Kika van Es (29) maakte tien jaar geleden haar debuut voor Oranje en is uitgegroeid tot een van de vaste krachten van de OranjeLeeuwinnen. We nodigden haar uit in Het Rijksmuseum voor de serie Leeuwinnen in het Rijks en stonden stil bij Officieren en andere schutters van wijk XVIII in Amsterdam onder leiding van kapitein Albert Bas en luitenant Lucas Conijn geschilderd door Govert Flinck.

Het is voor Kika van Es de eerste keer dat ze het Rijksmuseum bezoekt. En het is meteen een heel bijzondere ervaring, want tijdens het bezoek zit Nederland nog steeds in lockdown en dat betekent dat het museum officieel gesloten is. Bij hoge uitzondering mogen wij naar binnen. In de Nachtwachtzaal zijn we helemaal alleen en dat geeft ons de mogelijkheid om rustig, zonder tientallen mensen om ons heen, de Nachtwacht te bekijken. Schuin tegenover de Nachtwacht hangt het schilderij Officieren en andere schutters van wijk XVIII in Amsterdam onder leiding van kapitein Albert Bas en luitenant Lucas Conijn, geschilderd door Govert Flinck in 1645. Flinck wordt gezien als een van de beroemdste leerlingen van Rembrandt. Op het groepsportret zien we de schutterij van kapitein Albert Bas en luitenant Lucas Conijn. De schutterij bestond uit burgers die als taak hadden de stad te verdedigen in tijden van nood, wanorde en oproer. Een andere belangrijke taak van de schutters was het lopen van de nachtwacht om de stad en stadspoorten te beschermen. Collectieve portretten zoals het schilderij van Flinck, ook wel schuttersstukken genoemd, werden gemaakt om de leden van verschillende schuttersgilden te herinneren aan hun rol als bewakers van vrede, veiligheid en eenheid.
Op het schilderij zien we schutters die vooropgingen in de strijd. Snap je de vergelijking tussen jou en de schutters?
“Ja, ik vind het wel bij mij passen. In het veld geef ik altijd honderd procent, maar ook daarbuiten. Ik heb de nodige tegenslagen gehad, heb te maken gehad met zware blessures, maar ben er altijd weer bovenop gekomen.”
Wat geeft jou houvast in die periodes?
“Dat er altijd wel weer een moment komt dat ik weer op het veld sta en tegen een bal kan trappen. Elke keer als ik geblesseerd raak, maak ik een plan voor mezelf. De conclusie van het plan is steeds hetzelfde: ik wil weer voetballen. Ik haal zoveel plezier uit het spelletje, voetbal is echt mijn leven. Die gedachte houd ik altijd in mijn achterhoofd en die zorgt ervoor dat ik steeds weer die drive heb om er hard voor te werken en sterker terug te komen.”
Maar voordat je weer op het veld staat, heb je uren bij de fysio doorgebracht en geen bal aangeraakt. Dat gedeelte lijkt me enorm zwaar.
“Dat is het ook, vooral mentaal. Je ziet iedereen om je heen zichzelf ontwikkelen en zelf sta je voor je gevoel stil. Tijdens de revalidatie krijg je ook weer te maken met tegenslagen, dingen gaan in die periode vaak niet zoals je zou willen. Ook dan moet je jezelf blijven motiveren en doelen blijven stellen. Dat is misschien wel het zwaarste van alles.”

Het volledige verhaal lezen? Dat kan via Blendle. Je kunt het magazine ook in de winkel halen óf online bestellen!