De bom barstte afgelopen zomer na de bekentenis van trainer Gerrit Beltman dat hij jarenlang turnsters had mishandeld. Renske Endel (37), Suzanne Harmes (35), Verona van de Leur (35) en Gabriëlla Wammes (35) hadden tien jaar geleden al het lef om hun nek uit te steken en in Helden te vertellen over de misdragingen van Beltman en zijn collega Frank Louter die bij hen diepe sporen hadden nagelaten. We zochten de turnsters die in 2001 en 2002 werden gekozen als Sportploeg van het Jaar wederom op.
“Frank schold me uit, altijd kreeg ik te horen dat ik een dikke koe was of een kutwijf. Ik werd ongeveer vanaf mijn tiende getreiterd door hem. Schelden, kleineren en pesten hoorden bij de dagelijkse gang van zaken. Hij was echt een kei in de geestelijke mishandeling. Frank heeft me ook weleens geslagen, als ik in zijn ogen een element niet goed deed,” vertelde Suzanne Harmes tien jaar geleden in Helden over haar tijd bij Frank Louter.
“Ik kon best goed tegen al dat gepest en gescheld. Hij kon bij mij ver gaan voordat ik het niet meer trok. Ik was niet bang voor Frank, ik denk dat ik de enige was. Hij vond mij brutaal, ik was een lastpak. Ik was het pispaaltje, omdat ik de enige was die wat terugzei als ik werd uitgescholden. Ik kon minutenlang stilstaan om de vernederingen te ondergaan. Het ging bij mij het ene oor in en het andere uit. Werd Frank helemaal gefrustreerd, omdat ik niet reageerde.”
Suzanne had een abonnement op uit de zaal weggestuurd worden. Ondanks alles dacht ze niet aan stoppen, want dan voelde het alsof Louter zijn zin kreeg. Ze vertelde na verloop van tijd niet alles meer aan haar ouders. “Het was niet dat ik dat niet durfde, maar anders was mijn moeder heel boos op Frank geworden of verdrietig. Ze ging geregeld verhaal halen. Als zij klaagde, was het gescheld en getreiter de dag erop nog veel erger. Dat wilde ik niet. Zei ik tegen haar: ga er nou maar niet heen, want dan krijg ik alleen maar meer gezeur. Mijn moeder lag vaak met rugpijn thuis door alle ellende. Ze heeft alles opgeschreven wat er gebeurde in die periode. Ze zei: ‘Als je er genoeg van hebt, dan stop je of ga je ergens anders trainen.’ Maar ja, ik woonde thuis en trainde in Zoetermeer. Ik vond het niet leuk om al op mijn dertiende in een gastgezin te belanden. Ik probeerde het daarom zo lang mogelijk vol te houden.”
Na de EK van 2002 werd ze in de trainers-kamer geschopt door Louter, na de ‘karatetrap’ was de maat vol. Suzanne vertrok naar Boris Orlov. Liefst 22 schriftjes en twee multomappen had Marian Harmes in zeven jaar tijd volgeschreven. Daarin beschreef ze hoe Louter haar dochter ‘Flappie’ noemde en haar voor de hele groep nadeed. Twaalf was ze toen. En ze schreef hoe hij haar voor snol of slet versleet als haar bh-bandje onder haar shirt vandaan kwam. Een citaat uit augustus 1996, toen Suzanne tien was. ‘Namen die Frank de turnsters heeft gegeven: teringkoeien, dikke slappelingen, luie flikkers, ordinaire snollen, mongolen, koeienkoppen zonder hersens, dikke vette reet, ordinaire del, debiele varkens. En als ze de zaal in mochten zei hij: ‘Kom maar op koeien, de wei is open.’’
Suzanne in 2011: “Ik denk weleens: hoe kun je met jezelf leven, als je weet wat je zoveel jonge meisjes hebt aangedaan. Het is wonderbaarlijk dat ik achteraf geestelijk geen last heb van wat mij is aangedaan? Ik heb geen psychische hulp hoeven zoeken.”
Het volledige verhaal lezen? Dat kan via Blendle. Je kunt het magazine ook in de winkel halen óf online bestellen!
