Met Graaf d’Artagnan vertolkt door hun coach Jac Orie en Dai Dai N’tab, Thomas Krol en Kai Verbij in de rol van Aramis, Athos en Porthos verschijnt in februari 2022 een nieuwe uitgave van De Drie Musketiers. Het wordt het verhaal van drie schaatsers die naar Beijing afreizen om het gedroomde goud op te halen. In Helden alvast een voorpublicatie van het jongensboek, verbonden aan dat ene motto: één voor allen, allen voor één.
De drie musketiers sluiten vriendschap
Kai Verbij (26) leert Thomas Krol (28) op zijn veertiende kennen, als gewestelijk talent. Met Dai Dai N’tab (26) maakt hij kennis in Jong Oranje. De loopbaan van de drie schaatsers loopt sindsdien parallel. Ze maken elkaar in de trainingen niet alleen zo goed dat er wereldtitels worden behaald, ook naast het ijs blijken ze het goed met elkaar te kunnen vinden. Een innige vriendschap ontstaat.
Thomas: “Het is moeilijk onze relatie te benoemen. Eigenlijk zijn wij heel veel van elkaar. En alles loopt naadloos in elkaar over.”
Dai Dai: “Onze verhouding tot elkaar valt eigenlijk niet te benoemen.”
Kai: “Of onze vriendschap het moeilijk maakt elkaar te killen in een race? Nee, eh, ja, pfff… Het is heel lastig om te winnen van deze jongens. Maar dat is vooral omdat ze zo goed zijn.”
Dai Dai: “Ik zie het zo: als ik tóch van iemand moet verliezen, laat het dan maar een van jullie tweeën zijn. In de eerste plaats gaat het natuurlijk om mezelf, heel simpel. Ingewikkelder moet je het in de topsport niet maken.”
Thomas: “Als ik verlies, dan gun ik het een van jullie. Bij andere tegenstanders geldt het tegenovergestelde. Wij doen ook niet aan psychologische oorlogsvoering voor een wedstrijd. We respecteren elkaar volledig. In het verleden heb ik met andere jongens meegemaakt dat dat niet zo was. Ik noem geen namen, heb geen zin in ruzie achteraf. Ik verlaag me in ieder geval niet tot dergelijke praktijken. Wij doen gelukkig niet mee aan zulke spelletjes. Jaloezie, haat of nijd kennen we niet.”
Kai: “Wij drieën zijn écht vrienden. We vertellen elkaar heel veel. Sportief gezien hebben we geen geheimen voor elkaar, in ieder geval.”
Thomas: “Vorig jaar was dat wel anders, omdat jullie toen bij Team Reggeborgh zaten en ik bij Jumbo-Visma. Toen liet ik natuurlijk niet het achterste van m’n tong zien. Ik probeer altijd zo eerlijk mogelijk te zijn, maar sommige dingen houd je nu eenmaal voor jezelf. Nu we alle drie bij Jumbo-Visma rijden, is het weer als vroeger. Als ik een slechte dag heb in de training, heb ik er geen enkele moeite mee dat te delen. Omdat ik weet dat jullie daar geen misbruik van maken.”
Dai Dai: “We lachen er hooguit om. Iedereen kent weleens een minder moment. Dan is het fijn om dat te kunnen delen.”
Tekst gaat verder onder de foto
Kai: “Weleens? Ik ging de hele afgelopen zomer niet lekker. Ik had wel iedere dag mijn beklag bij jullie kunnen doen.”
Thomas: “Op privégebied weten we heel veel van elkaar. Ik denk dat jullie een behoorlijk boekje over mij open zouden kunnen doen.”
Dai Dai: “Ik ben selectiever waar het gaat om mezelf blootgeven. Ik denk dat Kai iets meer van mij weet dan Thomas. Ik houd niets achter. Wanneer iemand mij iets vraagt, geef ik altijd eerlijk antwoord. Als een van ons drieën het uitmaakt met zijn vriendin, weten wij dat voordat er officieel een punt achter de relatie is gezet.”
Thomas: “Zo’n vriendschap maakt het leven van topsporter een stuk aangenamer. Een eerste vereiste om te presteren is dat je lekker in je vel zit. Ons leven bestaat uit meer dan rondjes schaatsen of een paar uur op de fiets zitten. Als je veel lol hebt met elkaar, heeft dat een positief effect op het resultaat.”
Dai Dai: “Het voordeel is dat we ook kwetsbaar kunnen en durven zijn. Persoonlijk voel ik me daar heel lekker bij, ik ben nu eenmaal iemand die alles op gevoel doet. Je moet alleen wel de juiste balans in de gaten houden. Er was ooit een vrouwenploeg, daar hadden die meiden het alleen maar leuk met elkaar. Ze vergaten dat er ook moest worden gepresteerd. In zo’n situatie wil je echt niet terechtkomen. Er moet altijd sprake zijn van gezonde concurrentie.”
De drie musketiers zijn anders dan anderen
Kai, Thomas en Dai Dai hebben veel gemeen. Ook hun afkomst. Ze zijn alledrie half Nederlands en deels opgegroeid volgens de waarden en normen van een andere cultuur. Dat vertaalt zich niet alleen naar het dagelijks leven.
Kai: “Ik kan me ten overstaan van vreemden niet zo goed blootgeven als Dai Dai en Thomas. Die kunnen gewoon meteen zichzelf zijn. De eerste indruk die de meeste mensen van mij krijgen, is niet heel positief, maar ook niet per se negatief. Het is een beetje vaag, zeg maar. Dat is nu eenmaal de Japanner in mij, denk ik.”
Dai Dai: “Dat Japan zit écht in hem.”
Kai: “Ik ben opgegroeid met de waarden en normen die in Japan gelden. Onbeleefd zijn tegenover mijn Japanse moeder, dat kan bijvoorbeeld écht niet. En toch, als je mij met echte Japanners vergelijkt, ben ik een echte Nederlander, hoor.”
Thomas: “Wat betreft je emoties ben je wel heel introvert. Als je goed gereden hebt, houd je het na een race keurig beschaafd. Dan denk ik: o ja, ik heb op het ijs nog nooit ook maar één Japanner zien schreeuwen.”
Dai Dai: ‘Als een van ons drieën het uitmaakt met zijn vriendin, weten wij dat voordat er officieel een punt achter de relatie is gezet’
Kai: “Veel hangt er ook van af hoe ik me op dat moment voel. Ik kan heel uitbundig zijn of heel stil. Er zit eigenlijk niets tussenin. Ik word pas extravert als ik omgeven word door mensen bij wie ik me op mijn gemak voel. Dai Dai en Thomas kennen de echte Kai. Die is heel anders dan de Kai die mensen weleens op televisie zien.”
Dai Dai: ‘’Ik ben veel minder Senegalees dan Kai Japans is. Wat we gemeen hebben, is dat we er niet Nederlands uitzien. Voor het overige voel ik me een Nederlander. Nou ja, ik luister niet naar muziek van Queen, en zo. Geef mij maar muziek met Afrikaanse vibes. Dat heb ik van mijn vader. O ja: als ik een afspraak maak, ben ik niet altijd op tijd.”
Thomas: “Dat méén je niet!”
Dai Dai: “Ik geef het toe, ik kom weleens te laat. Ik heb mezelf als topsporter echt structuur moeten aanleren. Ik weet niet of dat in mijn bloed zit, of dat het nu eenmaal een aanname is dat Afrikanen niet leven volgens de klok. Eigenlijk heb ik geen idee hoe het er wat dat betreft in Senegal aan toegaat. De laatste keer dat ik daar ben geweest, is veertien jaar geleden.”
Thomas: “Ik geloof niet in van die dooddoeners, zoals dat Zwitsers saai en altijd op tijd zijn. Dat ik een Zwitserse moeder heb, wil niet zeggen dat ik heel erg punctueel ben.”
Dai Dai: “Je was vandaag anders wel keurig op tijd.”
Thomas: “Wat het schaatsen betreft, heb ik heel lang het imago gehad te lief en te aardig te zijn. Respect tonen, rustig blijven; ik denk dat ik dat van mijn Zwitserse moeder heb meegekregen. Ik zal bijvoorbeeld nooit roepen dat ik de beste ben zonder dat ik eerst iets gepresteerd heb. Onze trainer Jac Orie heeft erop gehamerd dat ik dat moet loslaten.”
Helden Magazine 55
Het eerste gedeelte van het verhaal over de drie musketiers komt voort uit Helden Magazine nummer 55. De 55ste editie staat in het teken van Gouden duo’s. Kjeld Nuis en Joy Beune zijn naast collega’s ook geliefden. Over hun relatie was veel te doen. Voor het eerst doen ze samen hun verhaal.
Naast het verhaal van Kjeld Nuis en Joy Beune lees je veel meer interviews en reportages met én over jouw favoriete Nederlandse topsporters. Zo hebben Rafael van der Vaart en Theo Janssen veel gemeen. Ze zijn generatie genoten, linkspoten en levensgenieters. Daarnaast beleefde Femke Bol haar internationale doorbraak, doet Dylan Groenewegen voor het eerst uitgebreid zijn verhaal over De Val, waarbij collega Fabio Jakobsen zwaargewond raakte en blikt Wilco Kelderman terug op de bloedstollende ontknoping van zijn derde plek in de Giro.
Ook in de 55ste editie van Helden gingen we langs bij drievoudig olympisch kampioene, Jorien ter Mors over onder meer KiKa, Lara van Ruijven en de liefde. Is Tonny Vilhena gelukkig in Rusland bij FC Krasnodar en won Richard Krajicek 25 jaar geleden Wimbledon. Vandaag de dag heeft hij een andere uitdaging: toernooidirecteur van het ABN AMRO WTT zijn in coronatijd.
Verder maakte speler van Atalanta Bergamo en Oranje, Hans Hateboer de verschrikkingen van corona in het zwaargetroffen Bergamo van dichtbij mee. Wil Carsten Nienhuis naar de Olympische Spelen als alpineskiër en ziet paralympisch wielrenner Tristan Bangma bijna niets, maar door de nieuwste 5G-technologie kan hij ‘zien’ met zijn oren. In ‘de dag dat alles misging’ blikt Adelinde Cornelissen terug op de Spelen van 2016 en staan we stil met Aniek Nouwen in de ‘Leeuwinnen in het Rijks’.
Krijg jij geen genoeg van alle inspirerende sportverhalen? Kies het abonnement dat bij jou past én wordt abonnee. Zo ontvang je telkens de nieuwste edities op je deurmat, voordat het sportblad in de supermarkten te vinden is. Wil je een Helden Magazine cadeau doen? Het is ook mogelijk om een abonnement cadeau te doen, deze abonnementen lopen automatisch af. Daarnaast zijn de recentste exemplaren ook gemakkelijk te bestellen via onze webshop.
