij ook nog eens last van zijn rug. Desondanks kwalificeerde hij zich als eerste voor de toestelfinale op rek. Maar goed, vorig jaar was hij in aanloop naar de WK ook niet helemaal fit en had hij dus ook coschappen gelopen. Net als nu. En met hetzelfde resultaat. De wereldtitel. Met een score van 16.225, liefst een half punt beter dan de nummer twee.
Hij traint dus minder dan de concurrentie. Terwijl Zonderland een witte jas droeg, was de rest aan het trainen. Het geeft aan wat voor een supertalent de 28-jarige Zonderland is. Hij kan dingen die anderen niet kunnen en durven. Naast de rekstok heeft hij een goed olympisch optreden op de brug ook nog op z’n verlanglijstje.
Nog twee jaar en dan vertoont Epke, regerend olympisch, wereld- en Europees kampioen, waarschijnlijk zijn laatste kunstje in Rio. Dan komt een einde aan een bijzonder dubbelleven. Je moet er nu al niet aan denken. Wat moet de Nederlandse sport zonder de Leeuw van Lemmer?
Helden Magazine, met Epke Zonderland op de cover, ligt in de winkels en is via de site te bestellen is. Het interview met Epke is ook los te koop via Blendle