Frédérique Matla scoort altijd en overal. De spits van de Nederlandse hockeyvrouwen was in Tokio ook weer goud waard. Ze scoorde in zeven van de acht duels, werd topscorer van het toernooi en veroverde de olympische titel. Een gesprek over een gouden droom, Lionel Messi, ijskonijnen en huilbuien.

Goud
“Die gouden olympische medaille is van jongs af aan het grote doel geweest. Ik ben na de Spelen in Rio aangesloten bij het Nederlands team. We wonnen in die periode drie keer het EK en we werden wereldkampioen. Geweldig. Maar telkens zei ik tegen mezelf: het mooiste toernooi moet nog komen.

Aan het einde van de olympische finale tegen Argentinië zat ik op de bank. We stonden 3-1 voor en telden langs de kant met elkaar af tot het eindsignaal. We omhelsden elkaar, juichten, maar het besef dat het was gelukt, kwam bij mij pas toen ik die gouden medaille om mijn nek had. Toen ik ‘m vastpakte en ernaar keek… Er is er geen een zo mooi als die, hij is zwaarder, mooier en gouder dan al die andere gouden plakken. Er zit zoveel bloed, zweet en tranen in die medaille.

De postolympische dip is ook voor mij een bekend fenomeen. Na de Spelen was ik heel moe en lusteloos, pas toen merkte ik hoe zwaar de afgelopen jaren zijn geweest. Tot de olympische finale had ik nooit wat gevoeld, ik ging altijd maar door. Na de Spelen was ik ook ineens ziek, dat ben ik echt nooit.

Terug in Nederland moest ik echt even ‘aarden’. Ik ben twee weken op vakantie geweest met m’n vriend, daarna begon de competitie alweer. Ik vond het lastig om de boel weer op te pakken. Ik merk nu nog dat de intensiteit lager is dan tot en met de Spelen. Die vijf jaar zijn zo intensief geweest.

Ik heb goede gesprekken gevoerd met mijn mental coach over waar ik de komende tijd energie uit wil halen. Ik heb meegedaan aan een campagne voor Spieren voor Spieren met kinderen die een lichamelijke beperking hebben. Zij bezorgden mij zo’n leuke dag, ik heb zoveel energie van hen gekregen. Ik wil graag mijn bachelor Gezondheid & Maatschappij halen aan de Universiteit van Wageningen. Wat de sport betreft: volgend jaar is het WK in eigen land en ik kijk ook alweer uit naar de Spelen van Parijs. Over drie jaar wil ik nog een keer olympisch goud winnen, maar dan met familie en vrienden op de tribune.”

Het volledige verhaal lezen? Dat kan via Blendle en Tijdschrift.nl. Je kunt het magazine ook in de winkel halen óf online bestellen!