“Ineens ben je volwassen.” Schaatshunk Kjeld Nuis (27) praat samen met zijn vriendin en voormalig Miss Nederland Jill de Robles (27) vol liefde over de geboorte van hun zoon Jax. Over tranen op weg naar een trainingskamp, liefde op het eerste gezicht en hoe de kleine Jax de sprinter sterker maakt op het ijs richting olympisch succes.
De verpleegster die in de ochtend van 6 september haar vroege rondje deed op de afdeling verloskunde van het ziekenhuis in Emmen keek vertederd naar het bed dat was bijgeschoven voor de kersverse vader Kjeld Nuis. Het wiegje naast het bed van moeder Jill de Robles was leeg en Kjeld sliep met zijn nog geen dag oude zoontje Jax op z’n buik. De stoere man met de kwetsbare baby. Jill krijgt nog steeds een brok in haar keel als ze vertelt over dit bijzondere moment na een zware bevalling. “Het was heel lief van Kjeld. Ik vond het vertederend om te zien, het emotioneerde me na een spannende dag. Ik heb een keizersnede gehad. Het ging allemaal goed, maar op een gegeven moment viel zijn hartslagje wat weg en moest Jax er met spoed uit. De eerste nacht moest hij natuurlijk meteen in een bedje slapen. Hij heeft negen maanden in m’n buik gezeten, dus moest hij huilen. Hij vond het maar niks. Toen nam Kjeld hem op z’n borst en hee de hele nacht met Jax geslapen. Dat vond ik heel mooi om te zien. Ik zie Kjeld altijd als een heel uitbundige, stoere jongen, maar toen zag ik hem ineens als papa met z’n zoontje. Prachtig.”
Kjeld: “Heel vet was dat. Ik mocht gelukkig bij Jill blijven ’s nachts. Van de verloskamer werden we naar de uitslaapkamer gereden en toen waren we ineens alleen. Geen arts was er meer bij. Jill kon natuurlijk moeilijk opstaan na de operatie. Toen begon Jax te huilen en ik dacht: wat moet ik nou? Ik nam hem tegen me aan, toen werd Jax rustig en is hij op mijn borst in slaap gevallen. We werden om vier uur ’s nachts samen wakker, precies op het moment dat de verpleegster met uitleg kwam en ik moest leren om het luiertje om te doen. Dat ging ook meteen goed. Toen voelde ik me in één keer vader, dat was echt vet cool.”
Tekst gaat verder onder de foto
Lekker ding
Voor Kjeld en Jill is Jax niet meer dan een logisch gevolg van een onstuimige liefde die een paar jaar geleden begon op een dancefestival vlakbij het Abe Lenstra stadion in Heerenveen. Coach Jac Orie stuurde de schaatsers van Team LottoNL- Jumbo die dag naar huis, omdat de regen een skeelertraining letterlijk in het water liet vallen. Kjeld was te onrustig om thuis op de bank te zitten en dook onder in een dansende meute. Daar viel meteen de voormalige Miss Nederland op.
Jill: “Het was meteen raak. Snel oogcontact en hij stapte direct op me af. We hebben nummers uitgewisseld en zo begon het. Ik vond hem meteen een lekker ding. Ik weet dat ik tegen vriendinnen van me zei: ‘Dit moet hem gewoon worden, hij is zo’n leuke jongen.’ Ik was meteen verliefd. Zo’n gevoel had ik nog nooit meegemaakt, kende ik niet van mezelf. Dat was wel heel mooi. Nog mooier is dat hij op mij afkwam en hetzelfde gevoel had. Dat was erg speciaal. Ik wist maar weinig van hem. Herinnerde alleen nog een tv- documentaire toen hij zich niet had geplaatst voor de Olympische Winterspelen in Sochi. Kjeld was toen natuurlijk heel verdrietig. Mijn moeder zei destijds: ‘Nou, dat is wel een leuke jongen. Lekkerding. Misschien moet je hem even opbellen om hem te troosten.’”
Kjeld: “Voor mij was het ook heel speciaal. Ik zag Jill en zei tegen m’n vrienden: ‘Moet je kijken!’ Die waren heel bot en zeiden: ‘Houd je bek of stap eropaf.’ Toen kon ik niet anders dan naar haar toe lopen. Echt, liefde op het eerste gezicht. Nog nooit eerder meegemaakt.”
Traantje
Van coach Jac Orie mocht Kjeld voor de geboorte van Jax wegblijven van het trainingskamp van Team LottoNL- Jumbo in het Italiaanse Cecina, maar begin oktober moest hij toch echt naar Inzell om daar op het ijs hard door te trainen richting de KNSB Cup in Groningen. Op het moment dat zijn teamgenoot Gerben Jorritsma met ronkende motoren aan het wachten was, stond Kjeld met tranen in de ogen met Jax in z’n armen. Het afscheid deed pijn. Voor het eerst twee weken z’n kind niet zien.
Kjeld: “M’n meisje missen is al iets, maar die kan ik nog bellen. Maar als je net zo’n kleine hebt… Ik probeerde uit te leggen dat papa twee weken wegging, wat Jax natuurlijk nog niet snapt. Pittig was het, moest ik een traantje om laten. Ik voelde me een watje, vond het zo moeilijk om weg te rijden bij ons huis in Emmen. Gerben zei: ‘Kjeld, doe normaal.’ Jill heeft elke dag filmpjes en foto’s gestuurd om me zo goed mogelijk op de hoogte te houden. Maar zo’n Skype-gesprek of video voelt toch anders. Er is letterlijk afstand. Dat maakte me emotioneel. Ik was net vader, wilde in de wieg kunnen kijken. Het is alsof je opnieuw verliefd wordt. Dat had ik ook toen Jill en ik net met elkaar gingen, toen wilde ik haar ook steeds bekijken. Ha, nu weet ik hoe ze eruitziet. Natuurlijk vind ik Jill nog steeds bloedmooi, maar zo’n ventje… Daar blijf ik mee bezig.”
Jill: “Ik vind het lastig dat hij soms twee of drie weken weg is. Aan de ene kant denk ik: ik ben niet meer alleen als hij weg is. Dat is moeilijk en mooi tegelijk. Ik vind het jammer dat Kjeld sommige mooie momentjes van Jax mist. Ik zou graag alles met hem willen delen, maar dat kan niet altijd. De eerste weken was het pittig. Ik stond er soms alleen voor, vond het jn als Kjeld weer met me op de bank zat.”
Hoewel hij met z’n hoofd veel bij Jill en Jax was toen hij in Zuid-Duitsland zat, voelde Kjeld zich op het ijs heel sterk. Twee weken nadat hij ziek was geweest en vader was geworden, reed hij een tijd van 1.08,06 op de 1000 meter, een tijd waarmee hij op een WK kan aankomen. Kjeld: “Het vaderschap heeft me echt goed gedaan. Ook als sporter. Vroeger kon ik me over kleine dingen zorgen maken. Nu voel ik me veel zelfverzekerder. Het klinkt misschien een beetje raar, maar het voelt vooral completer. Ineens ben je volwassen.”
‘Als je een meisje als Jill tegenkomt dan verandert er een heleboel’
Grote liefdes
Jill kan haar geluk niet op met de mooiboy van het schaatsen. Ooit was Kjeld een skateboarder, in het wereldje van de halfpipes was hij niet te beroerd om af en toe stiekem een joint op te steken. Ook op het ijs is hij een opvallende verschijning. Met zijn woeste uiterlijk versierde Kjeld niet alleen een contract bij Red Bull, maar in Thialf kreeg hij ook gillende meisjes achter zich aan. Hij is een schaatsidool die geen moeite heeft met zijn populariteit en nooit wegloopt voor een handtekening of een selfie.
Jill: “Ik ben heel erg happy en leid een prima leventje. Mooi huis, lieve hond, lief kindje; alles is wel compleet. Ik had een leven waarin ik alles deed op mijn manier. Nu moet ik rekening houden met Kjeld en is mijn planning erg afgesteld op zijn loopbaan. Hij is natuurlijk vaak weg. Daaraan moest ik wel wennen. Dit leventje is natuurlijk prachtig, maar af en toe ook weleens lastig. Als hij op reis is, komt de zorg op mijn bordje. Vlak na de bevalling deed Kjeld erg veel. Leuk om te zien hoe handig hij in de huiselijke dingen en de verzorging van Jax kan zijn en hij vond het prima om te doen. Dat vond ik wel grappig. Je hoort vaak dat mannen dat helemaal niks vinden. Hij deed het meteen, was er nog goed in ook. Nu is de winterperiode aangebroken, moet hij veel weg. Daar ben ik aan gewend geraakt, ik weet dat er dan meer op mijn een heleboel schouders terechtkomt. Als hij dan weer thuis is, is hij ook meteen weer een grote steun en neemt hij de zorg van Jax op zich. Dan kan ik ook mijn eigen tijd indelen en dingen voor mezelf doen. Dat werkt prima bij ons.”
Kjeld knikt: “Die rollen pakken we makkelijk op. Onlangs gingen we samen mountainbiken en hebben we Jax bij opa en oma gebracht. Hij moest huilen toen we wilden vertrekken. Ik had me omgekleed, stond te wachten en Jill zei dat we Jax maar weer moesten meenemen. Ik vond dat onzin, omdat hij het daar goed heeft. Toen merkte ik weer dat moeders het lastig vinden om hun kind uit handen te geven. Ik ben wat nuchterder, Jill is heel erg beschermend. Dat is een goede moedereigenschap, hoor.”
Jill: “Als ik mijn twee grote liefdes met elkaar zie, dan vind ik dat erg mooi. Ik kan eigenlijk niks mooiers bedenken. Kjeld achter de kinderwagen, dan word ik echt gelukkig, zo schattig. Kjeld komt best jong over. Als ik hem dan als papa zie… Knappe mannen met baby’s vind ik sowieso mooi.”
Ze kunnen er nu om lachen. Kjeld wilde eigenlijk pas aan kinderen gaan denken na zijn carrière, maar vanaf het moment dat hij Jill leerde kennen, was er geen seconde twijfel. Toen hij in Emmen bij de studente pedagogische wetenschappen introk, ging het al snel over kinderen. Zeker toen collega’s Wouter olde Heuvel, Stefan Groothuis en Hein Otterspeer op en rond de ijsbaan te vinden waren met hun kids.
Jill: “Toen ik Kjeld ontmoette, is alles eigenlijk in sneltreinvaart gegaan. We gingen al heel snel samenwonen. Hij verkocht zijn huis in Heerenveen en kwam naar Emmen. We hadden het over kinderen, het feit dat een aantal andere schaatsers vader werd, heeft het allemaal versneld. Daardoor kwam het gevoel van: waarom niet? Ik had hetzelfde, met vriendinnen om me heen die moeder werden. Ik heb ooit gezegd dat ik voor m’n dertigste moeder wilde worden, maar toen Kjeld er ook nog eens over begon, ging het allemaal heel snel.”
Kjeld: “Als je een meisje als Jill tegenkomt, dan verandert er een heleboel. Niet het feit dat ik topsporter ben en wereldkampioen en olympisch kampioen wil worden, maar wel het deel van: kinderen komen daarna wel. Ik vond het mooi om m’n collega’s met hun kinderen bezig te zien. Daar hadden we het met z’n tweeën over. ‘Hoe zie jij dat?’ En: ‘Zullen we het gewoon gaan proberen?’”
Fucking goed
Jill is veel meer dan de moeder van z’n zoon, ze wil hem ook stimuleren het allerbeste uit zijn schaatscarrière te halen. Ze is thuis geregeld kritisch over de prestaties van Kjeld en probeert geregeld door te vragen. Waar- om is die ene echt grote titel er nog niet? Hoe kan het dat hij zoveel tweede plaatsen hee behaald? Jill heeft Kjeld ook geadviseerd om met een psycholoog te gaan praten.
Kjeld: “Sinds ik met Jill ben, heb ik een andere kijk op sommige dingen. Zij doet pedagogische wetenschappen en daar komt ook psychologie bij kijken. Haar moeder is psycholoog. Niet dat ik bij haar moeder op de bank zit en sessies heb of zo, maar ik realiseer me wel dat ik met dat mentale deel nooit echt bezig ben geweest. Op dat vlak heb ik het geregeld laten liggen. Jill zei: ‘Je bent zo fucking goed, conditioneel gaat het goed en technisch is het ook allemaal in orde, maar als je er met je kop niet helemaal bij bent, moet je daar toch echt iets aan doen. Als je start technisch niet goed is, train je daar toch ook op? Als jij voor de start je hoofd niet op orde hebt, dan moet je daar toch ook met iemand aan werken?’ Door die gesprekken heb ik besloten hulp te zoeken bij een psycholoog. Ik wilde een aantal problemen tegelijk aanpakken. Het focussen voor een wedstrijd bijvoorbeeld. Ik was vaak overgeconcentreerd, wilde te graag, was te agressief. Het was zo extreem dat ik helemaal verkrampt aan de start stond, terwijl ik soepel weg moet kunnen schaatsen. Als ik relaxed ben, rij ik hard. Daar heb ik het weleens met Jill over en dan zegt ze: ‘Ga nou gewoon, huppakee!’ Zij geeft me meer een schop onder m’n kont dan dat ze zegt dat het wel goed was. Dat zou ze nooit zeggen, ze is gewoon eerlijk.”
Tekst gaat verder onder de foto
Boerderijtje
De dromen van Kjeld gaan niet meer alleen over sportprestaties. Samen met Jill ziet hij het helemaal voor zich om Jax op te voeden op een boerderij met paarden. De stoere skateboarder van voorheen kiest nu voor het groen in Drenthe.
Kjeld: “Ik vind het daar heel chill. Soms rijden we met de fiets langs de mooiste plekjes en zien daar de meest fantastische huizen te koop staan. Dan dromen we echt samen van een toekomst met onze zoon op het platteland, op een boerderij. Jill is gek op paarden en heeft ook aan wedstrijden meegedaan. Haar droom is om paarden bij ons huis te hebben. Die staan nu bij haar ouders, die hebben een erfje en stallen. Supermooi. In de zomer zijn we daar heel vaak, komen we echt tot rust. Mijn ouders zijn stiekem ook een huis aan het zoeken in het oosten van Nederland, daar in de buurt. Die willen ook graag een oud boerderijtje. Wij willen dat eigenlijk nu ook al wel, maar dat is niet realistisch. Daar komt veel te veel werk om het huis bij kijken. Als Jill klaar is met haar studie en ik met schaatsen, dan gaan wij lekker daar wonen en dan komt er misschien nog een kindje bij.”
Helden Magazine
Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.
