Het leven van marathonloper Björn Koreman (30) bestond uit drank en sigaretten. Vorig jaar verbaasde hij vriend en vijand door in zijn tweede marathon ooit ruimschoots de olympische limiet te lopen. Nu strijdt hij om een olympisch ticket. We legden hem vijf stellingen voor in aanloop naar de NN Mission Marathon Hamburg op 11 april.

Drank en sigaretten maken meer kapot dan je lief is
“Ik was een student die het studeren totaal niet serieus nam. Ik deed de Hotelschool in Breda, maar van donderdag tot zondag stond ik in de kroeg. En ik handbalde. Op dinsdag en donderdag trainden we en in het weekend was er een wedstrijd, maar die bestond vooral uit ‘de derde helft’. Op maandag was ik al bezig met waar we op donderdag zouden gaan stappen.
In 2011 zat ik met mijn vader op een terras in Geertruidenberg. Hij zou de dag erna een tienkilometerloop doen in Breda. Ik had al wat drankjes op, sigaretje erbij, en zei met mijn grote mond: joh, ik doe morgen wel vijf kilometer mee. Dat was mijn eerste hardloopwedstrijd. Een jaar later ben ik gestopt met drinken. Nadat ik weer een paar avonden in de kroeg had gehangen, merkte ik dat dat leventje toch niet helemaal was hoe ik het voor me zag. Ik wilde gezonder worden. Het hardlopen heeft me extra gemotiveerd, en helemaal om te stoppen met roken. In mei 2013, nadat ik bij een wedstrijd vierde was geworden op de vijf kilometer, zat ik met mijn familie weer op het terras. Dit is mijn laatste pakje sigaretten, zei ik. De vijftien sigaretten die ik nog over had, heb ik allemaal opgerookt. En daarna heb ik er nooit meer één aangeraakt. Ik wist: als ik ooit het podium wil halen, moet ik nu stoppen met roken.
Ik mis mijn losbandige leven totaal niet, had het hardlopen voor geen goud willen missen. Mijn leven bestaat nu uit hardlopen en werk, ik ben mede-eigenaar van een bedrijf dat een natuurlijke frisdrank maakt. De balans tussen die twee heb ik gevonden. Op dit moment besteed ik al mijn tijd aan hardlopen, herstellen en werken. In de weken voor een marathon loop ik 180 kilometer per week, dus er blijft niet veel tijd over voor andere dingen.
Mijn lijf is veranderd in die jaren. Ik heb nooit de aanleg gehad om dik te worden, maar vind het nu soms lastig om te zien dat ik zo dun ben geworden. Ik ben 1,81 meter en weeg 63 kilo, bijna tien kilo lichter dan vroeger.
Spijt van die periode heb ik zeker niet. Het heeft mij gevormd tot de persoon die ik ben. Ik heb laten zien dat het ook anders kan, dat niks onmogelijk is.”

Het volledige verhaal lezen? Dat kan via Blendle. Je kunt het magazine ook in de winkel halen óf online bestellen!