Fabio Jakobsen verloor op 5 augustus 2020 bijna het leven bij een zware val in de Ronde van Polen. Met behulp van zijn vriendin en aanstaande vrouw Delore Stougje vocht hij zich terug. En hoe. In de Ronde van Spanje, iets meer dan een jaar na de crash, won hij dit jaar drie etappes en de groene trui. Fabio en Delore blikken terug.

De armen gaan in de lucht. Fabio Jakobsen wint in de Vuelta de vierde etappe. De sprinter van Deceuninck- Quick Step is de sterkste in Molina de Aragón. De overwinning komt iets meer dan een jaar na de horrorcrash in de Ronde van Polen. ‘Dit is het werk van heel veel mensen. Van de dokters en de medische staf tot de ploeg en mijn familie, dit is ook hun zege. Door hen ben ik hier. Het is een droom die uitkomt. Na de valpartij was het een lange weg terug,’ zegt een emotionele Fabio op 17 augustus dit jaar. Er zouden nog twee zeges volgen in de Vuelta en hij neemt uiteindelijk de groene trui mee naar huis.

Fabio: “Ik wist niet of ik het nog kon op het hoogste niveau. Ik had voor de Vuelta wel twee etappes gewonnen in de Ronde van Wallonië, dat waren mijn eerste zeges sinds mijn val. Ik wist dus dat ik weer sprints kon winnen, maar sprinten in een grote ronde als de Vuelta is een ander verhaal. De tweede etappe eindigde in een massasprint. De NOS was uitgerukt en ik voelde dat er extra op me werd gelet in mijn eerste grote ronde na de val. Ik werd in die rit tweede achter Jasper Philipsen. Ik had kunnen winnen, baalde. Toen ik in de bus kwam, keek ik op m’n telefoon. Delore had een berichtje gestuurd: ‘Julius heeft gewonnen in Polen.’ Mijn maatje Julius van den Berg was erbij toen ik viel in Polen en hij was er op 5 augustus 2019, precies een jaar voor mijn val, ook bij toen Bjorg Lambrecht overleed bij een valpartij in Polen… Hij wilde eigenlijk nooit meer rijden in Polen. Toen ik las dat uitgerekend Julius had gewonnen, maakte mijn tweede plek me niets meer uit. Ik was zo blij.”

Delore: “Ik ben ook goed met de vriendin van Julius, we doen veel met z’n vieren. Zij hebben net een dochter, dus ik dacht: ik app Fabio even dat Julius heeft gewonnen.”

Fabio: “Ik wilde aanvankelijk gewoon proberen de Vuelta uit te rijden, was al blij dat ik weer kon starten. Na die tweede plek in de tweede etappe veranderde mijn doelstelling in: proberen een rit te winnen. Twee dagen later won ik. Zo mooi, zo’n opluchting ook. Ik was na afloop erg emotioneel en heb bewust iedereen bedankt die me bij m’n revalidatie heeft geholpen. Mijn ouders waren erbij, die hebben me de hele Vuelta met een camper gevolgd, dat maakte die zege extra bijzonder. Die overwinning voelde voor mij als de afsluiting van mijn revalidatie.”

Delore: “Voor mij voelde die eerste overwinning in de Ronde van Wallonië al als zijn eerste grote overwinning. Die maakte mij heel emotioneel. Ik zag in Zolder, waar de finish was, dat Fabio het nog kon en dat hij weer durfde. Toen voelde ik dat het weer goed zou komen.”

Fabio: “Ik merkte in die koers dat ik het gevoel van de juiste positie kiezen weer doorhad, dat ik niet bang was toen het parcours smaller werd en de hekken steeds dichterbij kwamen. Het voelde bijna magisch dat ik me weer thuis voelde in dat wringen naar de streep met zo’n zestig kilometer per uur. Die overwinning in Zolder was voor mij de bevestiging dat ik nog snel was en dat ik geen angsten heb overgehouden aan de val. Ik ben ook alweer gevallen, ging in de Vuelta in een gladde afdaling iets te hard een bocht in. Ik vloekte en stapte met- een weer op de fiets, merkte dat renners om mij heen meer geschrokken reageerden na mijn val dan ik. Ze riepen: ‘O God, Fabio, gaat het? Kun je door?’ Ik zei: ja jongens, niets aan de hand, kan gebeuren, rijden!”

Het volledige verhaal lezen? Dat kan via Blendle en Tijdschrift.nl. Je kunt het magazine ook in de winkel halen óf online bestellen!