‘Hoeveel positieve comeback verhalen ken jij? Het aanbod vanuit Qatar voelde gewoon goed’

Einde van een tijdperk. Recordinternational Wesley Sneijder stopt bij Oranje. Dat maakte Wesley onlangs bekend. Helden toog naar Qatar om met de 33-jarige Utrechter terug te blikken. “Ik ben nog hetzelfde straatschoffie.”

De avond voor het interview speelt Wesley Sneijder met zijn club Al-Gharafa een thuiswedstrijd, en uiteraard pakken we die even mee. Zo vaak komen we niet in Qatar. Samenvatting: mooi stadion, fantastisch gras, witte gewaden, vriendelijke mensen, maar heel weinig publiek. En Wesley? Die is gewoon Wesley. Negentig minuten lang is hij de pitbull die we kennen, zijn teamgenoten aansporend en continu het spel verdelend.

Hij werd gevraagd om naar Qatar te komen door niemand minder dan de emir, oftewel de koning van Qatar, die dol is op voetbal. Sterker nog, de emir wilde hem vier jaar geleden al halen, maar toen was Wesley daar nog niet klaar voor. Nu wel. Mede dankzij een morsdood voetbalspoor bij OGC Nice en het primaire verlangen om ‘gewoon lekker te mogen spelen’.

Hoe bevalt het je hier?
“Top. Je hebt altijd bepaalde verwachtingen als je ergens naartoe gaat, alleen weet ik uit ervaring dat dat nog weleens kan tegenvallen. Maar hier is vanaf dag één alles meegevallen. Alles is goed geregeld, het is voor het eerst dat ik ergens kom en meteen een huis heb. Dat ik me meteen kon settelen met de familie gaf me een fijn basisgevoel.”

En qua voetbalcultuur?
“Is me ook alles meegevallen, iedereen houdt hier van voetbal. Je denkt: waarom zijn die stadions dan leeg? Maar ze zitten allemaal thuis te kijken. Met een groep vrienden of familie kijken is echt de traditie hier. Alle wedstrijden worden uitgezonden en daarom komen ze weinig naar het stadion. Wat overigens wel jammer is, maar dat gaat waarschijnlijk niet veranderen.”

Dat was echt wel even wennen lijkt me, die bijna lege stadions. Ik schrok er een beetje van.
“Tuurlijk is dat even raar, ik ben volle stadions en juichende fans gewend. Maar op het moment dat de wedstrijd begint, of het nou vol of leeg is, ben ik gewoon gefocust. Dan voelt het voor mij hetzelfde als altijd. En daarnaast; alles went hoor.”

Is dat echt zo?
“Ja, dat is echt zo. Als je een paar wedstrijden op deze manier hebt gespeeld, dan weet je al bijna niet meer beter. En verder is het hier erg professioneel, we spelen hier om de drie of vier dagen een wedstrijd, de dag voor de wedstrijd zitten we in trainingskamp en discipline is hier belangrijk. Vind ik fijn, ik houd van een strak schema en van discipline.”

En de kwaliteit van het voetbal?
“Die heeft mij ook verrast. Ik hoor ze in Nederland zeggen dat het niveau hier vergelijkbaar is met de hoofdklasse, maar ik durf te stellen dat er hier gewoon clubs zijn die de strijd kunnen aangaan met grotere eredivisieclubs.”

Tekst gaat verder onder de foto

Daarover gesproken, waarom werd het geen eredivisieclub? Ajax of FC Utrecht bijvoorbeeld?
“Ik heb het nooit uitgesloten, maar die wens is er ook nooit echt geweest van mijn kant.”

Waarom niet?
“Ik dacht gewoon niet dat er veel eer te behalen viel. Hoeveel positieve comebackverhalen ken jij? Het aanbod vanuit Qatar voelde gewoon goed. Laat mij de komende tijd hier maar lekker mijn ding doen.”

Maakte een half jaar bankzitten bij Nice de keuze om naar Qatar te gaan extra makkelijk?
“Dat hielp zeker. Ik wilde gewoon weer voetballen en plezier hebben. Nice was een teleurstellende periode. Maar hier werd ik meteen aanvoerder gemaakt, mocht ik de ploeg bij de hand nemen en kreeg ik het volste vertrouwen. Dat gevoel neem je direct mee het veld op, en dat is zo lekker. En dat vind ik het allerleukste van wat ik hier meemaak de afgelopen maanden, de progressie die we maken als ploeg is heel zichtbaar.”

Maar wat was er nou precies gebeurd in Nice?
“Ik weet het nog steeds niet. Ik ging daarnaartoe om te voetballen, ook om in beeld te blijven bij het Nederlands elftal. Alleen gingen ze over op een heel ander systeem, de trainer wilde ineens wat anders. Vanaf de eerste dag dat ik er was. Ik snap ook echt niet waarom ze me gehaald hebben. Maar het kwam erop neer dat de afspraken die gemaakt waren niet werden nagekomen.”

Maar serieus, hoe kan zoiets?
“Als ik dat wist… Het was bizar. Ik leverde ook gewoon de helft van mijn salaris in van wat ik had in Istanbul, bij Galatasaray. Gewoon om weer te mogen voetballen. Dus als dat vervolgens helemaal niet mag, is een half jaar heel lang kan ik je vertellen.’

Leg eens uit wat dat met je doet, niet mogen spelen? Word je daar ook onzeker van?
“Dat niet, want ik twijfel nooit aan mijn eigen kwaliteiten.”

Pissig?
‘Ja pissig wel. Tuurlijk. Maar gelukkig heb ik genoeg ervaring om te weten dat dat me op den duur niks brengt. Dus legde ik me bij die beslissing neer en bleef gewoon maar trainen. Uiteindelijk mocht ik daadwerkelijk een keer spelen en toen speelde ik misschien de beste wedstrijd in de afgelopen paar jaar. Dus dacht ik: nu wordt alles anders. Vervolgens zat ik weer niet bij de selectie. Het leek bijna iets persoonlijks. Maar dat was niet zo.”

Weet je het zeker?
“Ja, want ik kende die hele man niet! Niemand begreep waarom ik niet speelde, ook mijn teamgenoten niet. Uiteindelijk kon ik gelukkig naar Qatar. Ik heb mijn teamgenoten veel succes gewenst en heb dat boek afgesloten.”
Heb je toen je wegging nog wat tegen trainer Lucien Favre gezegd? “Ehm, uiteindelijk heb ik wel gezegd wat ik ervan vond, ja. Laten we zeggen dat ik wel even mijn hart heb gelucht, haha.”

‘Het gaat nog wel een tijdje moeilijk zijn om wedstrijden van Oranje zonder mezelf te moeten zien’

Helden Magazine 41

Het eerste gedeelte van het verhaal van Wesley Sneijder komt voort uit Helden Magazine 41 waar hij de cover siert. Sneijder is niet langer international. In een exclusief interview doet hij zijn verhaal vanuit Qatar. ‘’Ik ben nog hetzelfde straatschoffie’’.

Verder in de 41^ste editie van Helden, voetbaltrainer Phillip Cocu over zijn indrukwekkende carrière, wielrenner Laurens ten Dam over de Giro en Tom Dumoulin, paralympisch triatleet Jetze Plat, voetbalster Jackie Groenen over haar studie en nog meer, de zusjes Smulders over de wereldtop van de BMX, voetballer Kevin de Bruyne, koning van de marathon Eliud Kipchoge, voetballer Lasse Schöne, oud-wielrenner Johan van der Velde, oud-tenniser Raemon Sluiter, de paravolleyballers over hun droom de paralympische Spelen in Tokio en oud-voetballer Khalid Boulahrouz ontmoet Barbara Barend en spreekt over hun innige band, ons land en het Marokkaanse WK-elftal.

Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.