Word abonnee

Wielrennen

Dylan Groenewegen, Spieren en souplesse

ANP

Wielrennen

Dylan Groenewegen, Spieren en souplesse

door: Bart Vlietstra
20 mei 2019
6 tot 11 minuten lezen

Tijdens de Tour de France van 2017 won hij de slotetappe. Vorig jaar kon hij twee keer juichen. Dylan Groenewegen is nu de sprinter op wie iedereen let. Hoe goed is de bijna 26-jarige spurter van Jumbo-Visma? We vroegen het mensen die het kunnen weten.

Erik Breukink: “Je hebt nu vijf, zes topsprinters. Als de omstandigheden gelijk zijn, zet ik mijn geld op Dylan.” Gert Jacobs: “Hij kan met 60 kilometer per uur nog op het gemak versnellen. Ik heb zelden zoiets gezien.” Steven de Jongh: “Hij zit bij de wereldtop, en ik denk dat hij daar ook heel lang kan blijven.” Jeroen Blijlevens: “Je had vroeger bonkige en ranke sprinters, nu moet je wat van allebei hebben. Spieren en souplesse. Dylan heeft dat.” Jean-Paul van Poppel: “Hij kan deze Tour voor de gele trui gaan en de groene trui in Parijs dragen. Ik acht Dylan ook in staat de meeste etappezeges te pakken.”

Dylan is Dylan Groenewegen. Uitgegroeid van stil talent tot topsprinter met branie. Hij kent de smaak van de winnaarschampagne, stond al vaak op zijn tenen om de kussen van de rondemissen in ontvangst te nemen, zag de uitbundigheid van opa, vriendin en hond na een etappezege in de grootste rittenkoers ter wereld. Op de Champs-Élysées behaalde hij in 2017 zijn eerste etappezege in de Tour, in 2018 voegde hij er twee aan toe, en dit jaar zet hij in op een hattrick, met de gele trui als bonus. De eerste etappe naar Brussel is vlak, met wat zware oplopende slotkilometers.

Groenewegen was drie jaar geleden nog een grote onbekende. Als junior dolf hij in sprints steevast het onderspit tegen Danny van Poppel, zoon van sprintlegende Jean-Paul. Die laatste: “Danny hield vreselijk huis. Dylan haalde ook vaak het podium, dat is steeds iets meer omgedraaid. Als prof duurde het even voordat Dylan echt uitslagen ging rijden. Maar altijd was dat zelfvertrouwen er.” Insiders schatten zijn capaciteiten toen al op waarde. Oud-klassementsrenner en huidig Roompot-ploegleider Breukink had Groenewegen in 2015 onder zijn hoede. “Bij ons won hij meteen Veenen- daal-Veenendaal en Parijs-Brussel. Dan weet je dat je hem snel kwijt bent. Dat is als Frenkie de Jong die onhoudbaar is voor Ajax.”

Snelheid is duurbetaald in het wielrennen. Breukink: “Dat heb je of heb je niet. Hij werkt daarnaast ook keihard aan zichzelf, was altijd ongemeen ambitieus. Dylan raakt ook niet van slag als het de eerste keer niet lukt. Hij won in zijn eer- ste Tour de slotrit op de Champs-Élysées; dat getuigt van geduld, van inhoud en zelfvertrouwen. Zelfvertrouwen heeft hij altijd wel gehad.”

Amsterdammer Groenewegen trainde eindeloos met zijn vader in de Noord-Hollandse polder. Pa op de scooter, hij erachter en er dan vol overheen klappen, met plaatsnaamborden als denkbeeldige finishlijnen. Hij zit veel in het krachthonk. Weinig gepomp met ijzers, want het bovenlichaam wordt al snel te breed. Meer squads en uitstapoefeningen waarbij zijn zakkende lichaamsgewicht de bovenbenen doet branden.

Tijdens trainingskampen rond het Noord-Spaanse Girona toetert hij in de ploegleidersauto naar klimmende ploegmaten. Groenewegen maakt alleen meters naar beneden. Alles om de sprintersbenen intact te houden, alles om snel te zijn en snel te blijven.

Beestenweer

Een van zijn grootste kwaliteiten is pijn lijden. Niet alleen de pijn van duizenden messen die in zijn benen klauwen als hij hectometers lang de pedalen geselt. Maar ook de pijn van valpartijen waarbij plakkaten huid op het asfalt achterblijven, bloed langs ellebogen druppelt en schouders blauw kleuren. Hup, snel opstaan en puur op adrenaline zijn weg vervolgen. Breukink herinnert zich nog een harde valpartij in de Ronde van Drenthe. “We zeiden: ‘Joh Dylan, doe komende week even rustig aan.’ Maar hij wist dat er in België een echte sprinterskoers aan zat te komen. Dus hoorde je steeds uit een hoekje van de ploegbus: ‘Ik rijd dinsdag, wat er ook gebeurt.’ Hij reed die koers inderdaad en won nog bijna.”

Jacobs: ‘Het is een mooi mannetje, ik vind ‘m altijd goed voor de camera. Sterker dan Van Poppel, die was minder uitgesproken.’

Jean-Paul van Poppel, eveneens een jaar ploegleider van Groenewegen bij Roompot: “Je had in Yorkshire een driedaagse en Dylan werd de eerste dag vijfde of zo. Waren we al heel tevreden mee. De volgende dag was het beestenweer. We haalden renner na renner in, ook coureurs die we als sterker inschatten dan Dyl. We dachten dat we hem onderweg gemist hadden. Hij zat best ver naar voren, ergens in the middle of nowhere. We gingen achter hem rijden. Gaf ie gas, jongen! Terwijl hij echt geen kans meer had om er voorin bij te komen. Dat was gewoon investeren in zichzelf, meters maken, hard worden. Hij heeft power, snelheid, maar is ook een selfmade sprinter, waar ik meer op talent sprints won. Ik kon op de een of andere manier snel snelheid maken, had ook wel geluk dat er in mijn eerste en beste jaren geen super concurrenten waren.”

Tekst gaat verder onder de foto

Dylan Groenewegen

Groenewegen is geen klager. Breukink: “Hij is keihard voor zichzelf. Ik zie zijn mindset als zijn grootste kwaliteit. Dat hij na een jaar al overstapte naar Team LottoNL-Jumbo was volkomen logisch.”

Helden Magazine editie 47

Het eerste gedeelte van het verhaal van Dylan Groenewegen komt voort uit Helden Magazine nummer 47, waar Lieke Martens samen met Ronald Koeman de cover siert. Helden Magazine editie 47 is een dubbeldik jubileumnummer. Helden bestaat 10 jaar en in dit nummer blikken wij onder andere vooruit op het Wereldkampioenschap vrouwenvoetbal. De OranjeLeeuwinnen veroverden twee jaar terug de Europese titel én de harten van alle Nederlanders. In de WK special komen nog meer speelsters als Shanice van de Sanden, Vivianne Miedema en Jill Roord en bondscoach Sarina Wiegman aan het woord.

Verder ging Frits Barend langs in Esbjerg bij Rafael van der Vaart & Estavana Polman en vertellen Sjinkie & Fenna Knegt voor het eerst samen over de dag dat de shorttracker zware brandwonden opliep. Een editie met heel veel inspirerende sportverhalen, waar helaas de turnterreur helaas nog steeds geen verleden tijd is. Steven Kruijswijk de fietsende familieman. Marit Bouwmeester opnieuw haar zinnen heeft gezet op Olympisch goud en Inge de Bruijn ging na haar zwemcarrière op zoek naar zichzelf.

Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.

Delen: