Joy Beune (21) en Kjeld Nuis (31) zijn schaatscollega’s én geliefden. Over hun relatie was veel te doen. In aanloop naar de WK afstanden in Heerenveen (11-14 februari) waarvoor ze zich allebei kwalificeerden, doen ze voor het eerst samen hun verhaal.
“Soms liggen we met z’n tweeën helemaal in een deuk. Ook als anderen erbij zijn en zij totaal niet snappen waar wij zo om moeten lachen. Heerlijk,” zegt Kjeld Nuis terwijl hij zijn vriendin Joy Beune met een grote smile aankijkt. “We kunnen heel erg met elkaar lachen, maar je kunt ook heel erg lief zijn. Vooral als we samen thuis zijn. Jij hebt het imago dat je een macho bent, maar thuis hou je ook gewoon van knuffelen,” verklapt Joy. “Dat beeld dat ik een macho ben, had ik dus graag in stand gehouden,” zegt Kjeld met stemverheffing.
Tekst gaat verder onder de foto
Joy, met pretogen: “Dan kan ik ook wel verklappen dat je thuis graag van die opa-pantoffels draagt. En je hebt ook zo’n lange ruitjesonderbroek! Dat is dus de stoere Kjeld zoals hij in huis rondloopt, hè.”
Kjeld, gierend van de lach: “Die onderbroek en sloffen zijn top, niks mis mee!” Dan serieus: “We hebben het echt heel leuk samen. Jij bent ook nog eens heel zorgzaam. Soms iets te zorgzaam, vind ik. Ik kan soms erg egoïstisch zijn. Dat moet ik dan zijn voor mijn sport. Ik vond zeker in het begin dat jij te weinig aan jezelf dacht. Maar je leert het wel, want ik probeerde je vandaag een keer of zes te bellen, maar je nam mooi je telefoon niet op. Best irritant, maar tegelijkertijd dacht ik: goed zo!”
Kjeld: ‘Allemaal haantjes bij elkaar en ik was misschien wel degene met de grootste bek, maar als het niet goed ging, klopte ik wel als eerste bij Joy aan’
Joy: “Van mijn zorgzaamheid maak je ook ontzettend misbruik, hè. In mijn kerstpakket zat zo’n belletje wat je soms bij een hotelbalie ziet. Ik zei tegen Kjeld: deze is voor jou, hoef je alleen maar even te klingelen als ik wat voor je moet doen.”
Kjeld, triomfantelijk: “Vertel even wie van ons vandaag het meest zorgzaam is. De pannenkoeken stonden gewoon klaar toen je terugkwam van de training.”
Joy: “Oké, dat geef ik toe…”
Kjeld: “Jij bent normaal gesproken degene die kookt, vindt dat ook leuk. Er zijn een paar dingen die ik behoorlijk klaar kan maken, maar jij gaat echt op internet dingen uitpluizen voordat je de keuken in gaat. En dan maak je heel gezonde en superlekkere dingen klaar. En als we allebei kapot zijn van de training of als jij er niet bent, heb ik het geluk dat ik mijn maaltijden kant-en-klaar van mijn sponsor Foodmaker krijg. Die maaltijden zijn helemaal op mij toegespitst, alle bouwstenen die ik als schaatser nodig heb, zitten erin. Er is dus altijd gezond eten in huis. Heel fijn.”
Hun relatie is nog pril. Neemt niet weg dat ze allebei wel wat dingen op kunnen noemen die ze irritant vinden bij de ander. “Wacht, ik pak mijn lijstje er even bij,” grapt Kjeld. “Ik erger me soms aan jouw lompheid. Jij stoot echt alles om. En als ik daar iets van zeg, dan erger jij je daar weer aan.”
Joy: “Ik denk dan: let niet de hele tijd zo op me. Jij wacht gewoon op het moment dat ik iets stoms doe. Dan kun jij daar weer iets van zeggen. Waar ik me bij jou aan erger, staat trouwens in de woonkamer: de PlayStation.”
Joy: ‘Kjeld draagt thuis graag van die opa-pantoffels. En hij heeft ook zo’n lange ruitjesonderbroek! Dat is dus Kjeld zoals hij in huis rondloopt, hè’
Kjeld, gierend van het lachen: “Yo!”
Joy: “Ik vind het niet erg dat je af en toe zit te gamen, maar je slaat er een beetje in door. Gisteravond zei je: ‘Ik doe nog één potje en daarna gaan we samen tv kijken.’”
Tekst gaat verder onder de foto
Kjeld: “Ik ging al snel af, dat telde niet.”
Joy: “Ik zei nog: nou, nog één potje dan. Terwijl ik aan de keukentafel zat te wachten, zag ik gewoon dat je daarna nog een nieuwe pot startte. Toen werd ik boos. Vond ik niet cool. Beloof het dan niet.”
Kjeld kijkt glimlachend naar Joy: “Maar ik heb het daarna toch goedgemaakt met een voetmassage? En we hebben samen een tv-programma gekeken wat jij graag wilde zien.”
Egoïstisch
Joy en Kjeld schelen tien jaar in leeftijd. Joy maakte nadat ze in 2018 de wereldtitel bij de junioren had gepakt – mede dankzij junioren-wereldrecords op de 1000,1500 en 3000 meter – de overstap naar Jumbo-Visma en werd teamgenoot van Kjeld die na de wereldtitels op de 1000 en 1500 meter ook net de olympische titels op die afstanden had gewonnen. In 2019 werden ze naast ploeggenoten ook geliefden. Over het opbloeien van de relatie was veel te doen. Kjeld kwam uit een relatie en heeft een zoontje van vier, Jax. Eind 2018 liep die relatie spaak.
Joy: “Ik kwam als negentienjarige in een ploeg bij allemaal stoere gasten.”
Kjeld: “Allemaal haantjes bij elkaar en ik was misschien wel degene met de grootste bek, maar als het niet goed ging, klopte ik wel als eerste bij jou aan. Ik durfde ook mijn onzekerheden bij jou te laten zien.”
Joy: “Ik ben iemand die meer moeite heeft om me kwetsbaar op te stellen, maar merkte al snel dat als ik bij iemand m’n emoties kon tonen, dat bij jou was. Ik vertelde je dingen die ik verder aan niemand vertelde. Maar ik was me er tegelijkertijd heel erg van bewust dat jij een vriendin en een kindje had. We waren goede collega’s, vrienden. Verder dan dat ging het echt niet.”
Kjeld steekt de hand in eigen boezem wat betreft het mislopen van zijn vorige relatie. Dat hij ‘ineens’ na de Spelen van Pyeongchang in februari 2018 door het leven ging als tweevoudig olympisch kampioen had daar zeker mee te maken.
Kjeld: “Ik ben de weg kwijt geweest na de Spelen, voelde me eventjes heel erg belangrijk. Iedereen wilde wat van me. Ik kon elke week naar een ander tv-programma als ik dat wilde. Daar ging ik een beetje van naast m’n schoenen lopen. Ik was ineens een bekende Nederlander. En als je dan zoals ik ook nog heel erg openstaat voor al die aandacht… Ik wilde op alles ingaan, vond alles leuk. Ik ben altijd op zoek naar een bepaalde kick, dat zit in mij. Vond het lastig om aan anderen te denken in die periode.”
Joy: “Jij bent ook gewoon heel egoïstisch ingesteld. Ik heb een manier gevonden hoe ik daarmee kan leven. Ik vind het tegelijkertijd ook heel knap hoe je jezelf op de eerste plaats weet te zetten. Voor een topsporter is het ontzettend belangrijk om dat goed te kunnen. Ik heb dat veel minder.”
Kjeld: “Ik ben me er veel meer van bewust dat al die aandacht met me aan de haal kan gaan en kan het nu beter managen. Maar ik moet wel oppassen, omdat ik altijd de neiging heb om overal ja tegen te zeggen. Jij zegt vaak tegen me: ‘Doe nou even relaxed, je doet zo veel.’ Ik ben de hele dag aan het regelen. En jij hebt ook gelijk als je zegt dat ik moet oppassen dat het niet ten koste gaat van wat het belangrijkst is: schaatsen.”
Joy knikt: “Ik vind het leuk om een shoot te doen, maar de sport mag er nooit onder lijden.”
Kjeld: “Ik blijf iemand die soms een beetje van het pad raakt, kan heel enthousiast worden als een magazine mij op de cover wil hebben. Dan denk ik: tof dat iedereen me weer ziet. Maar ook best raar dat ik zo redeneer. Mijn doel is zo hard mogelijk rijden en daar moet ik alles voor doen en laten. Tegelijkertijd vind ik het soms bijna nog mooier wat er mogelijk is zodra je die prestaties hebt geboekt.”
Joy: “Tuurlijk snap ik ook dat het heel mooi kan zijn dat er deuren voor je opengaan. Maar ja…”
Tekst gaat verder onder de foto
Kjeld noemt Driffen, een bedrijfje van een paar jongens die hem helpen met onder meer social media, en André Boskamp, manager van zowel Kjeld als Joy.
Kjeld: “Dankzij hen lukt het me beter om een balans te vinden. André is er altijd voor me. Als ik ergens mee zit, bel ik André. Maar hij zegt ook af en toe dat ik normaal moet doen, zet mij met beide voeten op de grond. ‘Nu normaal doen, je moet morgen trainen. Thuisblijven dus,’ zegt hij geregeld.”
In de roerige periode, januari 2019, werd Kjeld gediskwalificeerd bij de EK sprint nadat hij op de 1000 meter op een blokje was gestapt. Zijn frustraties botvierde hij op de hoofdscheidsrechter en de tv-camera’s registreerden dat. Nederland viel over hem heen. Bij De Wereld Draait Door maakte hij publiekelijk zijn excuses. Bij de WK afstanden in Inzell moest de Sportman van het Jaar zich tevredenstellen met brons op de 1000 meter.
Kjeld: “Mijn hele leven lag overhoop. Dat wist mijn coach Jac Orie natuurlijk ook. Na die bronzen medaille bij de WK afstanden zei Jac: ‘Waar haal je dit op dit moment vandaan? Dit slaat helemaal nergens op.’ Na terugkomst uit Inzell hadden wij onze eerste date. Een maand later in Salt Lake City wilde ik m’n gram halen voor dat EK en de WK afstanden. En dat lukte ook nog.”
Kjeld wist op zowel de 1000 als 1500 meter het wereldrecord te pakken in Salt Lake City. Het record op de 1500 meter werd bestempeld als ‘de race van het jaar’ en leverde hem de jaarlijkse schaats-Oscar op. Ook Joy was erbij in Salt Lake City. Nadat ze al zilver had weten te pakken bij de NK allround, verbeterde ze bij de wereldbekerfinale haar pr op de 1500 meter.
Joy: “Wat daarbij hielp was dat we aan de andere kant van de wereld waren, dat al het gedoe een beetje van ons af viel.”
Sugar daddy’s
Ze zijn opvallende verschijningen. Omdat ze allebei topsporter zijn, maar ook omdat ze voorkomen in de lijstjes van knapste topsporters. Sterker, tijdschrift FHM bombardeerde Joy in juni tot Mooiste Sportvrouw van 2020.
Joy, lachend: “Ik doe wel een beetje m’n best om goed voor de dag te komen, vind het leuk om met kleding bezig te zijn en ga niet de deur uit zonder make-up. Maar ik ga me nu niet ineens profileren als die sexy sportster, ga niet allemaal gewaagde foto’s van mezelf op social media plaatsen, hoor. Prima als mensen dat wel doen, maar ik heb daar niet zoveel mee. Jij loopt meer met je uiterlijk te koop, vindt het leuk om jezelf te laten zien.”
Kjeld knikt: “Ik ben er wel mee bezig hoe ik mezelf neerzet naar de buitenwereld toe. Sinds kort laten we allebei onze Instagram-account beheren door Driffen. Ik doe dat omdat het er dan mooier uit komt te zien. Jij vindt het ook lekker dat iemand je helpt omdat je er niet veel aan vindt om daarmee bezig te zijn.”
Joy: “Voor een fotootje op Instagram doe jij wat meer moeite, ja. Jij wordt veel meer herkend, misschien zou ik er ook meer mee bezig zijn als dat bij mij ook zo zou zijn. Ik kan nog veel anoniemer over straat. Als ik met jou buiten loop, gebeurt het vaak dat jij meteen herkend wordt en dat ze geen idee hebben wie ik ben.”
Kjeld: “Jij denkt dat het zo is, maar ik twijfel.”
Joy: “Hoe vaak hoor jij in mijn bijzijn niet: ‘Jij bent toch die schaatser?’ En jij zegt dan vaak: ‘Dat zijn we allebei.’
Kjeld: “Ja, dat is wel zo. Het verschil is dat mensen mij al een jaar of tien op tv hebben kunnen zien. Bij jou is dat sinds twee jaar het geval.”
Joy: “Ik vind dat jij heel goed omgaat met je bekendheid. Knap ook hoe jij mensen af kunt wimpelen als het even niet uitkomt.”
Kjeld: “In het begin is het lastig om nee te moeten zeggen. Maar soms moet het. Ik trek het bijvoorbeeld heel slecht als mensen me lastigvallen tijdens het eten of als ik in gesprek ben. Dan heb ik even geen zin in een fotootje. Wacht even tot ik ben uitgegeten of uitgepraat, dan is het prima. Weet je wat ik mooie momenten vind? Als iemand in de supermarkt in het voorbijgaan even tegen me zegt: ‘Bedankt voor afgelopen winter, ik heb ontzettend van je genoten.’”
Joy: “Als iemand stiekem een foto probeert te maken, dan zeg je daar ook meteen wat van.”
Kjeld: “Dan roep ik: je mag het ook gewoon vragen! Je ziet dan dat mensen zich betrapt voelen en gaat snel die telefoon weg.” Ze zijn zich ervan bewust dat ze in de schijnwerpers staan. Er wordt geregeld ‘toenadering’ gezocht. “Soms ben ik wel een beetje jaloers,” bekent Joy. “Ik weet dat jij ontzettend veel aandacht van vrouwen krijgt. Het is niet altijd leuk als je weet dat ze allemaal wat van je willen. Als meisjes met jou op de foto willen, dan vind ik dat natuurlijk prima. Maar als je ziet wat jij soms op social media voor reacties krijgt… Er zijn vrouwen die alles durven, niet normaal.”
Joy: ‘Ik had doordat het de laatste tijd minder ging toch een beetje het gevoel dat ik er niet meer bij hoorde, dat ik al vergane glorie was’
Kjeld: “In een winkelstraat kom ik geregeld groepjes vriendinnen tegen. Ik zie ze dan al kijken en daarna beginnen ze vaak zenuwachtig te giechelen. Als ze voorbij zijn en ik kijk om, dan zie ik ze echt lachend omkijken. Dat is toch lachen? Maar je hebt gelijk, het kan ook veel extremer. Nadat ik olympisch kampioen werd, heb ik tal van huwelijksaanzoeken gehad via de mail of social media. En erger. Soms doen vrouwen zichzelf in de aanbieding. Er zitten echt heel gekke berichten tussen. Blote lichamen, filmpjes, foto’s; alles!”
Joy: “Jij zegt altijd meteen als vrouwen toenadering zoeken: ‘Ik ben met jou, jij bent mijn meissie.’ Als jij dat zegt, is het voor mij meteen klaar.”
Kjeld: “Maar hé, jij krijgt ook van die berichten.”
Joy knikt: “Ja, ik krijg soms ook foto’s of van die gekke berichten. Je hebt van die sugar daddy’s die me via de mail of social media geld bieden…”
Kjeld, gierend: “Dan krijg je de vraag of je gezellig een weekendje langskomt!”
Joy: “Dan krijg ik een bericht waarin het hele draaiboek is uitgewerkt. ‘Ik kan voor je zorgen. Je mag met me mee hiernaartoe en dan krijg je daar dit bedrag voor.’ Heel raar. Het klinkt gek, maar ik raak er een beetje aan gewend. Het is voor ons allebei een beetje dagelijkse kost. Bizar, hè?”
Kjeld: “De berichten beginnen vaak met:‘Hoi, ik doe dit normaal gesproken nooit.’ En daarna volgt al snel: ‘Ik zie dat je een vriendin hebt en een kind, maar mocht je eens een pleziertje willen, dan ben je altijd welkom.’ Doordat we dit allebei meemaken, zorgt dat ook voor… ja, hoe zeg je dat?”
Joy: “We zitten in hetzelfde schuitje. Dat scheelt.”
Tekst gaat verder onder de foto
Bed
Ze weten dat ze in the picture staan, dat er op hen wordt gelet. Joy en Kjeld weten ook wat ze moeten doen en laten voor hun sport, dat ze soms keuzes moeten maken die niet altijd gezellig of leuk zijn, maar wel goed voor hun schaatscarrières.
Kjeld: “Het helpt erg dat je dezelfde dingen meemaakt, op en naast het ijs. Het zorgt voor begrip, je respecteert de keuzes waar de ander voor staat. Ik snap heel goed dat als ik van plan ben om samen iets leuks te gaan doen, jij ervoor kiest om je rust te nemen omdat je eraan toe bent.”
Joy: “Ik heb mijn rust hard nodig, ga altijd vroeg naar bed.”
Kjeld: “Dat vond ik in het begin best lastig. Zaten we lekker samen tv te kijken en zei je om kwart voor tien ineens: ‘Ik ga erin.’ In het begin riep ik dan: wat ben jij saai, joh!”
Joy: “Jij gaat vaak later naar bed, maar kan weer veel beter uitslapen dan ik.”
Kjeld: “We hebben eigenlijk allebei ons eigen bedrijfje. En dat moet blijven draaien, dat is het belangrijkste. Het laatste wat ik wil is dat jij je de volgende dag minder voelt, omdat je nog even bij mij bent blijven zitten. Slapen is, net als de juiste voeding, zo belangrijk voor ons. Op dat vlak kun je geen concessies doen. Doen we dus ook niet. Tegen de jongens met wie ik geregeld aan het gamen ben, zeg ik om tien uur ’s avonds vaak: ik kap ermee. Die jongens reageren dan vaak met: joh, we zitten net. Zij gaan gerust tot diep in de nacht door met gamen. Ook al moeten ze de volgende dag werken. Die nemen genoegen met vijf uur slaap.
Als wij dat doen, dan gaat het mis. Je voelt het in de training meteen als je niet voldoende uitgerust bent. Daarom is een samenwerking zoals met M line voor ons dan ook van grote waarde. Wij sporters zijn heel sensitief, voelen elk pijntje. Het onderhouden van het lichaam is zo belangrijk. Een uurtje minder slaap voelen we meteen.”
Joy: “Als ik mijn kussen raak, ben ik weg.”
Kjeld: “Daar ben ik jaloers op, hoor.”
Joy: “Jij kunt vaak beter presteren met wat minder slaap dan ik.”
Kjeld: “Zeker sinds de uitbraak van de coronapandemie is Jax vaak bij me. Ik vind het geweldig om naast hem wakker te worden. Maar als hij om zes uur ’s ochtends wakker wordt, kan ik me niet nog even omdraaien. Mijn slaapritme is dus iets aangepast. En het heeft ook met leeftijd te maken. Vroeger deed ik veel meer middagdutjes dan tegenwoordig. Het is voor iedereen anders. Maar als ik wil rusten, dan moet het ook goed zijn. Dat begint dus met een goed matras en kussen.”
Switch
Over keuzes maken gesproken. Joy en Kjeld zijn sinds enkele maanden geen ploeggenoten meer. Kjeld besloot afgelopen zomer Jumbo-Visma te verruilen voor Team Reggeborgh. Na elf jaar kwam een einde aan de samenwerking met Jac Orie. Over de transfer naar de ploeg van Gerard van Velde was flink wat te doen.
Kjeld: “Ja, dat was wel een dingetje, hè? Twee jaar terug heb ik ook al met Van Velde gesproken. Het klikte meteen, maar destijds had hij geen sponsor voor zijn ploeg. Ik besloot bij te tekenen. Afgelopen zomer klopte Gerard weer aan en dacht ik: nu moet ik het doen. Ik heb heel veel geleerd van Jac Orie, heb mede dankzij hem gewonnen wat ik heb gewonnen, maar het was wel elk jaar hetzelfde.”
Joy: “Ik snap dat je eens wat anders wil. Neemt niet weg dat ik het jammer vind dat we niet meer bij elkaar in de ploeg zitten. Binnen de ploeg word ik er nog steeds op aangesproken dat jij bent overgestapt. Die switch heeft er in elk geval voor gezorgd dat iedereen op scherp is gezet. Bij Jumbo-Visma willen ze heel graag van jou winnen. En jij wil op jouw beurt weer heel graag van hen winnen.”
Kjeld: ‘We maken een praatje als we elkaar tegenkomen. Maar ik weet dat Jac Orie aan iedereen in een groen pak een hekel heeft’
Kjeld: “‘Lekker bezig,’ zei Sven Kramer toen ik vertelde dat ik wegging. ‘Hij gaat toch niet weg,’ riep Sven altijd grappend als een overstap ter sprake kwam. Volgens mij vond Sven het mooi dat ik het toch heb gedaan. Hij heeft in het verleden ook die stap gezet, toen hij na een jarenlange samenwerking met Gerard Kemkers switchte naar Jac. Tussen Sven en mij is het gewoon chill. Jac reageerde heel koeltjes toen ik liet weten dat ik ging vertrekken.”
Joy: “Hij vond het zeker niet leuk.”
Kjeld: “Maar dat zal hij niet snel laten zien. Zo is Jac. Op het moment dat ik de boodschap had medegedeeld, was ik een tegenstander. Zo steekt hij in elkaar. Prima. Als we elkaar nu tegenkomen, ontlopen we elkaar niet, hoor. Het is ook niet vervelend, we maken gewoon een praatje. Maar verder weet ik dat hij aan iedereen in een groen pak een hekel heeft. Dat mag ook op het ijs, hè. Het belangrijkst is dat ik meteen na de switch al merkte dat ik vrolijk werd van de nieuwe trainingsvormen. Ik was toe aan die frisse wind.”
Kjeld dacht bij Reggeborgh bij Kai Verbij en Dai Dai Ntab in de ploeg te komen. Maar Jumbo-Visma trok meteen na het vertrek van Kjeld uitgerekend die twee sprinters aan.
Kjeld: “Ik had al tegen Kai en Dai Dai gezegd dat ik hun kant op zou komen als de kans zich voor zou doen. Van Dai Dai wist ik dat hij hetzelfde had als ik: hij wilde wel een keer wat anders. Snapte ik. Jac heeft Kai gebeld de dag nadat ik had verteld dat ik wegging. Dat is zijn goed recht en dat is een goede zet voor hun sprinttrein. Het is zakelijk, ik zie dat niet als iets persoonlijks. Kai zal gevallen zijn voor het verhaal van Jac, heeft het idee dat hij bij hem een onwijze stap kan maken. Als hij denkt dat hij daar als sporter beter van kan worden, wie ben ik dan om te zeggen dat hij bij Reggeborgh moet blijven?”
Tekst gaat verder onder de foto
Mental coach
Joy denkt niet aan een overstap, ze is bij Jumbo-Visma bezig om manieren te vinden het maximale uit haar mogelijkheden te halen. Na haar eerste seizoen bleven de prestaties achter bij haar verwachtingen. Maar bij het kwalificatietoernooi, eind december, stond ze er. Joy dwong kwalificatie voor zowel het EK allround als de WK afstanden op de 3000 meter af.
Joy: “Ik heb wel een beetje in een dip gezeten.”
Kjeld: “Je had ook al hard geschaatst, dus het zat erin. Vorig jaar slaagde je er niet in je te kwalificeren voor de World Cups. Dat was een klap. Ik weet hoe dat voelt, daardoor ga je zo aan jezelf twijfelen.”
Joy: “Ik ben pas 21, maar ik had doordat het de laatste tijd minder ging toch een beetje het gevoel dat ik er niet meer bij hoorde, dat ik al vergane glorie was.”
Kjeld: “Ik zag je knokken om de negatieve modus te doorbreken.”
Joy: “Ik heb een mental coach die ik gemiddeld één keer per week bel. Ik heb echt het gevoel dat zij me door de moeilijke periode heeft getrokken. Ik kom door de gesprekken met haar ook steeds meer over mezelf te weten. Een van de lessen is dat ik een ontzettende perfectionist ben. Dat perfectionistische zit me ook geregeld in de weg. Daarnaast wil ik mensen graag pleasen. Dat komt ook voort uit mijn opvoeding, denk ik. Mijn ouders vinden presteren erg belangrijk. Op school moest ik het goed doen en ze vonden het ook belangrijk dat ik uitblonk in m’n sport.
Misschien is die druk soms iets te hoog voor me. Maar denk nou niet dat ik geen fijne jeugd heb gehad. Mijn ouders hadden alles voor me over. Maar ergens zat ook het gevoel dat ik altijd goed moest presteren omdat ik anders mijn ouders teleur zou stellen. Ze stonden altijd met de beste bedoelingen voor me klaar, hoor, maar soms was het fijner geweest om een arm om me heen te krijgen in plaats van de mededeling dat ik het niet goed had gedaan. Soms ben ik heel erg op zoek naar bevestiging dat ik iets goed heb gedaan. Het is heel fijn dat ik nu iemand om me heen heb die me even een knuffel geeft of zegt dat hij trots op me is. Maar goed, aan mijn ouders heb ik tegelijkertijd mijn grote drive te danken.”
Kjeld: “Jij wist op je negentiende al zo goed waar je mee bezig was en wat je wilde. Dat bewonderde ik. Ik dacht geregeld als ik jou bezig zag: hoe was het met mij gelopen als ik op m’n negentiende al zo professioneel bezig was geweest? Maar ik herkende ook dingen van mezelf in jou. Bijvoorbeeld dat neurotische gedrag in aanloop naar een wedstrijd. Vanaf het moment dat je wakker wordt op een wedstrijddag ben je een compleet ander mens. Alles heb je tot op de minuut gepland. O wee als het ietsje anders gaat. Dan krijg ik een sneer. Je zegt ook vaak aan het einde van de dag: ‘Sorry hoor, mijn gedrag op zo’n dag moet je maar even voor lief nemen.’”
Joy: “Op zulke dagen ben ik ontzettend zenuwachtig. Daarin sla ik misschien wel een beetje door.”
Kjeld: “Ik heb dat ook jarenlang gehad en voel de spanning voor een wedstrijd ook nog steeds wel. Maar ik denk dat je het aan mij wat minder merkt.”
Joy: “Als in mijn planning staat dat ik om één uur ’s middags even op bed moet gaan liggen en het wordt half twee, dan kan ik daar gefrustreerd door raken en zelfs een beetje in paniek. Jij kan dan zeggen: ‘Doe een beetje chill, wat maakt dat half uurtje nou uit.’ Maar verder laat je me op zulke dagen vooral met rust. ‘Doe gewoon lekker je ding,’ zeg je dan, ‘en als je lekker chagrijnig wil zijn, ga dan je gang.'”
Kjeld: “Ik wil jou natuurlijk graag helpen, maar iedereen moet voor zichzelf een manier vinden die voor hem of haar werkt. Wat voor mij werkt, hoeft totaal niet voor jou te werken. Voor mij was het ook een zoektocht. Ik zag mezelf ook op m’n 21ste al als olympisch kampioen nadat ik een medaille op een World Cup had gewonnen. Ik wilde tot een jaar of vijf terug ook veel te graag. Telkens ging het mis op momenten dat ik er moest staan, daardoor miste ik de Spelen van 2014. Toen ik in 2017 voor het eerst goud won bij de WK afstanden, zei Sven Kramer tegen me: ‘Sukkel, dat had je vier jaar geleden ook al kunnen halen.
Wat? Acht jaar geleden!’ Als ik jou hoor bellen met je psycholoog, dan vind ik dat je het heel goed doet. Ik maak trouwens ook nog steeds gebruik van een mentale begeleider.Er is afgelopen tijd weer veel met me gebeurd.”
Kjeld: ‘Bij elk trouwprogramma heeft Joy hoop dat op een dag… Ik zeg dan altijd: kun je rekenen? reken er dan maar niet op. Ik vind trouwen maar onzin’
Kjeld wisselde dus van team, kreeg vlak voor de seizoenstart corona waardoor hij met achterstand aan het seizoen begon. Daarna volgde een diskwalificatie op het NK sprint en bij het kwalificatietoernooi eind december ging het mis op de 1000 meter waardoor hij niet mee mocht doen aan het EK sprint en straks op de WK afstanden ontbreekt op de 1000 meter. Hij zal alles op alles zetten om zijn startbewijs op de 1500 meter om te zetten in een nieuwe wereldtitel in Heerenveen. “Ik ging in het begin absoluut niet met de ballen die ik normaal heb naar de startlijn. Op de 1000 meter bij het kwalificatietoernooi heb ik het verpest. Ook omdat ik juist lekker rijd. De hulp van de mentale begeleider heb ik weer opgepakt.”
Tekst gaat verder onder de foto
Trouwprogramma
Hoe ze hun toekomst samen zien? Joy wijst lachend naar Kjeld die in de keuken bezig is. “Zoals nu! Kjeld die de afwas doet. Jij stopt over een paar jaar en ik moet dan nog wel even door. Dan kun jij mooi huisvader worden, toch?”
Kjeld: “Nou, ik ben nog niet bezig met een leven zonder schaatsen, hoor. Ik haal er nog steeds heel veel plezier uit, merk dat ik nog steeds progressie maak. Mijn laatste race van vorig seizoen was mijn beste ooit.”
Hij won in 2020 bij de WK afstanden in Inzell de 1500 meter, het betekende zijn derde wereldtitel. En in de laatste wedstrijd van het jaar, de wereldbekerfinale in Heerenveen, reed hij een baanrecord op die afstand. “Die race was nog beter dan die waarin ik het wereldrecord reed. Ik zie het voorlopig nog rooskleurig in. Maar zeg nou maar gewoon wat je echt graag wil wat de toekomst betreft…”
Joy: “Ik heb de wens om op een dag te gaan trouwen. Maar dat zie jij niet zitten. Trouwen vind jij maar niks. Ik heb nog hoop.”
Kjeld: “Bij elk trouwprogramma heb jij de hoop dat op een dag… Ik zeg dan altijd: kun je rekenen? Reken er maar niet op. Ik vind trouwen maar onzin.”
Joy: “Ik zie ons in elk geval wel samen oud worden.”
Helden Magazine 55
Het verhaal van Kjeld Nuis en Joy Beune komt voort uit Helden Magazine nummer 55. De 55ste editie staat in het teken van Gouden duo’s. Naast het verhaal van Kjeld Nuis en Joy Beune lees je veel meer interviews en reportages met én over jouw favoriete Nederlandse topsporters. Zo hebben Rafael van der Vaart en Theo Janssen veel gemeen. Ze zijn generatie genoten, linkspoten en levensgenieters. Daarnaast beleefde Femke Bol haar internationale doorbraak, doet Dylan Groenewegen voor het eerst uitgebreid zijn verhaal over De Val, waarbij collega Fabio Jakobsen zwaargewond raakte en blikt Wilco Kelderman terug op de bloedstollende ontknoping van zijn derde plek in de Giro.
Ook in de 55ste editie van Helden spraken we vrienden en sinds kort weer ploeggenoten: Kai Verbij, Thomas Krol en Dai Dai N’Tab. Gingen we langs bij drievoudig olympisch kampioene, Jorien ter Mors over onder meer KiKa, Lara van Ruijven en de liefde. Is Tonny Vilhena gelukkig in Rusland bij FC Krasnodar en won Richard Krajicek 25 jaar geleden Wimbledon. Vandaag de dag heeft hij een andere uitdaging: toernooidirecteur van het ABN AMRO WTT zijn in coronatijd.
Verder maakte speler van Atalanta Bergamo en Oranje, Hans Hateboer de verschrikkingen van corona in het zwaargetroffen Bergamo van dichtbij mee. Wil Carsten Nienhuis naar de Olympische Spelen als alpineskiër en ziet paralympisch wielrenner Tristan Bangma bijna niets, maar door de nieuwste 5G-technologie kan hij ‘zien’ met zijn oren. In ‘de dag dat alles misging’ blikt Adelinde Cornelissen terug op de Spelen van 2016 en staan we stil met Aniek Nouwen in de ‘Leeuwinnen in het Rijks’.
Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.
