Carsten Nienhuis (18) is een van de meest talentvolle alpineskiërs van Nederland. Hij is geboren in het Friese Dokkum, maar woonde een groot deel van zijn jeugd in Oostenrijk. Sinds zijn twaalfde jaagt hij zijn grote droom na: deelnemen aan de Olympische Winterspelen.

Carsten Nienhuis kan de verbaasde blikken van zijn leeftijdsgenoten en hun ouders bij de nationale jeugdkampioenschappen in 2014 nog zo voor zich zien. In tegenstelling tot zijn concurrenten, die allemaal de lange reis vanuit Nederland naar de Oostenrijkse bergen hadden gemaakt voor de NK, kwam hij samen met zijn vader aanrijden in een auto met een Oostenrijks nummerbord. Hij zag iedereen denken: wie is dat nou? Niemand die hem kende. Even later, tijdens de wedstrijd, knalde hij volle bak de piste af en liet zien dat hij een van de beste alpineskiërs van het deelnemersveld was. Viermaal keerde hij na een NK met een podiumplaats en medaille huiswaarts. Niet zoals zijn tegenstanders naar Nederland maar naar Wagrain, een skidorp in het Salzburgerland.

Verhuizen
Acht jaar is Carsten als zijn ouders het roer omgooien. Ze verlaten het Friese Dokkum en emigreren met hun drie kinderen naar Oostenrijk om er een pension te bestieren. Ze hadden zo uit het tv-programma
‘Ik Vertrek’ kunnen komen. “Ik was dolblij toen ik hoorde dat we gingen verhuizen,” herinnert Carsten zich.“Natuurlijk was het lastig om afscheid te nemen van familie en vriendjes, maar ik had er vooral heel veel zin in. Het voelde als één groot avontuur. We vertrokken in november 2011 naar Wagrain en een maand later stonden de eerste gasten al op de stoep. Als gezin kwamen we in een sector terecht waar we helemaal geen ervaring mee hadden. Er konden maximaal 35 gasten in het pension verblijven en iedereen binnen de familie hielp mee. Ik ook, met het klaarzetten en afruimen van het ontbijt of het schoonmaken van de kamers.”
Door eerdere wintersportvakanties is
Carsten al verslingerd geraakt aan skiën. “Op m’n derde hebben mijn ouders me op de ski’s gezet. Er kwam geen leraar of les aan te pas. Ik leerde skiën op de Oostenrijkse manier: met een touw om mijn middel en achter mijn vader of moeder aan de piste af. Vanaf het eerste moment had ik er enorm veel lol in. Als aan het einde van de dag de liften dichtgingen, stond ik te huilen omdat ik van geen stoppen wilde weten.”

Het volledige verhaal lezen? Dat kan via Blendle. Je kunt het magazine ook in de winkel halen óf online bestellen!